15 augustus 2015 • Jazz Middelheim 2015 (deel 2) • Park Den Brandt • Antwerpen

Met: Dr. John And The Night (Nite) Trippers
Vorig jaar, als gevolg van een ‘paranormale’ ontmoeting met Louis Armstrong, trok Mac Rebennack aka Dr. John samen met enkele gerenommeerde jazzmuzikanten de studio in om een pracht van een album in elkaar te steken. ‘Ske-Dat-De-Dat… The Spirit Of Satch’ werd dan ook met overstelpt met lovende kritieken en ook ondergetekende was er meteen weg van. Aan het album werkten onder andere mee Terence Blanchard, Arturo Sandoval, The Blind Boys of Alabama, Nicholas Payton, Ivan Neville, Bonnie Raitt en nog een hele resem van topartiesten. Ook Sarah Morrow hielp mee aan dit album gezien zij vocaal goed wist te overtuigen en trombone speelt als een wervelwind. Ze is ook de muzikale dirigent in de huidige band van Dr. John en zijn Night (Nite) Trippers. Op 18 november was ik er dan ook als de eerste bij om naar De Roma te trekken om hopelijk live te genieten van dit album maar kwam ik helaas van een kale reis terug… right place, wrong time! Vanavond dus een tweede kans.

Het eerste waar ik naar speurde was of ik een glimp kon opvangen van de setlist en toen ik deze uiteindelijk kon vastleggen slaakte ik een zucht van verlichting want vanavond zou het dus echt een ontmoeting worden met Satchmo. Spijtig genoeg niet met de muzikanten vanop het album want dat zou uiteraard onbetaalbaar zijn voor de organisatie van Jazz Middelheim. Luitenant Sarah Borrow was wel van de partij en om de blazerssectie te vervolledigen zijn ze gaan winkelen bij onze noorderburen maar ook een beetje bij ons.

Na het eerbetoon aan het adres van Dr. John door de MC van het festival kwam de ‘voodoo doctor’ in zijn gekende stijl het podium op.
Met een liefelijke glimlach en ietwat steun zoekend op zijn wandelstok vol met voodoo attributen, begaf hij zich richting piano waar zijn altijd meereizende ‘schedel’ als gris-gris op hem lag te wachten. ‘Wonderful World’, en een betere keuze kon hij niet hebben gemaakt om de grote finale hier op gang te trappen. De rol van Terence Blanchard werd hier vanavond opgenomen door Bart Maris en zo konden we toch ook een beetje (en terecht) fier zijn om wat wij deze levende legende hier konden aanbieden.

In ‘Mac The Knife’ moesten we uiteraard ook het gedeelte missen met hip hopper Mike Ladd maar dat kon de pret niet drukken, met ‘Gutbucket Blues’ en ‘That’s My Home’ hadden we al meer Satchmo gekregen dan vorig jaar in De Roma, en daarvoor waren we toch gekomen. Dr. John heeft reeds de gezegende leeftijd van 74 bereikt en na een leven van champagne & reefer beginnen de jaren hun tol te eisen. Zo kregen we eigenlijk een blauwdruk van zoals we hem de laatste jaren aan het werk zagen… als een ‘Motherless Child’.

“Nobody Know The Trouble I’ve Seen” moet hij wel hebben gedacht en daar kon ook Cécile McLorin Salvant niet veel aan verhelpen. Zo zeilden we naar het obligate New Orleans gedeelte  met ‘When The Saints Go Marching In’ en ondanks alles beleefden we toch een fijne nacht… such a night!