SUPPORT: Shoosh |
|
|
3 december 2016 |
|
Vertical Divider
De Zwarte Doos is een vereniging die in samenwerking met de gemeente Neerpelt en Dommelhof jaarlijks een aantal muzikale evenementen organiseert. Inmiddels zijn ze reeds aan hun 12de seizoen toe, waarbij het concert van Elliott Murphy & Olivier Durand het derde evenement was. Maar voor het zover was, mochten de dames en heren van Shoosh hun kunnen tonen. Dit uit de regio stammende viertal bedient zich van violen, elektrische bas, akoestische gitaren en toetsen en is duidelijk klassiek geschoold. Dat was ook te merken aan hun repertoire. In hun originele songs combineren ze klassieke muziek met popinvloeden. De nummers bevatten dan ook vaak diverse tempowisselingen, waarbij de muzikanten onderling van instrument wisselden. Maar ook de ‘real pop music’ ging niet aan hun neus voorbij, want hun versie van Bowie’s ‘Space Oddity’ mocht er zeker zijn. Twee getalenteerde muzikanten, twee akoestische gitaren, een aantal stompboxen en een mondharmonica, meer heb je niet nodig om een spetterend optreden neer te zetten. Dat bewezen Elliott Murphy en zijn ‘compagnon de route’ Olivier Durand. De uit Milwaukee afkomstige, maar reeds twee decennia in Parijs verblijvende Elliott Murphy mag je zonder meer bij de beste Amerikaanse singer/songwriters onderbrengen. Met een discografie van meer dan 35 albums, waarbij hij kon rekenen op medewerking van o.a. Bruce Springsteen, Mick Taylor, Billy Joel, Sonny Landreth en Phil Collins, behoort hij tot de top. Reeds gedurende twintig jaren toert Murphy nu met Olivier Durand. Durand komt uit Le Havre en mag beschouwd worden als één van de momenteel furore makende topgitaristen. |
Vertical Divider
Dat het klikt tussen Murphy en Durand uit zich in hun enthousiasme en speelplezier. Olivier is een leadgitarist die Elliott perfect aanvoelt en diens nummers met sublieme gitaarinterventies naar een nog hoger niveau tilt. Vaak wekt de aanwezigheid van een regiment stompboxen enig wantrouwen, maar de manier waarop dit duo er gebruik van maakte, is zelden gezien, gedoseerd en in functie van de song. Rock, blues of de wat rustige singer/songwriter zijde van Murphy, het kwam allemaal feilloos aan bod. Voor de Murphyfans was herkenbaarheid natuurlijk troef met nummers als ‘Last Of The Rockstars’, ‘A Touch Of Kindness’, ‘Sweet Honky Tonk’, ‘Take That Devil Out Of Me’ en ‘You’re Never Know What You’re In For’. En de versie die wij hoorden van ‘Take Your Love Away’ was de meest bluesy ooit. Super! Eerde Shoosh David Bowie met ‘Space Oddity’, dan kreeg de ‘starman’ nu met ‘Heroes’ een ode om ‘U’ tegen te zeggen. Murphy houdt van Europa en zijn fans. Verwonderlijk is dat niet, want zijn prestaties werden hier steeds naar hun waarde geschat, terwijl hij in Amerika jammer genoeg nooit de verdiende sterrenstatus heeft kunnen bemachtigen. Zijn appreciatie voor zijn fans uitte Elliott dan ook door als bis, het publiek tot dicht bij het podium te roepen, waarna het duo, zonder microfoon een pakkende versie van ‘It Takes A Worried Man’ ten beste gaf. Met deze avond heeft De Zwarte Doos niet alleen een pak Murphygetrouwen een immens plezier gedaan, maar leverde hiermee tevens het bewijs dat het programmeren van ‘de oude garde’ nog steeds sublieme optredens oplevert. Bedankt! |