SKALMOND - ARKONA - ELUVEITIE

Skalmold - Arkona - Eluveitie  •  23 november 2014  •  Effenaar Eindhoven


Een avondje metal in de Effenaar te Eindhoven is steeds mooi meegenomen en dan vooral als je er drie bands krijgt aangeboden die stuk voor stuk dit jaar een knap nieuw album op de markt hebben en die dan ook nog eens garant staan voor een stevige brok folk metal.

De avond werd geopend door Skalmöld, een zestal uit IJsland, die zo zoetjesaan op weg zijn naar een topplaats in het genre. Hun zware Viking metal is ideaal om te openen, al versta je er geen snars van, de heren brengen hun teksten in hun moedertaal. Hun muziek herbergt invloeden uit de melodieuze death metal met dus veel elementen uit de traditionele folkloristische muziek van IJsland. Voeg daarbij teksten die gebaseerd zijn op Noorse mythologie en IJslandse sagen en je begrijpt dit dit aanstekelijk kan werken. De muziek van het zestal mag je als opzwepend beschouwen waarin ook heel veel ruimte wordt gelaten voor melodieuze gitaarsolo's, die je als vingervlug en zelfs inventief kan omschrijven. Ook opvallend zijn naast de uiterst rauwe en ruwe lead vocalen het feit dat ook de rest van de band geregeld mag meebrullen zodat een stoer mannenkoor ontstaat. Met drie albums onder de arm begrijp je ook dat dit een in deze set (zo'n vijfenveertig minuten) ruimte was voor oud en nieuw werk. Veel van de titels kan ik niet achterhalen, ik begrijp immers geen snars van het IJslands, maar toch noteerde ik 'Narfi' (uit het album ‘Börn Loka’), dat een ietsje meer folky klinkt dan vele andere nummers maar dat ook prachtig wordt gebracht dankzij dat “mannenkoor”. Uit het nieuwste album, 'Med Vaettum', kregen we o.a. het erg aanstekelijke en opzwepende 'Ad Vetri' (wat zoveel als “In Winter” zou moeten betekenen) en het krachtige 'Med Fuglum'.

Arkona komt uit Rusland en is de laatste jaren een erg graag geziene gast op festivals en concerten in de lage landen. Hun opzwepende pagan metal wordt gekenmerkt door in invloeden uit de Russische folklore en de Slavische mythologie. Ook vocaliste Masha brengt haar teksten in het Russisch of Slavisch zodat ik ook nu weer zo goed als niets begreep van de teksten en het opnieuw heel moeilijk was om er een aantal titels uit te halen. Wat ik wel zag en hoorde is dat Masha uitstekend kan zingen, zelfs a capella, maar dat ze meer gebruikt maakt van ruwe en rauwe screams om haar teksten te verkondigen. Deze kleine ogende dame bezit ook een enorme tank aan energie want ze staat werkelijk geen seconde stil op het podium. Ze kozen er wel voor om vooral nummers te brengen uit hun nieuwste album 'Yav'. Zo herkende ik in ieder geval het mooie 'Serbia'. Toen Masha om een “wall of death” vroeg, werd ze dan ook op haar wenken bediend, waarna een aanstekelijk en uiterst opzwepend nummer ervoor zorgde dat zowat iedereen maar bleef springen en rond hotsen. De zaal ging, zeker voor de laatste twee nummers, zo goed als volledig uit de bol.

Het Zwitserse Eluveitie mocht deze avond afsluiten. De band groeit nog steeds met ieder nieuw album dat ze uitbrengen en deze tournee staat in het teken van het meeste recente album, 'Origins', waar hun mix van melodieuze death metal met traditionele Keltische folk zowat tot in de perfectie wordt gebracht. Het achttal gebruikt – naast gitaren, bass en drums – daarvoor tal van blaasinstrumenten, banjo, doedelzak, viool en draailier en creëert zodoende een heel aanstekelijke en opzwepende cocktail die ervoor zorgde dat de volledige zaal in lichterlaaie stond. Het opvallende bij Eluveitie is ook wel het feit dan de solo gedeeltes veelvuldig worden opgevuld door fluit, doedelzak en vooral de viool, zodat de gitaren een stuk minder in de spotlight staan, maar wel zorgen voor een uiterst stevige “wall of sound”. Vocaal krijg je de ruwe en rauwe screams en grunts van Chrigel Glanzmann met aanvullend gezang van Anna Murphy (die ook wel haar deel als solo-zangeres krijgt). Dat we zowat alle nummers te horen kregen uit dat laatste voortreffelijke album spreekt voor zich. Zo startte het concert al meteen met de mooie intro die ook als eerste nummer gebruikt wordt op het album 'Origins', kregen we uiterst stevige versies van o.a. 'The Nameless', 'Sucelos', 'The Silver Sister'. Maar ook het schitterende en gevoelige 'Vianna', een nummer naar een oude sage van bij de Kelten, werd hier op sublieme manier vertolkt. Terwijl het publiek ook mocht kiezen welke versie van 'The Call Of The Mountains' men wilde horen: in het Engels of in het Zwitsers/Duits (er bestaat een Franse, Italiaanse en Retro Romaanse versie van!). Dat er ook vroegere nummers langskwamen is natuurlijk geen verrassing. Zo hoorde ik ook het gedreven 'Kingdome Come Undone' (uit 'Everything Remains As It Never Was'. Ook Eluveitie vroeg en kreeg een “wall of death” (“Because This Is Still A Metal Concert” zoals Chrigel aangaf) die duidelijk imposanter was dan die bij Arkona. Dat er ook nog een paar bis nummers (o.a. een uiterst gedreven “Inis Mona' met als extra muzikant ook nog Vladimir (doedelzak) van Arkona) werden gebracht zal niemand verwonderen.

Gelukkig is De Effenaar een stevige betonnen constructie anders was daar nu, heel zeker weten, geen dak meer op te vinden. Dat iedereen in het publiek meer dan genoten heeft van drie uitstekende shows is een open deur intrappen. Ik kijk met heel veel plezier terug op deze avond en hoop om alle drie bands in het korte terug te mogen ontmoeten op een of ander podium.

Met dank aan Mike De Coene


Report & Photo’s: Luc Ghyselen ©