support: hark - steak number eight • 19 april 2015 • De Kreun Kortrijk

Het Amerikaanse Prong fungeerde als headliner van dit laatste concert indoor concert die de VZW Alcatraz dit voorjaar organiseerde in samenwerking met de Kreun. En meer dan bevredigende opkomst, waarschijnlijk net niet volledig uitverkocht, zorgde ervoor dat de organisatoren met de glimlach rond de mond rondliepen.

Prong – opgericht in 1986 en er even tussenuit tussen 1997 en 2002 – zelf zorgde voor een daverend muzikaal feestje dat werd ingezet met het stevige 'Ruining Lives' om pas stil te vallen met de laatste tonen van 'Prove You Wrong'. Tussendoor zorgde de stevige mix van thrash metal, groove, hardcore en punk dat het publiek duidelijk genoot en volledig uit de bol ging. Frontman Tommy Victor (zang, gitaar) maakte een aantal gekke bokkensprongen op het podium, bassist Jason Christopher geselde genadeloos zijn instrument zodat hij al na een paar tracks stond te zweten als een rund en drummer Art Cruz mepte vakkundig alle kleine gaatjes dicht. Een greep uit de setlist: 'Seeing Red', 'Beg To Differ', Discharge's 'Doomsday', 'Rude Awakening', 'Whose Fist Is This Anyway' en 'Power Of The Damager'. Elke track opnieuw werd een feest ter herkenning, werd luidkeels meegebruld en hotsten en botsten bezwete lijven tegen elkaar op. Hetzelfde feestje bleef zich ook herhalen tijdens de vier bisnummers van de band die werden ingzet met een daverende versie van Sisters Of Mercy's ‘Vision Thing’, dat je kan vinden op hun meest recente album 'Songs From The Black Hole', een album met tien coverversie van nummers die veel voor Prong en dan in het bijzonder voor Tommy Victor hebben betekend. Een uiterst knappe set energiek gebrachte metal.
Maar voor Prong werden we reeds opgewarmd door Steak Number Eight, een band die eigenlijk een echte thuiswedstrijd mocht afhaspelen daar ze allen afkomstig zijn uit de buurt van Kortrijk. Dit belette het jeugdige viertal, dat ooit Humo's Rock rally op zijn naam schreef, niet om er vol overgave voor te gaan. Hun korte, slechts zeven nummers, maar gebalde set werd meer dan uitstekend ontvangen door het omvangrijke publiek. Naast nummers als 'Dickhead', 'Black Eyed' en 'Pyromaniac' werden we ook getrakteerd op twee gloednieuwe tracks waarvoor het kwartet zelf ook nog geen naam had.

En als opener was het trio van Hark aan de beurt geweest. Zes tracks lang hoorden we veel distortion en een bepalende riff die tot vervelens toe werd herhaald. Wie het eerste nummer hoorde, 'Myth', daarna vertrok en terug binnen kwam bij het laatste nummer, 'Palen', had de indruk dat de heren er één langgerekt nummer van hadden gemaakt. Spelvreugde en bezieling was er wel, maar erg gesmaakt door het overgrote deel van het publiek werd deze set niet. Gelukkig maakten de twee volgende acts dit meer dan goed.

De organisatie mag heel tevreden terugblikken op dit concert (en ook wel op de hele reeks van “indoor-concerten”) en ik vermoed dat ze zich nu volop klaar maken om ook van achtste editie van het Alcatraz Metal Festival (acht en negen augustus) een vlekkeloze organisatie te maken.