hioeverock in 't park • 11 augustus 2015 • OLsene
|
Hoeverock in ’t Park is één van de weinige evenementen die ik nog niet had aangevinkt en dus moest het er maar eens van komen. Vlug even naar het programma gekeken en mijn keuze viel op Guy Verlinde & The Mighty Gators. Onderweg besefte ik waarom Olsene nog niet werd bezocht, want toen ik meer dan een uur op de Brusselse ring moest vertoeven, was de pret al aan het minderen. Gelukkig was het een fijne zomeravond en met steengoede Belgische blues in een gezellig park in het vooruitzicht, werd de pijn zowaar een beetje verlicht.
Gelukkig kan ik tamelijk anticiperen op de problemen op onze Belgische wegen en kwam ik nog op tijd aan in Olsene om even bij te praten met Guy Verlinde en zijn machtige krokodillen. Een gezellige babbel met Guy, Toon, Karl en Thierry, en ik hoefde me maar even om te draaien om te zien dat stilaan alle zitjes in het park werden ingenomen. Na een geanimeerde speech van organisator Christan Degezelle kon deze dinsdagavondhappening van start gaan. We kunnen discussiëren over de kwaliteit van onze eigen blues en die van het buitenland. Een feit is zeker dat de blues van buiten de grenzen begint te vervelen en dat onze eigen bands wat meer in de spotlights mogen komen te staan, want ook zij worden alsmaar beter. Misschien ook tijd om eens wat nieuwe namen te ontdekken en die te durven ‘boeken’. Guy Verlinde is al vanaf het begin een ‘krak’ geweest, al heeft hij zeker in het beginstadium van zijn carrière misschien wat aan overkill gedaan, maar dat is nu voorbij. Niet dat we deze Gentse bluesman te weinig horen. In geen geval, want de verschillende projecten waaraan hij werkt, zorgen steeds voor de nodige diversiteit. Van akoestische sets met of zonder Tim, naar ‘sidekick’ voor Ina Forsman, solo of met zijn Hound Dog Taylor project, het is steeds goed en genietbaar, zeker wanneer hij ook nog zijn ‘Mighty Gators’ laat opdraven. |
De ‘Mighty Gators’ bestaan uit Toon Vlerick op gitaar, Karl Zosel op basgitaar en drummer Thierry Stiévenart, die beiden de ritmesectie vormen. Na een ontspannende kennismaking in het eerste nummer schakelen ze een versnelling hoger met ‘Do That Boogie’, wat onmiddellijk te merken was op de geïmproviseerde dansvloer. Na de obligate ‘tribute’ aan Marino Noppe heeft ook Guy door dat het hier in Olsene niet louter bluesfans zijn, en zoeken hij en zijn Mighty Gators ook andere oorden op. Met Bill Withers ‘million hit’ ‘Ain’t No Sunshine’ uit 1971 heeft hij daar het perfect nummer voor in huis, zeker wanneer het wordt gemixt met Marleys ‘No Woman No Cry’. Dit was ingetogen en mooi, zeker met de knappe solo van Toon Vlerick.
Tijd om wat werk uit zijn recente ‘Better Days’ te laten horen, met allereerst de titeltrack. Tegen het einde van de eerste set komt er een algemene oproep om de dansvloer te bevolken waarbij de ‘ladies’ uit Olsene en omgeving zich zeker niet onbetuigd laten. Met een spetterende afsluiter, het funky ‘Lovestrong’ en flarden van ‘Papa Was A Rollin’ Stone’ wordt hier aan een heus feestje in wording gewerkt. Na een korte adempauze komen Guy Verlinde & The Mighty Gators terug en kunnen ze hier al swingend de nacht ingaan. Met nummers als ‘Hipshake’, ‘Gator Bop’ en ‘Bon Ton Rouler’ stevenen we af op een onvervalste ‘fais do-do’ met bier, friet en zelfgemaakte loempia. Het project ‘Blues in Schools’ van Guy Verlinde heb ik nog niet mogen smaken maar misschien is dat wel voor diegenen met een hoger IQ… Om 23.30 sloot het Park en ook Jesus has left the building… |