|
|
most recent album reviews uploads
RIVERSIDE WASTELAND Na het jammerlijk overlijden van gitarist Piotr Grudzinski in 2016 was het voor iedereen afwachten, hoe de groep verder zou evolueren. Hun laatste album ‘Eye of the Soundscape’ was eerder een tribute voor hun betreurde collega, maar niet onmiddellijk een indicatie voor de toekomst. Met ‘Wasteland’ is resoluut gekozen voor een trio, aangevuld met enkele gastmuzikanten. Het centraal thema is het leven na de apocalyps, een populair onderwerp in de progressieve rock. Maar de ingetogen a-capella gezongen intro ‘The Day After’ verwijst natuurlijk ook naar het voortbestaan van de groep na het heengaan van Grudzinski. En laat daar geen twijfel over bestaan, Riverside is back in business! Stevige nummers zoals ‘Acid Rain’ en ‘Vale of Tears’ bevatten steeds een catchy refrein en subtiele maar karakteristieke toetsenpartijen. lees meer >>> |
FRANKIE DAVIES WHEREVER I GO Europa wordt overspoeld met americana, vooral uit de zuidelijke staten van de US. Nashville blijft toch nog altijd het mekka voor tal van gelukszoekers. Onlangs verscheen het debuutalbum van Frankie Davies, vergis je niet, een blonde talentvolle dame, met een bijna kinderlijk stemtimbre. En vergis je geen tweede maal. Frankie opereert vanuit de UK. De laatste jaren de uitnodigingen voor country festivals door het halfrond. En dat alles te danken aan haar EP ‘Dancing All Night’ uit 2015. ‘Wherever I Go’ laat onmiskenbaar een professionele indruk na. Gebaseerd op haar eigen ervaringen, spuwt ze haar frustratie in de rocksong ‘You Don’t Know Me’. Ook ‘Front Row Seat’ plukte ze uit haar leven: een optreden met slechts één belangstellende. lees meer >>> |
PORT ALMOND PORT ALMOND Noorse ijspegels druipen van ‘Proxy Boy’, openingssong op Port Almond, het nieuwe alter ego van Rune Simonsen. De singer-songwriter houdt van intimistische ballads met zachte gitaar picking en een fluisterende zangstem. Met ‘Destinations’ overheerst echter een exotisch sfeertje. Om de songs te verrijken voegt hij een tompet (The River Ankh), dulcimer, pedal steel (Post X) of wat geluidjes toe. 'Sea of Mine' kreeg als intro fluitende vogeltjes. Nigeriaanse popinvloeden hoor je dan weer in 'Destinations'. In de lijn van LowSwing Records (olv Guy Sternberg) in Berlijn moet de muziek volledig analoog getaped worden in de studio. Een niet geringe opdracht in dit computertijdperk. Rune Simonsen heeft in enkele dagen tijd zeven muzikanten vertrouwd gemaakt met zijn demo's. lees meer >>> |
THE HOODOO TONES HERE TO STAY Na hun tot het laatste exemplaar verkocht debuut ‘Confessions Of A Loner’, laat dit uit Frankrijk komend rockend en rollend trio ‘Here To Stay’ op ons los. Een betere titel voor dit album hadden gitarist en zanger Kevin B., Ben D Driver op staande bas en drummer Michael trouwens niet kunnen bedenken. The Hoodoo Tones zijn, en dat mag je letterlijk nemen, here to stay. Wild rockend, rammen de heren hun rauwe, messcherpe rock-‘n-roll je in het gezicht. Hier valt geen ontkomen aan. Op overdrive vliegen ze er al dadelijk in met de titeltrack. The Hoodoo Tones kennen hun klassiekers, maar ze kopiëren….., geen denken aan. Hun invloeden op een eigen manier verwerken, daar is het trio wel voor te vinden. Luister maar eens naar het door Johnny Cash geïnspireerde ‘Hair’, waarna ze met het heerlijke, van een clean gitaartje voorziene ... lees meer >>> |
OFF THE CROSS ERA Onze favoriete Antwerpse band is terug met nieuw werk. Je weet wel die band waar de helft van de bezetting meer gezichtshaar heeft dan hoofdhaar. Inderdaad we hebben het hier over Off The Cross. Na hun fantastische debut, Divided Kingdoms, brengt de band nu de EP ‘Era’ uit. Helaas geen full album maar deze EP is zo geweldig dat je dit snel vergeet. De band gooide het voor deze EP over een totaal andere boeg zonder echter hun typische sound te verloochenen of te verliezen. Ze lieten zich begeleiden door het fantastische Tosangana koor waardoor alles nog bombastischer en ingrijpender wordt. Ook kon de band beroep doen op enkele fantastische gastmuzikanten. Zo krijgen we o.a. Tijs Vanneste (Van Echelpoel), Marcela Bovio (MaYan) en Jonas Renske (Katatonia en Bloodbath) die hun vocale talenten ... lees meer >>> |
PAUL DOZIER BRAND NEW DAY De Afro-Amerikaanse gitarist Paul Dozier begon al op zijn zesde muziekinstrumenten te bespelen. Hij nam samen met zijn vader en 2 broers zijn eerste single op, en die groep noemde zich The Dozier Singers. Dit lokale familiekwartet was gedurende meer dan 10 jaar bekend doorheen L.A. en daarrond. Op zijn vijftiende verkende Paul jazz en vormde daarna zijn eigen band, The Brothers in Christ. In 2001 bracht hij zijn solodebuut uit, de volgende jaren gevolgd door nog 3 andere cd’s. Hij opende tevens voor Paul Taylor, Wayman Tisdale, Will Downing, Bobby Lyle, Tom Braxton, Phil Driscoll, Tim Bowman, The Stylistics, The Clark Sisters, Shirley Caesar, The Hawkins Family, Bobby Jones T.V. Show. Ook fungeerde hij als muzikaal directeur voor Karen Briggs, Gail Jhonson, Kim Scott, Edgar Wallace Jr. en sax man Yancyy. lees meer >>> |
ELVIS COSTELLO & THE IMPOSTERS LOOK NOW Meer dan een decennium geleden kondigde Elvis Costello (of Declan Patrick Aloysius MacManus zoals hij echt heet) aan dat hij nooit meer een album zou maken. Hij was immers teleurgesteld door MP3’s versus cd’s. Dit jaar overwon hij een kleine, maar agressieve kanker, en kijk nu ligt zijn nieuw album voor mij, het eerste in 10 jaar met zijn band The Imposters. U zal zich misschien herinneren dat hij in 1998 een zeer mooi album maakte met Burt Bacharach, nl. ‘Painted From Memory’, dat ik nog steeds draai. Wel beide heren hadden een musical daarop in gedachten, en Elvis voegde er nog een tweede aan toe, gebaseerd op ‘A Face in the Crowd’. Deze gingen echter nooit in vervulling, maar Elvis pikte deze songs weer op voor deze nieuwe cd. lees meer >>> |
AN EVENING WITH KNIVES FADE OUT (EP) Begin dit jaar bracht het Eindhovense trio An Evening With Knives hun debuutalbum ‘Serrated’ uit. Een bijzonder boeiend album vol pakkende en meeslepende post black/doom/stoner/psychedelica/en-wat-weet-nog-allemaal-meer metal. Op 1 september lieten de heren alweer een nieuwe release op ons los, in de vorm van een EP deze keer, getiteld ‘Fade Out’. Het titelnummer kennen we uiteraard nog van het ‘Serrated’ album, de overige twee tracks werden opgenomen tijdens dezelfde sessies als die waarin het debuutalbum werd opgenomen maar pasten niet echt op het album. Ze waren echter te interessant om zomaar op de plank te blijven liggen. Met zijn dik negen minuten dertig was ‘Fade Out’ ook op de LP al één van de langste nummers ... lees meer >>> |
ALL POP/BLUES/PROGROCK/JAZZ & OTHER ALBUM REVIEWS I ALL HARD ROCK & HEAVY METAL ALBUM REVIEWS I ALL BUBBLING ALBUMs reviews
|
|
