|
Na een geslaagde set van meer dan twee uur en een half (inclusief pauze) gidst Paul Syniawsky, de frontman en enige originele lid van Paul's Collection, ons richting een achterafzaaltje van taverne De Leeuw te Oelegem. Het rokerig rovershol is leeg, op twee nicotinefans na. Jonge Keys and Chords-fans zijn vermoedelijk minder vertrouwd met Paul's Collection en hun oeuvre, dus is het kies om te vragen naar het prille begin. Syniawsky begint meteen enthousiast te vertellen.
|
Paul Syniawsky: "Ik ben in 1965 begonnen met muziek maken. De aanleiding was redelijk eigenaardig. In het begin van de jaren zestig was er op Radio Luxemburg op zondagnamiddag de hitparade. Dat begon altijd met een live-versie van 'Ready Teddy' van Cliff Richard. Dat nummer raakte mij altijd, zeker toen ik het enthousiaste publiek hoorde. Ik wilde ook applaus. Ik zong al sinds mijn twaalf op bonte avonden "een jazzke": 'Let's Dance' van Chris Montez.
Een vriend van mij was zanger bij The Mods, en ik schreef zijn teksten uit. Verder was hij niet zo betrokken. Hij was meer geïnteresseerd in uitgaan dan in optreden. Ik heb zijn plaats ingenomen als zanger van The Mods."
Julian: "Was u destijds een mod? Geloofde u in de ideologie?"
Paul: "Niet echt. We waren er mee bezig, maar we wisten er zelf niet zoveel van. De enige bron die we hadden was HUMO, die af en toe een reportage over The Mods versus The Rockers schreef. Die naam was natuurlijk gekozen door de bandleden voor ik erbij kwam."
Julian: "Vanwaar de groepsnaam Paul's Collection? U bent natuurlijk "Paul", maar wie of wat was "The Collection"?"
Paul: "Toen ik in het leger zat, waren The Mods al gestopt. In het leger heb ik twee orkesten gehad: een in België en een in Duitsland. Ik heb daar een aantal muzikanten leren kennen waarmee ik na mijn legerdienst wilde werken. Het concept van "Paul's Collection" zat toen al in mijn hoofd. Ik heb de muzikanten rond mij verzameld. Ik ben het enige overgebleven lid."
Een vriend van mij was zanger bij The Mods, en ik schreef zijn teksten uit. Verder was hij niet zo betrokken. Hij was meer geïnteresseerd in uitgaan dan in optreden. Ik heb zijn plaats ingenomen als zanger van The Mods."
Julian: "Was u destijds een mod? Geloofde u in de ideologie?"
Paul: "Niet echt. We waren er mee bezig, maar we wisten er zelf niet zoveel van. De enige bron die we hadden was HUMO, die af en toe een reportage over The Mods versus The Rockers schreef. Die naam was natuurlijk gekozen door de bandleden voor ik erbij kwam."
Julian: "Vanwaar de groepsnaam Paul's Collection? U bent natuurlijk "Paul", maar wie of wat was "The Collection"?"
Paul: "Toen ik in het leger zat, waren The Mods al gestopt. In het leger heb ik twee orkesten gehad: een in België en een in Duitsland. Ik heb daar een aantal muzikanten leren kennen waarmee ik na mijn legerdienst wilde werken. Het concept van "Paul's Collection" zat toen al in mijn hoofd. Ik heb de muzikanten rond mij verzameld. Ik ben het enige overgebleven lid."
|
|
|
Julian: "Wat is er met de andere leden gebeurd?"
Paul: "Ze zijn om diverse redenen gestopt. Twee zijn ondertussen overleden, de anderen hebben andere wegen behandeld. Een is in de koopvaardij gegaan, de drummer is gaan lesgeven na zijn conservatoriumstudies. Hij speelt vandaag geen popmuziek meer, enkel klassieke muziek."
Julian: "Het zou leuk zijn als hij nog eens eenmalig kwam meespelen."
Paul: "We hebben een reünie gehad in de vorm van een etentje (lacht). Ik denk niet dat ik hem zover kan krijgen om terug in The Collection te spelen."
Julian: "U heeft in een groot aantal bands gespeeld voor Paul's Collection. Wanneer wist u dat u met de groep wilde verdergaan?"
Paul: "Goh, ik heb in de hardrock gezeten met White Heat. Daarmee heb ik zelfs een elpee opgenomen, maar mijn stem hebben ze opnieuw opgenomen. Die was blijkbaar niet goed genoeg. Ik heb met Backslider opgetreden, maar dat duurde ook niet lang. In die genres zing je het nooit lang uit. Om professionele reden stopt het vaak: een gitarist die luchtvaartpiloot werd, bijvoorbeeld. FM-rock, covergroepen ... ik heb zowat alle genres gedaan. Zelfs een bluesgroep begin jaren '90, maar die hebben nog voor het echte begin de handdoek in de ring gegooid. Ik had op dat moment een degout van de hele muziekwereld en ik verklaarde volledig te stoppen. Ik heb toen alles verkocht.
Op een bepaald moment kwam ik 'De Sjes’ tegen. Hij zat in een groep en zocht nog een frontman. Ik heb ze eenmalig geholpen. Door "omstandigheden" is dat ook weer stilgevallen, maar hij heeft me toen opgezocht en gevraagd of ik het goed vond dat hij rond mij een nieuwe groep wilde opstarten. "Trek er uw plan mee", heb ik gezegd, "ik heb geen ambitie meer." Ik wilde er geen geld insteken, maar dat was blijkbaar geen bezwaar. In de living bij tweede gitarist Guy en zangeres Sabine - ze zijn een koppel - zijn we beginnen repeteren. Beetje bij beetje hebben we de andere muzikanten gevonden, en zijn we in hun enorme, geïsoleerde garage gaan oefenen."
Paul: "Ze zijn om diverse redenen gestopt. Twee zijn ondertussen overleden, de anderen hebben andere wegen behandeld. Een is in de koopvaardij gegaan, de drummer is gaan lesgeven na zijn conservatoriumstudies. Hij speelt vandaag geen popmuziek meer, enkel klassieke muziek."
Julian: "Het zou leuk zijn als hij nog eens eenmalig kwam meespelen."
Paul: "We hebben een reünie gehad in de vorm van een etentje (lacht). Ik denk niet dat ik hem zover kan krijgen om terug in The Collection te spelen."
Julian: "U heeft in een groot aantal bands gespeeld voor Paul's Collection. Wanneer wist u dat u met de groep wilde verdergaan?"
Paul: "Goh, ik heb in de hardrock gezeten met White Heat. Daarmee heb ik zelfs een elpee opgenomen, maar mijn stem hebben ze opnieuw opgenomen. Die was blijkbaar niet goed genoeg. Ik heb met Backslider opgetreden, maar dat duurde ook niet lang. In die genres zing je het nooit lang uit. Om professionele reden stopt het vaak: een gitarist die luchtvaartpiloot werd, bijvoorbeeld. FM-rock, covergroepen ... ik heb zowat alle genres gedaan. Zelfs een bluesgroep begin jaren '90, maar die hebben nog voor het echte begin de handdoek in de ring gegooid. Ik had op dat moment een degout van de hele muziekwereld en ik verklaarde volledig te stoppen. Ik heb toen alles verkocht.
Op een bepaald moment kwam ik 'De Sjes’ tegen. Hij zat in een groep en zocht nog een frontman. Ik heb ze eenmalig geholpen. Door "omstandigheden" is dat ook weer stilgevallen, maar hij heeft me toen opgezocht en gevraagd of ik het goed vond dat hij rond mij een nieuwe groep wilde opstarten. "Trek er uw plan mee", heb ik gezegd, "ik heb geen ambitie meer." Ik wilde er geen geld insteken, maar dat was blijkbaar geen bezwaar. In de living bij tweede gitarist Guy en zangeres Sabine - ze zijn een koppel - zijn we beginnen repeteren. Beetje bij beetje hebben we de andere muzikanten gevonden, en zijn we in hun enorme, geïsoleerde garage gaan oefenen."
|
|
|
Julian: "U bezoekt het dus vandaag puur als hobby?"
Paul: "Er is maar een ambitie: het moet goed zijn. We hebben al veel nummers geprobeerd en afgeketst. Als de feeling niet goedzit, dan mag het technisch nog perfect gespeeld worden."
Julian: "Ik schrok wel dat jullie zelfs 'Gimmie Shelter' (met deze schrijffout staat de titel op de eerste druk van de elpee 'Let It Bleed', red.) van The Rolling Stones spelen. Een zeer goed, maar ook moeilijk nummer. Na de opnames heeft zangeres Merry Clayton zelfs een miskraam gekregen, omdat ze zo hard uithaalde. Het nummer wordt niet zonder risico gezongen."
Paul: "Sabine is gelukkig niet in verwachting. We hebben dat nummer speciaal voor haar gekozen. Haar aandeel is niet zo groot, maar ze zingt prachtig. Zonder haar tweede stem erbij zou het vaak maar mager klinken. Zij tilt mij ook naar een beter niveau. We wilden haar ook een kans geven om in the picture te komen, maar het is niet zo gemakkelijk om in ons genre veel nummers voor zangeressen te vinden."
Julian: "Heeft zij dan ook nummers als 'Black Velvet' en 'Somebody To Love' aangebracht?"
Paul: "Wel, 'Black Velvet' is vanzelf gekomen tijdens de repetities. Dat nummer lag haar meteen. Zij is iets jonger dan de rest, en veel nummers kent zij gewoon niet. 'Somebody To Love' hebben we vandaag voor de eerste keer live gebracht. Ik had 'Gimmie Shelter' voorgesteld, omdat het actueel is: binnenkort treden The Stones weer op in België."
Julian: "Durven jullie ook moderne nummers spelen?"
Paul: "(blaast)"
Julian: "Want ongetwijfeld hoor je als muziekliefhebber af en toe een nieuw nummer waarvan je denkt: "Wow, dit is wel heel goed" ..."
Paul: "Mja, wellicht gaan we dat niet doen. Als we al iets horen dat ons bevalt, is het vaak een remake van een ouder nummer. Een remake moeten we niet naspelen, dan kunnen we het beter op onze manier doen."
Paul: "Er is maar een ambitie: het moet goed zijn. We hebben al veel nummers geprobeerd en afgeketst. Als de feeling niet goedzit, dan mag het technisch nog perfect gespeeld worden."
Julian: "Ik schrok wel dat jullie zelfs 'Gimmie Shelter' (met deze schrijffout staat de titel op de eerste druk van de elpee 'Let It Bleed', red.) van The Rolling Stones spelen. Een zeer goed, maar ook moeilijk nummer. Na de opnames heeft zangeres Merry Clayton zelfs een miskraam gekregen, omdat ze zo hard uithaalde. Het nummer wordt niet zonder risico gezongen."
Paul: "Sabine is gelukkig niet in verwachting. We hebben dat nummer speciaal voor haar gekozen. Haar aandeel is niet zo groot, maar ze zingt prachtig. Zonder haar tweede stem erbij zou het vaak maar mager klinken. Zij tilt mij ook naar een beter niveau. We wilden haar ook een kans geven om in the picture te komen, maar het is niet zo gemakkelijk om in ons genre veel nummers voor zangeressen te vinden."
Julian: "Heeft zij dan ook nummers als 'Black Velvet' en 'Somebody To Love' aangebracht?"
Paul: "Wel, 'Black Velvet' is vanzelf gekomen tijdens de repetities. Dat nummer lag haar meteen. Zij is iets jonger dan de rest, en veel nummers kent zij gewoon niet. 'Somebody To Love' hebben we vandaag voor de eerste keer live gebracht. Ik had 'Gimmie Shelter' voorgesteld, omdat het actueel is: binnenkort treden The Stones weer op in België."
Julian: "Durven jullie ook moderne nummers spelen?"
Paul: "(blaast)"
Julian: "Want ongetwijfeld hoor je als muziekliefhebber af en toe een nieuw nummer waarvan je denkt: "Wow, dit is wel heel goed" ..."
Paul: "Mja, wellicht gaan we dat niet doen. Als we al iets horen dat ons bevalt, is het vaak een remake van een ouder nummer. Een remake moeten we niet naspelen, dan kunnen we het beter op onze manier doen."
|
|
|
Julian: "De oerversie van Paul's Collection heeft enkele singles uitgebracht, maar nooit een volledig album. Waarom niet?"
Paul: "Wat is er gebeurd? Goede vraag! Iedere single is met een andere bezetting opgenomen. Ik vraag me nog altijd af hoe ik dat heb verwezenlijkt op die korte tijd. Deze incarnatie bestaat nu tien jaar, maar de oorspronkelijke Paul's Collection heeft het maar een vijftal jaar uitgezongen. De kwaliteit nam ook af. Onze laatste single hebben we met Koen De Bruyne en een Amerikaanse drummer opgenomen. Die muzikanten zijn meteen weggeplukt door een groep uit Brussel die "veel optredens" beloofde, maar daar is uiteindelijk niets van gekomen. Ik heb toen allemaal nieuwe mensen moeten zoeken, maar het resultaat was niet meer hetzelfde. Goede nummers, goede repetities, maar de live-optredens trokken op niets. Ik heb er zelf de stekker uitgetrokken.
Een andere band, Artisjok, had toen al aan mijn mouw getrokken. We moesten van naam veranderen, want Artisjok was ook de naam van een artiestenbureau in Gent. De man die de arrangementen voor de blazers schreef, was Paul. Onze drummer heette Leopold, maar iedereen noemde hem Paul. "Paul's Collection" was een logische keuze. Koen De Bruyne is gestorven, producer Tim Visser is naar Amerika getrokken."
Julian: "Wat is er met Koen De Bruyne gebeurd?"
Paul: "Dat weten we niet. Thuis gevonden, doodsoorzaak onbekend. Hij had problemen aan zijn hart."
Julian: "Als u in 1965 bent begonnen, dan bent u volgend jaar 50 jaar bezig. Ups and downs, nu al tien jaar opnieuw succes. Als u dat op voorhand had geweten, zou u het opnieuw doen? Of zou u het anders aanpakken?"
Paul: "Ik zou hetzelfde doen. We wilden met The Mods ooit écht professioneel worden, maar het leger was spelbreker. En vergeet niet: ik ken ook geen noot muziek, ik heb nooit muziekschool gevolgd. Ik moet altijd muzikanten vinden die in mij geloven, zodat ik mijn verhaal via hen kwijt kan. We hebben mooie periodes gehad, zeer zeker."
Julian: "Ik wens u nog veel succes. Doe er nog zeker twintig jaar bij."
Paul: "Dat zal fysiek niet meer gaan. Zolang het kan, doen we voort."
Paul: "Wat is er gebeurd? Goede vraag! Iedere single is met een andere bezetting opgenomen. Ik vraag me nog altijd af hoe ik dat heb verwezenlijkt op die korte tijd. Deze incarnatie bestaat nu tien jaar, maar de oorspronkelijke Paul's Collection heeft het maar een vijftal jaar uitgezongen. De kwaliteit nam ook af. Onze laatste single hebben we met Koen De Bruyne en een Amerikaanse drummer opgenomen. Die muzikanten zijn meteen weggeplukt door een groep uit Brussel die "veel optredens" beloofde, maar daar is uiteindelijk niets van gekomen. Ik heb toen allemaal nieuwe mensen moeten zoeken, maar het resultaat was niet meer hetzelfde. Goede nummers, goede repetities, maar de live-optredens trokken op niets. Ik heb er zelf de stekker uitgetrokken.
Een andere band, Artisjok, had toen al aan mijn mouw getrokken. We moesten van naam veranderen, want Artisjok was ook de naam van een artiestenbureau in Gent. De man die de arrangementen voor de blazers schreef, was Paul. Onze drummer heette Leopold, maar iedereen noemde hem Paul. "Paul's Collection" was een logische keuze. Koen De Bruyne is gestorven, producer Tim Visser is naar Amerika getrokken."
Julian: "Wat is er met Koen De Bruyne gebeurd?"
Paul: "Dat weten we niet. Thuis gevonden, doodsoorzaak onbekend. Hij had problemen aan zijn hart."
Julian: "Als u in 1965 bent begonnen, dan bent u volgend jaar 50 jaar bezig. Ups and downs, nu al tien jaar opnieuw succes. Als u dat op voorhand had geweten, zou u het opnieuw doen? Of zou u het anders aanpakken?"
Paul: "Ik zou hetzelfde doen. We wilden met The Mods ooit écht professioneel worden, maar het leger was spelbreker. En vergeet niet: ik ken ook geen noot muziek, ik heb nooit muziekschool gevolgd. Ik moet altijd muzikanten vinden die in mij geloven, zodat ik mijn verhaal via hen kwijt kan. We hebben mooie periodes gehad, zeer zeker."
Julian: "Ik wens u nog veel succes. Doe er nog zeker twintig jaar bij."
Paul: "Dat zal fysiek niet meer gaan. Zolang het kan, doen we voort."
|
|
|
Julian De Backer • Foto's: Alfons Maes ©