​Dat onze vaderlandse thrashmetal trots Evil Invaders er een lap op zou geven tijdens het Alcatraz Metal Festival, was te verwachten. De band speelde een halve thuismatch en het enthousiasme droop er zowel bij de band als bij het publiek van af. Wij spraken na het optreden af met de sympathieke Belgische bassist Joeri Van De Schoot en Duitse leadgitarist Max Mayheim om beide heren eens aan de tand te voelen.

Keys a Chords: Jullie spelen old-school thrashmetal. Die stijl lijkt al een tijdje terug ‘in’ te zijn. Vinden jullie dat jullie een deel zijn van de revival van het genre?
Joeri: De revivaltijd is voorbij. Rond 2009-2010 was er iets groots aan het gebeuren binnen de thrashscène en kwam er meer old school shit naar buiten. Dat was de tijd waarin we alles opzogen. Een leuk feit is dat Evil Invaders rond die tijd is begonnen, maar ondertussen is er niet meer zoiets als een echte revival, terwijl er toen overal bands opstonden die old school waren, inclusief strakke broeken en T-shirts. Nu is het anders. Je hebt nog steeds bands die traditionele thrashmetal spelen, maar die zijn minder aanwezig.

Hoe proberen jullie je eigen eigenheid in die muziekstijl te injecteren?
Ik denk dat we haar proberen naar een volgend niveau te brengen. Ik vind bijvoorbeeld dat veel te weinig bands aandacht besteden aan hun show. Het was goed dat er een heropleving was, maar er was een serieus gebrek aan showelementen.

Zouden jullie dan zelf wel een volledig decor willen kunnen opzetten?
Max: Als we ooit een podium kunnen krijgen zoals Judas Priest die had in de jaren tachtig, zoals tijdens de ‘Defenders of the Faith’-tournee, doen we dat meteen!
Joeri: We denken daar vaak aan. Heb je ons optreden gezien? Wel, we hebben al die boxen, de rook, de frame, enzovoort. Soms moeten we de kosten nog beperken, maar we zouden alles nog verder willen uitbouwen, zodat we er nog meer onze verbeelding in kunnen leggen.
Max: Het is altijd leuk om een stap vooruit te nemen en nog meer showelementen in te voeren.

Is er iemand die de richting aangeeft wanneer jullie een album aan het schrijven zijn?
Op het nieuwe album is het vooral ik.

Jullie teksten zijn een beetje atypisch. Proberen jullie er iets mee te zeggen?
Joeri: Ik denk dat Joe dat probeert. Het nieuwe album is vooral door hem geschreven
Max: We hebben een gelijkaardige manier van teksten schrijven. Ik hou er wel van om naar teksten te luisteren over fucking metal en bier, maar wij hebben het vooral over onze gevoelens en teleurstellingen. Er gebeuren heel wat klote dingen en daar moet je mee omgaan. Dat wat ons bezighoudt in onze songs. Die gaan voornamelijk over persoonlijke ervaringen waar we door moesten. In plaats van ons op te stellen als zwakkelingen, zijn we daar mee bezig.

Vind je het belangrijk dat muziek ook iets te vertellen heeft?
Het hangt af van de stijl. Als we nu gewoon drie akkoorden zouden gebruiken en hardrock met ballen zouden spelen, zou ik liever een griet willen toespreken in mijn tekst. We houden ervan om onze lyrics aan te passen aan de muziek. Ik apprecieer het echter als er diepere teksten zijn, omdat die een nummer interessanter maken.
Joeri: Ze passen bij de muziek. We willen tonen wat de frustraties van het dagelijkse leven zijn.
Max: Je mag niet doof zijn voor wat er om je heen gebeurt, ander verlies je de reden om pissed off te zijn!

Hoe zit het schrijfproces bij jullie precies in elkaar?
Joeri: We schrijven allemaal stukjes muziek die we dan samenbrengen. We sturen veel naar elkaar door en maken er dan een geheel van. De lyrics komen later.
Max:  Eerst maak je jouw basis, daarna komen de teksten. Het is alsof je een cake aan het maken bent.

Er is veel te doen geweest rond de invloed van het internet op de muziek. Wat is jullie idee daarover?
Joeri: Actief zijn op de sociale media snijdt aan twee kanten. Het helpt vaak, maar het maakt ook veel kapot omdat iedereen een webpagina kan aanmaken en via die kanalen beroemd kan worden. Het is allemaal gemakkelijker geworden, maar toen de sociale media er niet waren, was het specialer om een band te hebben en bekend te geraken.
Max: Denk maar aan de ruilhandel met cassettebandjes van vroeger. Wat zou er gebeurd zijn als Metallica die stomme tape niet in de brievenbus had gestopt?
Joeri: Nu word je al snel overspoeld door muzikale spam.

Zijn jullie zelf beïnvloed door muziek die jullie voor het eerst via de sociale media hebben gehoord?
Max: Voor mij was dat YouTube, dat vind ik nog steeds dé manier om dingen te verspreiden. Ik heb veel oude bands ontdekt omdat iemand er een video van had gepost. Zo ontdek je nieuwe bands. Ook die suggesties zijn daar erg handig bij.

Ik heb gezien dat jullie zelf behoorlijk veel aandacht besteden aan jullie sociale mediakanalen…
Joeri: Ja, en dat is goed, maar op bepaalde manieren ook slecht. Het heeft ons zeker geholpen toen mensen ons via die kanalen begonnen te steunen. Ze schreven onder andere dat we vaak op tournee gaan en dat is natuurlijk gemakkelijke promotie.
Max: Je blijft nu gemakkelijker op de hoogte van wat jouw favoriete band aan het doen is – via Instagram en Instastories, bijvoorbeeld. ‘Kijk, ik ben een biertje aan het drinken…’, ‘ik ben aan het kakken!’ De fans kunnen op een bepaalde manier deelnemen aan het leven van de muzikanten.

In onze vroegere band zeiden we wel eens dat elke band een muzikant in de gelederen moet hebben die volslagen krankzinnig is. Wie is dat bij jullie?
Max: Als er twee mensen zijn die niet helemaal goed bij het hoofd zijn, zullen dat joe en ik zijn. De anderen zijn ook raar… maar toch niet echt!
Joeri: Als je lang samen onderweg bent, merk je al snel wat voor rare karaktertrekjes iedereen heeft. Ik denk dat niemand er bij ons echt uitspringt.
Max: Niemand? En Joe dan?
Ja, als je ziet wat voor rare gezichten hij trekt…
Max: En – echt waar – hij doet dat ook in de spiegel!
Joeri: Wanneer we backstage zijn en hem voor een spiegel zien staan, weten we dat we sowieso prijs hebben: hij is dan naar zichzelf aan het kijken terwijl hij de gekste bekken trekt die je maar kunt verzinnen!

Zouden jullie ooit muziek willen schrijven voor een ander medium? Voor een film, bijvoorbeeld?
Max: Grappig: ik was naar het E3-evenement aan het kijken en daar deden ze iets rond de trailer voor Far Cry 5. Zoiets zou natuurlijk geweldig zijn, maar als je een soundtrack schrijft voor een ander intellectual property, krijg je veel minder ruimte en dat suckt. Je moet dan doen wat het bedrijf wilt en de muziek zal ook erg commercieel moeten zijn.

Mijn laatste vraag stel ik bijna altijd als afsluiter: Stel je voor dat ik maar een album kan kopen, waarom zou ik dan voor het nieuwe werk van Evil Invaders moeten kiezen?
Max: Omdat we daar alle shit op hebben gecombineerd en er iets nieuws van hebben gemaakt. Ik luister bijvoorbeeld naar Motörhead, Testament, Exciter, AC/DC, Candlemass, Jeferson Airplane, enzovoort. Candlemass zit misschien niet in onze muziek, maar we luisteren wel naar die shit en dat heeft invloed op wat wij maken.
​
Bedankt, jongens!
Dirk Vandereyken ©