Naar aanleiding van het succesvolle album ‘The Sick, Dumb & Happy’ van The Charm The Fury en de daarop volgende uitgebreide tournees had Keys and Chords een interview met de charmante Caroline Westendorp. De band is met ‘The Sick, Dumb & Happy’ toe aan hun derde album dat zes maand geleden uitkwam via Arising Empire/Nuclear Blast. Deze plaat kwam al uitgebeid in de aandacht op de site en de bespreking kan men hier lezen. Sindsdien kent ‘The Sick, Dumb & Happy’ een succes waar ze voordien enkel van konden dromen en brengt voor hen een wervelwind aan toffe ervaringen en een druk toerleven met zich mee.  Reden te meer om met Caroline in gesprek te gaan!

Keys and Chords: Caroline, welkom bij Keys And Chords, Wij werden zowat omver geblazen bij het uitkomen van jullie album ‘The Sick, Dumb and Happy’.
 
Caroline (onderbreekt): Ja? echt?
 
Keys and Chords: Dat was niet enkel zo bij Jan & mij maar ook bij Peter Smet; die jullie onlangs nog live mocht aanschouwen in Trix te Antwerpen tijdens de Eluveitie tour en eerder ook in Club De B te Torhout op de release show van Spoil Engine. Het spreekt voor zich dat The Charm The Fury dan ook al uitgebreid aandacht kreeg bij keys and Chords met nieuws rond de nieuwe plaat, concertverslagen en nu eindelijk een interview.
 
Caroline (onderbreekt): Wat Leuk!
 
Keys and Chords: Het nieuwe, inmiddels zes maanden oude album, heeft jullie geen windeieren gelegd mogen we wel stellen… Kunnen jullie je nog herinneren wat de eerst reacties van fans waren?
 
Caroline: De eerste reacties kwamen toen we ‘Down On The Ropes’ uitbrachten, de eerste single met videoclip. Dat was nog voordat de plaat uitkwam en dat was eigenlijk zo’n ander nummer en we wilden die eigenlijk ook als eerste uitbrengen om misschien een statement te maken van jongens we zijn helemaal vernieuwd. Juist omdat die zo anders was kregen we ook heel veel negatieve reacties van de bestaande fans. Die riepen allemaal van “shit, de nieuwe stijl die jullie doen maakt me helemaal niets” want die waren de oude metalcore stijl gewend dus de eerste reacties van de huidige fanbase waren niet mals. Toen riepen we jongens wacht even tot de plaat uitkomt want die is een stuk diverser en toen draaiden ze allemaal wel een beetje bij.
 
Keys and Chords: En de reacties van het publiek dat jullie nog niet kenden?
 
Caroline: Daar heeft Nuclear Blast vooral héél veel aan bijgedragen. Die hebben ons zo goed gepromoot wereldwijd dat wij… Nou goed, je verliest een paar fans die fan zijn van je oudere werk maar je wint een nieuw publiek. Wereldwijd heeft het album veel aandacht gekregen en daardoor hebben we heel veel mooie dingen kunnen doen.
 
Keys and Chords: Misschien nog even bij het album zelf blijven hangen... Dit is jullie derde release waarbij ‘The Social Meltdown’ EP uit 2012 & ‘A Shade of My Former Self’ uit 2013 vooraf gingen aan het nu zo succesvolle album ‘The Sick, Dumb & Happy’. Kunnen jullie misschien iets meer vertellen over het laatste album? Gingen jullie hier anders te werk dan bij voorgangers dat tot dit succes leidde?
 
Caroline: Ik zit te denken… ‘The Social Meltdown’ en ‘A Shade of My Former Self’ waren heel erg metalcore en daar luisterden we destijds ook erg veel naar maar en dan wordt je beïnvloed door bands als Under Oath, Architects, Bring Me The Horizon, … maar toen we ‘A Shade of My Former Self’ hadden uitgebracht deden heel veel bands eigenlijk hetzelfde en toen moesten we een nieuwe plaat gaan maken en hadden we iets van het hele metalcore genre voelt niet meer aan als voor ons. We voelden ons er niet meer prettig bij en een beetje een negatieve associatie mee. Iedereen riep “Ooh, metalcore, dertien in een dozijn” en toen gingen we eindelijk schrijven en telkens hadden we iets van dit voelen we niet en gooiden we weer alles weg. We hebben dan heel veel geluisterd naar onze grootste inspiraties en kwamen we tot een conclusie. Een Metallica, een Pantera, maken allemaal tracks die vandaag de dag allemaal beter zijn dan al het nieuwe dat uitkomt zeg maar en hoe komt dat nou? Toen dachten we, we zitten eigenlijk veel te veel te denken in song structuren van we moeten een poppy chorus, een heavy breakdown maken, het moet een bepaalde metalcore structuur volgen terwijl al de tracks die Metallica of Pantera maken allemaal één supervette riff hebben die het hele nummer maakt. Eén vette vocal line ook! We dachten, we moeten het dus niet moeilijker maken dan het is en een vette riff schrijven. Toen we ons op dat simpele gingen richten kwam ook de inspiratie en toen kwam het album.
 
Keys and Chords: Zijn er zaken die je liever anders had gezien aan dit album?
 
Caroline: Euh, het is wel best grappig want euh als ik nu naar de plaat luister… Die plaat hebben we eigenlijk al anderhalf jaar geleden opgenomen. Hij lag eigenlijk al een jaar voor de release klaar en als ik nu dan naar mijn stem luister denk ik dat ik nu dan alweer zo erg ben gegroeid als zangeres en als schreeuwer dat ik nu alweer denk van ik vind m’n schreeuw maar zo zo.
 
Keys and Chords: The Charm The Fury stond o.a als support op de affiche bij Bury Tomorrow & Slayer, ik kan me best voorstellen dat dit een eer was voor jullie. Was dit vooraf vanuit het label gepland, of een vervolg op een succesvol album en kansen die je kreeg door het succes van dit album?
 
Caroline: Ja, het was totaal niet gepland vanuit het label en dat vind ik zoiets raars. Dan breng je een album uit via het platenlabel en het platenlabel verwacht dat je ter promotie van het album gaat toeren. De toren boeken doet een agent en die heeft niets met het label te maken en dat is soms frustrerend. Je probeert goede shows te krijgen en het platenlabel heeft er geen invloed op maar ze verwachten wel van je dat je toert. Je bent dan nog een kleine metalband uit Nederland en daarom mogelijks ook minder aantrekkelijk voor toeren want je verkoopt daarom nog niet zoveel tickets als men zou willen. Het is daarom een moeilijk verhaal maar onze manager is echt een held, hij heeft ons overal gepushed en zo hebben we al die gave shows kunnen krijgen.
 
Keys and Chords: Die manager moet inderdaad een held zijn want jullie speelden ook op de zomerfestivals zoals Graspop Metal Meeting & Pinkpop, Relaod, Summer Breeze, Qstock, …
 
Caroline (onderbreekt): Alle vette festivals!
 
Keys and Chords: Toch wel hoogtepunten die je niet snel zal vergeten neem ik aan. Hoe hebben jullie dit zelf ervaren?
 
Caroline: Phoe… ik denk aan een paar hoogtepunten van de zomer… sowieso Pinkpop, omdat we daar eigenlijk heel weinig hadden verwacht. Wij gaan op een mainstream festival spelen als metalbandje dan kunnen we ooit zeggen dat we op Pinkpop hebben gespeeld maar uiteindelijk was het publiek er heel gaaf. Marilyn Manson in Italië was ook wel heel tof maar op het moment zelf ben je zo bezig met we moeten hier een goede show neerzetten en in zo’n zakelijke mood dat je er pas achteraf meer van kan genieten; dat je achteraf denkt van Wow, vet! Dat was te gek. Een ervaring maar op de moment zelf denk je enkel van het moet goed gaan, achteraf is het vetter. Toen we naar Italië gingen met Marilyn Manson was het zo zwaar want we moesten lange ritten maken en die maakten we allemaal zelf en we zijn nooit zo moe geweest maar achteraf denk je dan het waren wel vette shows.
 
Keys and Chords: En je mocht niet in de privé jet van Marilyn Manson?
 
Caroline: Nee, die was helemaal Closed off!
 
Keys and Chords: Als ik jullie performance dan zag op Graspop waar jullie de festivaldag moesten openen, of de show die jullie op Pinkpop deden, die trouwens volledig te bekijken is via you tube, dan lijkt het of  het is voor jou een kleintje is om in de kortste keren een gans festivalterrein op stelten te zetten. Je weet echt het publiek wel te bespelen als een ervaren rat. Iets waar vele andere openings-acts enkel van kunnen dromen. De typische uitspraken als “Bounce die fucking hoofden” – “Circle Pit- Cricle Pit”… het publiek volgt gewoon. Gaat er een verbogen talent schuil bij jou dan?
 
Caroline: Nee, dat is wel met moeite gegaan. Ik heb in het verleden vaak flink op m’n kop gekregen van de band van ‘Je moet ze beter aanwakkeren’ – ‘Je moet dit anders zeggen, je moet dat anders doen, …’ Het groeit dus met de jaren en met de jaren ga je je ook comfortabeler voelen om op een podium te praten. Het is wel iets wat door de tijd echt is aangeleerd.
 
Keys and Chords: Maar het werkt wel nu!
 
Caroline: Het werkt inderdaad! Ik keek altijd naar van die bands waarvan ik dacht die hebben zo’n vette vibe en die krijgen het publiek zo mee. Hoe doe je dat? Maar nu begint het eindelijk een beetje te komen.
 
Keys and Chords: Als ik Graspop dan bedenk, daar moest je wel als eerste band openen…
 
Caroline (onderbreekt): Graspop is moeilijk
 
Keys and Chords: Ik had zoiets van Fuck! The Charm The Fury verdient echt een plaats verder op de affiche.
 
Caroline: Echt waar?? Dit was voor ons persoonlijk wel een heel moeilijk optreden.
 
Keys and Chords: Jullie hadden ook even pech! Zes dagen voor Pinkpop brak Rolf, jullie gitarist zijn pols tijdens een val over een ventilator, toch wisten jullie in amper  vijf dagen Koen volledig klaar te stomen om alsnog op pinkpop te kunnen optreden. Hoe is dit jullie gelukt?
 
Caroline: Nou, dit is gewoon het grote doom scenario dat je een paar dagen voor het grootste optreden uit je leven je pols breekt maar het gebeurde. Koen, de nieuwe gitarist meteen ook, hij is nu ook officieel de vaste gitarist. Koen kennen we al een paar jaar toen hij een auditie gedaan had maar toen zijn we voor Martijn gegaan. Koen was in al die tijd wel de back-up gitarist dus hij wist al heel veel van de set mocht er ooit een keertje iets mis gaan. Toen Rolf zijn pols brak heeft koen wel in vijf d    agen acht nieuwe nummers uit zijn hoofd moeten leren maar hij is super talentvol. Het is bizar hoe hij het heeft gehaald, het is echt ongeloofelijk. En toen Rolf op de bank zat kwam hij er achter dat hij het prettig vond om niet zo zeer meer te hoeven en hij heeft een vriendin en een hond gekocht… Toen dacht hij van shit, ik zit hier op de bank en vind het misschien niet eens zo erg dus misschien ben ik toch klaar om me te settelen en heeft Rolf de keuze gemaakt om er definitief uit te gaan.
 
 
Keys and Chords: Dat is dan ook de reden dat Koen er nog bij was op de Eluveitie - Amaranthe tour. Dus Rolf vind het ook niet erg dat hij deze hoogtepunten met The Charm The Fury moet missen dan?
 
Caroline: Nee, het is een keuze die hij zelf gemaakt, helaas maar waar.
 
Keys and Chords: Je moet dan toch een heel deel van het succes missen?
 
Caroline: Ja, en dat is eigenlijk het gekke want als je als band begint werk je natuurlijk naar je ultieme droom toe, dat is gewoon wereldtoernees en de wereld veroveren en dan merk je nu dat als er een beetje succes komt dat er keuzes gemaakt worden. Tja, je wordt ouder en onze vorige gitarist heeft op een gegeven ogenblik ook gezegd ik wil eigenlijk voor een stabiel leventje met m’n vriendin gaan. Dus je merkt dat wanneer we nu op zo’n punt komen dat er toch keuzes worden gemaakt.
 
Keys and Chords: The Charm The Fury is nog maar net thuis van alweer een trip doorheen Europa als support van Eluveitie & Amaranthe. Hoe is deze tour meegevallen voor jullie? Speciale ervaringen of anektodes?
 
Caroline: Ooh, het was een hele ervaring! Het was onze allereerste nightliner tour dus dat was sowieso al een nieuwe ervaring. De grootste ervaring van de hele tour was eigenlijk dat ik dacht dat mijn jongens konden drinken en feesten maar we deelden de bus met Amaranthe… Nou die gingen nog even verder. Die waren een miljoen keer erger! Elke nacht tot zes uur ‘s ochtends tot aan het naadje! Ik snap niet hoe ze het hebben gedaan, hoe ze het hebben overleefd. Dus euh, dat was heftig maar het zijn super goede gasten en ook Eluveitie is onwijs lief en leuk. De sfeer was hartstikke goed. De shows waren wel moeizaam omdat het ook een heel nieuw publiek voor ons is want wij spreken helemaal geen folk metal fans aan en daardoor was het ook wel elke avond duwen en trekken om het publiek een beetje warm te krijgen. Daar ging het echt totaal niet soms.
 
Keys and Chords: Als je de drie bands met elkaar vergelijkt… Jullie, Amaranthe, Eluveitie…
 
Caroline (onderbreekt): anders hé!?!
 
Keys and Chords: … dat zijn drie totaal andere bands
 
Caroline: Drie totaal andere bands ja. Dan gaat het wel moeizaam.
 
Keys and Chords: Het toeren lijkt niet op te houden voor The Charm The Fury.
 
Caroline (onderbreekt): Het mag meer worden hoor, nog veel meer!
 
Keys and Chords: Volgende week start jullie Nederlandse Headline tour doorheen Nederland waarmee jullie tien steden aandoen. Sinds het verschijnen van het album bestond jullie leven dus voornamelijk uit toeren en optreden als ik het zo mag stellen.
 
Caroline: Ja, en nu zijn we weer bezig met een voorjaar tour door Europa ook dus hopelijk kunnen we meteen weer doorgaan.
 
Keys and Chords: Jullie zijn vast trots op het bereikte succes. Hadden jullie dit succes verwacht en konden jullie je hierop voorbereiden of was het een explosie aan reacties en kansen waardoor jullie de persoonlijke planningen moesten omgooien om aan de vraag naar shows te kunnen voldoen?
 
Caroline: Nee, het was wel een explossie. Je hoopt natuurlijk dat mensen dat mensen de plaat goed ontvangen maar we voelen het succes eigenlijk helemaal niet. Persoonlijk is het eigenlijk moeilijker dan ooit omdat we eigenlijk geen van allen een baan kunnen houden omdat we te vaak onderweg zijn en het blijft metal; het verdient te weinig om echt van te kunnen leven dus persoonlijk zitten we eigenlijk moeizamer dan voordien maar het succes is groter dan ooit. Het is heel dubbel maar euh… nou ja ik had het denk ik niet verwacht, nee.
 
Keys and Chords: Jij & Mathijs, de drummer, gaven kort voor de festivalzomer hun werk op om aan die vraag te kunnen voldoen? Inmiddels weten we dat het toeren is blijven doorgaan. Veel tijd om te solliciteren zal er nog niet geweest zijn neem ik aan… Redden jullie het nog?
 
Caroline: Ja klopt, we hebben onze baan opgezegd en zijn begonnen als freelancer zodat we een beetje kunnen freeweelen buiten de shows om. Het is nog haalbaar en de beste beslissing die ik ooit heb genomen want je kan nu lekker je eigen schema invullen en het gaat tot nu toe best goed.
 
Keys and Chords: Jullie konden ook op een enorme steun rekenen van Nuclear Blast/Arising Empire die het album echt wel gepromoot heeft. Met regelmaat werden jullie in het nieuws gebracht, zelfs nog voor het album uitkwam. Vier singles ‘Weaponised’ – ‘Blood And Salt’ – ‘Down On The Ropes’ – ‘Echoes’ met bijhorende videoclip. Toch een behoorlijke promotie als je het mij vraagt?
 
Caroline: Ja, echt (even sprakeloos) overwhelming! Mathijs en ik zijn toen naar Los Angeles gevlogen voor de plaat uitkwam om er een week lang video’s te schieten, interviews te doen, … Je wordt zo meteen in het diepe gegooid. We hebben weken lang, avonden lang skype interviews gedaan met mensen van over de hele wereld. Het hield niet op en dat is zo bizar en tegelijk ook heel vet.
 
Keys and Chords: In ‘Weaponised’ vallen jullie lyrics gewijs de media aan die alles tracht op te dringen “in the name of love” of het verleiden van het andere geslacht. Liefde als een ‘tool’ om de industrie te dienen. IK kan het idee van dit beeld wel vatten maar hoe kom je op zulk idee om er een tekst rond te schrijven?
 
Caroline: Dat is een mooie struggle tussen Matthijs en mij want wij schrijven samen de teksten en ik ben natuurlijk ‘het Wijf’ van de band en ik wil natuurlijk alleen maar over persoonlijke dingen praten en Mathijs zei nee, het moet ook wel een beetje vanuit maatschappelijk oogpunt. Het mag natuurlijk niet zomaar een wijvenalbum worden dus voor elke track hebben we goed nagedacht waarover we wilden schrijven. Wat houdt ons op dit moment bezig? Dat was in het geval van ‘Weaponised’ het feit dat de media er alles om doet om een mooi plaatje aangrijpt om shit aan je te verkopen en dat je een perfecte wereld wordt beloofd als je dit cremetje gebruikt en zus en zo koopt. Je krijgt een tunnelvisie op het perfecte leventje dat je wordt beloofd.
 
Keys and Chords: ‘The Sick, Dumb & Happy is een boos album dat vooral ook maatschappij kritisch is. Ik kan me voorstellen dat buiten ‘Weaponised’ zo nog wel diepere boodschappen zitten achter de songtitels. Willen jullie er enkelen van verklaren of extra in de verf zetten nu je de kans krijgt?
 
Caroline: ‘Echoes’ gaat bijvoorbeeld over de nasleep van de aanval op Charlie Hebdo in Parijs. Toen kwam de discussie mogen we eigenlijk onze mening uiten als we andere mensen daarmee beledigen? Eigenlijk is onze mening daarin, je mag alles zeggen wat je wil want als we onze meningen niet meer mogen uiten omdat er restricties zijn dan is het einde gewoon nabij en dan blijven we in een soort van strak pakje leven. ‘Down On The Ropes’ gaat over dat we blind worden van de media voor de echte problemen in de wereld. Weer die “dit is je leven” – “Gebruik deze créme” – “koop deze lekkere hamburger” … dan ben jij gelukkig in je eigen afgesloten wereldje zonder dat je naar de echte wereld moet kijken. Het is ook wel grappig want het album is eigenlijk geschreven voor dat Trump aan de macht kwam.
 
Keys and Chords: Het volgende album misschien?
Caroline: Ja wie weet?
 
Keys and Chords: Vanavond staan jullie voor de zoveelste maal samen met Spoil Engine op de affiche. Jullie openden in het verleden al meermaals voor elkaar. Je kan wel stellen dat jullie buiten label genoten ook echte vriendjes zijn. Hebben jullie er ooit al aan gedacht om die vriendschap te bezegelen met iets speciaals en samen iets te doen of doen jullie liever elks je eigen ding maar met steun naar elkaar toe?
 
Caroline: Ja, we zien elkaar regelmatig bij shows! Samen schrijven niet maar we hebben hen wel gevraagd of ze niet met ons mee wilden op de Nederlandse club tour maar toen konden ze helaas niet, ze doen op dat moment zelf een aantal shows. Aan samenwerken in schrijven hebben we zelf nog niet aan gedacht, misschien wel een leuk idee!
 
Keys and Chords: Misschien nog enkele algemenere vragen…Word je bij het zelf bezoeken van optredens/festivals als toeschouwer vaak herkent als bandlid van The Charm The Fury ? en zo ja, hoe gaan jullie daar mee om?
 
Caroline: Euh, op straat niet echt. Bij shows en festivals wel maar eigenlijk in Amsterdam op straat niet alhoewel… Ik wordt nooit in Amsterdam herkent maar ik ging toevallig afgelopen donderdag uit... Het was zo’n avond dat je in tijden al heel lang niet meer hebt gedronken dat je denkt oh God.
Op de hele Amaranthe tour had ik niet gedronken en toen ik weer in Amsterdam was dacht ik van ik heb wel even zin om een avondje uit te gaan. Stond ik om vijf uur ’s ochtends helemaal dronken, midnight snack, patat naar binnen te werken op het Leidse Plein. Komt er iemand naar je toe: “Hé, ben jij niet Caroline van The Charm The Fury?” En ik dacht Oohw, Nu? Nooit herkent en dan nu om vijf uur ’s nachts als ik hier dronken sta. Ik weet niet hoe die foto is geworden maar euh…
 
Keys and Chords: Heb je soms tips voor beginnende bands die aan de weg naar succes timmeren en hopen om ooit zover te komen als jullie nu staan?
 
Caroline: De tip die wel altijd hebben gevolgd is release iets als het echt goed is dus geen halfbakken demootje want dat is toch je eerste indruk naar buiten toe. Dus zorg meteen dat je er ook achter staat, het goed opneemt want dat is waarmee je de shows krijgt uiteindelijk. Pas echt gaan spelen en uitbrengen als het de goede kwaliteit heeft. Dat is gewoon je eerste indruk die je maakt. Hard blijven werken ook! Qua shows… we hebben niet elk kroegje voor een kratje bier plat gespeeld want we hadden zoiets van we willen ook wel exclusiviteit bewaren. We hebben België gespeeld, hebben Amsterdam gespeeld, … nu willen we drie maanden ergens anders spelen om een soort van exclusiviteit te bewaren.
 
Keys and Chords: Zou je het nogmaals overwegen, zoals jullie bij de opnames van ‘The Sick, Dumb & Happy’ gedaan hebben om een heel album weg te gooien aan slechter materiaal? Zou je dat er nogmaals voor over hebben?
 
Caroline: Een heel album weggooien?
 
Keys and Chords: Jullie hebben op een gegeven moment tijdens de opnames toch gezegd, dit trekt op niets…
 
Caroline: Oh ja… in principe is het zo dat we zoveel mogelijk schrijven per album, zo’n vijventwintig songs en daarvan halen er uiteindelijk maar tien tot twaalf songs. Dus het is wel euh…
 
Keys and Chords: Wij hadden begrepen dat jullie al erg ver in de opnames zaten en op een gegeven moment hebben gezegd van hops, weg ermee…
Caroline: Nou, dat was een drama. Toen bleek dat de drums verkeerd waren opgenomen, we die opnieuw moesten doen… de gitaren mochten we helemaal opnieuw doen, het is vooral een leerproces geweest om nauwkeuriger te werk te gaan en ons gevoel te moeten volgen in de zin van vinden we dit echt vet? Als ons gevoel dan niet echt Yes zegt dan niet verder te gaan. Ik hoop niet dat we dat ooit nog mogen meemaken. Het was echt een slopend proces maar wel heel leerzaam.
 
Keys and Chords: Stel je zou terug kunnen reizen in de tijd en één ding veranderen aan de band, het album, iets dat je voorheen nog niet wist of graag anders zou zien, wat zou dat dan zijn ?
 
Caroline: We hebben ooit een busje gekocht, 6000€, we dachten dat gaat vast prima rijden maar dat was onze grootste kostenpost ooit. Het koste ons 6000€ en we hebben er elk jaar voor zeker 2000€ aan reparaties aan uitgevoerd. We zijn er echt leeg op gelopen. Ik had dat busje nooit meer gekocht!!! Maar ook album opnames geen drie maal meer overdoen… want dat is ook een verloren kost maar hoeveel verloren kosten we gehad hebben.. jonge toch…
 
Keys and Chords: Caroline bedankt voor je tijd en dit interview. Het was ons zeer aangenaam. Maak er een geweldige show van en tot vooraan het podium straks!
 
Met dank aan:
Caroline Westendorp (The Charm The Fury)
Sandra Bulthuis (Gigz Promotions)
Jaap Wagemaker (Nuclear Blast)

---

Johan Kaethoven voor KeysandChords ©