​“Hoe meer goed verteerde invloeden je hebt, hoe origineler je uiteindelijk klinkt.
Photocredit: Maria Grazia Grasso 
Photocredit: Maria Grazia Grasso ​
Na een heel goed bevonden album ‘Inure’ en een schitterend optreden met Oddland en Wolverine in de Boerderij in Zoetermeer is de nieuwsgierigheid gewekt naar meer kennis over de progmetal groep.

Je kwam bij Until Rain in 2015 en dit is je eerste album?
Ik kwam bij de groep eind 2014 maar dat werd maar bekend gemaakt in 2015. Dit is inderdaad mijn eerste album bij de band en ik hou er enorm van!

Hoe gebeurde dat? Auditie, telefoon, vrienden,…?
Lef en ik ontmoetten elkaar voor het eerst in 2007, toen enkele van onze gezamenlijke vrienden een groep van 5 muzikanten hadden samengesteld (Lef op toetsen en ikzelf als zanger) om een Symphony X cover optreden te spelen. En dat zonder enige repetitie. Het verliep uitstekend (niet ;-)) en we bleven zelfs vrienden. Ik was toen reeds bezig met enkele lokale groepen en Lef had zelfs die ene samengebracht die later Until Rain zou worden. Ik bleef hen natuurlijk volgen en was volledig onder de indruk van ‘Anthem To Creation’ uit 2013. Toen Yannis Papadopoulos de groep verliet, kreeg ik een sms van Lef, op mijn verjaardag, om bij de groep te komen. Ik verbleef toen in Nederland, voor de repetities voor de Theater Equation show, maar Until Rain was gewoon om te werken met leden die verspreid waren over gans Europa. Ik accepteerde onmiddellijk.

Je speelt nog bij andere groepen? Cubical Sphere, Dustynation, Gallows Tree. Welke stijl spelen die en is er een verband met Until Rain?
En die lijst gaat nog een eindje door. Alledrie de groepen die je vermeldde, vallen onder het progmetal genre. Cubical Sphere was een project met mijn vrienden Nikos en Yannis van death metal band Echidna. Daar zing ik voor 80 procent grunts. We brachten een demo uit in 2007 en traden eenmaal op in Thessaloniki. Daarna werd het stil. Dustynation was mijn eerste ernstige groep, waar ik zong en gitaar speelde vanaf 2001 en er tot op heden mee bezig ben. Het is een meer atmosferische benadering van progressieve / death metal. Er was een debuutalbum in 2010 en we startten met de opnames van een tweede maar andere prioriteiten stelden die uit. Gallows Tree was de laatste poging voor Until Rain en valt opnieuw onder progressieve metal. We gaven een EP uit met 3 nummers in 2010. Hoewel we heel goed material klaar hebben voor een album zijn er steeds omstandigheden die dat uitstellen, maar het komt er wel. Mijn andere groepen hebben geen enkele link met Until Rain. Toen Matthew bij Until Rain kwam als drummer, droomde ik ervan om hem bij al mijn groepen in te lijven want iemand als hem is wat iedere metalgroep nodig heeft.
 
Hoe is het om te werken met Arjen? (epic rock choir)
Je weet wellicht al dat Arjen een ‘cool guy’ is (en enorm lang) en een levende inspiratie. Ik ben al meer dan 15 jaar een grote fan dus verliep de communicatie uitstekend. Eerst was het als een droom voor mij maar Arjen laat je zo op je gemak voelen dat je werkt met je hart en dat je alles geeft wat je hebt. Hij is enorm vriendelijk maar ook een echte perfectionist en heel strikt. Hij heeft een heel sterke visie hoe muziek moet klinken en uitgevoerd worden. De droom werd nog beter toen ik kon samenwerken met muzikanten als James Labrie, Eric Clayton, Anneke van Giersbergen, Mike Mills, Heather Findlay, Irene Jansen en één van mijn helden uit mijn kindertijd, Devon Graves (aka Buddy Lackey). Dit leverde enkele vrienden op voor het leven en een enorme meerwaarde voor mijn cv. Ik kan er enkel maar dankbaar voor zijn.

Welke bassist stond er op het podium in de Boerderij? Hij is een act op zichzelf, zoals hij danst en zweeft over het podium.
Until Rain onderging heel wat personeelswissels tijdens de laatste 3 jaar maar de positie van basspeler lijkt bijna vervloekt. Eerst verliet Bill Gkagkavouzis de groep om zich te concentreren op zijn muziekstudies in Nederland. Linus Abrahamson van Andromeda had al éénmaal live met ons gespeeld in Londen (waarbij Steven Wilson in het publiek stond) . We hadden dus een muziekgigant als vervanger maar hij kon niet mee op toer dus hadden we weer iemand nodig. Diegene die je zag was Denis Efimenko. Hij is van Oekraïne maar woont al een tijd in Griekenland. Hij is een uitstekend muzikant en heeft een heel speciale podium présence. Linus blijft wel onze vaste bassist, maar we hadden geluk dan Denis beschikbaar was. Hij speelt trouwens het akoestisch gitaar interludium tijdens ‘Butterfly Invasion’ op de cd. Hij speelde met handschoenen omdat hij schrik had één van zijn vingernagels te breken, die heel belangrijk zijn voor een akoestische gitarist.

Wie is Donna Zed? Tijdens de toer was ze niet mee?
Donna is een zeer getalenteerde zangeres en multi-instrumentalist uit Lausanne in Zwitserland. Ze is een vol lid van de groep. Ze zong een aantal backings in op het album. Door haar jonge leeftijd (ze is slechts 18) kon ze niet mee op toer door haar eindexamen aan de hoge school. Haar medewerking is voorlopig klein maar nu ze van school af is, komt dat wel goed. Haar volle capaciteiten komen wel naar voor in de toekomst. Ondanks haar jonge leeftijd is ze al directeur van een muziekschool in Lausanne (Belmont Rock School) en ze leidt die met haar ouders en broers en zussen. Deze innovatieve rockschool heeft sterke banden met Until Rain want iedere muzikant uit onze groep geeft daar les of geeft daar uitvoeringen. Ik ben blij dat ik dit eens kan verkondigen en dat ik kan meewerken aan de muzikale groei van deze getalenteerde studenten. Ons album kreeg er ook de finale afwerking in de studio van de school die we mogen gebruiken. In de herfst hebben we er al een bijeenkomst om de opvolger van ‘Inure’ te bespreken.

Je hebt zeker al eerder de vergelijking van jou met Daniel Gildenlöw gehoord? En jullie muziek heeft raakpunten met Haken? Toch hebben jullie ook een eigen geluid. ;-)
Daniel wie? J Ik kan niet ontkennen dat hij één van mijn grootste invloeden is en ook mijn favoriete zanger sinds 2000. Ik hoorde Pain of Salvation voor het eerst op ‘The Perfect Element’, toen ik pas begon als zanger. (alles wat ik ken leerde ik via zelfstudie). Ik realiseerde mij dat we hetzelfde bereik en textuur hadden, dus was zijn techniek een weg die openlag voor mij. Zonder dat hij het wist, werd hij mijn leraar.  Er waren natuurlijk ook andere metal invloeden zoals Mike Patton, Warrel Dane, Phil Anselmo, Geoff Tate, Devon Graves, Michael Akerfeldt, die je ook kunt herkennen in mijn zang. Zelfs niet metal artiesten zoals Michael Jackson, George Michael en Adam Levine waren voorbeelden. De muziek vind ik niet echt Pain of Salvation. Persoonlijk hoor ik niet graag Haken maar enkele groepsleden houden ervan dus daar komen mogelijke invloeden vandaan. Until Rain is een groep die bestaat uit mensen die houden van muziek met ontelbare diverse muziekinvloeden die we projecteren in onze muziek. Mijn persoonlijke mening is, dat hoe meer goed verteerde invloeden je hebt, hoe origineler je uiteindelijk klinkt. Dat is de muziek waar ik van houd.

Hoe moeilijk is het om te wisselen tussen cleane zang en grunts?
Als je een optreden gezien hebt van Until Rain, weet je ondertussen dat het helemaal niet moeilijk is. Het duurt slechts een moment. Het is als ieder ander muziekstuk, het kan gemakkelijk zijn of heel veel van je vragen. Het gebeurt zelfs dat grunts je stem laten rusten na een moeilijk gedeelte met zuivere zang. De overgangen zijn niet moeilijk, maar wel het juist zingen van dat alles kan moeilijk zijn. Brullen is de meest gevraagde techniek tijdens de zanglessen die ik geef. Het wordt meer en meer een aanvaarde vorm van expressie. Het intrigeert meer en meer zangers. Je hoeft er zelfs niet meer voor in een death metal band te spelen. En dat werkt ook omgekeerd. Je bent geen verrader als je extreme muziek speelt met een zuiver refrein in een nummer. Het toekomstig gebruik ligt niet vast. We gebruiken de grunts zolang onze muziek erom schreeuwt. Momenteel zijn we muzikaal en mentaal in staat om een volledige song met grunts op te nemen. Misschien op het volgende album? Of nooit? Wie weet?

Hoe was de samenwerking met Daniel Cardoso?
Zoals veel groepen tegenwoordig zelf hun muziek produceren, werd ook ons album opgenomen en afgewerkt door de groep zelf. Daniel Cardoso werd ingeschakeld voor de mix nadien. We hebben hem dus nooit in levende lijve ontmoet. Persoonlijk was ik een grote fan van zijn 2006 Head Control System album. Ik respecteerde hem dus al als muzikant en producer en niet alleen als drummer van Anathema. Hij behandelde ons en onze muziek met respect. Hij probeerde ieder detail aan te voelen en bekeek ieder aspect van onze muzikale benadering. Hij behield onze oorspronkelijke ideeën maar gaf ook een moderne touch aan het materiaal. Een extra dat het album echt nodig had!

Bedankt voor je tijd, Cons.
Bedankt voor je interesse, de interessante vragen en de gezellige babbel.
 Danny Focke (Keys&Chords) ©