‘Solitude Within' is een Belgische band uit Ninove met een straffe madam als frontvrouw. Ze combineren klassieke muziek met hard rock en metal en geven er een moderne toets aan. Met een melodische zangstem, bombastische intro's, epische refreinen, prachtige melodieën, drums die je hart sneller doen slaan en heavy gitaren mag je er zeker van zijn dat Solitude Within een knap staaltje symfonische rockmuziek zal brengen. Met ‘Disappear leverde een debuut dat kon tellen en bij ons op een 4/5 score kon rekenen? Tijd dus om deze band enkele vragen te stellen!
Keys And Chords: Bedankt voor de mogelijkheid tot dit interview en proficiat met jullie fantastische release.  

Band: Dank u wel.
 
Keys And Chords: Het moet ongetwijfeld deugd doen om te lezen dat jullie debuut zo positief wordt onthaald. Hadden jullie dat verwacht?

JP: Wij hadden dit gehoopt en ook een beetje verwacht, wat natuurlijk geen garantie biedt dat dit ook effectief gebeurt.
 
Keys And Chords: Er zijn enorm veel female fronted metalbands die ook symfonische metal brengen denk maar aan Delain en Epica. Hoe hebben jullie geprobeerd om toch niet gewoon de zoveelste symfonische metalband te zijn?

JP: Wij hebben niet geprobeerd om anders te zijn en ook niet geprobeerd om hetzelfde te zijn. Wij doen gewoon ons ding met als belangrijkste criteria: we moeten het zelf goed vinden en het mag niet trekken op iets wat we al kennen.
 
Keys And Chords: Hoe belangrijk is die eigen sound voor jullie?

JP: Ik vind het wel belangrijk dat een band herkenbaar is. De stem van Emmelie speelt daar een grote rol in, maar ook de muziek zorgt voor een zekere herkenbaarheid. Als ik bij andere bands naar een volledige CD luister krijgt die band een soort ‘gezicht’, sommige karaktertrekken komen naar voor en er wordt een bepaalde sfeer opgeroepen. Bij onze CD heb ik dat ook en het karakter komt naar voor zoals het bedoeld was.

Emmelie: Het is natuurlijk fijn als luisteraars je vergelijken met bekende bands in het genre, maar mensen vergelijken natuurlijk graag. Toch ben ik ervan overtuigd dat we een eigen sound hebben. Het is fijn dat als iemand een nummer beluistert diegene meteen kan zeggen: “dat is Solitude Within, toch?”
 
Keys And Chords: Ik vond het vooral aangenaam om niet de zoveelste kopstem te horen maar een 'normale' zangstem.

Emmelie: Volgens mij is dit één van onze meest originele aspecten in onze songs, want je hoort bijna enkel kopstem-gebruik in de female fronted metal muziek.
 
Keys And Chords: Stond het van bij het oprichten van de band al vast welke richting jullie uitgingen of is dat gekomen toen de band groeide?

Quincy: Emmelie en ik wisten welke richting we uit wilden gaan binnen het genre en wat er goed paste bij haar stem. Iedereen in de band staat dan ook 100% achter onze muziek.
 
Keys And Chords: De meeste bands die ik ken uit dit genre komen veelal uit Nederland, hoe zit het met de symfonische metalbands uit ons eigen land?

Ash: We weten dat er in België toch wel enkele bands zijn, maar het is inderdaad wel een feit dat dit genre in Nederland veel populairder is. Hoe dit komt, weten wij ook niet. Wij zijn als band zeker nooit begonnen met dit in ons achterhoofd. Wij spelen gewoon dit genre omdat wij die muziek nu eenmaal zelf graag horen.
 
Keys And Chords: Emmelie zorgt voor de teksten op het album, is dat dan het begin van de nummers ? Of komt eerst de muziek en daarna de tekst?

Emmelie: Soms komt het voor dat ik een stukje tekst heb en aan de hand daarvan inspiratie vind voor een melodie, maar meestal is het omgekeerd.
 
Keys And Chords: Heeft iedereen binnen de band inbreng in de nummers? Of hebben jullie je vaste songwriters?

JP: Op het huidige album zijn de meeste nummers van Emmelie, mij en Quincy. Ik zelf geloof niet zo in de mogelijkheid om met vijf een nummer te schrijven. Je kan het vergelijken met de situatie waarin je met vijf een boek wil schrijven. Dat zal alle kanten uitgaan en eigenlijk nergens toe leiden. Als je op een repetitie terwijl iedereen staat te wachten direct een passend refrein bij een strofe uit je mouw moet schudden, is er veel kans dat het niet het perfecte refrein is. Je hebt dan al snel de neiging om met een minder goede versie genoegen te nemen. Daarom werk ik liever eerst alleen een demo zo ver mogelijk uit om dan Emmelie aan de vocals te laten werken. In deze fase wordt dan beslist of het materiaal bruikbaar is. Voor de afwerking kan iedereen dan zijn partij verfraaien.

Quincy: Bij een aantal nummers heb ik mee geholpen aan deze plaat. Ook zijn er een aantal nummers herwerkt die Emmelie en ik vroeger al hadden geschreven.
 
Keys And Chords: De weg van het oprichten van een band tot die eerste plaat is vaak een weg van vallen en opstaan. Zo was er het platencontract bij Mausoleum Records dat door een spijtig voorval niet doorging. Hoe gingen jullie als band om met deze tegenslag?

JP: Wij proberen de positieve kant te zien. Het feit dat er iemand in ons geloofde is een stimulans geweest om door te zetten. Ook uit je tegenslagen kan je leren. En door alles in eigen beheer te doen, hadden we ook de vrijheid om het op onze manier te doen.
 
Keys And Chords: Wat hopen jullie te bereiken met de band? Staan er festivals op jullie wishlist waar jullie absoluut willen spelen?

Ash: Hoe meer optredens hoe beter, ik denk dat de ganse band “leeft” om op een podium te staan, daar horen we gewoon thuis. We hopen met verloop van tijd een zo groot mogelijk (loyaal) publiek te kunnen uitbouwen, want het zijn die mensen die het allemaal helpen mee mogelijk maken. Ooit eens op toer gaan zou ook wel fijn zijn.

JP: Alcatraz, Wacken, GMM, maar laat ons realistisch zijn, we zullen toch klein moeten beginnen. Daar is niets mis mee natuurlijk, dat kan evengoed leuk zijn.

Johan: Als Female Fronted Metal band is het natuurlijk jammer dat MFVF on hold staat. Belgie had met dit festival toch echt wel het grootste en meest gekende Female Fronted Metal festival in huis. Gelukkig is er sinds enkele jaren FemMe die via hun battles kansen bieden aan beginnende groepen.
 
Keys And Chords: Jullie zijn pas terug uit Malta waar jullie deelnamen aan de FemMe Battles, hoe was die ervaring?

Ash: We werden daar zeer warm onthaald, zowel door de organisatoren, de andere bands als het publiek. We hebben daar veel toffe mensen en nieuwe fans ontmoet.

Johan: Ook was het een zeer leerrijke ervaring omdat het voor de groep de eerste keer was dat al onze instrumenten mee op het vliegtuig moesten.

Quincy: En het deed goed om eens wat uitstapjes te doen met de band. Zo leer je elkaar wat beter kennen.

Ash: Het is zeker iets dat we graag opnieuw zouden willen doen, als de mogelijkheid zich nog eens voor doet.
 
Keys And Chords: Dat het album in de pers positief wordt onthaald is in de verschillende reviews wel duidelijk maar hoe zit het met de fans? Hebben jullie al een leuke schare fans achter jullie staan ? Hoe is de reactie tijdens de live optredens?

Quincy: Het valt ons vooral op dat het publiek altijd enthousiast reageert op onze nummers live.

Ash: We zien duidelijk een positieve evolutie, gaandeweg beginnen de fans wel te komen, al is de weg naar het echte “succes” nog zeer ver. Het is leuk om aangenaam verraste blikken te zien van mensen die onze muziek voor een eerste keer (live) horen. Onlangs zagen we enkele mensen in het publiek al onze nummers meezingen.
 
Keys And Chords: 'Fade Away' was het eerste nummer dat jullie uploaden en tevens ook de opener van het album. Was dat ook de reden om het als opener te gebruiken?

Ash: “Fade Away” is gewoon een goed nummer dat direct met de deur in huis valt, een ideale openingstrack voor het album dus. Het zet direct de toon voor wat volgt.
 
Keys And Chords: Welk zijn jullie favoriete nummers om live te spelen?

JP: Ik speel ze liefst allemaal. Ze vullen elkaar aan of brengen alles in evenwicht.

Emmelie: “Eternal Flame” en “Morrigan”.

Quincy: Ik speel ze allemaal graag. Als ik toch moet kiezen ga ik voor “Burn” en “Morrigan”, omdat daar de baslijnen op vlak van rhythm leuk zijn om te spelen. Wat “Burn” ook als één van mijn favoriete nummers maakt is de afwisseling.

Johan: Ik heb niet echt een favoriet nummer, voorlopig zitten er ook nog geen nummers in de setlist die ik al beu gespeeld ben. Al mag wat mij betreft de setlist gerust een half uur langer duren. Dus misschien moet Quincy mijn favoriet Solitude Within nummer nog schrijven.

Ash: “Turn Away” is mijn all time favorite, maar ook “Morrigan” en “Eternal Flame” vind ik hele leuke nummers om te spelen.
 
Keys And Chords: 'Fade Away' was het eerste nummer dat jullie uploaden en tevens ook de opener van het album. Was dat ook de reden om het als opener te gebruiken?

Ash: “Fade Away” is gewoon een goed nummer dat direct met de deur in huis valt, een ideale openingstrack voor het album dus. Het zet direct de toon voor wat volgt.
 
Keys And Chords: Waar kunnen de fans jullie dit jaar nog aan het werk zien ?

Ash: Er zullen nog een paar concerten volgen dit jaar, maar de details liggen nog niet vast. Hou daarom onze website en facebookpagina in het oog. Mensen die interesse hebben om ons te boeken kunnen ons contacteren via: [email protected] of via onze Facebookpagina.
 
Hartelijk bedankt voor dit interview.

Voor KEYS and CHORDS / Peter Smet ©