exclusief interview met:
Voor het concert van Diabulus in Musica, krijgen we de kans om backstage met de band samen te zitten. Aanvankelijk praten we met zowel keyboardspeler en grunter Gorka Elso en zijn echtgenote, frontvrouw Zuberoa Aznárez, maar na een paar minuten ziet Gorka zich genoodzaakt te vertrekken om zijn kindje te verzorgen en dus neemt drummer David Carrica het van hem over.
Keys and Chords: Wat de muziek betreft, is dit natuurlijk niet jullie eerste album. Hoe vinden jullie dat de muziek is geëvolueerd?
Gorka Elso: Toen we begonnen, wilden we een symfonisch album maakten. Niet alleen bij het eerste, maar bij elk album ontdek je dingen die kunnen verbeterd worden. Je bent altijd op zoek naar een betere kwaliteit, naar betere songwriting, betere nummers en melodieën. Ik denk dat elk album een evolutie is van het vorige. Het is een voortdurende zoektocht naar iets beter.
Zuberoa Aznárez: Zo herinner je het jezelf ook. De andere muzikanten kwamen erbij toen we nog maar waren begonnen met enkele ideeën en konden nog niet veel bijdragen, maar bij dit album hebben we verschillende dingen geprobeerd.
Keys and Chords: Het gaat deze keer dus meer om een werkje van de hele band.
Gorka Elso: Ja.
Zuberoa Aznárez: Zeker weten!
Gorka Elso: Je vindt op dit album ook de heftigste song neer die we ooit hebben geschreven, maar ook een liedje als ‘Zauria’, wat een heel softe ballad is. We houden er altijd van om van een punt naar het omgekeerde te gaan.
Keys and Chords: Voel je dat zoiets ook live voor een andere sfeer zorgt? Als alle bandleden bijdragen, kan ik me voorstellen dat de sfeer beter is wanneer je zo lang moet samenleven op tournee.
Gorka Elso: Precies! Dat is heel belangrijk! Het is primordiaal om al die verschillende ideeën met elkaar te vermengen. Op die manier zijn alle muzikanten in de groep echte leden van de band.
Keys and Chords: Jullie zijn niet Annihilator, Danzig of Megadeth.
Gorka Elso: [gelach] Juist! Het is fantastisch dat iedereen zijn steentje bijdraagt en dat we die nummers daarna live kunnen spelen. Dat is geweldig!
David Carrica: Je kunt dat ook merken aan de achtergrond van de artiesten. Zo was het Odei [Ochoa, de bassist – red.] die met het eerste idee voor ‘Earthly Illusions’ kwam aanzetten. Hij was toen heel erg bezig met een aantal componisten wier muziek hem daarvoor heeft geïnspireerd. Hij maakte de demo, liet die aan de andere bandleden horen en zij konden hun eigen invalshoeken toevoegen, dus uiteindelijk heb je een soort hybride. Iets vreemd, maar we houden er echt van.
Gorka Elso: Toen we begonnen, wilden we een symfonisch album maakten. Niet alleen bij het eerste, maar bij elk album ontdek je dingen die kunnen verbeterd worden. Je bent altijd op zoek naar een betere kwaliteit, naar betere songwriting, betere nummers en melodieën. Ik denk dat elk album een evolutie is van het vorige. Het is een voortdurende zoektocht naar iets beter.
Zuberoa Aznárez: Zo herinner je het jezelf ook. De andere muzikanten kwamen erbij toen we nog maar waren begonnen met enkele ideeën en konden nog niet veel bijdragen, maar bij dit album hebben we verschillende dingen geprobeerd.
Keys and Chords: Het gaat deze keer dus meer om een werkje van de hele band.
Gorka Elso: Ja.
Zuberoa Aznárez: Zeker weten!
Gorka Elso: Je vindt op dit album ook de heftigste song neer die we ooit hebben geschreven, maar ook een liedje als ‘Zauria’, wat een heel softe ballad is. We houden er altijd van om van een punt naar het omgekeerde te gaan.
Keys and Chords: Voel je dat zoiets ook live voor een andere sfeer zorgt? Als alle bandleden bijdragen, kan ik me voorstellen dat de sfeer beter is wanneer je zo lang moet samenleven op tournee.
Gorka Elso: Precies! Dat is heel belangrijk! Het is primordiaal om al die verschillende ideeën met elkaar te vermengen. Op die manier zijn alle muzikanten in de groep echte leden van de band.
Keys and Chords: Jullie zijn niet Annihilator, Danzig of Megadeth.
Gorka Elso: [gelach] Juist! Het is fantastisch dat iedereen zijn steentje bijdraagt en dat we die nummers daarna live kunnen spelen. Dat is geweldig!
David Carrica: Je kunt dat ook merken aan de achtergrond van de artiesten. Zo was het Odei [Ochoa, de bassist – red.] die met het eerste idee voor ‘Earthly Illusions’ kwam aanzetten. Hij was toen heel erg bezig met een aantal componisten wier muziek hem daarvoor heeft geïnspireerd. Hij maakte de demo, liet die aan de andere bandleden horen en zij konden hun eigen invalshoeken toevoegen, dus uiteindelijk heb je een soort hybride. Iets vreemd, maar we houden er echt van.
|
Keys and Chords: Jullie muziek is heel theatraal. Wat is jullie aspiratie daarmee? Zouden jullie graag vaker optreden in een groots theater?
Zuberoa Aznárez: Zeker! We zijn altijd al geïnspireerd geweest door soundtracks. Onze droom was om op te treden met een groot orkest en een groot koor en dat hebben we vorig jaar kunnen doen. We waren er heel blij om dat het in het operahuis van onze eigen stad kon. Keys and Chords: Dat waren maar een of twee voorstellingen, toch? Zuberoa Aznárez: Eentje maar. Er waren honderd mensen op het podium, dat was geweldig: een enorm koor, een orkest… David Carrica: Het was als een droom die waar is geworden, want wanneer je dit soort muziek creëert, wil je die vooral met een heel koor en orkest kunnen brengen en op die dag is dat gebeurd. Keys and Chords: Hebben jullie alles opgenomen? Zuberoa Aznárez & David Carrica [enthousiast]: Ja! Zuberoa Aznárez: We wilden een dvd uitgeven, maar we hadden het geld niet om de volledige audio te mixen. We hebben de video- en geluidsopnamen echter nog. Op dit album staan al twee liedjes van die opname en we willen nog een video opnemen voor YouTube. Keys and Chords: Misschien kunnen jullie een crowdfunding campagne beginnen om er nog een hele dvd mee te maken? Zuberoa Aznárez: Ja, we waren daar gisteren nog over aan het praten. Iemand in het publiek heeft ons gevraagd om dat te doen. Daarvoor hebben we er nooit aan gedacht om zoiets te doen. Keys and Chords: Zouden jullie, nu jullie al eens hebben opgetreden met een volledig orkest, overwegen om een hele tournee te doen met een orkest? Misschien niet eentje met honderd koppen, maar een kleiner ensemble? Of gaat dat financieel nooit mogelijk zijn? David Carrica: Nee. Zuberoa Aznárez: Ik denk dat het te duur zou zijn. David Carrica: We denken daar wel aan, maar we hebben zelfs nog geen Europese tournee kunnen ondernemen, dus zou het iets te ver gaan om er nu al veel op in te zetten. Keys and Chords: Wat mist er volgens jullie nog om er zeker van te zijn dat jullie de status van headliner kunnen bereiken? Zuberoa Aznárez: in Februari gaan we op tournee met Amberian Dawn. We vieren allebei onze tiende verjaardag. We zullen zien hoe de tour verloopt. Als die goed gaat, zou dat voor ons het bewijs zijn dat we het opnieuw alleen kunnen doen, denk ik. Dat zal de eerste stap zijn en daarna zullen we wel zien. Keys and Chords: Wat is volgens jullie de X-factor die ervoor zorgt dat voldoende mensen zich aangesproken voelen door muziek, zodat er genoeg albums worden verkocht om ‘top of the bill’ te mogen zijn? Ik ga eerlijk zijn: als ik naar een optreden ga kijken van, bijvoorbeeld, Within Temptation – die toch heel wat publiek trekken – zingt Sharon Den Adel vaak wat vals. Het klinkt niet altijd even zuiver. Jij wel. Is er dan toch een andere X-factor die ervoor zorgt dat genoeg mensen naar de muziek luisteren? Zuberoa Aznárez: Ik denk dat het allemaal gaat om promotie en geld. Het draait allemaal daarrond. |
|
Keys and Chords: Als pr-consultant ga ik daar volmondig mee akkoord [gelach]!
Zuberoa Aznárez: Je moet ook veel geld investeren in op tournee gaan. Als je naar de bands kijkt die op korte tijd sterk gegroeid zijn, gaat het om bands die waarschijnlijk een drietal tours per jaar doen en om dat te kunnen heb je… centjes nodig. David Carrica: Dat is wat we nu proberen te doen, want ik denk dat je best zoveel toert als je kunt. Je moet natuurlijk ook promotie voeren, maar verder: toeren, toeren en toeren, zonder te stoppen. Keys and Chords: Hou je eigenlijk van het toeren op zich, of ben je zoals veel bands en zie je het gewoon als iets wat je moét doen om te kunnen optreden? David Carrica: Natuurlijk. Zuberoa Aznárez: We houden ervan om live te spelen. Keys and Chords: Dat begrijp ik, maar ben je ook graag onderweg? Zuberoa Aznárez: Ach, het is wel leuk, al hangt het ervan af. Vorig jaar waren we bijvoorbeeld langer dan een maand zonder onderbreking onderweg en dat was misschien te veel. David Carrica: We waren in een camper aan het reizen, zij werd naar het einde toe ziek. Zuberoa Aznárez: Ik was zwanger… David Carrica: Ja, ze was zeven maanden zwanger. Het was uiteindelijk vrij moeilijk, maar dat was de langste tournee die we ooit hadden gedaan. Nu zijn we dat misschien meer gewend, maar goed: soms is het lastig, soms is het leuk. Keys and Chords: Een van mijn vriendinnen is momenteel zwanger en ze doet verschrikkelijk vervelend. Was jij nog aangenaam in de omgang terwijl je in die toestand op tournee was [hilariteit]? Zuberoa Aznárez: Ja, anders zouden ze me uit de band hebben geschopt [lacht]! Ach, we zijn vrienden en we kennen elkaar nu al heel wat jaren, dus denk ik dat we een geweldig team zijn en wanneer we kwaad zijn, kunnen we tegen elkaar roepen, dat maakt niet uit. David Carrica: Als zij of ik kwaad zijn, is er altijd wel een ander bandlid dat een grapje maakt, zodat alles er wat rustiger aan toe kan gaan. Keys and Chords: Ik weet nog dat ik enkele jaren geleden Liv Kristine van Leaves’ Eyes aan het interviewen was en zij vertelde me dat ze haar familie overal mee naartoe probeert te nemen. Is dat iets wat jullie ook proberen te doen? Jouw kindje is hier natuurlijk, dus… Zuberoa Aznárez: Wel, eigenlijk is Liv een goeie vriendin van mij… Keys and Chords: Ze lijkt goed te weten hoe ze dat soort dingen in evenwicht moet houden! Zuberoa Aznárez: Ja en voor ik zwanger ben geworden, heb ik met haar over dat onderwerp gepraat en zij vertelde me dat je het kunt doen als je dat echt wil. We hebben al vaak met ons kindje rondgereisd en alles ging telkens goed. In het begin hebben we wel getwijfeld, want natuurlijk is het niet ’t makkelijkste om te doen, maar ik denk dat het momenteel erg goed. Het kindje is ook heel kalm, dus… |
|
Keys and Chords: Ja, dat lijkt me inderdaad zo!
Zuberoa Aznárez: Momenteel is alles oké. Wanneer hij wat groter is, zullen we wel zien. Ik weet het niet, misschien is het beter dat hij dan thuis blijft, maar voorlopig vind ik dat hij bij zijn ouders moet blijven en daarom nemen we hem mee.
Keys and Chords: Ik heb het jullie daarnet al gezegd: ik vind dat jullie de mooiste T-shirts hebben van alle metalbands die hier vandaag optreden.
Zuberoa Aznárez: Hahaha, bedankt!
Keys and Chords: Hoe belangrijk is artwork voor een metalband en hoeveel moeite doen jullie om de beelden, de tekst en de muziek bij elkaar te laten passen?
Zuberoa Aznárez: Het is erg belangrijk want uiteindelijk creëer je een nieuwe wereld. Bij de muziek denken we altijd na over de emoties die je daarmee kunt oproepen. Daarom dat we zoveel zaken uitproberen: omdat we verschillende sferen willen scheppen en de verbeelding van de luisteraar willen prikken. Het hele concept is dus volgens mij belangrijk – niet alleen het concept, maar ook het artwork.
Keys and Chords: Er is vanzelfsprekend een groot publiek voor jullie muziek, want heel veel mensen in deze wereld spreken Spaans. Voel je nooit de drang om meer in jullie eigen taal op te nemen?
David Carrica: Ja, dat hebben we al eens gedaan.
Keys and Chords: Klopt – een nummer, geloof ik.
Zuberoa Aznárez: Ja, een song.
David Carrica: Een hele song, maar op dit album hoor je verschillende liedjes waarin sommige gedeelten in het Spaans worden gezongen.
Keys and Chords: Is dat iets wat je vaker wil doen?
Zuberoa Aznárez: Het is als een liefde-haarverhouding met taal. Ik hou echt niet van hoe Spaans klinkt in metalmuziek. We komen van Baskenland…
Keys and Chords: Aha, daar zijn de beste restaurants!
Zuberoa Aznárez: Ja, we eten daar heel lekker! We hebben geprobeerd om het Baskisch in de muziek te stoppen en dat past veel beter.
David Carrica: Je kunt dat in de laatste song, ‘Zauria’, horen.
Zuberoa Aznárez: Het is een mix tussen Spaans en Baskisch. Die laatste taal is heel anders.
Keys and Chords: Ik spreek Spaans, maar ik heb zelfs moeite met het Catalaans.
Zuberoa Aznárez: Dat lijkt erg op het Spaans, maar Baskisch is heel anders.
David Carrica [aan onze journalist]: Kan je zien om welke taal het gaat als je de teksten leest, of niet?
Keys and Chords: Hmm… Ik kan dat wel extrapoleren, maar veel woorden versta ik niet en als ik het hoor, begrijp ik er maar weinig van.
Zuberoa Aznárez: Dat komt door de grammatica, die is heel anders en heeft niets te maken met het Latijns of het Spaans. Het is een van de oudste talen in Europa. Dat is wel gek, want als je Spaans en Baskish begint te studeren, merk je dat ze niet op elkaar lijken.
Keys and Chords: Hoe belangrijk denk je dat cultuur is voor muziek? In Spanje heb je bijvoorbeeld al die groepen die onafhankelijkheid willen. Denk je dat de songs die je schrijft anders zouden zijn als je uit een ander deel van het land zou komen?
Zuberoa Aznárez: Ja, zeker wel!
David Carrica: Denk je dat?
Zuberoa Aznárez: Ik denk dat cultuur zeker veel impact heeft op de muziek. Zo ben ik sterk beïnvloed door onze folkmuziek en gebruiken we ook instrumenten uit onze regio, zoals de txalaparta, wat een percussie-instrument is [die een beetje op een houten xylofoon lijkt – red.] Ook dat vind je op ‘Zauria’ terug. Dat weerspiegelt een volledig Baskische sfeer.
Zuberoa Aznárez: Momenteel is alles oké. Wanneer hij wat groter is, zullen we wel zien. Ik weet het niet, misschien is het beter dat hij dan thuis blijft, maar voorlopig vind ik dat hij bij zijn ouders moet blijven en daarom nemen we hem mee.
Keys and Chords: Ik heb het jullie daarnet al gezegd: ik vind dat jullie de mooiste T-shirts hebben van alle metalbands die hier vandaag optreden.
Zuberoa Aznárez: Hahaha, bedankt!
Keys and Chords: Hoe belangrijk is artwork voor een metalband en hoeveel moeite doen jullie om de beelden, de tekst en de muziek bij elkaar te laten passen?
Zuberoa Aznárez: Het is erg belangrijk want uiteindelijk creëer je een nieuwe wereld. Bij de muziek denken we altijd na over de emoties die je daarmee kunt oproepen. Daarom dat we zoveel zaken uitproberen: omdat we verschillende sferen willen scheppen en de verbeelding van de luisteraar willen prikken. Het hele concept is dus volgens mij belangrijk – niet alleen het concept, maar ook het artwork.
Keys and Chords: Er is vanzelfsprekend een groot publiek voor jullie muziek, want heel veel mensen in deze wereld spreken Spaans. Voel je nooit de drang om meer in jullie eigen taal op te nemen?
David Carrica: Ja, dat hebben we al eens gedaan.
Keys and Chords: Klopt – een nummer, geloof ik.
Zuberoa Aznárez: Ja, een song.
David Carrica: Een hele song, maar op dit album hoor je verschillende liedjes waarin sommige gedeelten in het Spaans worden gezongen.
Keys and Chords: Is dat iets wat je vaker wil doen?
Zuberoa Aznárez: Het is als een liefde-haarverhouding met taal. Ik hou echt niet van hoe Spaans klinkt in metalmuziek. We komen van Baskenland…
Keys and Chords: Aha, daar zijn de beste restaurants!
Zuberoa Aznárez: Ja, we eten daar heel lekker! We hebben geprobeerd om het Baskisch in de muziek te stoppen en dat past veel beter.
David Carrica: Je kunt dat in de laatste song, ‘Zauria’, horen.
Zuberoa Aznárez: Het is een mix tussen Spaans en Baskisch. Die laatste taal is heel anders.
Keys and Chords: Ik spreek Spaans, maar ik heb zelfs moeite met het Catalaans.
Zuberoa Aznárez: Dat lijkt erg op het Spaans, maar Baskisch is heel anders.
David Carrica [aan onze journalist]: Kan je zien om welke taal het gaat als je de teksten leest, of niet?
Keys and Chords: Hmm… Ik kan dat wel extrapoleren, maar veel woorden versta ik niet en als ik het hoor, begrijp ik er maar weinig van.
Zuberoa Aznárez: Dat komt door de grammatica, die is heel anders en heeft niets te maken met het Latijns of het Spaans. Het is een van de oudste talen in Europa. Dat is wel gek, want als je Spaans en Baskish begint te studeren, merk je dat ze niet op elkaar lijken.
Keys and Chords: Hoe belangrijk denk je dat cultuur is voor muziek? In Spanje heb je bijvoorbeeld al die groepen die onafhankelijkheid willen. Denk je dat de songs die je schrijft anders zouden zijn als je uit een ander deel van het land zou komen?
Zuberoa Aznárez: Ja, zeker wel!
David Carrica: Denk je dat?
Zuberoa Aznárez: Ik denk dat cultuur zeker veel impact heeft op de muziek. Zo ben ik sterk beïnvloed door onze folkmuziek en gebruiken we ook instrumenten uit onze regio, zoals de txalaparta, wat een percussie-instrument is [die een beetje op een houten xylofoon lijkt – red.] Ook dat vind je op ‘Zauria’ terug. Dat weerspiegelt een volledig Baskische sfeer.
|
Keys and Chords: Helpt het bij het zingen wanneer je ook instrumenten kunt bespelen?
Zuberoa Aznárez: Ik denk het wel, want als we bijvoorbeeld zangers uit het koor nemen, zien we dat ze soms problemen hebben met het ritme. Keys and Chords: Ja, niet al jullie liedjes zijn in een 4/4-maat geschreven en veel zangers zijn gewend om alles in 4/4 te zingen. Zuberoa Aznárez: Nee, we gebruiken bijvoorbeeld ook veel 3/4. Wanneer je een instrument leert bespelen, moet je vaak een metronoom gebruiken. Bij het spelen geraak je dan gewend aan die ‘klik’. Toen ik begon met klassieke zang en geen klik hoorde, had ik het even moeilijk. Sommigen zijn het gewoon om solo te zingen en vinden het dan niet zo gemakkelijk om met een dirigent exact op het juiste moment te zingen. David Carrica: Weet je nog toen we dat laatste optreden gaven met het groot orkest? Er was een groot probleem met de metronoom omdat de conducteur dat nog nooit had gebruikt. Aanvankelijk was hij dat niet gewoon en dan hebben we hem gezegd: ‘Kijk, er zijn maar twee opties: ofwel gebruik je de metronoom, ofwel gebruik je de metronoom! Zonder de klik is er geen show.’ Toen we daarover met Alex van Leaves’ Eyes praatten, zei hij: ‘Zorg ervoor dat iedereen in het orkest de metronoom gebruikt, want anders wordt het complete chaos.’ Uiteindelijk liep alles min of meer goed. Keys and Chords: Min of meer? David Carrica: Min of meer [gelach]! Zuberoa Aznárez: Het was geweldig, maar hij is een drummer, hè! David Carrica: De violisten wilden me vermoorden! Elke keer ze een china hoorden [een soort cymbaal – red.], dachten ze: ‘What the fuck is dat?’ Keys and Chords: Wanneer een metalband met een symfonisch orkest samenwerkt, kan dat veel bijdragen, maar dan moet de componist wel weten waar hij mee bezig is. Ik hield bijvoorbeeld niet van Metallica’s ‘S&M’ omdat de orkestrale gedeelten vaak niet pasten bij de muziek. Zuberoa Aznárez: Inderdaad, maar dat komt omdat zij geen symphonic metal spelen. Wij zijn wél een symfonische metalband en we schrijven alles. Zelfs als we niet met een volledig orkest spelen, schrijven we de volledige partituren uit. |
Keys and Chords: Echt?
David Carrica: Ja. We hebben geen andere componist voor de klassieke gedeelten.
Zuberoa Aznárez: Wij doen alles. We hebben klassieke muziek gestudeerd en kunnen partituren maken. Dat was al vanaf het begin onze bedoeling: om klassieke muziek te mengen met metal, niet om metal op te nemen en dan een componist te huren die iets op onze muziek moest schrijven. Dat is ook wat de deden toen we met het symfonische orkest opnamen: we gaven de partituren aan de dirigent en zeiden hem gewoon dat hij die moest gebruiken zoals ze geschreven waren. Op het album hoor je bijvoorbeeld ook een orkest, maar bij het mixen is het moeilijk om ervoor te zorgen dat je zowel de band als het orkest duidelijk hoort. De instrumenten zijn echter aanwezig.
Keys and Chords: Sommige mensen beweren dat je zulke dingen evengoed met keyboards kunt doen en dat die een orkest kunnen simuleren. Ik vind dat een orkest altijd beter klinkt, denk je dat er ooit een moment zal komen waarop een orkest kan vervangen worden door toetsen?
David Carrica: Neen.
Zuberoa Aznárez: Nee, niet met keyboards. We gebruiken samples, al hebben we wel verschillende manieren uitgeprobeerd om dat te doen. Op het eerste album gebruikten we echte snaarinstrumenten en samples voor de andere instrumenten. Op het tweede album hebben we het omgekeerde gedaan: samples voor de snaren en niet voor de blaasinstrumenten. Voor dit album hebben we gepraat met een vriend die soundtracks maakt voor films. Hij vertelde ons dat er heel goeie samples bestaan en raadde ons enkele dingen aan. Die gebruiken we nu en het geluid klinkt erg warm.
Keys and Chords: Is er een vraag die jullie nog niet gesteld is geweest door een journalist en die jullie graag eens zouden gesteld krijgen?
David Carrica: Gisteren waren we elkaar nog aan het zeggen dat de vragen bijna altijd hetzelfde zijn… Misschien zou men ons een kunnen vragen wat onze achtergrond als muzikant is, wanneer we zijn begonnen met te spelen…
Keys and Chords: Fantastisch, dus… Wanneer zijn jullie begonnen met te spelen [hilariteit]?
David Carrica: Toen ik in het derde schooljaar zat en ‘Master of Puppets’ van Metallica hoorde, was ik volledig overweldigd. Vanaf die dag was er enkel nog muziek in mijn hoofd.
Keys and Chords: Hoe breidde je dan uit van Metallica naar symphonic metal?
David Carrica: Ik luister al heel veel jaren naar metal, maar tijdens de jaren negentig vond ik dat alles hetzelfde begon te klinken en toen ik symfonische metal ontdekte, deed me dat heel anders voelen omdat het zoveel grootser klonk.
Keys and Chords: [Aan Zuberoa:] Op welke manier ben jij ermee begonnen, als iemand met een klassieke achtergrond?
Zuberoa Aznárez: Mijn oudere zus was een metalhead als tiener. Ik was toen nog maar een klein kind van zes of zeven jaar oud en het enige waar ik thuis naar luisterde, was klassieke muziek, omdat mijn moeder ook een klassieke pianiste en koordirigente is. Ik ben dus opgegroeid met beide invloeden.
Keys and Chords: Wat maakt dat je dan hebt beslist om metalzangeres te worden in plaats van in een orkest te gaan zingen?
Zuberoa Aznárez: Ik heb dat niet echt beslist, het was een mogelijkheid die zich voordeed. Ik begon te zingen in mijn moeders koor toen ik acht jaar oud was en studeerde daarna klassieke muziek tot ik twintig of zo was. Toen vertelde een vriend me dat een band op zoek was naar een vocaliste. In het begin durfde ik niet, maar hij moedigde me aan en dus ben ik toch gegaan en mocht ik daar beginnen. Dat was rock, niet metal. Zo is alles begonnen voor mij en nu zou ik niet meer kunnen leven zonder metalmuziek!
Dirk Vandereyken
David Carrica: Ja. We hebben geen andere componist voor de klassieke gedeelten.
Zuberoa Aznárez: Wij doen alles. We hebben klassieke muziek gestudeerd en kunnen partituren maken. Dat was al vanaf het begin onze bedoeling: om klassieke muziek te mengen met metal, niet om metal op te nemen en dan een componist te huren die iets op onze muziek moest schrijven. Dat is ook wat de deden toen we met het symfonische orkest opnamen: we gaven de partituren aan de dirigent en zeiden hem gewoon dat hij die moest gebruiken zoals ze geschreven waren. Op het album hoor je bijvoorbeeld ook een orkest, maar bij het mixen is het moeilijk om ervoor te zorgen dat je zowel de band als het orkest duidelijk hoort. De instrumenten zijn echter aanwezig.
Keys and Chords: Sommige mensen beweren dat je zulke dingen evengoed met keyboards kunt doen en dat die een orkest kunnen simuleren. Ik vind dat een orkest altijd beter klinkt, denk je dat er ooit een moment zal komen waarop een orkest kan vervangen worden door toetsen?
David Carrica: Neen.
Zuberoa Aznárez: Nee, niet met keyboards. We gebruiken samples, al hebben we wel verschillende manieren uitgeprobeerd om dat te doen. Op het eerste album gebruikten we echte snaarinstrumenten en samples voor de andere instrumenten. Op het tweede album hebben we het omgekeerde gedaan: samples voor de snaren en niet voor de blaasinstrumenten. Voor dit album hebben we gepraat met een vriend die soundtracks maakt voor films. Hij vertelde ons dat er heel goeie samples bestaan en raadde ons enkele dingen aan. Die gebruiken we nu en het geluid klinkt erg warm.
Keys and Chords: Is er een vraag die jullie nog niet gesteld is geweest door een journalist en die jullie graag eens zouden gesteld krijgen?
David Carrica: Gisteren waren we elkaar nog aan het zeggen dat de vragen bijna altijd hetzelfde zijn… Misschien zou men ons een kunnen vragen wat onze achtergrond als muzikant is, wanneer we zijn begonnen met te spelen…
Keys and Chords: Fantastisch, dus… Wanneer zijn jullie begonnen met te spelen [hilariteit]?
David Carrica: Toen ik in het derde schooljaar zat en ‘Master of Puppets’ van Metallica hoorde, was ik volledig overweldigd. Vanaf die dag was er enkel nog muziek in mijn hoofd.
Keys and Chords: Hoe breidde je dan uit van Metallica naar symphonic metal?
David Carrica: Ik luister al heel veel jaren naar metal, maar tijdens de jaren negentig vond ik dat alles hetzelfde begon te klinken en toen ik symfonische metal ontdekte, deed me dat heel anders voelen omdat het zoveel grootser klonk.
Keys and Chords: [Aan Zuberoa:] Op welke manier ben jij ermee begonnen, als iemand met een klassieke achtergrond?
Zuberoa Aznárez: Mijn oudere zus was een metalhead als tiener. Ik was toen nog maar een klein kind van zes of zeven jaar oud en het enige waar ik thuis naar luisterde, was klassieke muziek, omdat mijn moeder ook een klassieke pianiste en koordirigente is. Ik ben dus opgegroeid met beide invloeden.
Keys and Chords: Wat maakt dat je dan hebt beslist om metalzangeres te worden in plaats van in een orkest te gaan zingen?
Zuberoa Aznárez: Ik heb dat niet echt beslist, het was een mogelijkheid die zich voordeed. Ik begon te zingen in mijn moeders koor toen ik acht jaar oud was en studeerde daarna klassieke muziek tot ik twintig of zo was. Toen vertelde een vriend me dat een band op zoek was naar een vocaliste. In het begin durfde ik niet, maar hij moedigde me aan en dus ben ik toch gegaan en mocht ik daar beginnen. Dat was rock, niet metal. Zo is alles begonnen voor mij en nu zou ik niet meer kunnen leven zonder metalmuziek!
Dirk Vandereyken
|
|