exclusief interview met:

Toen Hammerfall in 1997 ‘Glory to the Brave’ uitbracht, was deze journalist nog niet helemaal overtuigd van de levensvatbaarheid van de band. Het was de periode dat er voor Mindview tien tot twintig titels per maand moesten besproken worden en het leek alsof er in die periode betere albums op de markt werden gegooid. Het bleef dus bij een paar luisterbeurten, tot de recensies van ‘Legacy of Kings’ me een jaar later overtuigden om de opvolger toch maar eens te beluisteren en, ja, hoor: songs als ‘Heeding the Call’ en ‘Let the Hammer Fall’ combineerden veel melodie en meezingbaarheid met voldoende metalen gitaarkunde om ook ondergetekende overstag te laten gaan. In de pers werd de Zweedse band nu gepromoveerd tot de nieuwe vaandeldragers van ‘true metal’ en de meeste metalheads konden de stevig met fantasy teksten gepeperde songs voldoende appreciëren om ze niet als te melig af te doen. Tja, als je anno 2016 dan de kans krijgt om bandlid van eerste uur Fredrik Larsson aan de tand te voelen, hoef je natuurlijk niet te twijfelen. Goed, na 1997 bleef Larsson maar liefst 10 jaar afwezig in de gelederen van deze metalkrijgers en met het schrijven van Hammerfall nummers heeft hij zich nooit echt bezig gehouden, maar als iemand die de band in de beginjaren heeft meegemaakt, is Larsson natuurlijk goed geplaatst om tekst en uitleg te geven over de doorgemaakte evolutie die nu tot nieuwste telg ‘Built to Last’ heeft geleid. Wanneer we onze Skype-app openen heeft de sympathieke bassist dus zeker voldoende te vertellen om gemakkelijk een volledig interview mee te vullen.
Keys and Chords: Je was er al twintig jaar geleden bij, hoe vind je dat de band sindsdien is geëvolueerd?
Fredrik: Toen we begonnen, terug in 1985-1987, was Hammerfall echt geen grote band. Hij was bijna niets. We deden mee aan enkele rockwedstrijden, maar we waren aanvankelijk klein. Vergeleken met toen zijn we ver gekomen. De songwriting is erg veranderd en is veel meer gefocust op de song in plaats van gewoon coole riffs te bedenken en daar iets mee te maken. De songwriters zijn volwassen geworden en geëvolueerd.
Keys and Chords: Joacim Cans heeft in de media al laten optekenen dat hij nog nooit zo hoog heeft gezongen. Ik weet niet of je erbij was toen hij zijn vocalen heeft opgenomen, maar heb je het proces waarbij dat gebeurde enigszins kunnen volgen?

Keys and Chords: Je was er al twintig jaar geleden bij, hoe vind je dat de band sindsdien is geëvolueerd?
Fredrik: Toen we begonnen, terug in 1985-1987, was Hammerfall echt geen grote band. Hij was bijna niets. We deden mee aan enkele rockwedstrijden, maar we waren aanvankelijk klein. Vergeleken met toen zijn we ver gekomen. De songwriting is erg veranderd en is veel meer gefocust op de song in plaats van gewoon coole riffs te bedenken en daar iets mee te maken. De songwriters zijn volwassen geworden en geëvolueerd.
Keys and Chords: Joacim Cans heeft in de media al laten optekenen dat hij nog nooit zo hoog heeft gezongen. Ik weet niet of je erbij was toen hij zijn vocalen heeft opgenomen, maar heb je het proces waarbij dat gebeurde enigszins kunnen volgen?

Fredrik: We hebben alles op dezelfde manier opgenomen als de vorige keer: De instrumenten in Oscars Castle Black Studios te Gotenburg, en de vocalen in Los Angeles. Ik was er deze keer dus niet bij toen Joacim alles moest inzingen, maar heb ervan gehoord. Joacim dacht eerst dat hij het niet zou kunnen en dat bepaalde stukken door het koor zouden moeten opgevangen worden, maar onze producer, Fredrik Nordström, heeft hem gevraagd om het toch maar te proberen en het lukte al bij de eerste keer proberen! Dat deed Joacim beseffen dat hij wél zo hoog kan zingen, dus zullen we proberen om het live ook waar te maken.

Keys and Chords: Zijn jullie al bezig met hoe jullie alles live gaan aanpakken?
Fredrik: We starten de tour pas volgend jaar. We doen midden januari een grote Europese tournee, waarna we naar Zuid-Amerika en tenslotte Noord-Amerika gaan. Er is dus wel nog wat tijd om ons voor te bereiden.
Keys and Chords: Jullie kennen elkaar nu al zo lang, is dat eerder een voor- of een nadeel als je zo lang samen weg bent?
Fredrik: Wanneer je op tour bent, leef je heel dicht bij iedereen in kleine ruimtes en moet je ruimte geven aan iedereen. Je mag niet egoïstisch zijn. Je moet denken aan de groep en weten wanneer je even een stap moet terugnemen en iedereen wat privéruimte moet laten. We doen dit echter reeds lang en in het begin hebben we al geleerd om dat beter te doen omdat we ook dingen ondernemen terwijl we weg zijn van huis. Je moet telkens lang wachten op de soundcheck en zo, maar we gaan ook naar buiten om dingen te bezoeken of te bezichtigen.
Keys and Chords: Welke bezienswaardigheden oefenen dan de meeste aantrekkingskracht uit op jullie?
Fredrik: We proberen te zien wat de stad te bieden heeft. Joacim is daar heel goed in, hij zoekt zulke dingen al op voorhand op en doet zijn research. Het kan dan gaan om toeristische attracties, maar ook om heel andere zaken.

Keys and Chords: Ik kan me voorstellen dat jullie dat vrij ongestoord kunnen doen, maar word je tijdens zulke uitstapjes toch nog herkend en benaderd door fans?
Fredrik: We zijn geen popband of Justin Bieber , dus is het zowat overal vrij gemakkelijk om rond te lopen. Natuurlijk zullen de fans ons herkennen als we in de stad zijn en komen er dan wel eens vijf langharige kerels op ons af, maar daar hebben we geen probleem mee. We nemen dan zeker voldoende tijd om handtekeningen te zetten.
Keys and Chords: Wat is het mooiste compliment dat je tijdens een dergelijke ontmoeting al van een fan hebt gekregen?
Fredrik: Het mooiste compliment? Goh… Ik weet het niet, want het basgedeelte is niet zo groot in Hammerfall, ik leg vooral de fundamenten voor de gitaar, maar als er iemand naar me toekomt en me vertelt dat mijn spel goed te horen is en hij of zij ervan heeft genoten, geeft dat me natuurlijk een goed gevoel.
Keys and Chords: Het lijkt me eigenlijk alsof de baslijnen op ‘Built to Last’ duidelijker aanwezig zijn dan voorheen.
Fredrik: Ik denk inderdaad dat er meer gebeurt met de bas op dit album. Misschien komt dat door de mix en kan je mijn instrument beter horen. Als basspeler ben je meestal degene die roept: ‘De bas moet sterker in de mix!’ of ‘Het geluid moet meer gefocust zijn’. Het is triestig als je jezelf niet kunt horen, maar dat gebeurt natuurlijk wel. De basgitaar is nu eenmaal geen solo-instrument.
Keys and Chords: Je speelde ook in andere bands, ben je daar nog altijd mee bezig?
Fredrik: Spelen in Hammerfall neemt momenteel voldoende tijd in beslag. Ik heb geen tijd om ook nog iets anders te doen, maar natuurlijk zijn er regels over wat zal passen binnen Hammerfall en wat niet. Heavy metal past, dat is wat de muziek nodig heeft: rechttoe-rechtaan materiaal. De melodielijnen moeten binnen de song passen.
Keys and Chords: Kan je jouw ei wel volledig kwijt in Hammerfall?
Fredrik: Ik luister veel naar hardere muziek. Ik speel in een band die Death Destruction heet en dat is ook metal, maar met heel gecompliceerde riffs. Ik heb dus heel veel dingen te doen bij hen. Op die manier krijg ik die baslijnen uit mijn hoofd en uit mijn vingers. Verder hou ik er ook van om naar rustigere muziek te luisteren, zoals ‘singer-songwriter’, en ik speel thuis veel. Toch wel een uur per keer, denk ik.

Keys and Chords: Er zaten geen teksten bij het recensie-exemplaar van het album, maar na een paar luisterbeurten denk ik gehoord te hebben dat de songs voornamelijk over metal gaan. Communiceren jullie met elkaar over de inhoud? Heb jij ook inspraak en mag je het bijvoorbeeld zeggen als je van iets niet houdt?
Fredrik: De teksten zijn voornamelijk Oscars ding. Meestal schrijft hij de muziek en komt Joacim dan met een titel voor de song. Oscar heeft ook ideeën voor de titel en Joacim kan daarrond schrijven. Wat de eigenlijke tekst betreft: die is volledig voor Joacim. Zelf luister ik misschien 90 procent naar de muziek en 10 procent naar de songteksten. Als die goed zijn, is dat super, maar als ze slecht zijn, maakt het me niet echt uit.
Keys and Chords: Hebben jullie al een setlist klaar voor de tour?
Fredrik: Wanneer we songs uitkiezen voor de tour, kunnen we natuurlijk uit heel wat materiaal putten. We hebben een catalogus van twintig jaar en het wordt moeilijker en moeilijker om de songs te kiezen die we moéten spelen en de songs die we willen spelen. Het leuke is: een song als ‘Hearts on Fire’ moéten we elk optreden spelen en dat is niet altijd leuk meer, maar de reacties zijn wél plezierig. Het is echt tof om die te zien.

Keys and Chords: Je hebt tussen 1997 en 2007 niet meegespeeld, maar heb je zelf favoriete Hammerfall albums? Brengt het herinneringen terug als je jouw eigen muziek opnieuw beluistert?
Fredrik: Ik heb niet echt favoriete albums, ik zit niet zo vaak te luisteren naar onze albums. Ik luister soms wel eens naar songs om mijn geheugen op te frissen. De songs overlopen brengt natuurlijk herinneringen terug, vooral wanneer we de setlist aan het bespreken zijn en ik zie dat er een song is dat we nog nooit live hebben gespeeld. Dan denk je aan wat je toen aan het doen was en zo. Tijdens een tour speel je veel songs van je vorige album, dat is leuk. Wanneer de volgende tour dan begint, heb je die al in jouw ouder repertoire zitten, wat een ander gevoel geeft.
Keys and Chords: Ik vind het vaak erg jammer om te zien dat bands als Saxon, die nog steevast goeie albums uitbrengen, zich verplicht lijken te voelen om live steeds weer dezelfde klassiekers te spelen. Heb je schrik dat Hammerfall ooit die richting zou kunnen opgaan?
Fredrik: Het is altijd leuk om songs te spelen die je nog nooit hebt gespeeld, maar de songs die je in het begin speelt, zijn de songs die het beste passen op het podium. Er zijn altijd songs die je moét spelen en dan de songs die je zelf wilt spelen, maar er zijn veel jongens in de band, dus is het een lang proces. Ik denk dat het belangrijk is om geregeld nieuwe setlists te maken. We willen niet steeds weer dezelfde songs spelen. Je moet dynamiek hebben, maar sommige nummers ben je wel verplicht om te brengen. We proberen echt heel hard om interessante setlists te maken, maar we veranderen die niet terwijl we op tour zijn. Je probeert tijdens de eerste shows wel eens iets uit en verandert dan wat past, maar voor de rest van de tour blijven de nummers die we selecteren wel dezelfde.
Keys and Chords: In het verleden namen jullie geregeld een vrij uitgebreid decor mee, wat wordt de aankleding voor deze tour?
Fredrik: We zijn in het midden van de besprekingen daarrond. We willen natuurlijk zoveel mogelijk meenemen. We hebben al gekke dingen gedaan, waarvoor we met veel vrachtwagens moesten rondrijden, maar het duurt te lang om alles klaar te zetten, er zijn teveel mensen voor nodig en het is te duur. Dus proberen we het iets kleiner te maken, maar nog altijd zo leuk als mogelijk. We zijn er nog niet uit, al kan ik je wel zeggen dat het zeker een uitgebreidere set wordt dan tijdens de vorige tour. 

​Keys and Chords: Toen jullie pas begonnen, werden jullie al snel tot de vaandeldragers van true metal gedoopt. Ondertussen zijn sommige van de oude grote bands ermee aan het ophouden of zijn ze met hun laatste tournee bezig, zoals Black Sabbath en Manowar. Twisted Sister heeft enkele weken geleden zelfs zijn laatste concert op Europese bodem gegeven. Geeft dat jullie extra verantwoordelijkheid? Zie je iemand klaarstaan om voor de aflossing van de wacht te zorgen?

Fredrik: Ik voel geen gewicht op mijn schouders, maar ik ben van mening dat enkele bands best enkele jaren geleden zouden gestopt zijn. Ik denk dat het een probleem is omdat er geen band is die zo groot is als de oudere – degenen die festivals sluiten en zo. Dat is een probleem dat de festivals wellicht hebben gecreëerd omdat ze altijd die oude bands hebben geselecteerd om op de top van de affiches te staan; het is hun taak om de jongere muzikanten naar boven te helpen op de affiches. Hammerfall zelf bestaat al twintig jaar, dus reken ik onszelf daar niet meer toe.
​
Dirk Vandereyken