15 augustus 2015 • Park Den Brandt Antwerpen

Met: Jason Moran (Fats Waller Dance Party) – Cécile McLorin Salvant – Robin McKelle & The Flytones
Augustus, de oogstmaand, maar voor die van Antwerpen worden op 15 augustus ook alle moeders in de bloemetjes gezet. Voor de muziekliefhebbers is het in Park Den Brandt te Antwerpen ook het moment aangebroken om de hoogmis van de Jazz hier uitgebreid te gaan vieren. Donderdagavond hebben ze hier ook hun portie van het onweer gekregen maar dat hoefde de pret niet te bederven en werden de Belgische formaties in de spotlights geplaatst. Op vrijdagavond stond er o.a. een ode aan John Coltrane op het programma en op zaterdag was er hoog bezoek vanuit New Orleans.

We beginnen met de opener op dag 3 en dat is Robin McKelle & The Flytones. Niet meteen zware kost maar wel een luchtige opener voor deze zaterdagnamiddag. Deze in Rochester (US) geboren zangeres heeft een brede muzikale interesse. Van Ella Fitzgerald tot Aretha Franklin, van jazz tot soul en dat kan de reeds volgelopen festivaltent hier op Jazz Middelheim best smaken want al meteen gaan de stoeltjes aan de kant om lekker mee te dansen op de klanken van Memphis Soul. Uiteraard is jazz bij deze Robin McKelle vandaag ver zoek maar zoals iedere artiest(e) probeert ook zij haar nieuwste album te promoten en daar is hoegenaamd niks mis mee. We zien meer en meer dat festivals ook breder willen (en/of moeten) gaan op het gebied van programmatie. Dit om de sponsors van goede wil te zijn maar ook om een breder publiek aan te trekken. En wie heeft er iets op tegen wanneer de talrijke aanwezigen staan te dansen op de tonen van ‘Proud Mary’ e.a. genietbare muziek.
Haar nieuwste album ‘Heart Of Memphis’ heeft in haar thuisbasis al positieve recensies gekregen en dus moeten ook de jazzliefhebbers hier er maar aan geloven. Dat deze dame, onder contract bij het legendarische Stax, samen met haar Flytones hun versie van ‘Green Onions’ door de speakers laat galmen was eigenlijk niet meteen een hoogstandje te noemen maar eerder om haarzelf een rustpauze te gunnen waarna ze nog even terugkwam om de aanwezigen weer naar de oevers van een rivier te nemen met Al Green’s grote hit.

De kop was eraf en de muzikanten van het wandelorkest Die Verdammte Spielerei konden hun nummertjes beginnen opvoeren wat meteen ook door de menigte werd gesmaakt. Geen jazz maar wel leuk entertainment…
Voor de jazzadepten was het volgende concert dan weer meer hun ding. Met Cécile McLorin Salvant krijgen ze dan wel jazz op het menu geserveerd. Gisteren mocht deze in Frankrijk wonende jazz vocaliste al mee op het podium tijdens het concert van Archie Shepp en zijn Attica Blues Big Band en vandaag zou ze naast haar eigen optreden ook met Dr. John nog een derde passage maken.

Deze in Miami geboren Cécile verhuisde al vlug richting Frankrijk om zich te gaan verdiepen in jazz. Vanuit ons buurland bracht ze een sterk trio mee dat bestaat uit David Blenkhorn (gitaar), Sebastien Girardot (contrabas) en drummer Guillaume Nouaux.
Haar nieuwste album ‘For One To Love’ komt volgende maand in de platenrekken te liggen (hierbij ons reeds te verkrijgen) en daaruit brengt ze nummers als ‘Fog’ maar ze grijpt ook graag terug naar haar idolen uit de vooroorlogse blues zoals met Bessie Smith’s ‘Haunted House Blues’ en ‘You Oughta Be Ashamed’ en dan hebben we het hier wel degelijk over blues.

Ook deze Cécile McLorin Salvant is een vurige bewonderaarster van Billie Holiday en in het jaar dat deze laatstgenoemde diva honderd jaar zou zijn geworden, is ‘Fine and Mellow’ een gepaste ode aan één van de grootste jazztalenten dat deze aardbol ooit heeft gekend. Ook in dit rijtje past uiteraard Ethel Waters thuis maar ook Billie Holiday haalde de mosterd bij deze blues- en jazzzangeres. En uit de periode dat de scheidingslijn tussen jazz en blues flinterdun was brengt ze ‘Sweet Man Blues’. Dat ze de taal van haar huidige thuisbasis onder de knie heeft bewijst ze met ‘Le Mal de Vivre’ en het applaus dat ze aan het einde van haar concert mocht ontvangen moet tot op het ‘Schoon Verdiep’ (de plaats in het Antwerpse Stadhuis waar de burgermeester zijn werk doet) te horen zijn geweest.

Nog één concert te gaan alvorens Dr. John het podium zou betreden en met dat optreden zal Jason Moran ons ook terug in de tijd brengen, nl. de periode dat Fats Waller zijn hoogdagen kende. De in 1904 in Harlem geboren jazzmuzikant overleed reeds op 39-jarige leeftijd en zijn optredens draaiden niet louter en alleen om muziek maar het was vooral puur entertainment én show dat Fats Waller hoog in het vaandel droeg.
Jason Moran, Artist in Residence tijdens deze Jazz Middelheim, brengt in zijn zog nog vier talentrijke jazzmuzikanten mee. Als vocaliste krijgen we Lisa E. Harris maar ook trompettist Leron Thomas zal zich hier vanavond sterk laten horen. Verder zijn ook nog Tarus Mateen en Charles Haynes van de partij en ze openen swingend met ‘Jingo’ (aka Jin-go-lo-Ba) van de Nigeriaanse percussionist Babatunde Olatunji uit 1959.
De Texaanse Jason Moran beloofde een feestje te bouwen en met deze opener was hij daar al grotendeels in geslaagd. Maar een dansparty zonder nummers van Fats Waller kan uiteraard niet en daarbij werd er gedacht aan twee van zijn grootste successen nl. ‘Honey Suckle Rose’  en natuurlijk ‘Ain’t Misbehavin’’. Als voorsmaakje voor de afsluitende set van vanavond bracht ook Moran ons ook al een beetje richting New Orleans met ‘Sheik Of Araby’ op muziek van Ted Snyder. Fats Waller kon dit feestje meebeleven in de vorm van een hoofd gemaakt uit papier-mache en of dit een ‘koninklijk’ kunstwerk was is niet geweten… nog even genieten van het ‘Broken Brass Ensemble’ alvorens ons op te maken voor een spetterend einde.

De ode aan Satchmo willen we dan ook met het nodige respect behandelen en we maken er graag een aparte bespreking van, vooral omdat we Dr. John als levende legende eer willen bewijzen.