4 december 2018
CCha cultuurcentrum, hasselt


REPORT: marino serdons
​FOTOS:  stefan meekers ©


MET DANK AAN: CCha
Een schare aan getalenteerde muzikanten van eigen bodem bewogen een uitverkocht cc Hasselt tot kippenvel.  Wat een gewoon eerbetoon aan de 50–jarige carrière van Neil Young moest worden, mondde uit in een overweldigende apotheose van vreugde, hoop en nostalgie.
De invloed van Neil Young doorheen de moderne muziekgeschiedenis is onmiskenbaar. Oud en jong eren de nog steeds actieve zeventiger.  Sublieme songs die al een halve eeuw beroeren kregen een nieuw leven met niet minder dan vijf gitaristen/zangers en Axl Peleman op bass,  Ron Reuman op drums en Jan Hautekiet op keyboard.  Het zou een reis worden doorheen het omvangrijke oeuvre van de Canadees, met wat meer aandacht aan zijn meesterwerk en doorbraakalbum ‘Harvest’.  Het concert begon echter met ‘The Loner’ , zijn debuutsingle uit 1969.  Guy Swinnen schraapte de eerste noten  en meteen werd duidelijk dat op het podium een ‘superband’ stond.  Haarzuivere vocals en knap samenspel zouden ook de rest van de avond een constante blijven.  Opvallend hoe sterk het stemtimbre van americana-gitarist Piet De Pessemier (Monza, Mad About Mountains) op die van Neil Young leek.  Het publiek genoot zichtbaar van zodra hij het vocale voor zijn rekening nam bij songs als ‘Down By The River’,’Cinnamon Girl’  of het bekende ‘Out On The Weekend’.  Zoals steeds gaf Bjorn Eriksson zich helemaal als klasse-gitarist en thuis in alle stijlen.   Zijn elektrische gitaar snoeide keihard en virtuoos.  Het inwisselen met pedalsteel zorgde eerst voor wat klanktechnische besonges, maar nadien bewees hij meester te zijn in de country tunes. 
Hij haalde de banjo boven voor  Patrick Riguelle  in ‘Don’t Be Denied’ (1973) voor een serie intieme songs. De zaal werd muisstil toen Gert-Jan Van Hellemont (die van Douglas Firs) de klassieker ‘Old Man’ grandioos vertolkte in zijn jeugdigheid. Later die avond deed hij het nog eens over met ‘Heart Of Gold’.  Schitterend.  Gert-Jan, een niet te onderschatten jong talent in Vlaanderen.  Met ‘Look Out For My Love’ (1978) ging de tijdelijke tribute band even de psychedelische toer op, een kluif voor gitarist Piet De Pessemier.  Neil Young houdt van harmonieën, zoals bij zijn vorige groepen Buffalo Springfield en CSN&Y . En van subtiele intieme songs.  Ook die uitdaging ging men niet uit de weg met o.a. het slepende  ‘Country Girl’  (uit de legendarische lp Déjà Vu van CSN&Y), de ballad ‘A Man Needs A Maid’ gezongen door Guy met een sentimentele begeleiding van Jan Hautekiet op piano.  Een  schitterende encore die beëindigd werd met  dé klassieker van de vorige eeuw, ‘Rockin’ In The Free World’.
Niet iedereen is even wild van Neil Young’s hoge stemtimbre. In dit concert mooi verwerkt door de afwisseling van vocalisten.  Zijn muziek  zal echter eeuwig doorklinken in de vrije geesten van jong en oud. De achtkoppige Vlaamse superband bewees niet alleen de stijl van Neil Young machtig te zijn.  Ook de dieperliggende intenties kwamen aan de oppervlakte.  Chapeau! Volgend jaar een nieuwe reeks songs?
​