|
11 januari 2018 |
Sinistere trage strijkersklanken golfden door de zaal. Een try-out heeft sowieso iets spannends in petto. Lukt het technisch wel allemaal zoals het bedoeld is? Waar gaat het de mist in of waar zit het hoogtepunt ? Volgen wij de strijkers of juist omgekeerd? Zowel het publiek als Bjorn en Nathalie moesten even wennen aan de samenwerking met een klassiek strijkkwartet. Talrijke repetities zijn vermoedelijk vooraf gegaan aan dit live optreden, waarbij het mooie duo Nathalie Delcroix en Bjorn Eriksson zich nu definitief? op een hoger echelon hebben geplaatst.
De arrangementen werden geschreven door contrabassist Tim Vandebergh. Zijn composities lieten op cd al een grote indruk na, live weet het Sun Sun Sun Orkestra eveneens te overtuigen met mooie vioolpartijen, vloeiende melodieën en een minimale percussie. Volledig in de trend van het laatste decennia was vrijwel iedere song gecomponeerd in een kleine toonladder. Niet onmiddellijk om vrolijk van te worden. De thema’s wezen dan ook in de richting van moord en (liefdes-)dramatiek. Het publiek, waaronder veel ouderen met bloemkopjes, doch ook enkele gemotiveerde jongeren genoten met volle teugen van de muzikale klassieke omlijsting. Summier hoorde je in de songs nog de invloeden van country(-blues), maar hier werden duidelijk grenzen verlegd. De combinatie van hedendaagse elementen (radiocassette, reverb, videobeelden) met klassieke uitvoerders (3violen + cello + contrabas) tilde de composities (het hele concert) op naar een hoger level. Er werd misschien iets te nadrukkelijk gebruik gemaakt van reverb (galm) waardoor wel het ruimtelijk effect verhoogde, maar soms de naturel van het instrument liet verdwijnen. Een keuze natuurlijk. |
Lucht viel er te happen in het wondermooie psychedelische ‘Mistigris’ (uit het vorige album) met de eerste danspasjes van Nathalie en een stijgende spanningsboog voor alle muzikanten. Nathalie schitterde zoals gewoonlijk met haar prachtige volle stem. Bjorn kon dan ook niet anders dan verliefde blikken werpen tijdens de cover ‘If I Were A Carpenter’.
De song ‘Magic Marker Love’ werd ingeleid met een loop van stadsgeluiden en wazige videobeelden. Noem het een akoestische country ballad, met de voice van Bjorn in parlando, onderstreept door lijzige strijkers. Veel bijval kreeg ook een compositie van Tim Vandebergh ‘Elegie’ met een mooie intrigerende melodielijn en de ijle zang van Nathalie (met dank aan geslaagde reverb). En dan kwam een beetje de teleurstelling…het einde….de bisnummers. Je had gerust de hele avond kunnen genieten van het intieme ‘kamerseptet’ en je laten meevoeren in de wondere wereld van Eriksson Delcroix. Het ‘kleurrijke’ slaapliedje ‘The Colors All Go To Bed’ kon een perfecte avontuurlijke afsluiter worden, ware het niet dat er nog een tweede (obligate) bisnummer volgde ‘Home’. Toepasselijk als titel maar misschien iets te donker melancholisch om een hoogstaande muzikale avond mee te eindigen. Op 13/02/2018 spelen Eriksson Delcroix & Sun Sun Sun hun première in de Stadsschouwburg te Leuven, nadien te zien en verplicht te horen in heel het land. |
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2025