|
oetslovenblues 5 augustus 2017 |
Met: Backseat Boppers, The Blue Chevey's, Black Cat Bisquit, Greenwood, Basement Blues Band
Ook op deze 19de editie stonden enkel Belgische bands geprogrammeerd. ‘Master Of Ceremony’ Wouter Celis, beter gekend als Doghouse Sam, moest zich bij wijze van spreken slechts naar zijn achtertuin begeven om zijn taak uit te voeren. En ook voor bassist Patrick Weeghmans was dit een thuismatch. Samen met Marcel Kreemers (drums), Carlo Steegmans (zang, gtr), Jan De Belder (gtr) en Piet Achten (bluesharp) vormt Patrick de nieuwkomer aan de Belgische blueshemel, Basement Blues Band. Deze muzikanten hebben allemaal reeds meerdere kilometers op de muziekteller staan. Hun ervaringen deden ze op in diverse bands in de meest uiteenlopende muzikale genres. Dat vertaalt zich natuurlijk in een repertoire dat naast de blues ook de diverse nevengenres aanboort. Elmore James’ ‘Dust My Broom’, ‘Rock This Town’ van The Stray Cats, ‘Caledonia’, ‘Mona’ en het iets minder gekende ’Let Me Play With Your Poodle’ van Tampa Red zorgden voor een heel gevarieerde set.
Als Kirri Valvekens ergens zijn tanden in zet, dan mag je er zeker van zijn dat het resultaat er eentje is waarover nog lang zal nagepraat worden. Een tijd terug wist hij met zijn Neil Diamond tribute ‘Diamonds On The Rocks’ menig publiek genadeloos in te pakken. Hier deed hij dat met de band Greenwood, die een eerbetoon bracht aan de bluesjaren van Fleetwood Mac. Fleetwood Mac was niet zomaar een bluesband. Neen, kenmerken van de band waren het uniek gitaargeluid bovenop de door Mick Fleetwood en John Mcvie gevormde ritmesectie. De band hield echter maar goed 3 jaren stand, waarna Fleetwood Mac zich omvormde tot de succesrijke poprockband. Gelukkig is er nu dus Greenwood die de roemrijke bluesjaren van Peter Green bij Fleetwood Mac terug onder de aandacht brengt. ‘Diamonds’ leden gitarist Luc Canters en bassist Marc ‘Rosso’ Van Puyenbroeck kregen nu het gezelschap van Zenn Canters op gitaar, Herman Cambre aan de drums en uiteraard Kirri op zang en gitaar. Stuk voor stuk rasmuzikanten die de bluesjaren van Peter Green aan de hand van hits als ‘Green Manalishi’, ‘Jigsaw Puzzle’, ‘Rattlesnake Shake’, ‘Need Your Love So Bad’, ‘Oh Well’ en de monumentale instrumental ‘Albatross’, met verve deden herleven. Herkenbaarheid alom en dat kon het publiek uitermate smaken. Nog zo een band van eigen bodem die zich in geen tijd heeft weten te profileren is Black Cat Bisquit. Zanger en gitarist Bart ‘Yasser’ Arnauts, harper Mark Sepanski, gitarist Stanley Patty, bassist Patrick ‘Pat Alley’ Indestege en drummer Jeff ‘Junior’ Gijbels zijn met hun uitstekende mix van blues, roots en Americana trouwens geselecteerd voor de 8ste Belgian Blues Challenge die op 21 oktober zal doorgaan in CC Palethe in Overpelt. Maar eerst diende het publiek op Oetsloven Blues nog ingepakt te worden. Temperatuur en ambiance stegen met de minuut en het publiek laafde zich aan de aanstekelijke muziek van Black Cat Bisquit. |
De hevige regenbui en de daarbij horende rukwinden lokten iedereen even de tent binnen, zodat deze bijna uit haar voegen barste. Niet getreurd, want ook nu kreeg de uitspraak ‘na regen komt zonneschijn’ weer gelijk en klaarde het even later weer op achter Ulbeek. Nummers als ‘Bad James’, ‘I’m Gonna Leave My Baby’ en ‘Sons Of A Vampire’ bewezen dat hier een talentvolle band aan het werk was. Het zoveelste hoogtepunt van de avond was het moment waarop Marc Gijbels zijn zoon Jeff een handje toestak met een memorabele drumsolo. Een ‘vader/zoon’ moment dat het publiek uit de bol deed gaan.
Opgericht eind jaren ’80 hebben The Blue Chevy’s steeds een schare trouwe fans gehad met hun dansbare mix van soulful Rock 'n Roll and funky Rhythm ’n Blues. Ondertussen zijn we wat jaren verder en zijn de Chevy’s een 8-koppige band, bestaande uit Kris Bries op vocals en harp, Frederic Martello aan de leadgitaar, Philippe Martello op percussie, Jan Ursi aan piano en orgel, Sven Smekens op ritmegitaar, Jean-Luc Cremens aan de bas en blazers Koen Desloovere en Kim Vandeweyer, respectievelijk op sax en trompet. Openen deden de heren met ‘Witchcraft’, waarna het met ‘Shake ‘M’, ‘Moving On’, ‘Gotta A Feeling’ en JD McPhersons ‘North Side Gal’ swingtime was geblazen. De vele bisnummers hadden het tijdschema danig in de war gestuurd, zodat middernacht reeds drie kwartier gepasseerd was toen Backseat Boppers mocht afsluiten. De Boppers luisteren naar ronkende namen als Shakin’ Kurt V (zang, harp, sax), Deer Hunter V (zang en staande bas), Flaming Frans (gitaar) en Big Joe (drums). Rockabilly en surf werden ons deel. De fiftiessound van ‘Boppin’ Around’, ‘Rock This Joint’, ‘Blue Suede Shoes’, ‘Hava Nagila’ en ‘Rawhide’ ontketende zowel in de tent als op het podium een ambiancevol feestje, dat nog doorging tot in de late, of moeten we zeggen vroege uurtjes. Deze 19de editie was een meer dan geslaagde editie. Een dikke proficiat aan de organisatoren en de vele vrijwilligers is dan hier ook op zijn plaats. Afspraak volgend jaar voor de jubileumeditie! |
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2024