Met: Lost From The Start, Steele Justice, Our Hollow, Our Home, Strains, Cheap Drugs en Toxic Shock. |
|
|
24 MEI 2017 |
|
Vertical Divider
Een warme, zomerse 24 mei en ik ging op weg naar m'n enige festival van deze zomer. Na een warme rit aangekomen in Opglabbeek en de nodige verfrissing opgezocht. Rock Louwel is een jong festival en dit jaar toe aan z'n vijfde editie. Nieuw in deze editie was de “Louweit Stage”, het schattigste podium van Rock Louwel helemaal achterin op de festivalground met toch wel strafste line-up. Ik had het podium wel wat groter verwacht maar het heeft zo ook zijn charmes. Opener van dienst was het jonge punkrock geweld van Lost From The Start. Door de temperatuur was er niet veel opwarming meer nodig met een passieve houding van de toeschouwers tot gevolg. Daar lieten de heren en de dame zich niet door uit hun lood slaan. Ze brachten een set waarbij ze hun gehele EP die onlangs uitkam op de fans los. 'Commonplace', 'Mourning After', 'Nostalgic From Disaster' allemaal nummers van de EP ‘Echo Avenue’. Verder in de set hoorden we nog 'Castles', 'Backbone', 'Cold Shoulder', 'Monitor The World' en 'Off The Hook'. Tijd hierna voor wat energieke punkrock met een vette snuif hardcore van Steele Justice. Het podium bleek voor zanger Anthony al snel te klein en hij zocht al snel de vloer op om daar z'n ding te doen. Ook gitarist Joeri was duidelijk in z'n sas met z'n hoge sprongen waarmee hij menig podiumonderdeel een stukje opzij schoof. Na al dit geweld werd duidelijk dat het podium niet het veiligste was en werd dit na het optreden van Steele Justice wijselijk afgevoerd. Deze band heeft er zeker een fan bij. Topact wat mij betreft was Our Hollow Our Home, tevens de reden waarvoor ik hier aanwezig was. De band geldt als een van de snelst rijzende ongesigneerde Britse metalcore bands. Dat bewijzen ook de meer dan 250.000 views op hun meest recente video's. Natuurlijk zit daar hun brute cover van Ed Sheeran's ‘Shape Of You’ wel voor iets tussen. Ik was uitermate benieuwd of ze live hun reputatie konden waarmaken en was danig onder de indruk van hun set. Ondanks de kleine tent en het dikwijls ondermaatse geluid wisten deze jonge Britten me zeker te overtuigen. De bulderende vocals van zanger Connor Hallisey bijgestaan door de cleans van gitarist Tobias Young klonken als een welgesmeed geheel net zoals dat op hun album ‘Hartsick’ ook klinkt. Nummers als 'Hartsick', 'Karmadillo' en het ijzesterke 'Wormswood' werden met het nodige enthousiasme onthaald door het publiek dat zich nu eindelijk ook eens van hun actievere kant liet zien. Er was zelfs een enkeling die het aandurfde om te crowdsurfen (al werd hij eerder op handen gedragen tussen het aanwezige volk door). |
Vertical Divider
Eerder vernoemde tracks waren niet de enige die werden gespeeld uit hun geweldige Hartsick album. Album opener 'The Sea Will Sleep' gevolgd door 'Loneshark' openden de set en verder klonken ook 'Throne To The Wolves' en 'Feast For The Crows' nog door de speakers. Er was ook nog plaats voor ouder werk met 'Rest Assured'. Er staat deze band nog een grote toekomst te wachten, onbegrijpelijk dat ze nog niet zijn opgepikt door een groot label. Een thuiswedstrijd voor brute metalcore band Strains die ik eerder nog gezien had vorig jaar op de release show van “My Aim’s Entropy” en toen al een grote indruk op me maake. Ik was echter al vergeten hoe verdomd hard deze jongens onder leiding van Maarten Janssen knalden. Hard, harder, hardst en dan Strains. Opener van de snoeiharde set was het nieuwste nummer van de band 'Denial' waarna 'Acceptance' uit hun debut EP ‘Redefine(d)’ werd losgelaten. Uit deze debuut EP kregen we ook nog '1304', 'White Chains' en 'Infinite' te horen. Het was vaak oppassen voor lijf en leden met het nu toch wel uitzinnige publiek. Of dit is omwille het feit dat Strains een lokale band is of door het al rijkelijk gevloeide bier laat ik even in het midden. Next on the bill waren de hardcore punkrockers van Cheap Drugs. Ze brachten hier een hele resem aan songs aan verschroeiend tempo. Het volume in de speakers was even luid als de snelheid waarmee de songs er door knalden en was vaak ondraaglijk. Hierdoor was de band voor mij persoonlijk niet echt genietbaar. De goed gevulde set bestond o.a. Uit 'Rules', 'No Fool', 'Lies', 'Social Storm', 'Breed/Die', 'Stab', 'Plague', 'Bottled Up Tight', 'Angst', 'Social Repulsion', 'Brutal Death' en 'Border Control’. Afsluitende band was de trash/hardcore crossover band Toxic Shock, die nog een laatste keer alles uit het aanwezige publiek konden halen. Mosh en circlepits en de typische met armen rondzwaaiende dansmoves konden niet achterwege blijven. Zelfs Sandra, die in haar rolstoel op de stage werd geduwd deelde mee in het feestgedruis. 'Survavalist', 'On Thin Ice', 'Mr T', 'Zombies' vette tracks als afsluiter van een vette avond. |
|
TEST |
Vertical Divider
|
Vertical Divider
|
TEST |
