Vrijdag 6 maart 2020
CC Palethe, Pelt

Report: Lambert Smits
Foto's: Stefan Meekers ©

​Met dank aan: CC Palethe & Tom Coppers
Afgelopen jaar won de Hasseltse singer/songwriter Aster de Sound Track wedstrijd in de Muziekodroom en nu stond hij reeds in het voorprogramma van Sioen. Misschien ging het voor de Hasseltse jongeman allemaal wat vlug, want zijn gespannenheid speelde hem toch enigszins parten. Nu, Aster heeft een apart stemgeluid, waardoor je al dan niet gecharmeerd wordt, maar feit is dat hij weet wat hij uit zijn akoestische gitaar kan toveren. Met een mix van eigen werk en enkele covers liet hij dat overduidelijk horen. Akkoord, hij moet nog wat podiumervaring opdoen, maar geen paniek, dat komt allemaal wel goed, want nu wist hij reeds een groot deel van het publiek te bekoren met zijn songs.
In 2016 stond de Gentse singer/songwriter Sioen reeds op het podium van Palethe. Dat was toen met zijn ‘Too Good To Be True’ toer. Inmiddels is er heel wat water door de zee gevloeid, zijn er heel wat optredens geweest en heeft Sioen nieuwe nummers gecomponeerd . Die bundelde hij op zijn recent uitgebracht album ‘Messages Of Cheer And Comfort’, tevens de titel van zijn momenteel lopende tournee. Net als bij de ‘Too Good To Be True’ concerten liet Sioen zich ook nu weer begeleiden door een aantal hoogstaande muzikanten. Viool, cello, dwarsfluit, saxofoon, piano, drums, basgitaar en leadgitaar vergezelde Sioen, die zowel de akoestische gitaar als de piano bespeelde. Aan die piano startte hij trouwens solo met ‘Please Hold Me In Your Arms’. Een super mooi nummer, maar die smeekbede had hij echt niet nodig. Immers vanaf opvolger, het bekende ‘No Conspiracy At All’, ging het constant in stijgende lijn. Sioen heeft enorm krachtige nummers en wanneer die beroep kunnen doen op een uitgebreide band, dan schept dat vele mogelijkheden. Mogelijkheden die de Gentenaar tot in het kleinste detail benutte. Terwijl viool, cello, dwarsfluit en piano voor een heerlijk, naar klassiek neigend sfeertje zorgden, serveerden de elektrische bas, drums en leadgitaar een stevige portie rock. En daar was leadgitarist Tom Goethals mee verantwoordelijk voor. Ongelooflijk wat die presteerde en dit moet toch even worden vermeld. Het lijkt wel of er bij iedere song, tientallen begeleidingspartituren in zijn hoofd vechten om aan de beurt te komen. Tom plukt daaruit wat hij het best passend vindt en zet dat met een enorme souplesse neer. Een extra dosis sfeer voegt hij er dan nog via zijn effectpedalen aan toe. 
​Maar gelukkig gebruikt hij ze, maar misbruikt hij ze niet. Zijn voetenwerk is dan ook net zo imposant als zijn handenprestaties. Dat stelde Sioen in staat om een gedreven, krachtige en alles overbluffende versie van het tempo wisselende ‘Wild Wild West’ neer te zetten. Een formidabel staaltje van een naar licht klassiek neigend geluid, kwam er toen Sioen aan de piano, enkel gesteund door violist Jeroen Baert een hemels emotioneel geladen ‘Too Good To Be True’ neerzette. Sioen is een fantastisch pianist en samen met Jeroens indrukwekkende vioolpartij, straalde dit internationale klasse uit. In diezelfde sfeer baadde ook ‘Baroque’, dat Sioens talent op de zwarte en witte toetsen onmiskenbaar in de spots plaatste. De lat bleef hoog liggen en toch wist Sioen er nog bovenuit te stijgen. Zo bijvoorbeeld met ‘When She Danced’ uit zijn nieuw album. Een parel van een troostend nummer dat hij schreef voor de familie van Ketnet actrice Viola Désirée, die uit het leven stapte. ‘Cruisin’’ was dan weer een nummer dat een portie rock kon gebruiken. Dat gold ook voor ‘Burden Of Love’, dat zacht de baan op werd gestuurd om als een stevig door gitaar gedragen song op een climax af te stevenen. Sioen is niet alleen sterk in het schrijven van melodieën, hij weet die ook nog te voorzien van betekenisvolle lyrics. Zo belicht het recente ‘Wondering’ de vraag ‘waar we met de wereld naartoe gaan’ en het uit zijn vorig album stammende ‘Panic Mountain’ handelt dan weer over het nog steeds overheersende onveiligheidsgevoel. Tekstueel sluiten deze nummers naadloos aan bij ‘Hope For This Land’ opgedragen aan zijn grootvader. Als bis noteerden wij ‘Rest Your Head’, tevens de laatste track van zijn recent album en ‘Another Ballad’.
In tegenstelling tot zijn vorige Peltse doortocht liet Sioen een andere zijde van hem horen. Zijn 7 koppige begeleidingsband stelde hem in staat om een enorme diversiteit en kracht in zijn toch al schitterende nummers te steken. Nu eens licht klassiek, dan weer stevig rockend. Dit optreden maakte nog maar eens duidelijk dat onze eigen muzikanten zeker niet de duimen moeten leggen voor datgene wat ons vaak vanuit het buitenland wordt opgedrongen. Bedankt Sioen en de voltallige band, jullie waren subliem!