support: The Charm The Fury - Static |
|
|
20 mei 2017 |
|
Vertical Divider
Als het is om een feestje te bouwen dan mogen ze ons altijd bellen. Als het is om een feestje te bouwen naar aanleiding van de release van het nieuwe èn steengoede album van één de beste metal(core) bands uit de lage landen dan moèten ze ons bellen. En dan rijden wij zelfs helemaal naar het fuck verre Torhout om daar bij te kunnen zijn. Het fuck mooie Torhout ook waar men in het CC De Brouckere een hoge traditie in ere houdt om het publiek een boeiend, variërend aanbod voor te schotelen. Club De B is een kleinere zaal gelegen aan de rand van het parkje achter het CC gebouw. Een locatie die er meer uitziet als dient ze normaalgezien voor recepties of tentoonstellingen of zo maar waar we op zaterdag 20 Mei dus afspraak hadden met Spoil Engine voor hun enige show op vaderlandse bodem dit jaar die, zoals gezegd, de release van hun nieuwe album 'Stormsleeper' kracht moest bijzetten. En het feestje bouwen wilden ze zeker niet alleen doen dus hadden ze voor de gelegenheid ook een paar bevriende bands uitgenodigd. En geloof me vrij, dudes and dudettes, dit was een werkelijk memorabel feestje! Het publiek dat deze avond in de club samenkwam bestond uit metalheads van allerlei pluimage, een vrolijke mengelmoes van jong en oud, man en vrouw, langharigen en kortharigen, zelfs één metalhead met zo'n rubberen sm-achtig mondmasker. Moet toch kunnen! Of niet? De club was toch al goed half vol gelopen toen de openingsband, het Nederlandse STAT!C aan hun set begon. STAT!C brengt ons stevige, gebalde heavy metal. De vier heren kwamen enthousiast het podium opgestoven. Hun zanger heeft een forse strot die varieerde van typisch-metal-hoog naar meer alternative-rock-gewijze schorre zang. Echt screamen of grunten deed deze mijnheer niet. Halverwege hun set schakelde de bassist van een standaard precision bass over op een 6-string bas hetgeen meteen voor een voller en meer melodisch effect zorgde en waarmee hij op een gegeven moment een intro speelde die net zo goed uit een gewone gitaar had kunnen komen. Ook hun gitarist beschikte over een sober maar zorgvuldig uitgewerkt pedalenbord en voorzag de songs regelmatig van verrassende effecten. Daarna waren de vrienden van The Charm The Fury aan de beurt. The Charm The Fury en Spoil Engine zijn niet enkel labelgenoten bij Arising Empire/Nuclear Blast, de bands zijn ook goede vriendjes met elkaar en Spoil Engine opende voorheen ook al shows in Nederland voor de charmante furie. Ook The Charm The Fury hebben een steengoed, nieuw album ('The Sick, Dumb & Happy') te promoten, voor hun vonkende set echter werd er ook geput uit hun vorige album ('A Shade of My Former Self') met songs als 'Colorblind' en afsluiter 'Carte Blanche' (dat voorafgegaan werd door een korte gitaarversie van Metallica's 'Master Of Puppets') maar met 'Dirty South' putten ze ook een nummer uit de debuut EP 'The Social Meldown' op. Voor de rest van de set werd dus gekozen voor het materiaal uit de laatste plaat. Meteen al bij de opener 'Weaponized' vulden Caroline Westendorp, die voor de grungy look ging met de gescheurde jeans, omgebonden ruitjeshemd en een mesh shirt dat ongetwijfeld de aandacht van menig heerschap in de zaal zal getrokken hebben, en heur gasten de stage helemaal op. Het publiek werd er duidelijk door aangestoken en vanaf het derde nummer 'Down On The Ropes' kwamen de eerste voorzichtige pogingen ("Wie vangt 'em op?" riep Caroline) tot stagediven en moshen op gang. Vanaf 'Dirty South' was er ook voldoende volk voor het podium om al een paar crowdsurfers te dragen. De dame en heren bleven in de volle gas modus doorrazen. Geen ballads in de set zo liet Mrs C ons weten, het was de bedoeling om ons al zo warm mogelijk te krijgen vóór de hoofdact er aan kwam. 'The Future Need Us Not' en 'Song of Obscenity' waren daarvoor uitstekende elementen. Tijdens SOO ging het voor één stagediver bijna goed mis, niemand ving 'em namelijk op. Hij zal er ongetwijfeld een paar pijnlijke ribben aan hebben overgehouden. 'Carte Blanche' bracht de temperatuur bijna tot een volledig kookpunt. De mensen van de bar konden na deze set het bier bijlange na niet snel genoeg tappen om alle dorstigen te laven. Waarna het dan de beurt was aan de gastvrouw en -heren van de avond. |
Vertical Divider
Ondanks een gesloten toneelgordijn kon ik vanuit mijn positie helemaal aan de zijkant zien hoe het podium wat werd aangepast. De drumrider werd naar voor geschoven, er werd een mooie backdrop omhoog gehesen en de muzikanten zagen zelf zorgvuldig toe op het opstellen van hun gear en soundchecks. Je kon ècht zien dat ze er enorm veel zin in hadden maar tegelijkertijd allemaal doodzenuwachtig waren. Dan was het tijd voor groepsknuffel en een gezamenlijke heildronk. De intro weerklonk door de speakers, het gordijn ging open en de bandleden (behalve drummer Matthijs) stonden op een rij met de rug naar het publiek en de gebalde vuist opgeheven. Steven in zijn typische sleeveless met hoodie en zijn muts, Iris met een rood jasje (dat na één nummer al in de coulissen verdween), zwarte jeans en sneakers, nieuwe bassist Dave De Loco is ècht een boom van een vent waar zelfs de andere gitarist Bart Vandportaele (zelf ook niet bepaald een kabouter) haast anderhalve keer in zou passen. En dan barstte de bom letterlijk los. Alle nummers uit de plaat passeerden de revue maar daarom niet in dezelfde volgorde natuurlijk. Geopend werd er met 'Doomed to Die', een song die haast strafbaar catchy is. 'Hollow Crown' was de volgende granaat die op de fans werd afgevuurd. Crowd werd er natuurlijk al volop gesurft maar nu riep Iris ook op om al een eerste wall of death uit te voeren. Ondanks de beperkte ruimte in deze club waren er toch genoeg enthousiastelingen te vinden om zo'n wall op poten te zetten. 'Wastelands' en 'The Verdict' waren vervolgens aan de beurt. Ik blijf er mij over verbazen welk verwoestend geluid er uit de keel van de tengere Iris blijft komen, ongelooflijk gewoon. De hele band kwam regelmatig ook op één lijn aan de rand van de stage staan, als wilden ze zo dicht mogelijk bij het publiek komen zonder zelf te diven. Rookkanonnen zorgen daarbij voor een magistraal effect. Vervolgens spuwden de kanonnen van 'Black Sails' hun massieve kogels op ons af. Hier was geen ontkomen meer aan, alles moest kapot. De geweldige solo van Steve bepaalde mee de kracht van het nummer. Er ontstond een mega moshpit die ook op 'Silence Will Fall' bleef kolken. Er werd schijnbaar even wat gas terug genomen met 'Singing Sirens' dat hier werd gebracht met een intensiteit die tien keer hoger lag dan op de plaat. Iedereen zong de lyrics woord voor woord mee, zelfs de stoerste metalheads in het publiek. Tijdens 'Weightless', u weet wel, het nummer met de "Imbecil" gingen Steve en Bart naast elkaar staan voor hun solo waarbij Steve het niet kon laten Bart wat te plagen door op diens snaren te duwen. En dan het titelnummer, man, man, man, ik ben duidelijk niet de enige daar maar niet genoeg kan krijgen van deze geweldige song. Een pletwals gewoonweg. Het nummer dat we nog niet hadden gehoord was de openingssong van het album, 'Disconnect'. Vanavond werd het dus als afsluiter gebruikt. Fantastisch om te zien hoe iedereen tijdens het refrein luidkeels de "Fuck You" meebrulde en de middenvingers massaal in de lucht werden geheven. Met alle songs gespeeld leek het wel of het feestje afgelopen zou zijn, wat niet naar de wens van de fans was. Maar nu moest de echte apotheose nog maar losbarsten. We werden gewezen op de cameraman die al heel de avond liep te filmen en vernamen dat de footage van de avond zou dienen voor een nieuwe videoclip voor 'Black Sails'. Waarna die song nog eens hernomen werd. Heel club de B ging collectief uit de bol, het dak ging er haast letterlijk af. Ik zag stagedivers voorbijvliegen en op een gegeven moment zelfs een fles Jack Daniels. Zot gewoon! Bleek trouwens ook nog dat het uitgerekend vanavond de verjaardag van drummer Matthijs was, 25 kaarsjes mocht hij uitblazen. En terwijl wij in koor van Happy Birthday zongen werd het feestvarken door zijn bandleden vakkundig bekogeld met borden slagroom. 'Stormsleeper' is een dijk van een album, dat kon u natuurlijk reeds opmaken uit onze review. Live knallen de songs echter nog tien keer harder dan op plaat. Spoil Engine staat te popelen om Europa (and beyond) te gaan veroveren. Hopelijk is Europa (and beyond) ook klaar voor deze fantastische band. Setlist: spoil engine
setlist : THE CHARM THE FURY
|