15 februari 2019
kursaal, oostende

Report: patrick van de wiele
​fOTOS: patrick van de wiele

Met dank aan: concertevents

Met een schaduwspel door 3 dansers opende dit eerbetoon aan wijlen George Michael, die op 25 december 2016 plotseling overleed. Inderdaad Georgios Kyriacos Panayiotou, zoals hij geboren werd, was één van mijn favorieten, en daarom wou ik absoluut dit eerbetoon bijwonen. De begintonen van het prachtige ‘Cowboys & Angels’ weerklonk door de zaal, die afgeladen vol zat.
Het doek ging open, en we zagen een begeleidingsband, die bestond uit een saxofonist, een bassist, een gitarist, een drummer, een percussionist en keyboardspeler staan. Bovenaan kwam zanger en impersonator Yvann langzaam de trappen af, met zonnebril. Aansluitend vertolkte hij ‘Praying for Time’, waarna hij samen met 3 achtergrondvocalisten en 3 mannelijke dansers het Wham! nummer ‘The Edge of Heaven’ swingend neerzette. Vervolgens ging hij op een barkruk zitten, en samen met voornoemde achtergrondvocalisten (2 vrouwen en een man) bracht hij ‘Everything She Wants’ plus een trage versie van ‘Fast Love’. Ik was in de wolken met zijn volgende keuze, want dat werd mijn lievelingsnummer ‘Kissing a Fool’, gebracht op een jazzy manier. De Bonnie Raitt cover ‘I Can’t Make You Love Me’ werd de volgende in het rijtje, waarna hij even van het podium verdween voor een kledingwissel.
‘Father Figure’ dreunde vervolgens door de zaal, en toen aansluitend de gitaar de intro van ‘Faith’ neerzette, veerde iedereen recht om mee te dansen.
Daarna stond plots de saxofonist in de zaal tussen het publiek een lange intro te spelen van de miljoenenhit ‘Careless Whisper’. En aansluitend gingen de lichten aan voor de pauze.
 

Na een halfuurtje kwam swingende disco aan de beurt met ‘Outside’, waarbij iedereen in een politie-uniform gekleed was. Urinoirs konden jammer genoeg niet op het podium … als u mij begrijpt. En de “dance craze” ging verder met ‘Amazing’.
Yvann bracht vervolgens één van zijn favoriete nummers, nl. ‘One More Try’ en de hit ‘Jesus to a Child’, die George indertijd schreef na de dood van zijn vriend aan AIDS. Daarbij zat hij af en toe in een zetel, geflankeerd door 2 dansers.
De dubbele cover ‘Killer’(Adamski) en ‘Papa Was a Rolling Stone’ (Temptations) weerklonk en weerom was het dansen geblazen. Het duet ‘Don’t Let the Sun Go Down On Me’ dat George normaal met Elton John bracht, werd hier overgedaan met achtergrondzanger Steve. Maar met ‘Freedom’ veerde iedereen weer recht, en tussenin stelde Yvann de band voor. Hij herinnerde er ons aan dat 1981 het begin inluidde van Wham!, en dat dit tevens zijn geboortejaar was. ‘I’m You Man’ kwam aan de beurt, gevolgd door ‘I Don’t Want Your Freedom’ en ‘Wake Me Up Before You Go-Go’. Dansen was aan de orde, en het publiek had er duidelijk zin in. 
Het laatste nummer werd dan de Queen hit ‘Somebody to Love’, maar na aanhoudend applaus kwam Yvann terug voor het bisnummer ‘A Different Corner’ dat hij speciaal aan George opdroeg.
Het was een ongelooflijke show geweest, die voorbij gevlogen was. Yvann is een klasse zanger, die de stem van George redelijk goed benadert. Ongelooflijk dat een Vlaming dit zo goed kan neerzetten! Ik heb er dan ook met volle teugen van genoten!



​
 ​