18 februari 2016 • Cultuurcentrum De Breughel (De Wolken), Bree
|
|
Het Amerikaanse duo Matty Charles & Katie Rose verraste onlangs met hun debuutalbum ‘Catching Arrows’. De pakkende, tijdloze songs en de schitterende close harmony van hun stemmen, maakte van dit album meteen eentje om te koesteren. De Europese tournee, waarbij zij Nederland en België aandeden, resulteerde in maar liefst negen concerten. Hun zesde gig was gereserveerd voor Cultuurcentrum De Breughel in Bree. |
|
Vanaf het eerste nummer ‘Long Gone’ uit hun debuutalbum, viel meteen op dat zij geen gastmuzikanten nodig hebben om het publiek te boeien. Dat publiek was trouwens weer talrijk op post. Zowel Matty als Katie zijn persoonlijkheden, met een enorme naturel, die bovendien gezegend zijn met innemende stemmen. Matty’s gitaarspel, al of niet fingerpickend, is sober maar uitermate functioneel. Het voordeel hiervan is, dat je aandacht niet van de prachtige close harmony afgeleid wordt. Wanneer Matty dan nog, zoals op ‘Blue Parade’ de mondharmonica bespeelt, krijgen de songs een warme diepte. ‘Catching Arrows’ moest vanzelfsprekend gepromoot worden, met o.a. ‘Glorieta’, ‘Julia’ en ‘I Belong To Heaven’, maar daarnaast presenteerde het duo nog meerdere tot de verbeelding sprekende nummers. Het eerste nummer wat zij samen leerden, was het van de Carter Family gekende ‘My Dixie Darling’. Een mooi countryduet was ook ‘I’ll Never Be Free’ dat Matty en Katie ooit tijdens een optreden naar aanleiding van Valentijnsdag in Portland, Oregon mochten spleen. The Everly Brothers waren mannen en toch komen de stemmen van Matty en Katie vaak erg dicht bij de sound van Don en Phil. Klinkt misschien vreemd, maar Matty en Katie koesteren een enorme bewondering voor het duo. Met ‘One Hundred Years’ kreeg de in 2014 overleden Phil Everly dan ook een waardige hommage. Matty woonde een tijdje in New York. Zoals elke stad heeft New York ook zijn positieve en negatieve kanten.
|
Eén van de positieve dingen is wel dat Matty met ‘Big City’ er een pracht van een song aan overhield. ‘Young Love’ van Sonny James is zo een Amerikaanse klassieker, die menig artiest op zijn of haar repertoire heeft staan. In de versie van Matty en Katie kreeg de song iets persoonlijks. De intensiteit en emotie die van beiden uitging was enorm. Met ‘Hey, Pretty Birds’ kwam jammer genoeg het einde stilaan in zicht. Het publiek wilde meer en terecht. Zichtbaar tevreden serveerden Matty en Katie nog ‘Angelina’ en ‘Time Machine’, waarna de podiumlichten doofden.
Matty en Katie zingen niet alleen hun nummers, zij beleven ze en nog wel op een zeer intense manier. Met een mix van nummers uit hun debuutalbum en covers van good old country- en folksongs, bewezen Charles en Rose dat zij zich tot de beste duo’s in het genre mogen rekenen. Bedankt organisatie van Cultuurcentrum De Breughel om Bree te hebben laten kennismaken met de muziek van dit sympathiek duo. Met dank aan cc De Breughel |