DAAU, remastered debuut voor het eerst op vinyl

Het Antwerpse kwartet DAAU, voluit  ‘Die Anarchistische Abendunterhaltung’‘, is terug!  Het viertal dook eerder dit jaar ook de studio in met meesterknutselaar en underground cultfiguur Rudy Trouvé om het album Musik für Animierten Tonspurfilm op te nemen. Zelf omschrijven ze de plaat als “vol paradoxen, groezelig en gepolijst tegelijk, af en onaf, een verknipte lofi backingtrack met hifi improvisaties, retro meets the future”. Ben je benieuwd naar hoe die knotsgekke avontuurlijke trip live klinkt? Goed nieuws: het album komt mid oktober uit en DAAU en Rudy Trouvé spelen binnenkort op een heleboel fijne plekken.
 
Maar eerst en vooral vieren ze de zoveelste verjaardag van hun flink bejubelde debuutalbum van het originele kwartet ‘die Anarchistische Abendunterhaltung’. Het komt dit najaar (8 september) voor het eerst ooit uit op vinyl. Op dit baanbrekende debuut verkennen 4 jonge muzikanten (toen nog met Simon en Buni Lenski) die aan het begin van hun carrière staan, de grenzen van klassieke muziek, klezmer en jazz.

Debuut DAAU
 
In 1995 verscheen het titelloze langspeeldebuut van Die Anarchistische Abendunterhaltung (DAAU), vier piepjonge, ‘klassiek ontspoorde’ muzikanten die met akoestische instrumentenals viool, cello, klarinet en accordeon uitsluitend eigen werk speelden. Hun composities bevatten invloeden van Romamuziek, Oost-Europese folk, klezmer en jazz, maar werden gebracht met de energie, de rebelse spirit en de Sturm und Drang van een heuse punkband. DAAU maakte deel uit van de vruchtbare Antwerpses cene, die ook dEUS, Zita Swoon en Kiss My Jazz had opgeleverd, en veroverde algauw een internationaal contract bij Sony Classical. De invloedrijke eerste plaat van de groep, die al een poosje was uitgeput, komt nu eindelijk opnieuw (en geremasterd) uit en is voor het eerst verkrijgbaar op vinyl.
Deze eerste release is puur & gefocust en gaf de band een briljante start van hun +30 jaar lange muzikale avontuur.
​

Die Anarchistische Abendunterhaltung (DAAU) perform their own composition
Drieslagstelsel II live @ VPRO, Vrije Geluiden in 2017
 
Roel Van Camp - Accordeon, Han Stubbe - clarinet & synth,
Hannes d’Hoine - double bass, Jeroen Stevens: Drums & Marimba

 
Die Anarchistische Abendunterhaltung
Remastered rerelease on Vinyl


Tracklist:

• Drieslagstelsel V (8:18)
• Drieslagstelsel II (8:59)
• Drieslagstelsel III (5:30)
• Drieslagstelsel VI (2:42)
• Drieslagstelsel I (9:15)
• Doorloop (+ Traditional) (11:06)

​

​Het volledige verhaal
 
Vorig jaar vierde ‘Die Anarchistische Abendunterhaltung’ (DAAU) zijn dertigste verjaardag. En dit najaar brengt de groep haar soundtrack uit bij een animatiefilm van Rudy Trouvé, waarmee ze dra ook de podia zal gaan afschuimen. Maar eerst is er de heruitgave van haar in 1995 verschenen titelloze debuut, dat nu voor het eerst ook op vinyl verkrijgbaar is.
 
DAAU bestond in die begindagen uit vier jonge, klassiek geschoolde muzikanten die hun instrumentale composities te lijf gingen met een heuse punkspirit. ‘Hadden we op dat moment over een gitaar, bas of drums beschikt, dan waren we gewoon een rockband geweest’, stelt accordeonist Roel Van Camp, die samen met zijn schoolmakkers Buni Lenski op viool, diens broer Simon op cello en Han Stubbe op klarinet het Antwerpse kwartet in het leven riep. ‘Met ons akoestische instrumentarium probeerden we onze eigen versie te maken van de muziek die we zelf goed vonden: van sixties rock en prog tot new wave.’
 
Het gezelschap, dat aanvankelijk op straat en in cafés speelde, bereikte een diverspubliek en grapte weleens dat het ‘klassiek ontspoord’ was. ‘Zoals het pubers betaamt, wilden we de boel eens flink op stelten zetten’, vertelt Stubbe. ‘Maar we zijn onze klassieke achtergrond altijd blijven koesteren’. Van Camp: ‘Alleen mocht die niet als een keurslijf aanvoelen. We waren vrijgevochten genoeg om de geldende regeltjes naast ons neer te leggen en onze eigen muziek te creëren’. In het werk van DAAU hoorde je ook invloeden uit Romamuziek, Oost-Europese folk, klezmer en jazz. Han Stubbe: ‘Dat eclecticisme was een rechtstreeks gevolg van de tijdgeest. We hielden van uiteenlopende stijlen en die klutsten we vrolijk door elkaar’.
 
De groepsnaam Die Anarchistische Abendunterhaltung werd ontleend aan De Steppewolf van Hermann Hesse, een roman over iemand die buiten de maatschappij stond. ‘In het boek was sprake van een theater’, zegt Van Camp. ‘Naast de ingang hing een bordje dat suggereerde: als je hier naar binnen gaat, verlies je gegarandeerd je verstand’. Dat zei wel iets over onze muziek’.
Vrijwel alle tracks op de eerste plaat van DAAU waren ‘drieslagstelsels’. De term verwees naar een landbouwmethode uit de vroege middeleeuwen, maar ook naar het feit dat elk nummer van de groep uit drie grote bewegingen bestond. Van Camp: ‘De titels van die stukken verwezen naar onze manier van schrijven. We probeerden verschillende ideeën aan elkaar te breien, omdat we meer dan één verhaal wilden vertellen. Met elke compositie probeerden we een parcours af te leggen’.
 
DAAU maakte deel uit van dezelfde Antwerpse scene waarin ook dEUS, Zita Swoon en Kiss My Jazz actief waren. De muzikanten trokken allemaal met elkaar op en speelden samen in verschillende combinaties, wat voortdurend nieuwe kruisbestuivingen opleverde. Voorts deelden ze dezelfde zin voor avontuur en dezelfde Sturm und Drang. Voor DAAU, die destijds ‘Suds & Soda’ op zijn setlist had staan, gold dEUS zeker als een inspiratiebron. ‘De groep combineerde arty uitspattingen met grooves, durfde het aan dissonante akkoorden in een popspong te stoppen en wist er nog mee te scoren ook. Dat gaf ons het gevoel dat àlles mogelijk was’.
 
Na zijn debuut, dat uitkwam op het kleine Jack & Johnny-label, kreeg DAAU een contract bij Sony Classical, al was dat geen onverdeeld succes. De groep was haar neoklassieke materiaal een beetje beu en wilde experimenteren met dub, elektronica en gastzangeressen. ‘Ons klankbeeld veranderde helemaal, waardoor Sony niet meer wist wat het met ons aan moest’, herinnert Roel Van Camp zich.‘ Maar het pop – en rockbeest dat in ons verscholen zat, liet zich nu eenmaal niet bedwingen’.
 
In het cd-boekje van de eerste plaat stonden drie van de vier bandleden naakt afgebeeld. ‘Dat symboliseerde onze zoektocht naar zuiverheid’, legt Han Stubbe uit, ‘maar Sony wilde er niet van weten. Voor de internationale re-release van ons debuut eisten ze ander artwork. Dus kwamen we op de proppen met wansmakelijke foto’s van vleeshompen en maden. Daar mag je gerust een opgestoken middenvinger in lezen. We waren jong en rebels, het was dus een bewuste provocatie’.
 
De broers Lenski verlieten het DAAU-kamp omstreeks 2013, zodat Han Stubbe en Roel Van Camp vandaag als enigen uit de oerbezetting overblijven. Hoe kijken ze vandaag terug op hun eerste wapenfeit? Stubbe: ‘Na al die jaren blijf ik verrast worden door ons strakke samenspel, onze frisheid en energie. Ook ben ik trots op de impact die ons debuut heeft gehad op een hele generatie jonge kunstenaars’. Van Camp: ‘Toen ik de plaat onlangs nog eens beluisterde, werd ik meteen terug gekatapulteerd in de tijd. De muziek getuigt van onstuimigheid en jeugdige naïviteit, maar ik vind het een fantastisch document. Ik ben er nogaltijd trots op’.
​