Sue Foley kondigt nieuw album aan, brengt vertolking uit van 'Oh Babe It Ain't No Lie' van Elizabeth Cotten.

'One Guitar Woman' will be released worldwide March 29 
​

Klik hier om te bewerken.Sue Foley's nieuwe akoestische soloplaat, "One Guitar Woman," is een ontroerend eerbetoon aan de vrouwelijke pioniers van de gitaar, de vrouwen wiens muziek en levens de inspiratie leverden en de weg effenden voor degenen die volgden. Sue eert artiesten die vele decennia beslaan en een heel spectrum aan stijlen omvatten. Ze schrijft in haar liner notes: "Ze waren enorm getalenteerd, en ze bezaten allemaal moed en visie die zowel hun culturen als het verhaal van de gitaar transformeerden."

Trouw aan de titel van het album voert Sue al deze nummers uit met ÉÉN GITAAR. Hoewel veel van Sue's fans gewend zijn om haar te zien spelen op "Pinky," haar roze paisley Fender Telecaster door haar Fender Bassman-versterker, koos ze voor dit album een ​​nylon-snarige akoestische gitaar, een flamenco Blanca gemaakt door meesterluthier Salvadore Castillo, gekocht door Sue tijdens een excursie naar Paracho, Mexico in 2022.
​
De eerste single is "Oh Babe It Ain't No Lie," een subtiel genuanceerd nummer van Elizabeth Cotten. Sue vangt de speelse maar klagende toon van het origineel, maar imiteert niet de stem van Cotten, die pas op hoge leeftijd opnam. "'Oh Babe It Ain't No Lie' is een van mijn favoriete nummers om op gitaar te spelen," zegt Sue. "Ik hou gewoon van die Piedmont fingerpicking die beroemd is gemaakt door de onvergelijkbare Elizabeth Cotten. Cotten had een originele gitaarstijl, omdat ze linkshandig en ondersteboven speelde, dus haar nummers zijn niet gemakkelijk aan te pakken. Ze had ook zo'n charme en karakter in haar stem, en gevatheid in haar teksten. Haar nummers kunnen uitdagend zijn om te leren, maar ze zijn altijd zo leuk en bevredigend als je ze eenmaal onder de knie hebt. Deze laat me gewoon elke keer glimlachen als ik hem speel."
​

​"One Guitar Woman" bevat ook nummers van de krachtige Memphis Minnie en iconen zoals Maybelle Carter en Sister Rosetta Tharpe, evenals helden zoals de Franse klassieke gitariste Ida Presti, de Tejano-sensatie Lydia Mendoza en de vaak ondergewaardeerde Charo. Minder bekend maar even boeiend zijn de Southern bluesvrouwen Geeshie Wiley en Elvie Thomas. In totaal brengen de vijf tracks van dit album eerbetoon aan acht vrouwelijke gitaristen. Foley is een compleet artiest, en het album bevat zowel haar songwriting als haar gitaarspel en zang. "Maybelle's Guitar" is een originele compositie van Sue die Maybelle Carter's kenmerkende "Carter Scratch" gitaarstijl incorporeert terwijl het verhaal wordt verteld van de immense invloed en kracht van de muziek van de Carter Family. Lydia Mendoza's Tejano-klassieker "Mal Hombre" wordt in het Spaans uitgevoerd, en Foley voegt haar eigen Engelstalige couplet toe, dat veruit superieur is aan de vertaling.

Het album bevat twee instrumentals: "Romance in A Minor" van virtuoos violist Niccolò Paganini is afgeleid van de interpretatie van gitariste Ida Presti. Ook te horen is het explosieve flamenco-nummer "La Malagueña", gepopulariseerd door Charo.

Sue zal binnenkort haar One Guitar Woman show debuteren, een soloshow die het leven, de verhalen en de muziek van de vrouwelijke pioniers van de gitaar zal vieren. Het zal multimedia-elementen bevatten en enkele geweldige muziek presenteren, evenals opbeurende, prikkelende verhalen van moedige, baanbrekende vrouwen. Deze show zal op geselecteerde data in theaters worden gepresenteerd tot en met 2024.
​
Sue Foley heeft dertien albums uitgebracht en vele prijzen gewonnen, waaronder de Blues Music Award voor Traditionele Vrouwelijke Artiest van het Jaar, die ze drie keer op rij heeft gewonnen; ze is opnieuw genomineerd in deze categorie voor 2024.