marktrock bilzen • 13 & 14 augustus • twee podia in bilzen

gratis festival

13 augustus 2016

LAURA TESORO
Laura Tesoro (19 augustus 1996) is een Vlaamse zangeres en actrice. Ze is vooral bekend van haar rol als Charlotte in de televisiesoap Familie en haar deelname in de derde editie van The Voice van Vlaanderen. In 2016 werd ze ook de Belgische kandidate voor het Eurovisiesongfestival 2016.
In 2008 kwam ze voor het eerst in beeld bij een gastrol in Witse als Evy Cuypers in de aflevering Innige band. Daarna nam ze eind 2009 deel aan de derde editie van Ketnetpop. Ze deed ook mee aan verschillende musicals zoals Annie (2008) en Domino (2012). In 2012 deed ze haar intrede in Familie als Charlotte, het liefje van Guido. In 2014 verscheen ze in de derde editie van The Voice van Vlaanderen, waar ze in de finale strandde als runner-up. In datzelfde jaar maakte ze bekend dat ze wou stoppen met Familie om zich te concentreren op haar muziekcarrière en haar verdere acteerplannen. In augustus 2014 bracht ze haar eerste single Outta Here uit. Deze verscheen eind augustus op de 23ste plek in de Ultratop.
In 2015 heeft ze haar 2de single Funky Love uitgebracht. Ze stond samen met Jo Hens op de planken, met de band Level Six.
Tesoro werd op 17 januari 2016 verkozen om België te vertegenwoordigen op het Eurovisiesongfestival 2016 in Zweden met het lied What's the pressure.

IAN THOMAS
Ian Thomas is de zoon van acteur Frank Hoelen en choreografe Brigitte Derks. Acteur en (musical) zanger Chris Van Tongelen is zijn stiefvader. Hoelen plaatste in 2011 een filmpje op YouTube waarin hij de Nederlandstalige versie van het liedje "Baby" zingt, oorspronkelijk een Engelstalige hit van de Canadese zanger Justin Bieber, waardoor Hoelen de bijnaam 'Vlaamse Justin Bieber' kreeg. Via deze weg werd hij opgemerkt door platenmaatschappij Universal Music die hem een contract aanbood. Niet lang daarna werd de single "Baby" uitgebracht. Op 26 maart 2011 bereikte het de nummer-één-positie van de Vlaamse Ultratop 10.
Daarna kwam zijn nieuwe album "More Than A Game" uit met nummers als "You Got Me Down" en "Kiss Kiss". Hij heeft tevens zijn tweede single "Autograph" uitgebracht.
In 2013 werkte Hoelen samen met Pita Said aan het album Diversity. La La Land bereikte de Ultratop 50. Eind 2013 mocht Hoelen naar de Verenigde Staten om samen te werken met Lance Bass, Bella Blue, Anise K & Snoop Dogg. Hoelen zette zijn doortocht vanaf februari 2014 voort in Japan en vanaf de lente van 2014 werkt Hoelen samen met Debbie Rowe, de ex-vrouw van Michael Jackson. Eind juni bracht Hoelen zijn derde album, 'Gametime', uit.

PIGBAG ARMY
PIGBAG was de naam van de discobar van Pascal Braeckman uit de jaren tachtig (Tomtesterom, Beste Vrienden, Wauters vs. Waes, … en ondanks de vier seizoenen meestal voorzien van een rode korte broek). Een discobar die Pascal deze zomer nieuw leven inblaast, maar dan live!
Hiervoor roept hij de hulp in van goede vrienden Jan Van Eyken (De Kreuners) en Axl Peleman (zanger, bassist). Een vrouw mocht echter niet ontbreken. Pascals oog viel op duizendpoot Eline De Munck, een klok van een stem, waarmee hij in het verleden reeds fijn samenwerkte.
Howie Dunham aka Buzz achter discobar Pigbag gaat de uitdaging aan om de live-band in de juiste richting te dirigeren.
PIGBAG staat voor een negentig minuten durende rollercoaster doorheen de muziek van de jaren ’90, van De La Soul tot The Red Hot Chili Peppers. (Her)Beleef de jaren ’90 op een pittige en verrassende manier met PIGBAG!
Bezetting: 
Jan Van Eyken: guitar & vocals
Axl Peleman: bass & vocals
Eline De Munck: vocals
Howie Dunham aka Buzz: beats & samples
Ron Reuman: drums
Roeland Vandemoortele: guitar & vocals
Mister ‘Pigbag' Pascal Braeckman: master of ceremonies

SYLVER
Silvy De Bie (Heist-op-den-Berg, 4 januari 1981) is een Belgische zangeres. Ze is vooral bekend als voormalige zangeres van de dancegroep Sylver.
Silvy zette haar eerste stappen in de Vlaamse showbizz als het kindsterretje Silvy Melody. Ze werd op negenjarige leeftijd ontdekt tijdens Walter Capiau's show De Kinderacademie, een entertainprogramma door kinderen op VTM. Daar zong ze Ben, oorspronkelijk gebracht door Michael Jackson. Enige tijd later bracht Silvy onder de naam Silvy Melody een Nederlandse versie van het nummer uit en daarmee was haar carrière begonnen. Een andere grote hit was De Telefoon Huilt Mee, een cover van Le téléphone pleure, oorspronkelijk door Claude François. Ze bracht dit nummer in 1990 met Danny Fabry. Verdere singles waren Waar Ben Je Nu, Hela Sascha (1990), Alle dagen dansen, Nummer één (1991), Liefde is ... (1992), Daar zijn vrienden voor (1993 - met Patrick Van Assche) en de solo-single Hij is zo lief, dat een bewerking was van Everlasting Love. Dit lied was in 1968 een hit voor de Britse band Love Affair. In 1990 werkte ze mee aan de kinderelpee Superhits voor kids (met Walter Capiau, Frank Hoelen, Micha Marah en Antoine Vereecken). In 1994 verscheen haar laatste solo-single, Wie is zij.
Er waren plannen voor een eigen popgroep, The Sprinklies, en een film. Er was al de single Hey, hey Sprinklie. De Belgische regering maakte echter een vroegtijdig eind aan haar succes. Er is namelijk een wet die kinderen onder zestien jaar het werken verbiedt; Sylvie was 13.

THE KINGS OF POP
The Kings of Pop brengen vooral de ‘pret’ terug in pretentie. Deze zelf gekroonde pop-monarchen zullen u muzikaal en theatraal van de sokken blazen met alleen maar ‘anthems’ uit de recente en minder recente popgeschiedenis. Ze eigenen zich wereldnummers toe om ze schaamteloos op te pimpen tot authentieke ‘Kings of Pop songs’.
De ultieme partyband bestaat uit 6 fulltime muziekprofessionals, onder wie 5 producers, 5 zangers en 5 multi-instrumentalisten met bakken live-, studio,- en televisie-ervaring. Allemaal met hun eigen stijl, sound, smoel en persoonlijkheid. Deze supergroep staat dan ook garant voor een wervelende show met tientallen climaxen en een orgastische finale.
Van Muse over Inxs tot Daft Punk, van Adele over Neil Diamond en Of Monsters & Men tot Mumford & sons en Cheap Trick, van Robin Thicke en Omi, Bloudhound Gang en Editors tot Pharrell Williams. Midnight Oil, Liquido, MGMT, Rihanna, Bruno Mars, Mark Ronson, Wiz Khalifa, allemaal moesten ze er al aan geloven.

14 augustus 2016

RAYMOND VAN HET GROENEWOUD
Raymond van het Groenewoud (Schaarbeek, 14 februari 1950) is een Belgisch zanger, gitarist en pianist. Zelf noemt hij zichzelf ook tekstdichter, filosoof en clown. Zijn teksten zijn soms opgewekt, dan weer droevig of filosofisch.
Van het Groenewoud staat vooral bekend om de hits Meisjes (1977), Vlaanderen boven (1978), Je veux de l'amour (1980), Chachacha (1981), Brussels by Night (1979), Liefde voor muziek (1991) en Twee Meisjes (1995).
De zanger werd geboren als zoon van Amsterdamse ouders. Zijn vader, Josef van het Groenewoud, vluchtte in 1947 naar Brussel om aan de dienstplicht en met name deelname aan de politionele acties in Nederlands-Indië, het huidige Indonesië, te ontkomen. In België verwierf hij als gitarist en orkestleider bekendheid onder de artiestennaam Nico Gomez. Aanvankelijk woonde het gezin in de Hoogstraat, later verhuisde het naar Schaarbeek.
Van het Groenewoud debuteerde in het begin van de jaren 70 als gitarist bij Johan Verminnen. In 1972 vormde hij de groep "Louisette" met Erik Van Neygen en Johnny Dierick; maar ook droeg hij bij tot het album Vogelenzang, 5 van Jan De Wilde. Onder het pseudoniem Raymond Lolandson schreef Van Het Groenewoud de titel-track Ritual, te vinden op het gelijknamige album uit 1971 van Nico Gomez And His Afro Percussion Inc., uitgebracht op Omega International.
In 1973 verscheen zijn debuutalbum Je moest eens weten hoe gelukkig ik was met onder anderen gitarist Jean-Marie Aerts. Maria, Maria, ik hou van jou is sterk beïnvloed door de Britse rockmuziek uit die periode, en was daarmee een van de eerste Nederlandstalige rockliedjes. Andere liedjes waren Bleke Lena en Mijnheer de postbode. Zijn tweede album Ik doe niet mee (1975) bevatte liedjes als Ik wil de grootste zijn en het poëtische Gelukkig zijn. In 1977 kwam zijn album Nooit meer drinken uit, met Jean Blaute als producer en Stoy Stoffelen op de drums. Meisjes is nog steeds een van de populairste Vlaamse rocknummers. Van 1978 tot 1981 werkte Van het Groenewoud met zijn begeleidingsgroep De Centimeters. In 1978 maakte hij het liedje Vlaanderen boven, dat in 2002 verkozen zou worden tot officieel Vlaams feestlied. Meer hits volgden: Trek het je niet aan, Je veux de l'amour en Chachacha. Ondertussen bouwde hij een stevige live-reputatie op. Hij stond op het podium van Torhout-Werchter in 1978 en 1979 en NEKKA in 1978. In 1980 verhuisde hij naar Brugge en brak ook in Nederland door, met een optreden op het Pinkpopfestival.
In 1983 verzorgde hij de soundtrack van Brussels by Night. In 1988 had hij een hit met het komische Intimiteit.
In de vroege jaren 90 profiteerde hij mee van de heropleving van de Nederlandstalige pop in de beginperiode van Tien om te zien. Ik ben de man werd een succes, en het gospelachtige Liefde voor muziek werd een nummer 1-hit in België en Nederland. Dit nummer werd als uitsmijter opgenomen voor zijn verzamel-cd Meisjes: Het beste van Raymond van het Groenewoud (1990).
In 1994 verscheen het live album De minister van Ruimtelijke Ordening, met nieuwe versies van oude liedjes, maar ook nieuwigheden als L'étranger c'est mon ami, een liedje waarmee hij protesteerde tegen de snelle opkomst van het Vlaams Blok en de onverdraagzaamheid.
In de tweede helft van de jaren negentig maakte hij sobere, uitgepuurde liedjes. Twee meisjes uit het album Ik ben God niet (1996) werd later verkozen tot het beste Vlaamse liedje door de luisteraars van de Vlaamse Radio 1.
In 1998 verscheen het album Tot morgen met liedjes als Help de rijken en In mijn hoofd. In datzelfde jaar zong hij de soundtrack van de Nederlands-Belgische film Blazen tot honderd, getiteld 'Ik zal jouw man zijn'.
Hij was van midden jaren 90 tot en met 2005 de vaste afsluiter op de Gentse Feesten.
Raymond van het Groenewoud eindigde in 2005 op nummer 144 tijdens de Vlaamse versie van de verkiezing van De Grootste Belg, buiten de officiële nominatielijst.
In 2005 liet Raymond van het Groenewoud van zich horen met het anti-Amerikaanse nummer "Weg met Amerika", een protest tegen de politiek van George W. Bush en de Amerikaanse invallen in Afghanistan en Irak. Dit controversiële nummer werd niet zo geapprecieerd door een deel van de publieke opinie. Er werd een klacht ingediend bij het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding.
In 2008 nam hij samen met Stef Kamil Carlens en Zita Swoon de Wappersong op. Dit protestlied over het project van de Lange Wapperbrug in Antwerpen, heeft "Walk and don't look back" van Peter Tosh en Mick Jagger als melodie. De tekst is van Patrick De Witte. Burgemeester Patrick Janssens verwees naar deze songtitel toen de kritiek op de Oosterweelverbinding toenam.
Raymond is de partner van gewezen nieuwsanker en journaliste Sigrid Spruyt. Op 6 april 2009 gaven ze elkaar officieel het jawoord in Brugge.
In 2009 werd bij Raymond van het Groenewoud de ziekte oculaire myasthenie gediagnosticeerd.

en nog

​JENS
DE KETNETBAND