20 JANUARI 2016 • DE HANDELSBEURS, GENT
Terwijl het buiten berenkoud is, begaven wij ons richting centrum Gent, en meer bepaald naar de Kouter. In onze cd-lader hadden we het schijfje ‘Leaving Eden’ van Carolina Chocolate Drops gstopt. Op vrijdag 13 juni 2013, zagen we deze topband voor het eerst live performen op de Petrillo Music Shell op het Chicago Blues Festival. Zeg maar het hoofdpodium van dit wereldvermaarde bluesevenement. 
De bloedmooie Rhiannon Giddens maakt toen reeds een sterke indruk op ondergetekende. En dat niet alleen met haar naturelle schoonheid, maar uiteraard ook muzikaal. Of wat je gedacht? 
In de concertzaal van de Handelsbeurs was nu dezelfde Rhiannon Giddens te gast op woensdag 20 januari. Op de buitendeur prijkte het bordje ‘sold out’. En ook dat was niet zo verwonderlijk, wat Rhiannon Giddens liet zich niet onbetuigd op het Gent Jazz Festival afgelopen zomer. 

Gehuld in een knalrode jurk en blootsvoets begon Rhiannon Giddens om 20u15 aan haar show. Ze komt uit Greensboro, North Carolina en is de frontvrouw van de Afro-Amerikaanse stringband Carolina Chocolate Drops. Nu heeft Giddens heel toevallig ook met ‘Tomorrow Is My Turn’ een soloalbum te promoten. Het schijfje is uitgebracht op het label Nonesuch Records en is geproducet door 
T Bone Burnett. In Gent werd Rhiannon begeleid door enkele bandmates uit de Chocolate Drops zoals multi-instrumentalisten  Hubby J. Jenkins (banjo, gitaar mandoline) en Rowan Corber. Maar ook bassist Jason Syper en drummer Jamie Dick lieten zich niet onbetuigd, net zoals het nieuwe bandlid McCoy (gitaar en viool). Rhiannon omschouderde meteen haar banjo en met haar vocale souplesse begon ze onverbiddelijk haar set met ‘Spanish Mary’, uit het schitterende project ‘The New Basement Tapes‘. Met haast poëtische conversatie fraseringen blijven ook de countryversies van Dolly Parton’s ’Do No Let It Trouble Your Mind’ en ‘She’s Got You’, origineel van Patsy Cline, voor eeuwig in ons geheugen gegrift. De set evolueerde van de ragtime sound in ‘Shake Sugaree’ over het folky ‘Waterboy’ en ’Last Kind Words’, de openingsong van het nieuwe album ’Tomorrow Is My Turn’. Bij het aangrijpende ’Factory Girl’ werd het wel even muisstil in de zaal.
De song gaat over de kinderarbeid in Bangladesh, waar kledij wordt geproduceerd voor het rijke westen. Rhiannon prijsde intussen de mooie stad Gent, haalt de banjo boven en zet feilloos het nieuwe nummer ‘Louisiana Man’ in. Van de Chocolate Drops werd de swingende tune van ‘Children, Go Where I Send Thee’ op ons losgelaten. En net zoals het handgeklap ondersteunende ‘Come Love Come’ mocht dat ook weer rekenen op heel wat interactie van het talrijk opgekomen publiek. Net zoals de danspasjes bij de Schotse Gaelic song ‘S’iomad Rud Tha Dith Orm/Ciamar A Ni Mi’N Dannsa Direach’. Als finale konden vooral de geactualiseerde roots muziek van ‘Twinkle Twinkle Little Star’ en ‘Duncan and Jimmy’ ons bekoren.
Na een staande ovatie mocht en kon een bisnummer uiteraard niet ontbreken. 
Sister Rosetta Tharpe’s ‘Up Above My Head’ zweefde zelfs even tussen rockabilly en opwindende Delta blues. 

Met het concert van Rhiannon Giddens werden we op deze haast Siberische koude woensdagavond ondergedompeld in de diepe cultuur van Giddens rijkelijke oeuvre. Maar gelukkig kreeg ik het er warm van, heel erg warm zelf… Schitterend!

​Met dank aan De Handelsbeurs