11 november 2015 • Muziekodroom, Hasselt
|
Wat had moeten uitdraaien op een leuk funky feestje, werd integendeel een wispelturig eclectisch onderonsje. Gelukkig was er nog bier om de ergernis van een ondermaats concert door te spoelen, en ontbrak het geld voor een miskoop in de prullaria-shop.
Sheila Escovedo is op haar 57ste nog steeds een bloedmooie vrouw met een onuitputtelijke energie. Ze mag dan wel beweren dat de muziekbusiness een harde stiel is, ze genoot van haar podiumact. Al onmiddellijk na het eerste samba-ritme werd haar een grote geschenkenkorf met plaatselijke specialiteiten aangeboden. Dus openmaken die handel, even proeven, …. Het was de eerste enerverende onderbreking in een lange rij. Maar niet getreurd, een valse start is altijd mogelijk en de band vloog er terug in. De spanning werd weer lekker opgebouwd, yes,… om dan even later met gezwets, keelgeluiden of wat blazen in een bierflesje genadeloos te kraken. De spanningsboog bleek een slappe koord. De swingende lijven van het publiek wisten geen blijf met zo’n wispelturige setlist (als die er al was!). Toch bleef je geboeid luisteren, in de verwachting dat het elk moment kon stuiven. Hoe goed bedoeld ook van de formidabele saxofonist Eddy M., maar hij kon het tij niet keren. Sheila staat vooral bekend voor haar korte samenwerking met Prince, maar ook met Patti Labelle, Ringo Star en onze Candy Dulfer. |
Best wat grootheden waar ze toch het één en ander van heeft geleerd, durfden wij hopen. Al op haar 5de levensjaar speelde ze conga’s, om in haar pubertijd over te stappen op het echte slagwerk. En daar gaf ze tijdens de bis-set ook een mooi staaltje van weg.
Muzikaal kwam je natuurlijk voor haar overbekende duet met Prince ‘A love bizarre’ en haar hit ‘Glamerous live’ met toffe soul en funky ritmes. Maar het publiek was blijkbaar haar interesse in jazz vergeten en kreeg dan ook een samenraapsel van funk, jazz en salsa voorgeschoteld. Zonder enige cohesie. Een bizar boeltje. En wij, wij bleven op onze honger zitten en mochten luisteren naar een ridicule uitvoering van ‘When the saints go marchin’ in’..!? Why ?? Toch overwon haar charme iedere maal opnieuw en kreeg ze het publiek helemaal op haar hand door (clichématig-typisch voor al haar concerten) de puber Gilles uit Diepenbeek en de 11-jarige Jef uit Zolder een partijtje drum te laten meespelen. Deels in scéne gezet, maar het was vertederend en verkocht als zoete koek. Daverend applaus van de die-hards. Wat niet zo vlot van de hand ging, waren haar cd’s en t-shirts. Maar wie van de aanwezigen zou dat verbazen?! |