day one - 10 juli 2015 • Festivalterrein Gierle

Sjock werd 40 en is nog steeds springlevend!

Sjock, beter gekend als ‘your rock & roll highlight of the year’ vierde zijn 40-jarig bestaan en dat zouden we geweten hebben. De organisatoren hadden dan ook kosten noch moeite gespaard om het publiek een feestelijk programma voor te schotelen. Was het aanvankelijk de bedoeling om de vrijdagse bands in de Titty Twister te laten optreden, dan zorgde een enorme voorverkoop van tickets ervoor dat de organisatie wijselijk besloot om maar meteen het groot podium in gebruik te nemen.

Aftrappers van deze jubileumeditie waren The Sharks. Gitarist Alan Wilson, Steve Whitehouse op staande bas en drummer Paul Hodges mogen zonder meer tot de pioniers van de psychobilly gerekend worden. Na hun start in de jaren 80, behoorde de band al vlug tot de top van bands die rockabilly met een pikant punksausje in psychobilly transformeerden. The Sharks zitten, ondanks de niet meer zo jonge leeftijd van de bandleden, nog steeds in de kopgroep van het peloton van psychobillybands. De met een tomeloze energie gebrachte songs als ‘A Tornado Called Smith’, het van de Stones gekende ‘It’s All Over Now’ en ‘Crazy Maybe’ dreven de temperatuur al vlug richting kookpunt. Inmiddels was de toon gezet voor de volgende bands, al wisten we niet dadelijk hoe dit verder moest.

Niet getreurd echter, want daar kwam reeds Batmobile aandraven en die mannen wisten duidelijk wel hoe het feestje moest worden voortgezet. Net als The Sharks behoren deze Nederlanders ook tot de pioniers van het genre. Hun ruige psychobilly klonk inmiddels reeds op podia over de gehele wereld en voor velen was het dan ook een Godsgeschenk dat deze gasten het Sjockpodium mochten doen daveren.
En dat deden ze, luid, ruig, agressief, maar vooral herkenbaar voor de dicht tegen het podium plakkende fans. Songs doorspekt met ‘Gorilla’ en ‘Dynamite’ maakten ons van in het begin duidelijk waar Batmobile voor stond… VUURWERK!

Wie dacht dat hij alles al gezien en gehoord had, kwam bedrogen uit. Reeds voor de tweede maal was niemand minder dan Reverend Horton Heat headliner op Sjock. Jim Heath, zoals het paspoort van de Reverend vermeldt, mag de titel van ‘godfather of modern rockabilly and psychobilly’ ongegeneerd op zijn naamkaartje vermelden. Dat hij die vermelding door dik en dun verdient, komt door de originele manier waarop hij country, surf, punk, swing en rockabilly laat samenvloeien. Je hoeft ook niet per se een psychobillyfreak te zijn om de muziek van Jim te kunnen waarderen. Zijn songs, alhoewel pittig, zijn met kennis van zaken opgebouwd. Het swingende, op een commercial lijkend ‘It’s Martini Time’, het surf getinte ‘Zombie Dumb’, het sensuele ‘In Your Wildest Dreams’ en het instrumentale ‘Marijuana’ waren maar enkele van de vele pareltjes die de Reverend kwistig over de wei uitstrooide. Covers spelen is niet Heaths dada, maar voor het Sjockpubliek week hij maar al te graag van deze stelregel af met Chuck Berrys ‘Johnny B. Goode’ en ‘Big River’ van Cash. Jim is naast een ervaren entertainer een snarenplukker van het betere soort, en dat was ook Gretsch niet ontgaan. Inmiddels heeft de Reverend zijn eigen signaturemodel de Gretsch 6120RHH, en zeg nu eens eerlijk hoeveel gitaristen spelen er op een naar hen genoemde snarenplank???

Met The Sharks, Batmobile en Reverend Horton Heat hadden de organistoren eigenlijk niet één, geen twee, maar drie headliners. En voor de komende dagen stond er nog meer lekkers geprogrammeerd!