26 maart 2016 • The Grey Corner, Deurne
|
Nog net voor Pasen trok ik richting Deurne, de stad waar ik jaren woonde voordat ik definitief uitweek naar het landelijke Noorderwijk in onze kempen. |
In eerste instantie krijgen we een band die blues hoog in het vaandel draagt en dan bedoel ik de blues uit de jaren zestig/zeventig. Maar zoals The Synner het vrij vaak zelf verkondigt, ze kleuren ook graag buiten de lijntjes.
Een goed volgelopen café met vaste klanten, waaronder een bikersclub, en dan natuurlijk hen die speciaal voor de band kwamen afgezakt. Onder de bikers zat bekend volk, nl. ex-roadie van de Kids Guy Maelen en blijkbaar had Roger Clover van Deep Purple (zie foto) tijd gevonden om dit concert van dichterbij bij te wonen (:-). Neen, grapje van mijn kant, maar deze ‘motard’ had wel iets weg van de échte Clover. Omstreeks 21:00 werd de aftrap gegeven van een eerste reeks knappe versies van alom bekende klassiekers. Zo kregen we uitstekende versies, en waarbij Paul’s stem super klonk, van Chuck Berry’s ‘Maybellene’, ‘I Gotta Move’ van de gebroeders Davies van de Kinks kreeg ook een ferme opknapbeurt en zelfs de oerklassieker ‘See See Rider’ van Big Bill Broonzy, Mississippi John Hurt en waarvan we de ook de versie van Johnnie Rivers niet zullen vergeten, klonken zeer geloofwaardig en muzikaal 100% in orde door de luidsprekers. Naar het einde toe van de eerste set volgden nog enkele serieuze memory trips, waarbij de Synner zijn traditionele wandelstok aan de kant werd geschoven, in de vorm van een snelle versie van John Loudermilk’s ‘Tobacco Road’ en Ashford & Simpson’s ‘I Don’t Need A Doctor’. Keyboards, bass, drums en gitaar, het zijn geen beginnelingen die ons vanavond onder hun muzikale kunstjes bedolven. Dat Paul nog steeds een grote voorliefde voor zijn naamgenoot, en voor mij ook een man die nog altijd op nummer één staat, Paul Rogers, kwam zeer goed uit de verf tijdens de tweede set. Met het Robben Ford instrumentaaltje ‘Cannonball Shuffle’ ging de Zondige Stad van start en werd al snel opgevolgd door een briljante versie van Frankie Miller’s ‘Love Letters’. Vergelijkingen met het origineel drongen zich op. Helaas nog geen eigen nummers maar nog meer goodies volgden, en met Jimi Hendrix’s ‘Red House’ kreeg Geert Gibson een zoveelste kans om te laten horen hoe krachtig én technisch hij is op het zessnareninstrument. |
Vooraan was plaats voorbehouden voor hen die graag de beentjes wilden strekken. Enkele lieten zich daartoe verleiden maar de meeste kwamen toch voor de muziek zélf.
Dat Cream destijds enorm veel succes had met Albert King’s ‘Born Under A Bad Sign’, dat is geen verborgen geheim en uiteraard mocht dit nummer hier vanavond niet ontbreken. De voorliefde van Synn City voor Free en Bad Company (de periode met Paul Rodgers uiteraard!) werd niet onder stoelen of banken gestoken en op setlist ontbrak uiteraard niet ‘The Hunter’ en ‘Fire And Water’, deze fantastische covers legden een foutloos parcours af. Met ‘Bad C°’ van Bad Company ging het iets minder de goede richting uit maar meteen met de Walter Trout klassieker ‘Ride Till I’m Satisfied’ ging alles weer de perfecte kant op. Paul is deze maand 69 geworden en als we een vergelijk maken met enkele andere ‘verlichte’ stemmen, kan ik alleen maar beamen dat zijn stem nog niets aan kwaliteit heeft ingeboet, een feit dat zeker niet het geval is met andere ‘grote’ namen die de dag van vandaag nog veel concerten geven. De encores, en omdat het zaterdag was, namen de bezoekers geen genoegen met één bisnummer. Daarom werden we nog getrakteerd op Free’s ‘I’m A Mover’, Steamhammer’s ‘Junior Wailing’ om zo finaal af te ronden met de door Eric Burdon geschreven hommage aan Bo Diddley ‘Bo Diddley Special’. Synn City is een sterke band, dat staat als een paal boven water. Wat ik vanavond heb mogen beluisteren, pure kwaliteit zelf wanneer er buiten de (blues)lijntjes werd gekleurd zat alles nog op zijn plaats. Toch een feit dat we niet aan iedere band in dit genre kunnen/mogen toeschrijven. Een muzikaal collectief dat zeker op de grote zomerfestivals zou moeten kunnen spelen of om in leuke concertzaal te programmeren. Heren, promotors, zoek niet verder, this is the real thing. Let the Synners do their job, you will not be disappointed. Check them out. |
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2024