|
|
24 november 2016 |
|
Vertical Divider
De Canadese band The Crooked Brothers toert gedurende de maanden november en december door België, Nederland, Duitsland en Zwitserland. Directeur/cultuurfunctionaris Jan Coonen zou zichzelf niet zijn, moest hij deze band aan zijn neus laten passeren. The Crooked Brothers mochten dan ook niet ontbreken in zijn programmatie en daar heeft hij vele rootsliefhebbers een enorm plezier mee bezorgd. Het gezellige zaaltje De Wolken was dan ook volledig uitverkocht. The Crooked Brothers opereren als vijftal en bedienen zich van akoestische en elektrische gitaren, dobro, 5-string banjo, mandoline, staande bas en drums. Als er een band is die weet hoe je alle vormen van Amerikaanse rootsmuziek kan versmelten tot een geheel waarmee je iedereen van zijn sokken blaast, dan zijn het wel deze sympathieke Canadezen. Onlangs kwam hun album ‘Thank You I’m Sorry’ op de markt, waaruit dan ook meerdere nummers op de setlist stonden. Of ze nu als kwintet, trio of solo een song brengen, het maakt niet uit, want iedere uitvoering staat bol van enthousiasme, speelplezier en professionalisme. De broers Darwin, Jesse en Matt zijn multi-instrumentalisten en fungeren allen als frontman. Hun songs, die zowel country, folk, stevige blues als rockabilly bevatten, toveren beelden van weidse landschappen en gore juke joints uit de Mississippi op je netvlies. Dat de heren vocaal ook erg stevig in hun schoenen staan, lieten ze meteen merken met een knappe a capella opener. Een knaller van een bluesharmonicasong was het tot de essentie teruggebrachte ‘Mean, Mean Baby’. |
Vertical Divider
Meteen zat je in een donkere, rokerige blueskroeg waar een muzikant, enkel met zijn stem en mondharmonica, zijn emoties die vrije loop liet. De broers zijn ook meesters in sfeerscheppen. Balancerend tussen Leonard Cohen en Tom Waits, voorzien van een indrukwekkende slide op de dobro, kreeg ‘Your Love Is A Ghosttown’ de verdiende mysterieuze uitstraling. Wegvluchtend uit de spookstad kon even later met het bluesy, met vette harmonica doorspekte ‘Another Sun’. Een bewijs van het vakmanschap dat het trio aan de dag legt, zat vervat in Cohens ‘Chelsea Hotel’. Dat dit nummer nog maar pas veertien dagen in de akoestische versie op de playlist stond, was niet te merken. Een nummer dat zich genadeloos door elke vezel van je lichaam boorde. Bevrijding kwam er door de op één akkoord gebaseerde nummers. Het repetitieve, hypnotiserende ervan, zorgde voor een warm, vrolijk en uitgelaten gevoel. Gedurende twee sets lieten The Crooked Brothers het publiek proeven van rootsmuziek zoals je die maar zelden live te horen krijgt. Bisnummers waren dan ook het logische gevolg. Akoestisch rockend nam de band afscheid met ‘700 Miles’. Bedankt Jan en het voltallige Breughelteam, het was weer indrukwekkend! Voor de nog op stapel staande optredens van The Crooked Brothers, raadpleeg je best hun site, www.crookedbrothers.com. Niet te missen! |