11 maart 2016 • Kursaal Oostende
In 1977 hoorde je voor de eerste keer over Dire Straits, de band die werd opgericht door Mark Knopfler, zijn broer David Knopfler, John Illsley en Pick Withers.
Dire Straits werd één van 's werelds meest commercieel succesvolle bands ooit, met een wereldwijde omzet van meer dan 100 miljoen euro. Bovendien wonnen ze vier Grammy's, drie Brit Awards en twee MTV Video Music Awards.
Intussen, bijna 40 jaar laten ben  ik net zoveel onder de indruk van The Dire Straits Experience. Deze groep werd samengesteld door Chris White, de saxofonist van de groep in de jaren '80 en '90 , die het geluid van Dire Straits perfect weet te reproduceren.
Het handelsmerk van Dire Straits was het fenomenale gitaarspel van Mark Knopfler. Trouwens, zou er ooit iemand gedacht hebben dat een gitarist dit geluid kon evenaren? The Dire Straits Experience heeft het nochtans gepresteerd. Terence Reis bewees geen kopie van Knopfler te zijn, maar een eigen stijl en passie te hebben. Vocaal deed hij uitermate goed aan Mark denken.  Net als Knopfler heeft Terence die ietwat schorre stem. Wanneer je de ogen sloot leek het zelfs vaak alsof Mark op het podium stond.

De band opende met één van mijn favoriete nummers ‘Telegraph Road’, gevolgd door het uptempo ‘Walk of Life’, het romantische ‘Romeo & Juliet’, ‘Tunnel of Love’  en ‘ Your Latest Trick’ , uit het album ‘Brothers In Arms’,  waarbij Chris White excelleerde op de tenorsax. 
Veel had ik verwacht van ‘Private Investigations’ uit het album ‘Love Over, maar hier kon de band mijn verwachtingen niet waarmaken. De prachtige intro met de bekende gitaarsolo waar de  hoge klanken je kippenvel bezorgen, bleef weg. Daarop volgde ‘Down to the Waterline’ uit het titelloze eerste album van Dire Straits.  
Bij ‘Brothers in Arms’ werd ik terug opgepept en toen de band eindelijk ‘Sultans of Swing’ inzette, kon het publiek niet meer blijven zitten en piekte het rockgehalte. Dit was dan ook het einde van de show waarbij het publiek de groep eerde met een staande ovatie. ​

Als extraatje gaf de band nog 2 nummers ten beste. Het bekende ‘Money For Nothing’, dat ons weer herinnerde aan de geweldige, destijds door MTV uitgezonden clip en het prachtige ‘Going home’ uit ‘Local Hero’. 

Na dit schitterend concert moet ik zowel Chris en Terence alsook Tim Walters op gitaar, Michael Feat op bas, Danny Schogger en Simon Carter op keyboards en James Powell op drums feliciteren voor hun uitstekend spel.  Die zeven muzikanten kwamen op vele momenten van de avond zo dicht bij het oorspronkelijke Dire Straits geluid dat een kippenvelmoment vaak niet ver weg was. Een concert van The Dire Straits Experience is dan ook zeker een aanrader.

Met dank aan Peter Monbailleu – Shakalaka