|
No nonsense optreden met veel leut. Juist geen happening en toch een huwelijksaanzoek. Het legendarische concert Woodstock in Bethel (New York) is al op vele manieren deskundig én amateuristisch uitgemolken. Zou dit concert anders zijn? Al enkele jaren houden Pascale Michiels, Bert Verschueren, Patsy Verfaillie en Filip Bollaert de spirit levend. Jaarlijks brengen ze een afwisselende selectie van al dan niet legendarische songs uit het Woodstock-repertoire.
Wat denk je nu? Oubollige covers?... Niks van hoor! Hoe pak je dat aan? Probeer niet te imiteren, maak er een leuke variatie op en het publiek lust het rauw. En inderdaad, met een hese rauwe stem startte Pascale Michiels met ‘Comin’ in from LA’ (Arlo Guthrie). Al onmiddellijk bewees Pascale dat ze naast acteren ook nog wat gitaar kon spelen. Patsy Verfaillie zat wat eenzaam op haar kruk, en zocht even later de spotlights door een blokfluit boven te halen voor ‘Goin’ up the country’ (Canned Heat). Niet altijd even zuiver gefloten maar haar roots liggen in Kamp Leopoldsburg en dat gaf haar knappe verschijning wat krediet. Krediet dat ze later niet nodig had want… wat een mooie, volle stem. Haar zangpartijen staken mijlenver boven die van Pascale uit. (sorry Pascale) Covers van Melanie, The Band, Jimi Hendrickx passeerden de revue. Alles werd deskundig geëntertained door zanger/gitarist Filip Bollaert. Leuke anecdotes uit het verleden, op grappige en deels geïmproviseerde wijze gebracht, fleurden het concert op. Filip was niet alleen sterk als presentator, maar blonk ook uit in zingen en musiceren. Waar blijft die one-man show Filip? (of heb ik die al gemist?) |
Verrassing van de avond was het huwelijksaanzoek van een middelbaar koppel onder een poëtische voordracht en omkadert door ‘Beautiful People’ (Melanie) en ‘If I were a carpenter’ (Tim Hardin).
Wat mij echter vooral opviel waren de verrassende keuzes : niet altijd de meest gekende nummers, ‘Piece of my heart’ (Janis Joplin) gezongen door de zoetgevooisde Patsy en niet de ‘rauwe hese’ Pascale, … Groots en meeslepend klonk het spel van Bert Verschueren. Schitterende gitarist, een brok eenvoud in persoon en spel. Elk nummer werd uitgepuurd tot de basismelodie, geen drums, weinig basritmes, waardoor de meeste songs aan kracht wonnen. Wonderbaarlijke vaststelling! Ontbrak natuurlijk ook niet een medley van CCR-songs en als klap op de vuurpijl ‘With a little help from my friends’ (Joe Cocker). Subliem gezongen door Filip. Filip Bollaert, een geboren entertainer (en op maat te boeken), droeg samen met Bert Verschueren de boeiende nostalgische avond met fijn uitgebalanceerde songs, in een mooi opgebouwd geheel, en doorspekt met grappige teksten. Surf, even naar http://www.bloomfish.be/woodstock.htm misschien komen ze ook bij jouw in de buurt. Een aanrader! |