In het Brusselse Muziekinstrumentenmuseum (MIM) loopt al sedert 8/2 van dit jaar de tijdelijke tentoonstelling ‘200 jaar Sax’, uiteraard gewijd aan onze landgenoot Adolphe Sax, de uitvinder van de saxofoon. Gezien ik al sedert de jaren ’70 mij voor saxofoonmuziek interesseer, eerst in soul, daarna in jazz, ging ik een kijkje nemen.
Adolphe Sax werd dus 200 jaar geleden geboren, in 1814 in Dinant. Maar minder dan een jaar later verhuisde zijn familie al naar Brussel. In de werkplaatsen van zijn vader maakte de jonge knaap zich al op jonge leeftijd vertrouwd met het bouwen van blaasinstrumenten. Daarbij werd zowel hout als koper gebruikt. Op veertienjarige leeftijd ging Adolphe fluit en notenleer studeren en daarna klarinet. In 1830 zou hij al samen met vader instrumenten gemaakt hebben, maar 5 jaar later toonde hij zijn eerste eigen gemaakte klarinet. Daarna begon hij die te verfijnen, en in 1839 trok hij naar Parijs. Drie jaar later ontmoette hij daar Berlioz. Met het oog op hervormingen in militaire muziekkapellen vestigde Adolphe zich dat jaar nog definitief in Parijs. Hij richtte er zijn eigen firma op en fabriceerde houten en koperen blaasinstrumenten. Maar in 1878 ging hij failliet en na een drietal maal verhuisd te hebben, overleed hij op 7/2/1894. Hij zou op zijn hoogtepunt 35.000 instrumenten vervaardigd hebben, van allerlei soorten. Op het einde van zijn loopbaan liep dit nog op tot 45.000 stuks. Dat waren dan basklarinetten, saxhoorns, saxotromba’s, saxofoons, saxtuba enz.
Uiteraard ging na zijn dood de verbetering aan het instrument door. Toch kreeg het instrument aanvankelijk geen voet aan de grond in de klassieke, symfonische muziek. Dat zou duren tot het begin van de 20ste eeuw. Maar in de USA raakte het instrument al snel ingeburgerd. Tijdens de jaren 1920 & 1930 ging het deel uitmaken van jazzorkesten en big bands. Het volgende decennium zou vooral Charlie Parker het gebruiken.
Adolphe Sax werd dus 200 jaar geleden geboren, in 1814 in Dinant. Maar minder dan een jaar later verhuisde zijn familie al naar Brussel. In de werkplaatsen van zijn vader maakte de jonge knaap zich al op jonge leeftijd vertrouwd met het bouwen van blaasinstrumenten. Daarbij werd zowel hout als koper gebruikt. Op veertienjarige leeftijd ging Adolphe fluit en notenleer studeren en daarna klarinet. In 1830 zou hij al samen met vader instrumenten gemaakt hebben, maar 5 jaar later toonde hij zijn eerste eigen gemaakte klarinet. Daarna begon hij die te verfijnen, en in 1839 trok hij naar Parijs. Drie jaar later ontmoette hij daar Berlioz. Met het oog op hervormingen in militaire muziekkapellen vestigde Adolphe zich dat jaar nog definitief in Parijs. Hij richtte er zijn eigen firma op en fabriceerde houten en koperen blaasinstrumenten. Maar in 1878 ging hij failliet en na een drietal maal verhuisd te hebben, overleed hij op 7/2/1894. Hij zou op zijn hoogtepunt 35.000 instrumenten vervaardigd hebben, van allerlei soorten. Op het einde van zijn loopbaan liep dit nog op tot 45.000 stuks. Dat waren dan basklarinetten, saxhoorns, saxotromba’s, saxofoons, saxtuba enz.
Uiteraard ging na zijn dood de verbetering aan het instrument door. Toch kreeg het instrument aanvankelijk geen voet aan de grond in de klassieke, symfonische muziek. Dat zou duren tot het begin van de 20ste eeuw. Maar in de USA raakte het instrument al snel ingeburgerd. Tijdens de jaren 1920 & 1930 ging het deel uitmaken van jazzorkesten en big bands. Het volgende decennium zou vooral Charlie Parker het gebruiken.
|
|
|
|
En zo komen we bij jazzgrootheden zoals Dexter Gordon, John Coltrane, Stan Getz, Sonny Rollins, Joe Lovano enz. En van daar ging het instrument zijn intrede doen in rock ’n roll, blues, country, swing, R&B, jazzrock, pop, house enz. Tegenwoordig is qua saxofonisten de lijst eindeloos.
In de tentoonstelling zijn zo’n 200 instrumenten te bezichtigen. Samen met documenten en multimedia wordt het verloop geschetst. Er zijn 4 thema’s te bemerken: ‘Sax als uitvinder’, ‘Sax als ondernemer’, ‘Sax en de zijnen’ en ‘Sax na sax’.
De tentoonstelling is nog te bezoeken tot zondag 11/1/2015 in het Muziekinstrumentenmuseum op de Hofberg 2, te 1000 Brussel. U kan ook surfen naar www.mim.be of naar www.sax200.be. En tegelijk kan u ook de overige stukken op de andere verdiepingen in het museum bekijken. Best een aanrader voor wie geïnteresseerd is in muziekgeschiedenis.
We moeten de geniale, creatieve instrumentenbouwer Adolphe Sax dankbaar zijn, of dat instrument had nooit bestaan. En geloof me vrij, aan saxmuziek heb ik al vele mooie momenten te danken!
Met dank aan Jo Santy van het MIM.
In de tentoonstelling zijn zo’n 200 instrumenten te bezichtigen. Samen met documenten en multimedia wordt het verloop geschetst. Er zijn 4 thema’s te bemerken: ‘Sax als uitvinder’, ‘Sax als ondernemer’, ‘Sax en de zijnen’ en ‘Sax na sax’.
De tentoonstelling is nog te bezoeken tot zondag 11/1/2015 in het Muziekinstrumentenmuseum op de Hofberg 2, te 1000 Brussel. U kan ook surfen naar www.mim.be of naar www.sax200.be. En tegelijk kan u ook de overige stukken op de andere verdiepingen in het museum bekijken. Best een aanrader voor wie geïnteresseerd is in muziekgeschiedenis.
We moeten de geniale, creatieve instrumentenbouwer Adolphe Sax dankbaar zijn, of dat instrument had nooit bestaan. En geloof me vrij, aan saxmuziek heb ik al vele mooie momenten te danken!
Met dank aan Jo Santy van het MIM.
|
|
|
|
|