Blog Archives - KEYS AND CHORDS

Andrew Heller: Sinatra All the Way featuring The Nelson Riddle Orchestra

10/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Come Dance With Me
Old Devil Moon
World On A String
Strangers In The Night
You Make Me Feel So Young
Our Love is Here to Stay
Fly Me To The Moon
Young At Heart
Come Fly With Me
All The Way
New York, New York

Platenlabel
DiamonDisc Records

Labelnummer
DDCD0725

Distributie
Niet Gekend

Promoagent
Tom Estey

Website Artiest
Andrew Heller

De Amerikaan Andrew Heller spendeerde het merendeel van zijn professionele loopbaan tussen hoogtechnologische patenten. Hij heeft echter een klassiek geschoolde tenorstem, en lanceerde meer dan een decennium geleden (in 2004 om precies te zijn) zijn tweede carrière. Sindsdien heeft hij 10 albums uitgebracht met Broadway, country en pop. Zijn vorige ‘Sinatra My Way’ gaf al aan dat hij de croonerrichting opging, en dat bevestigt hij met deze nieuwe cd. Andrew bewijst hiermee eer aan wijlen Sinatra, maar doet dat in zijn eigen stijl. De cd werd opgenomen in Nashville, met het befaamde Nelson Riddle Orkest, o.l.v. diens zoon, Christopher Riddle, en met John Mills van de University of Texas in Austin. Andrew brengt klassiekers als o.a. ‘Strangers in the Night’, ‘You Make Me Feel So Young’, ‘Our Love Is Here To Stay’, ‘Fly Me To The Moon’, ‘Young At Heart’, ‘Come Fly With Me’ en ‘New York, New York’. Alhoewel Andrew uiteraard niet Frank’s charisma bezit, brengt hij die standaards toch met full swing in deze prachtige big bandstijl. Het was voor hem dan ook een prachtkans om met dit orkest samen te werken. Het resultaat mag er best wezen!

Patrick Van de Wiele (4)

This second Sinatra tribute was a perfect opportunity for Andrew Heller to work with the famous Nelson Riddle Orchestra. And the result is fantastic! Andrew brings the classics with his own flavor.

Flow: Flow

10/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Arrival
Whisper Me This
Flow
Free Ascent
Waiting for Sunshine
Waters Gather
And the Sky Was
A Night in Nocelle
Tenth Life
Rest Now my Friend
For Rosita and Giovanni

Platenlabel
LMB Music

Labelnummer
11006

Distributie
Amazon

Promoagent
The B Company

Website Artiest
Flow

Begin 2015 inviteerde gitarist Lawrence Blatt zijn collega’s pianiste Fiona Joy en trompettist Jeff Oster om samen een album op te nemen in de Will Ackerman’s Imaginary Road studio’s, dat geïnspireerd was op de iconische Windham Hill ensembles. Eens ze eraan begonnen waren, bleek dat Will een wezenlijk deel van die groep was, zowel als producer als muzikant. En zo werd de groep Flow geboren, en dat staat voor Fiona Joy, Lawrence Blatt, Jeff Oster en Will Ackerman. Op hun debuut presenteren ze gracieuze atmosferische muziek in 11 tracks. Daarnaast traden gastartiesten Marc Schulman (gitaar), Tony Levin (bas), Jeff Haynes (percussie), Sam Bevan (bas), Eugene Friesen (cello) en Tom Eaton (gitaar en bas) aan. ‘Arrival’ opent met vreedzame solo piano, waarna de andere instrumenten invallen, maar de beugel overheerst. Vervolgens klinkt ‘Whisper Me This’ ruimtelijker en ritmischer, waarna de titeltrack voorbij kabbelt. En ‘Free Ascent’ voelt aan alsof je aan de oever van een rivier zit, terwijl het positieve ‘Waiting for Sunshine’ iets is wat we hier in de duistere winter kunnen gebruiken. ‘Waters Gather’ is weer ruimtelijker, gevolgd door ‘And the Sky Was’ met zijn gedempte trompet, waarvan ik steeds rillingen krijg. Daarna bestaat ‘A Night in Nocelle’ voornamelijk uit gitaar, terwijl ‘Tenth Life’ dan weer drijft op piano. ‘Rest Now my Friend’ is een ingetogen stuk, waarna ‘For Rosita and Giovanni’ afsluit. Een New Age album dat volgens mij veel aandacht zal krijgen! Terecht!

Patrick Van de Wiele (4)

This New age album will according to me, receive a lot of attention. And they deserve it!

Tyler Childers: Purgatory

10/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

I Swear (To God)
Feathered Indians
Tattoos
Born Again
Whitehouse Road
Banded Clovis
Purgatory
Honky Tonk Flame
Universal Sound
Lady May

Platenlabel
Hickman Holler Records/Thirty Tigers

Labelnummer
HHR001

Distributie
Bertus

Promo-agent
V2 Benelux

Website Artiest
Tyler Childers

Tyler Childers is een nieuwkomer in het country- en Americanagenre die zeker in de gaten dient gehouden te worden. Deze 26 jarige uit Kentucky is met ‘Purgatory’ aan zijn eerst worp toe. In Amerika verscheen het album reeds in augustus van vorig jaar, maar nu wordt het terecht ook in Europa op de markt gebracht. Voor de productie deed Tyler beroep op Sturgill Simpson en David Ferguson. Naast Childers, horen we o.a. Simpson op akoestische gitaar, Stuart Duncan op fiddle, drummer Miles Miller en Russ Pahl op diverse gitaren. Muzikanten die hun sporen reeds verdienden. Geen wonder dat die Childers vergezelden in de studio. Tyler laat via tien door hem gepende nummers horen dat hij met één voet in het verleden staat en met de andere naar de toekomst stapt. De manier waarop hij de country en rock & roll tot één geheel smeedt, is ontzettend knap. Americana krijgt een andere betekenis na het horen van ‘Purgatory’. Childers’ ontspannen stem, de toffe inbreng van fiddle en pedalsteel op een relaxte ritmesectie, grijpen je vanaf het eerste nummer vast. Hoogtepunten opnoemen is moeilijk, want elke song is gewoonweg meesterlijk. Als we dan toch kleur moeten bekennen, dan hebben de melancholische lovesong ‘Tattoos’, het van een donkere twangy gitaar voorziene ‘Whitehouse Road’ en de countryrockende titeltrack een minuscule voorsprong.
Tyler Childers’ leven gaat niet steeds over rozen, zoveel is duidelijk. Dat hij die ervaringen in formidabele nummers weet te verpakken, is geweldig. Eigenlijk is Tyler Childers een ‘outlaw Americana’ artiest!

Lambert Smits (4 ½)

The beautiful blend of country and rock & roll by fiddle, pedalsteel, twang guitars and the great lyrics give the album an 'outlaw Americana' feel.

Billion Dollar Babies: First Ever Live Show - Flint 1977

10/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

I Miss You
Rock ’N roll Radio
Love Is Rather Blind
Rock Me Slowly
Alice Cooper Medley
Battle Axe Suite
Battel Axe
Nights in Cracked Leather/Sudden Death/Winner
Too Young
Billion Dollar Babies

Platenlabel
Gonzo Multimedia

Labelnummer
HST486CD

Distributie
Gonzo Distribution

Promo-agent
Glass Onyon PR

Website Artiest
Gonzo Multimedia

Gonzo Multimedia graaft diep in muzikale kelders om leuk (of minder leuk) materiaal op te vissen uit het verleden. Enige voorkennis: Billion Dollar Babies is eveneens een album van de Alice Cooper band, en is eveneens heden ten dage de naam van een Scandinavische heavy metal band.
Voor wie het niet wist: vier onbekende muzikanten vervoegden indertijd Vince Furnier (alias Alice Cooper) en scoorden enkele onsterfelijke hits zoals Elected en School’s Out. Toen in 1975 de uiteindelijke bom barstte en Alice Cooper het afbolde, besloten de verweesde achterblijvers zelf maar verder te gaan onder de naam Billion Dollar Babies. In 1977 verscheen hun enige album ‘Battle Axe’ en in datzelfde jaar werd een eerste live show geregistreerd in Flint (Michigan).
De opname is niet denderend en de gespeelde rock al evenmin. Gelukkig speelden ze ook wat ouder materiaal in medley-stijl uit het Alice Cooper tijdperk. Voor de rest kan je wel raden waarom de band geen lang leven beschoren was. Nochtans hoor je heel wat kwaliteit van Michael Bruce, de ‘main composer’. Hun titelsong ‘Battle Axe’ luistert nog steeds origineel en opwindend. En ook de pompeuze intro van ‘Nights In Cracked Leather’ was voor die tijd toch wel een eye-opener voor velen en kon je wel klasseren onder progrock. Een live gig in de jaren ’70 , in volle disco tijdperk, kon nog maar een select langharigen bekoren. De technische mogelijkheden stonden nog in hun kinderschoenen, waardoor de optredens in de verste verte niet konden tippen aan de studio-opnames. Hou je van relikwieën, wentel je dan nu in de nostalgie.

Line-up:
Michael Bruce (Rythm Guitar, Keyboards, Lead Vocals)
Dennis Dunaway (Bass Guitar)
Neal Smith (Drums)

Marino Serdons (3)

If you crave the past and your lost long hair, listen to this old rock ’n roll school. Pure nostalgia!

Freeworld: What It Is

10/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Deeper By The Minute
Find A Better Way
Shrimp ‘n’ Grits
Dinja Babe
It’s Alright
For The Moment
The Shape I’m In
Sideswiped
Another Sunday Night
Believe
Eve Waits

Platenlabel
Swirldisc records

Labelnummer
SO 87625 445

Distributie
Select-o-hits

Promo-agent
Blind Raccoon

Website Artiest
Freeworld

Freeworld uit Memphis, onder leiding van bassist Richard Cushing ontstond omstreeks 1986. Deze Tower of Power-achtige band verwierf nogal wat ervaring. En dan praat ik niet alleen over de bijna 300 concerten die ze jaarlijks doen, maar ook over de muzikanten die meedoen. Zo herkennen we jazz veteraan, saxofonist Dr. Herman Green en toetsenist Chris Stephenson, die het podium al deelde met Shirley Brown en Bobby Bland. In 1993 kwamen ze twee keer op tour in Europa. En ondertussen begeleidden ze Steve Cropper, The Memphis Horns, Calvin Newborn, James Cotton, Kenny Neal, Ivan Neville, Little Jilly King, Eric gales, Gerage Coleman en vele anderen.Deze band is subliem in het brengen van allerhande deelgenres van soul en rhythm & blues.
‘What It is’ is hun vierde full cd, opgenomen in de legendarische Ardent Studios in Memphis. Het merendeel van de songs lijkt op het werk van Tower Of Power. Maar de New Jersey-soul van ‘Dinja Babe’ is geschikt voor Southside Johnny en kon zomaar door Little Steven geschreven zijn.
‘It’s Alright’ heeft dan weer wat weg van Isaac Hayes of Curtis Mayfield. ‘For The Moment’ lijkt op het werk dat Jan Hammer en Billy Cobham in het verleden maakten. ‘The Shape I’m In’, een song van The Bands, Robbie Robertson, had in deze uitvoering niet misstaan in het repertoire van de J. Geilsband, al doet het ook wel denken aan de vroege Elvis Costello.
Het instrumentale ‘Sideswiped’ refereert meerdere keren naar Stevie Wonder en Peter Gabriel zou wel eens jaloers kunnen worden op ‘Eve Waits’. Er staat voor iedereen die van power en soul houdt iets naar zijn of haar meug op deze cd. Schitterend gedaan.

Line-up:
Richard Cushing (bas, lead- en backing-zang)
Dr. Herman Green (tenor sax)
Peter Climie (tenor, baritone en alt sax)
Andy Tate (gitaar, sitar, mandoline, dobro, cuatro, toetsen, backing-zang)
Chris Stephenson (Hammond B-3, piano, lead- en backing-zang)
Jared Dover (trompet, backing-zang, tamboerijn, koebel)
Greg Lundy (drums, vocale rap)
Freedman Steorts (Trombone)

Peter Jacobs (4)

This Tower of Power-like album showcases more than what appears on the surface. This powerful soul cd driven by a fantastic horn section echoes music that sounds sometimes like Stevie Wonder, Little Steven or Southside Johnny, Isaac Hayes, Billy Cobham, some Curtis Mayfield, The J. Geilsband and maybe even Elvis Costello. It also contains a superb cover of Robbie Robertson’s ‘The Shape I’m In’. This is the real Memphis deal! I want to see this band on the Belgian stages this year

Neil Tatar: After the Rain

9/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Gentle Steps
Sunsets
Reflections
When I Was Young
Rush Pond
Night Walk
Freedom
Welcome Home
After the Rain
Sidewalk Jam

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
TA5882

Distributie
Amazon

Promoagent
The B Company

Website Artiest
Neil Tatar

De Amerikaanse multi-instrumentalist Neil Tatar is terug met een nieuw album, alhoewel dit mijn eerste kennismaking met hem is. Neil bespeelt hier gitaar en piano, en kreeg hulp van het productieteam van Will Ackerman en Tom Eaton. Gastartiesten zoals Charlie Bisharat (viool), Jill Haley (hoorn), Jeff Oster (beugel) en Eugene Friesen (cello) maken hun opwachting. Neil zijn stijl vindt zijn oorsprong in blues, R&B, lichte jazz en wereldmuziek. Hij is al meer dan 35 jaar actief, maar dit is eigenlijk pas zijn derde album, na ‘Where Did the Time Go’ en ‘Learning to Fly’. Tijdens de jaren 70 gaf hij gitaarles aan studenten in Boston, en tot op vandaag leidt hij geïmproviseerde workshops. Op opener ‘Gentle Steps’ staat zijn mooi pianospel centraal, gevolgd door een ingetogen gitaar op ‘Sunsets’. Sfeervol is ‘Reflections’ dan weer, met piano, waarna ‘When I Was Young’ me ietwat doet denken aan smooth jazz. En zo gaat het verder in een rustige stijl, echt mooie muziek om tot rust bij te komen in een serene sfeer.

Patrick Van de Wiele (4)

Real nice New Age music, that brings calmness with a serene atmosphere.

Byron Metcalf & Jennifer Graise: They Were Here

9/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

They Were Here
Opening To Freedom
Soul Of Mestengo
Near And Far Away
Womb Of the Serpent
Run
Song For Solo

Platenlabel
Dr. Bram’s Music

Labelnummer
DBM9

Distributie
Amazon, Itunes, Spotify

Promo-agent
The B. Company

Website Artiest
Byron Metcalf
Jennifer Grais

Als tijdsindicatie kan ‘They Were Here’ wel tellen. Met hoefgetrappel over een soundscape neemt Byron Metcalf je mee op een mystieke reis naar een vergeten wereld. Een karavaan van ‘horse-people’ danst, zweeft en verplaatst zich over de groene grasvelden…of door een droge prairie. Byron Metcalf is een tribal-ambient drummer die al meer dan een halve eeuw trance dance op de mensheid loslaat. Met zijn repetitieve ritmes geeft hij lichaam en geest een helende input. Een muzikale sjamaan als het ware. De ‘haunting’ vocals komen uit de diepe onderwereld van Jennifer Grais. Met een perfect gevoel van timing en stemhoogte voegt ze een headswirling laag toe aan Byron’s tromgeroffel. Ron Oates, een bekende figuur in Nashville, stond in voor het produceren van de soundscapes op keyboard en synths. De didgeridoo van de uit Phoenix afkomstige Dashmesh Khalsa vind je jammer genoeg slechts terug in de titelsong en in ‘Womb Of The Serpent’. Een uur lang word je ondergedompeld in een uniek transdimensionaal avontuur. Het betere new age werk in zeven uitgerekte mind-trips.

Line-up:
Byron Metcalf (Frame Drums, Rattles, Udu, Ceremonial Drums, Synthesizer)
Jennifer Graise (Voice)
Ron Oates (Keyboard, Synthesizers, Orchestral Arrangements)
Dashmesh Khalsa (Didgeridoo, Hybrid Electro Groove)

Marino Serdons (3½)

Byron Metcalf & Jennifer Grais have created an mindswirling record on the fields of our ancestors.
New Age ‘pur sang’!

Uwe Gronau: When Every Word Was Singing

8/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

When Every Word Was Singing
Inner Face
Motif in Motion
Never Fprget
Breakfast in Kentucky
Rockets on their Minds
Rainbows in our Eyes
Storm
Into the Sky
Dream Dream
Jackson
Loving Time
Ray of Hope
Death of a Matador
Nachtstück
Waterland

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promoagent
The Creative Service Company

Website Artiest
Uwe Gronau

Deze week krijg ik de achtste cd van deze Duitse componist en keyboardspeler Uwe Gronau onder ogen en oren. Sedert 2011 is hij hier vaste gast met zijn New Age muziek. Hij heeft ondertussen dus al heel wat op zijn actief, en speelt keyboards, solo piano, synthesizer, orgel, maar ook gitaar, bas, percussie, drums enz. En dat doet hij in verschillende muziekstijlen zoals New Age, space, jazz, progressieve rock, ambient, avant-garde, en pop. En dit nieuwe album is weerom een combinatie van smaken. Negen van de tracks zijn instrumentaal, en op zeven ervan zingt hij. Zijn inspiratie kwam voort uit dromen, kindertijd, liefde, natuur, politiekers, stierengevechten en fantasie, maar tevens David Bowie en Michael Jackson. Op sommige van die tracks werd hij bijgestaan door gitarist Wolfgang Demming, percussionist Andy Kohlmann, en achtergrondzangeres Britta Busshoff. De teksten werden geschreven samen met verschillende vrienden. De gezongen titeltrack gaat over de kindertijd, wanneer alles een mirakel leek, terwijl het alsook gezongen ‘Inner Face’ over het eiland Lanzarote gaat. Die worden afgewisseld met instrumentals zoals ‘Motif in Motion’, Nachstück’ en ‘Waterland’, die voortkomen uit dromen. En ‘Jackson’ uiteraard zijn ode aan wijlen de “king of pop”. Weerom zoekt hij de grenzen van New agemuziek op.

Patrick Van de Wiele (3½)

Once again, Uwe Gronau, searches for the boundaries of New Age music.

Ilya Portnov: Strong Brew

8/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Sunny Afternoon Blues
Surfin’ The Baltic Sea
Dance Of A Lovely Doll
Cincinnati Flow Rag
In A Town Garden
Behind The Wall
Strong Brew
1928
Till The Early Morning

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
CD Baby

Promo-agent
Blind Raccoon

Website Artiest
Ilya Portnov

Ilya Portnov is een ietwat ongewone harmonicaspeler. Geboren in Rusland en opgegroeid in de buitenwijken van Moskou, belandde hij voor zijn studies aan het New England Conservatory in Boston. Daar behaalde hij in 2014 als eerste op een diatonische harmonica zijn Masterdiploma. Na zijn studies verhuisde Ilya eerst naar San Francisco, maar momenteel is Los Angeles zijn thuisbasis. Starten deed Ilya op 4 jarige leeftijd aan de piano, maar onder invloed van vrienden die naar blues luisterden, raakte hij zo verslingerd aan de harmonicasound, dat pa’s oude mondharmonica al vlug in Ilya’s handen belandde. Toen zijn eerste harmonicaleraar hem liet luisteren naar muziek van Jason Ricci, Howard Levy en Carlos del Junco, ontdekte Ilya dat alle muziekgenres op het kleine instrument bespeeld konden worden. Enkele jaren geleden nam hij met zijn band Choro Bastardo een album met Braziliaanse muziek op en ook als gastmuzikant dook hij regelmatig de studio in. Maar nu presenteert hij met ‘Strong Brew’ zijn solodebuut. Daarvoor trok hij naar de Greaselandstudio van Kid Andersen. Kid assisteerde niet enkel als producer, maar bood ook zijn diensten aan op bas en gitaar. Zijn Russische afkomst en zijn verblijf in de States hebben de muzikale horizon van Portnov enorm verbreed. Op dit album hanteert hij zowel de diatonische als chromatische harmonica. Gedurende 9 instrumentale nummers is het puur genieten van Ilya’s talent. Bluesy start hij met ‘Sunny Afternoon Blues’ dat door de inbreng van Ben Andrews op viool een gypsy jazzy tintje krijgt. Surfrockend trotseert hij de golven op ‘Surfin’ The Baltic Sea’, terwijl hij op ‘In A Town Garden’, een populair Russisch deuntje uit de veertiger jaren, openlijk aan onze Toots doet denken. Dit nummer schreeuwt om in een film opgenomen te worden. Rev. Gary Davis’ ‘Cincinnati Flow Rag’ is ideaal voor een streepje ragtime en op ‘Behind The Wall’ kiest hij dan weer resoluut voor de blues.
Dat de mondharmonica zich manifesteert in de meest verschillende muziekgenres wisten wij reeds lang, maar wat Ilya Portnov hier op het instrument presteert is méér dan straf. Schitterend!

Lambert Smits (5)

Nine harmonica-driven instrumental songs, which include blues, surf, rock, ragtime and an old Russian tune. Great record!

Zachary Richard: Gombo

8/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Zydeco Jump
La ballade d’Emile Benoit
La Ballade Du Irving Whale
Jena Blues
Catherine, Catherine
Manchac
La Ballade De L’Exclus
Au Bal Du Bataclan
Dans Les Grands Chemins
Pop The Gator
It Might Be Love
Sweet Little Darling Of Mine
Somebody Calling
Fais Briller Ta Lumière

Bonus track:
La Saskatchewan

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
RZ2017-1

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Zachary Richard

Al meer dan 45 jaar combineert singer, songwriter Zachary Richard Cajun en Zydeco. Natuurlijk blijft het daar niet bij en weet hij ook zijn weg te vinden in de folk(rock) en Americana.
Het jaar dat hij zijn middelbare school afrond in 1972, brengt hij ook zijn eerste plaat ‘High Time’ uit. Ondertussen staat de teller al op 21 albums. Ondanks het feit dat hij afkomstig is van Lafayette, Louisiana is hij immens populair in Quebec, het Franstalig gedeelte van Canada. Iets dat uiteraard niet zo vreemd is want beide streken hebben een Franstalige achtergrond. Naast het songschrijven in het Frans én het Engels houdt Zachary zich ook bezig met het schrijven van gedichten en kinderboeken en maakt hij occasioneel wel eens een documentaire. Hij kreeg onderscheidingen van de Franse Minister van Cultuur en mocht toetreden tot de ‘Order Of Canada’, de grootste onderscheiding van dat land.
In oktober 2010 kreeg hij een beroerte en was enkele maanden uit roulatie, maar gelukkig knokte hij terug en sinds 2012 kunnen we weer genieten van ’s mans rootsmuziek al zal dat niet meer live zijn.
Op zijn nieuw album ‘Gombo’, een verwijzing naar het Louisiaanse gerecht ‘Gumbo’ vinden we uiteraard weer veel Zydeco en cajun terug. Maar hij deinst ook niet terug om rockelementen of folk toe te voegen. Hij zingt in het Frans als een poëet en alsof dat nog niet genoeg is voegt hij er hier en daar ook nog rap aan toe. Zijn Engelse teksten hebben een Frans accent, maar dat maakt het des te authentieker.
Hij pakt regelmatig actuele thema’s aan zoals de verschrikkelijke gebeurtenissen in ‘Au Bal Du Bataclan’. Door het toevoegen van mondharmonica in ‘Jena Blues’ en bijvoorbeeld mandoline in ‘La Ballade Du Irving Whale’ weet hij zijn muziek nog avontuurlijker te maken.
Over het algemeen wordt je erg vrolijk van zijn muziek en dat is misschien ook wel zijn kracht. Hij speelt met oude muziekvormen als Zydeco, Cajun en de hele Arcadische erfenis en tovert het elke keer weer om tot een hoogstaande vorm van rootsmuziek, diepgaand en poëtisch.

Peter Jacobs (4)

Another remarkable high quality album of Zydeco and Cajun master Zachary Richard, one of the Louisiana masters in roots music and Americana.

Emily Burgess: Are We In Love

8/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Til I GetTo Call You My Own
I Wanna Make You Mine
Are We In Love
All I Wanna Do Is Love You
Ain’t That A Woman
Only One In Your Dreams
Could You Watch Me Walk
Arrested
Stand Up For Your Love
What Has Been Is All Within

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
EB22

Distributie
?

Promo-agent
Arah French Publicity

Website Artiest
Emily Burgess

Het solo-debuut van de Canadese Emily Burgess steekt in een flower-power hoesje. Misleidend! ‘Are We In Love’ bulkt van de americana: een mix van blues, country en contemporary. Het album kwam tot stand met de The Weber Brothers, waarmee ze reeds toerde doorheen de States en Europa. Hoog tijd voor een persoonlijke rock ’n roll stempel!
Op 22-jarige leeftijd gradueerde Emily als volwaardig gitariste. En sedert 2014 speelt ze als vaste waarde in de Women’s Blues Revue Band, een podium voor de beste vrouwelijke muzikanten in Canada. Een upcoming lady met een hart vol liefde. De tien songs op het album bespelen het liefdesthema en variëren in tempo en stijl. Korte songs met een haar zoete stem gezongen. Geen uitzinnige gitaarsolo’s, wel brave begeleidingstunes. De openingssong ‘Til I Get To Call You My Own’ rockt gezapig doorheen de 2:57 minuten, zowat het gemiddelde van ieder nummer. ‘Are We In Love’ voelt aan als een gevoelige snaar zoekend naar een spring in ’t veld. En die rock ’n roll swingt eruit in opvolger ‘All I Wanna Do Is Love You’ met intensief gitaarspel. Ook ‘Only One In Your Dreams’, met een bluesy mondharmonica, drijft op een intens ritme dat je stramme spieren in beweging zet.
Emily’s stem lijkt op het timbre van Edie Brickell (& The New Bohemians). Met zoeterige fluweelstem accentueert ze het lieflijke liefdesspel. In de slotsong tokkelt ze op een akoestische gitaar en kan je alleen maar besluiten dat zij meer singer-songwriter wil zijn, dan ze zelf kan toegeven.

Line-up:
Emily Burgess (Electric & Acoustic Guitar, Lead Vocals)
Sam Weber (Electric & Acoustic Guitar, Vocals, Percussion)
Ryan Weber (Bass, Vocals,Percussion)
Ryan ‘Rico’ Browne (Piano, Organ, Harmonica)
Marcus Browne (Drums)

Marino Serdons (3 ½)

Emily Burgess debut is too brave to ingnore. The songs meander through the love spectrum on a fluent rock ’n roll beat. Love the singer-songwriter in her mind!

Lex Grey and The Urban Pioneers: Asual Suspects

7/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks

Usual Suspects
Chow Down
Dirty Secret
SRV
Warrior Squaw
Sunshine And Blue
Cheap Thrills
My JellyRoll
Renegade Hear

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
Ebay

Promo-Agent
Frank Roszak Promo

Website Artiest
Lex Grey and The Urban Pioneers

De knappe Lex Grey heeft haar muziekliefhebbers gebiologeerd sinds ze op een motorfiets als Mae West het toneel was komen opdonderen. Deze ASCAP award winnende singer-songwriter heeft sindsdien het status van een cult-diva. Met een burleske muzikale houding combineert ze blues en aanverwante muziek. Haar band The Urban Pioneers werden opgericht in een achterkamer in een bar ergens in Brooklyn. Al vrij snel verwierven ze naambekendheid als een van New York beste live bands. Ze synthetiseren ongebruikelijke instrumentatie, traditionele blues en hard-hitting classic rock. Eens op een podium explodeert de band met een tomeloze energie en passie. Nu hebben ze na de schitterende release ‘Heal My Soul’ uit 2016 met ‘Usual Suspects’ alweer een prima album geregistreerd. De negen songs zijn allen begeesterd door Lex drop-dead vocale zangpartijen. Ze zegt zelf beïnvloed te zijn door Ma Rainey, maar haar stembereik doet ons bijwijlen terugdenken aan Janis Joplin, Shirley Bassey of een vrouwelijke Robert Plant. De coole gitaar vibe en ritmiek uit de titeltrack brengen ons meteen in een adequate sfeer. Na enkele onverwachte muzikale wendingen komt de rocksong ‘Chow Down’ ons met zijn Brian Dewan accordeon arrangementen vergasten. Lex Grey sexy stem is passend bij elke song en ook ‘Dirty Secret’ kan ons vanaf noot één wel bekoren. Het beukende ‘SRV4’ met zijn innemende Hammond orgel en heavy gitaarriffs zijn de ideale voorloper voor het sixties corroderende ‘Warrior Squaw’. De song bereikt haast een kunstzinnige en artistieke piek in een tijdloze factor. Maar ook het jazzy nummer ‘Sunshine And Blue’ heeft hier meteen een geweldige en perfecte severiteit. Chris Pasin komt in de spotlights met zijn trompetgeschal en vindt met Ed Was’ upright baslijnen en drummer Mike Ragiani de perfecte soulmates. In het uptempo country nummer ‘Cheap Thrills’ komt het trommelgeroffel de maat geven aan de sound. Rick Surrano Sr’ mondharmonica geeft meteen een bluesy gevoel aan het considerabele ‘My JellyRoll’. En net zoals op het album ‘Heal My Soul’ houden ze het beste nummer tot op het einde. Het afsluitende ‘Renegade Heart’ spijkert zich met een uitgesponnen instrumentaliteit.
De hoornsectie, Vic Mix’ fijne gitaarriffs en Foggy Otis ukelele geven samen met Lex Grey’s imponerende stem de maatstaf voor de song. Hell Yeah!

Philip Verhaege (4 ½)

Lex Grey and The Urban Pioneers are a legendary live band and award-winning recording artists. Fusing old school blues and classic rock, the soul of the band is Lex Grey, whose power and passion blaze a primal fire. The release ‘Usual Suspects’ is another confirmation. With her voluminous voice, Lex grabs you by the throat. Strong songs, handsome backing band ... and a sexy rock chick! What else do you want....

Emily Herring: Gliding

7/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Gliding
Midnight
Yellow Mailbox
Best Thing I’ve Seen Yet
Right Behind Her
Last Of The Houston Honky Tonk Heroes
All The Millers In Milwaukee
Balmorhea
Semi Truck
Getting By

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Meegedeeld

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Emily Herring

‘Gliding’ is het vierde album van de Texaanse Emily Herring. De bekende Steve Fishell fungeerde als producer en zoals steeds heeft hij ook nu weer uitermate knap werk verricht. Steve zelf zegt dat hij onmiddellijk een klik had met Herring. Haar stem raakte hem net zo fel als die van Rosie Flores, met wie Steve speelde in de jaren ’80. Volgens Steve heeft Emily net als Flores, een hoge dosis energie. Hij assisteert haar bovendien ook op pedalsteel, dobro en marxofoon. Overdag werkt Emily als automekanieker, maar ’s avonds komt ze als singer/songwriter op de proppen. Het vak van singer/songwriter ligt haar, zoveel is duidelijk. Het merendeel van de nummers zijn van haar hand en die songs gedijen in pure country, zoals je die momenteel jammer genoeg veel te weinig hoort. Intrigerend, melancholisch en doorleefd zijn omschrijvingen die haar songs typeren. De inspiratie vindt Emily voldoende in persoonlijke ervaringen, zoals het parachutespringen of de liefde voor iemand, wetende dat die persoon die niet zal beantwoorden. Pakkend is het aan de dood van haar moeder refererende ‘Right Behind Her’, waarin ze hoopt de kracht te vinden om te overleven wanneer haar moeder er niet meer zal zijn. Good old honky tonk is dan weer de voedingsbodem voor het sublieme ‘The Last Of The Houston Honky Tonk Heroes’. Een schoolvoorbeeld van een perfecte mix is ‘Balmorhea’ waar country, Western swing en een streepje gypsy jazz naadloos in mekaar glijden. Swingend en countryrockend werkt ze zich dan weer door ‘Semi Truck’, opgesmukt door Redd Volkaert’s twangy leadgitaar.
Leuk is de klank van de marxofoon, die het album een heel persoonlijke touch geeft. De marxofoon is een citer met een toetsenbord, waarbij trillende hamertjes de snaren aanslaan. Dit gecombineerd met een in old school countrystijl spelende band en Emily’s heerlijke, met een subtiele knik gezegende stem typische countrystem, maken dit album een gegeerde release voor fans van degelijke pure country.

Lambert Smits (4 ½)

Country and honky tonk in their purest forms! An excellent album for fans of old style country. Beautiful release!

Jackie Moore: I’m On My Way: Expanded Edition

6/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

This Time Baby
Joe
Can You Tell Me Why
Let’s Go Somewhere And Make Love
I’m On My Way
How’s Your Love Life Baby
Wrapped Up In Your Lovin’
Do Ya’ Got What It Takes

Bonus tracks:

This Time Baby (12” Mike Maurro Disco Mix)
How’s Your Love Life baby (12” Disco Mix)
This Time Baby (12” instrumental version)
How’s Your Love Life Baby (12” instrumental version)
This Time Baby (single version)
How’s Your Love Life Baby (single version)

Platenlabel
Big Break Records

Labelnummer
CDBBRX 0364

Distributie
Cherry Red records

Promo-agent
Cherry Red Records

Website Artiest
Jackie Moore

De 25-jarige zangeres Jackie Moore uit Jacksonville, Florida scoorde in 1971 een wereldhit voor Atlantic Records. De soulklassieker ‘Precious, Precious’ verkocht meer dan 1 miljoen keer en werd later zeer sterk gecoverd door Otis Clay in 1972 en O.V. Wright in 1977.
Ze nam tussen 1973 en 1980 vier albums op voor Atlantic en Columbia Records. (en enkele singles voor RCA). Haar carrière nam na die ene hit geen vlucht en ze werd gedumpt door Atlantic. Pas in 1979, in de volle discoperiode, scoorde ze met ‘This Time Baby’, haar eerste en enige nummer één hit. Het was een regelrechte hit op de dansvloer en in de discotheken. Ook het daarbij horende album ‘I’m On My Way’ deed het niet slecht, al stond het bol van over-geproducete en georkestreerde showband muziek, zeg maar ‘love boat’-disco. Maar ‘on her way’ was ze niet, want in 1985, wegens gebrek aan verder succes, eindigde haar muzikale carrière.
Dit album is een heruitgave van dat album met een aantal extra uitvoeringen van ‘This Time Baby’ en ‘How’s Your Love Life Baby’ als bonustracks.
Dit album is geschikt voor doorgewinterde disco-liefhebbers die ook weg waren van de serie ‘Love Boat’.

Peter Jacobs (3 ½ )

This album from singer Jackie Moore who had a million selling hit in 1971 with the soul classic ‘Precious, Precious’ showcases her only number one hit, ‘This Time baby’. By then, 1979, she was completely into disco. This album contains music for ‘Love Boat’-disco lovers.

Jim Shaneberger Band: Above And Below

5/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

My Way
Indifference
Above & Below
Bright Side
Ain’t Your Daddy’s Blues
I Can’t Sleep
Way Down South
Just Sayin’, Bro
Whole Lotta Soul

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
Frank Roszak

Website Artiest
Jim Shaneberger

JSB of de Jim Shaneberger Band uit West-Michigan is een bluesrockband die hier en daar wat funk en een vleugje soul toelaat. In de opener ‘My Way’ hoor je duidelijk de Jimi Hendrix invloed. ‘Indifference’, een keihard rocknummer slaat je om de oren. ‘Above & Below, het titelnummer klinkt evenzeer loeihard.
In het ingetogen ‘Bright Side’ proberen ze het in de countryrichting, maar dat valt serieus tegen. Schoenmaker blijf bij je leest. Nog een nummer dat totaal uit de toon valt is de trage, hoekige shuffle ‘Ain’t Your Daddy’s Blues’. Stevie Ray Vaughan was ongetwijfeld die inspiratiebron voor ‘I Can’t Sleep’ en ‘Just Sayin’, Bro’. Hoogtepunten zijn het swampy en dreigende, door Led Zeppelin beïnvloede ‘Way Down South’ en het soulvolle ‘Whole Lotta Soul’.
Een aardige cd. Niks nieuws, maar dat hoeft ook niet altijd. Uitstekend werk voor de bluesrockers.

Line-up:
Jim Shaneberger (gitaar, zang)
Jeff Baldus (bas, achtergrondzang)
Steve Harris (drums, achtergrondzang)
Karl Schantz (drums, track 5)

Peter Jacobs (3 ½ )

Some Jimi Hendrix rock, some Stevie Ray Vaughan bluesrock, a little bit of funk and a pinch of soul. Nothing new, but ok. A good album for the bluesrockers.

The Blues Foundation: International Blues Challenge #33

5/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Shine On: Dawn Tyler Watson, Montreal Blues Society
Let’s Hear Some Blues: Johnny Fink & The Intrusion, Dayton Blues Society
Til I Get To Memphis: Randy McQuay, Cape Fear Blues Society
2029: Brody Buster’s One Man Band, Kansas City Blues Society
Don’t Dig Today: Al Hill, Nashville Blues Society
Catfish Boogie: Sobo Blues Band, Israel Blues Society
I Don’t Have Proof: Ruth Wyand & The Tribe Of One, Triangle Blues Society
Good Lovin (Hot & Fresh From The Oven): Souliz Band feat. Sugar & Spice, Suncoast Blues Society
I Hate You Case I Love You: Felix Slim, Asociación Musical Blues Hondarribia
Chains That Bind: Wes Lee, Mississippi Delta Blues Society of Indianola
Onions Ain’t The Only Thing: Sam Joyner, Vicksburg Blues Society
Elbow Grease: Rae Gordon & The Backstreet Drivers, Cascade Blues Assoc.
Dangerous: King Bee, Magic City Blues Society
Meet Me In The Country: Sugar Brown, Toronto Blues Society

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
2017

Distributie
Niet Gekend

Promo-Agent
Frank Roszak

Website Artiest
The Blues Foundation

De drieëndertigste editie van The Blues Foundation in Memphis ligt alweer een tijdje achter ons. De International Blues Challenge, kortweg IBC, ontstond in 1980 onder de naam Blues Amateur Talent Contest. Twee jaar later werd het evenement omgedoopt tot het National Amateur Talent Contest. Zeventien bands deden toen een gooi naar de allerhoogste eer. De huidige vorm werd gevormd in 2000 en nu verzamelen elk jaar meer dan 250 acts uit de hele wereld zich op BealeStreet in Memphis om te strijden voor de Internationale Blues Challenge. De veertien acts die tot de finale doordrongen worden traditie getrouw verzameld op een album. De release is een uitgave van The Blues Foundation in samenwerking met de award winnende Frank Roszak Promotions. Het schijfje opent met winnares Dawn Tyler Watson van de Montreal Blues Society. Ben Racine gitaarriffs vormen het richtsnoer voor Dawn opmerkelijke stem in het gospekgetinte ‘Shine On’. Na deze terechte winnares komt Johnny Fink & The Intrusion, van de Dayton Blues Socity ons overdonderen met zijn knappe shuffle’s in ‘Let’s Hear Some Blues’. Randy McQuay verbaast dan weer met zijn immense slidegitaar en imponerende vocalen in ‘Til I Get To Memphis. Brody Buster moest helaas tevreden zijn met een tweede stek in de finale. Maar met zijn rauwe blues klanken en het nummer ‘2029’won hij wel een award voor ‘Best Instrumentalist solo/duo’ voor zijn harpspel. Al Hill won verdienstelijk een award als ‘Best Instrumentalist solo/duo’ met zijn gitaartechniek in de song ‘Don’t Dig Today’. De meest verassende track is misschien toch wel ‘Catfish Boogie’ van de Israëlische Sobo Blues Band van de Israel Blues Society. Het mooi akoestisch onderhouden ‘I Don’t Have Proof’ van Ruth Wyand & The Tribe Of One van de Triangle Blues Society, staat hier in aangenaam contrast met de groovy song ‘Good Lovin’ (Hot & Fresh From The Oven) van Souliz Band feat. Sugar & Spice.
Felix Slim is nog zo’n ontdekking. Zijn slide geïnfluenceerde akoestisch annotaties uit zij song ‘I Hate You Case I Love You’ snijden door merg en been. Wes Lee van de Mississippi Delta Blues Society of Indianola brengt wat zijn society van hem verwacht, authentieke Delta blues. Keyboardvirtuoos Sam Joyner houdt iets meer van de moderne sound. Hij kleurt zijn ‘Onions Ain’t The Only Thing met hedendaagse keyboard en heavy gitaarriffs. Rae Gordon houdt van blues met een vleugje soul. Met zijn band en blazerssectie The Backstreet Drivers zowaar een koud kunstje. Om de variatie compleet te maken zorgen King Bee, met zijn stevig uit de kluiten gewassen bluesrock en heavy gitaarwerk, in ‘Dangerous’ en de Canadese band Sugar Brown van de Toronto Blues Society, met een ingetogen versie van ‘Meet Me In The Country’ voor eclectische culminatiepunten.

Philip Verhaege (4 ½)

The release is full of pleasant discoveries. Whoever claims that the blues is after death, should listen to all these budding talented musicians. The 14 tracks on this CD, the result of a partnership between The Blues Foundation and Frank Roszak Promotions, were drawn from this year’s Solo/Duo division and Band division finalist. Support the future of the blues by becoming a member of The Blues Foundation for as little as $ 25,00 per year. Check it out and visit the website: www.blues.org

Shake n’ Cor & The Bonetones: Best Life

5/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Pillows To Walk On
Best Life
Meditation Blues
Do A Little Fishing
Stuck On Your Love
Leonard Gets It
Across The Street
Keeping Mama Happy (feat. Sandy Bone)
Shine It Up
Watching The News
What Are We Gonna Do Without Jesus
Mother In The Mirror
Do You Remember Sombrio

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Zonder Nummer

Distributie
CD Baby

Promo-Agent
Niet Gekend

Website Artiest
Shake n’ Core

Het duo Shakey Reay Suter en Corry Suter zijn een echtelijk muzikaal duo. Shakey Reay is een mondharmonica virtuoos die samen met zijn vrouw Corry -die tevens een meer dan begaafde singer-songwriter is- zeer smakelijk blues onderricht. Samen met hun band The Bonetones van Dave Webb (piano), bassist Keith “Poppy” Picot, drummer/gitarist Sandy Bone Smith en gitarist Dave “Double D” Dykhuisen produceren en creëren ze gezellige en goddelijke blues. Leidraad doorheen de nummers is de levenswandel van het duo Suter. De release ‘Best Life’ is hun tweede opname. Corry stond alweer garant voor elf nummers, terwijl nu ook Shakey zijn aandeel heeft in twee tracks. De band werd opgericht in 2011 nadat het duo liefst zeven jaar had samengewerkt in de band Little Blue Planet met Blue Ray Luxemburg. Corry komt oorspronkelijk uit Nederland en is naast songwriter ook actief als beeldend kunstenares en sculpurist. Kijk maar eens op de achterzijde van de cd-hoes. Shakey Reay was jaren een gevestigde waarde in de Winnipeg blues scéne voordat hij verhuisde naar Vancouver en zich daar onderdompelde in de blues. Nu is het koppel gehuisvest in Crofton, Maryland. Shake n’ Cor & The Bonetones slaan er opnieuw in om hun blues sound nieuw leven in te blazen. En met songs als het jazzy/blues bezielde ‘What Are We Gonna Do Without Jesus’, het akoestische ‘Meditation Blues’ en het roots geïnspireerde ‘Pillows To Walk On’ gaan ze tekstueel zelfs een gedurfde stap verder dan hun collega musici. De titeltrack is authentieke blues en in ‘Do A Little Fishing’ komt Shaley Reay’s harpvirtuositeit sterk bovendrijven. In ‘Stuck On Your Love’ komt pianist Dave Webb de gemoederen wat aanporren. De blues trage ‘Leonard Gets It’ staat dan weer in aangename antithese met het rockin’ boogie begeesterde ‘Across The Street’ en de Delta Mississippi chapiter ‘Keep Mama Happy’, waar Sandy Bone de vocalen voor haar rekening mag nemen. De instrumentale folksong ‘Shine It Up’ en het afsluitende ‘Do You Remember Sombrio’ zijn alweer hoogst merkwaardige songs.

Philip Verhaege (4)

Shake n’ Cor & The Bonetones’ music is great Blues and Roots music with jazz, gospel
and a lots of exciting rockin 'overtones. The music covers a wide gamut of musical & emotional ground. So they creating a truly original sound that is blues based yet truly original. Clever!

V.A.: Puttin’ on the Ritz – A Tribute to Fred Astaire

4/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Taco – Puttin’ on the Ritz
Fred A. Staire feat.Alex Larke – Dancing Cheek to Cheek
Right Said Fred – Let’s Face the Music and Dance
Gabriel Kitzman feat. Klezmer Reloaded – Shall We Dance
George Bangable & Stella Jones – Something’s Gotta Give
Freakpower – The Afterbeat
Gani Tamir – Night and Day
Alex Larke – Steppin’ out with my Baby
Darren Fewins – If Swing Goes, I Go Too
Kitten and The Hip – No Strings
Ashley Slater feat. Scarlett Quinn – Top Hat, White Tie and Tails
Gani Tamir – Dream Dancing
Alvin Chea – The Way You Look Tonight
Alexander Rybak – Santa Claus Is Coming to Town

Bonustracks:

Fred A. Staire – Dancing Cheek to Cheek
Bart & Baker – Let’s Call the Whole Thing Off
Taco – Puttin’ on the Ritz 2017

Platenlabel
Hey! Jazz Records

Labelnummer
HJZ-17070

Distributie
Niet Gekend

Website Artiest
A Tribute to Fred Astaire

Iedereen kent uiteraard de legendarische danser Fred Astaire, die eigenlijk Oostenrijkse roots had. Fred werd geboren op 10/5/1899, en overleed op 22/6/1987. Naar aanleiding van de dertigste verjaardag van zijn dood, en tevens ter ere van de zeventigste verjaardag van de Fred Astaire Dance Studio’s in Wenen, werd deze compilatie uitgebracht. Inderdaad Fred stichtte op 7/3/1947 een keten van dansstudio’s, en vandaag de dag bestaan er wereldwijd zo’n 170 van. Producer Rainer C. Regatschnig, zijn collega Wolfgang Lohr en DJ Justin Fidèle sloegen de handen in mekaar voor dit project, om te ontdekken hoe de oorspronkelijke songs zouden klinken met een hedendaags arrangement. Daarvoor trokken ze resem internationale artiesten aan, zoals de Nederlandse Taco met zijn Jazzy Radio Mix feat. (saxofonist) tomX van het titelnummer, een song geschreven door Irving Berlin. Deze elektro-swingversie klinkt erg aanstekelijk. Fred A. Staire feat. Alex Larke vervolgt met het al even opgewekte ‘Dancing Cheek to Cheek’. De bekende Britse band Right Said Fred brengt daarna de Electro Swing Mix van ‘Let’s Face the Music and Dance’, gevolgd door ‘Shall We Dance’ van Gabriel Kitzman feat. Klezmer Reloaded. Onze landgenoot George Bangable gaat in duet met Stella Jones op ‘Something’s Gotta Give’, waarna Freakpower vervolgt met ‘The Afterbeat’. Cole Porter’s ‘Night and Day’ komt eraan in de versie van Gani Tamir, met daarna voormelde Alex Larke die ‘Steppin’ out with my Baby’ brengt. ‘If Swing Goes, I Go Too’ is de volgende van Darren Fewins, op de hielen gevolgd door ‘No Strings’ van Kitten and The Hip. ‘Top Hat, White Tie and Tails’ wordt gebracht door Ashley Slater feat. Scarlett Quinn, waarna het tempo wat naar beneden gaat met ‘Dream Dancing’ van opnieuw Gani Tamir. Alvin Chea charmeert met ‘The Way You Look Tonight’ en Alexander Rybak sluit af met ‘Santa Claus Is Coming to Town’. Bovendien krijg je nog 3 bonustracks, nl. de Remix door Sefi Carmel feat. Gani Tamir van Fred A. Staire’s ‘Dancing Cheek to Cheek’, de Lounge Remix van ‘Let’s Call the Whole Thing Off’ van Bart & Baker, en de Taco Swings with Fred Astaire versie van de titeltrack. Indien u met deze opwindende compilatie nog niet aan het swingen bent, dan weet ik het ook niet meer! Een uitstekende manier om u aan het bewegen te krijgen, en ondertussen van klassiekers (in een nieuwe versie) alsnog te genieten!

Patrick Van de Wiele (4)

An excellent way to begin to move, and in the meantime enjoy these standards (in a new version)!

Lelle Dahlberg: These Words Are True

4/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

These Words Are True
Still Crazy ‘Bout You
Come Back Home
There’s Only You
Tonight’s The Night
Best Night Ever
I Am Lost
I Should Have Loved You
Til We Meet Again
Can’t Stand Loosin’ You
Play That Old Melody
Will You Still Love Me

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Lelled001

Distributie
Niet Meegedeeld

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Lelle Dahlberg

Vaak wanen artiesten zich wanneer ze een Stetson en cowboyboots dragen, echte countryartiesten. Spijtig genoeg is er meer nodig om tot dat select clubje te mogen gerekend worden. Je hoeft niet noodzakelijk uit Amerika te komen, maar het hebben van maturiteit is wel een must. Wel de Zweed Lelle Dahlberg voldoet hier zonder meer aan. Opgegroeid in een gezin met hardwerkende ouders, kon je hem als tienjarige vaak zien met opa’s Levin archtop gitaar in de handen. Drie jaren later schreef Lelle zijn eerste song. Ondertussen zijn er dat honderden geworden, waarvan een groot aantal door collega artiesten in de Zweedse hitparade werd gezongen. Pas nu besliste Lelle om een aantal van zijn creaties zelf op te nemen en laat ons maar meteen duidelijkheid scheppen, het resultaat mag er best zijn. Verwacht van Lelle echter geen melige, door onoordeelkundig gebruik van de steelgitaar kapot gespeelde songs. De steelgitaar is aanwezig, maar steeds in functie van de song, zonder het laken naar zich toe te trekken. Lelle heeft meer iets van een ‘outlaw’, die zich niet associeert met het glamourachtige countrywereldje. Daarentegen weet hij je met zijn doorleefde, soms ietwat gebroken stem vanaf het eerste nummer in te palmen. Komt daarbij nog dat zijn eigen composities staan als een niet tegen de grond te krijgen bunker. Met een ietwat gebroken en trillende stem opent Lelle al dadelijk enorm sterk met de melodieuze titeltrack. Iets meer tempo komt er met de lovesong ‘Still Crazy ‘Bout You’ en met ‘Come Back Home’ heeft hij een melancholische tearjerker van formaat te pakken. Wanneer hij in ‘There’s Only You’ het gezelschap krijgt van Pearl, ontstaat een prachtig en bovendien meeslepend duet. Eerder countryrockend werkt Dahlberg zich later met klasse door ‘Tonight’s The Night’ en ‘Play That Old Melody’, respectievelijk voorzien van een heerlijk twang gitaartje en functionele steelgitaar. Mijmerend over een teloorgegane liefde, levert hem dan weer het mooie ‘I Should Have Loved You’ op.
Of er in Zweden rodeo’s georganiseerd worden, is mij onbekend. Moest dat niet het geval zijn, dan moeten die er sito presto komen, want met Lelle Dahlberg op het podium is het succes ervan verzekerd.

Lambert Smits (4 ½)

Nice collection of original songs in the country genre with an outlaw wink!

Katie Garibaldi: Home Sweet Christmas

4/1/2018

DETAIL ALBUM

Tracks:

Happy Married Christmas
Star In The East
Jesus Touched My Heart
Unhappy Holiday
The Times I Love The Most (California Christmas)
Wonderful Mother Mary
Love On Christmas Day
Holy Spirit In My Heart
Safe And Warm (Lullaby For Jesus)
Tomorrow Is Christmas Morning
Our Home Awaits Us
Silent Night

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Meegedeeld

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Katie Garibaldi

Deze uit San Francisco, California komende singer/songwriter heeft reeds enkele wapenfeiten op haar palmares staan. Zo ontving ze awards voor haar video van ‘Delightful’, een song getrokken uit haar in 2016 verschenen album ‘Rooted Clarity’. Nog indrukwekkender is dat het bekende magazine Acoustic Guitar aandacht aan haar songschrijverschap besteedde.
Jammer genoeg bereikte haar recent album ‘Home Sweet Christmas’ ons net iets te laat om nog voor de Kerstdagen gerecenseerd te worden. De eindejaarsdrukte bij de posterijen zal hier zeker iets mee te maken hebben. Maar goed, aangezien we toch nog een heel klein beetje in feeststemming vertoeven, willen wij u dit album niet onthouden. De eerlijkheid gebiedt ons om te zeggen dat wij bij de aanblik van de opengevouwen digipack, toch even onze wenkbrauwen moesten fronsen. Midden tussen de dennenbomen poseert Katie op een witte synthetische brij, die als sneeuw fungeert. Onze aanvankelijke twijfels werden echter al vlug van de kaart geveegd toen opener ‘Happy Married Christmas’ door onze huiskamer galmde. Met de klassieke belletjes op de achtergrond ontpopt zich een kerstnummer dat nog folky begint, maar al vlug uitgroeit tot een soulvolle popsong. Katie heeft een heerlijke stem, die vaak een licht vibrerend kantje laat horen. Nog soulvoller gaat zij tekeer op ‘Jesus Touched My Heart’, waarin zelfs gospel om de hoek komt gluren. Kerst in countryland klinkt door in het melancholische ‘Unhappy Holiday’ en het met pedalsteel opgefleurde ‘Love On Christmas Day’, die tevens haar enorm stembereik laten horen. ‘Wonderful Mother Mary’ heeft iets blues in de genen, terwijl Katie in afsluiter, het alom bekende ‘Silent Night’, het niet te tellen aantal collega’s die het nummer reeds coverden, ver achter haar laat. Met wat airplay zou Garibaldi’s versie zeker tot de nieuwe standaard kunnen uitgroeien.
‘Home Sweet Christmas’ zal de komende dagen nog vaak in mijn afspeelapparaat te vinden zijn. Daarna berg ik het schijfje zorgvuldig op om het achter 11 maanden weer met veel plezier tevoorschijn te halen.

Lambert Smits (4)

Christmas in 12 beautiful songs that include folk, pop and country.

Rick Drost: Turning The World

2/1/2018

ALBUM DETAILS

Tracks:

Don't Remember Train
Turning The World
Old Player Piano
Wyethstown
Got A Little Corner
Pictures On The Wall
Revendon
Lucky Lobster Rag
Juli And Romy
Still Point
Buffalo
Seasons Search

Platenlabel
Eigen Beheer

Labelnummer
Geen Nummer

Distributie
Niet Meegedeeld

Promo-agent
Hemifran

Website Artiest
Rick Drost

Dat Rick Drost op muzikaal vlak een bezig baasje is, wordt elkeen die aan enig YouTube-voyeurisme doet snel duidelijk. De uit Cambridge (Massachusetts) afkomstige bard lijkt geen enkele gelegenheid onbenut te laten om zijn gitaar ter hand te nemen. Recepties, vernissages, bonte avonden en vrije podia … en … Ricky is van de partij! Meestal (of althans ‘vaak’) vergezeld van iemand die op het moment dat de zanger zijn gitaar opdiept, de camera in aanslag neemt. En toch ... en toch duurde het tot 2017 alvorens deze ondertussen op rust gestelde software-engineer zijn gezongen geesteskinderen aan een afspeelbaar medium toevertrouwde.

Zelfkennis en – ahum - wijsheid. Al te vaak beroept uw bespreker-van-dienst zich op de cover-art – het platenhoesje – als startpunt voor het neerpennen van een recensie. Vergeef ons deze voorspelbaarheid. Bij wijze van nieuwjaarsbrief zullen we volgend jaar (morgen dus, we schrijven 31 december 2017) trachten deze slechte gewoonte achterwege te laten. Maar vandaag doen we het nog een keertje. Om het af te leren zullen we maar zeggen. De helwitte, platenhoes van ‘Turning The World’ bevat – wonder boven wonder - de naam van artiest, alsook de titel van het werk naast een getekend silhouet van de bard. Braaf en sober. Wat ook over de muziek van de besproken artiest gezegd kan worden.

Technisch gezien valt er weinig aan te merken op het heerschap Drost. De gitaar wordt behoorlijk bespeeld. Niettegenstaande het geen wow-gevoel teweegbrengt bij de luisteraar, hoeft hij zich over zijn stemgeluid niet te schamen. Ook niet over de hem omringende muzikanten. En nog minder over de teksten die hij in elkaar knutselde voor zijn solodebuut. Zeker op dit laatste vlak is er geen vuiltje aan de lucht. Rick laat op muziek gezette kortverhalen over het-onderspit-delven-in-de-liefde, het-niet-altijd-mogen-gitaar-spelen en het-leven-en-welzijn-van-kreeften op het luisterbereide publiek los. Tot hier de technische, objectieve invalshoek. Tijd voor de gevoelsmatige, subjectieve kijk op het schijfje. De korte pijn … zoals reeds hogerop gemeld: braaf, sober, voorzichtig en zelfs een beetje saai.

‘Turning The World’ is een kabbelend beekje geworden en laat ondergeschrevene nu net geen fan zijn van kabbelende beekjes. Anno 2018 moet er vuurwerk zijn om (de recensent van dienst) te kunnen (blijven) boeien. En dat vuurwerk ontbreekt. Ondanks deze mededeling wens ik jou, beste Rick, het allerbeste toe voor het pas aangebroken jaar (we schrijven ondertussen 1 januari 2018). Onze volgende ontmoeting zal naar alle waarschijnlijk eerder plaatsvinden op een receptie, een vernissage, bonte avond of vrij podium dan via het zilveren schijfje in de CD-speler.

Jan Coonen (3 ½)

‘He offers a lot to the heart, soul, and mind as well as to the ears of acoustic, folk music fans. Numerous nice touches and several instances of clever wordplay dot the landscape of this work‘ – Bill Copeland Music News