Category: Rock & Roll - KEYS AND CHORDS

The John Barry Seven: Hits, Misses, Beat Girls & 007s

1/11/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Als trompettist bespeelde hij niet dadelijk het meest met de rock-‘n-roll overeenstemmend instrument, toch was John Barry een niet te onderschatten artiest in de hoogdagen van het genre. Naast het opnemen van platen, was hij ook arrangeur, producer, songschrijver en sessiemuzikant. In 1933 in York als John Barry Prendergast geboren, bespeelde hij op jonge leeftijd reeds keyboards en trompet. Via het spelen in lokale jazzbands, debuteerde hij in 1957 als The John Barry Seven. De band tekende bij Parlophone en bracht met ‘Zip Zip’ hun eerste single uit. Toen de BBC in 1959 een nieuw popprogramma lanceerde, werd The John Barry Seven uitgekozen als huisorkest om de optredende artiesten te begeleiden. Tevens had John Barry de ambitie om songs te schrijven voor films. Zijn kennismaking met Adam Faith, die gecast was voor de film ‘Beat Girl’, was de aanleiding om de filmbazen te laten beslissen om John de muziek voor deze prent te laten schrijven. Meningsverschillen, het ambiëren van een solocarrière en heimwee waren de oorzaken dat de band heel wat personeelswisselingen moest incasseren. Niettemin maakten John Barry en zijn band in de late jaren vijftig en begin zestiger jaren heel wat met rock-‘n-roll en pop verwante platen. Deze compilatie die begint met het debuut ‘Zip Zip’ en eindigt met het in 1962 ingeblikte ‘The Lolly Theme’ is hier een fraai voorbeeld van. Op enkele gezongen nummers na, zetten de meestal instrumentale songs de veelzijdigheid van de band in de spots. Aangename fifties pop, rock-‘n-roll en surf!

Lambert Smits

Foto

Nice compilation of most of all instrumental rock 'n' roll, pop and surf songs, recorded by the British The John Barry Seven in the late fifties and early sixties.

Troy Gonyea: Click Click Spark

27/10/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

A Few Words From Our Charming Host
(Do The) Curl Up And Die
That's Why I'm Crying
As I Am
Bring It On Home
Tell Heaven
Georgia Slop
Jumping At Shadows
I Am Feeling So Good (Owed T' Don)

Website Artiest
Troy Gonyea

Troy Gonyea is terug van nooit weggeweest. Als tiener speelde hij gitaar met de leden van Muddy Waters’ band. Als gitaarslinger was hij ook present op twee Grammy genomineerde albums van Kim Wilson, performde bij The Fabulous Thunderbirds en toerde met Booker T en Marc Ford. Nu is er dus ‘Click Click Spark’ dat invloeden toont van Troy Gonyea's opmerkelijke muzikale reis. Het is blues, het is rock-‘n-roll, het is rootsmuziek. Het is Troy Gonyea’s muzikaliteit. Hij is dus niet in een eenzijdig hoekje te drummen. Originele melodieën in combinatie met zijn gepassioneerde vocalen en dat monsterlijk gitaargeluid. Brooks Milgate op piano en orgel, Roomful of Blues protegé Marty Ballou op bas en drummer Marty Richards, die heeft samengewerkt met bands als de J Geils Band, Joe Perry en Dizzy Gillespie, vormen de uitgelezen ritmesectie. We making a record tonight, it’s a secret; zo opent Troy zijn show met het opmerkelijke ‘A Few Words From Our Charming Host’. De punkrocker (Do The) ‘Curl Up And Die’ is nog beklijvende song, net zoals de rockballades That's Why I'm Crying’ en ‘As I Am’, dat alweer is ingekleurd met Troy opmerkelijke gitaarriffs. Het blues harp begeesterde ‘Bring It On Home’, origineel van Sonny Boy Williamson, is de meest swingende bluesy song op de plaat en divergeert met de slow blues ‘Tell Heaven’ en de rockabilly track ‘Georgia Slop’. Nog een laatste slow blues met ‘Jumping At Shadows’ vooraleer de aftocht te blazen met Magic Sam’s boogie ‘I Am Feeling So Good’. Knap!

Philip Verhaege

Foto

Now there is "Click Click Spark" that shows influences from Troy Gonyea's remarkable musical journey. It is blues, it is rock and roll, it is root music. It is Troy Gonyea music. So you cannot place it in a one-sided corner. Lively original melodies in combination with his passionate vocals and a monstrous guitar sound. Great stuff!

Binky Philips and The Planets: Established 1972 NYC

25/10/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Splitsville Or Bust
Drinking Gasoline
Just Fine Just Fine
Kinda Like It At The Time
Leave Me Hanging
Plumbing The Depths
Blink
Goodbye To All That
Sour Grapes
Wear Out The Grooves

Website Artiest:
The Planets

Bijna een halve eeuw punky rock ‘n roll brengen in zalen en clubs en nu pas een debuutalbum ter vereeuwiging uitbrengen? Hoe weird zijn die guys? Binky Philips is een Who-fan en voelde zich blijkbaar niet goed genoeg om de songs te registreren, alhoewel er indertijd voldoende positieve recensies én zelfs een platencontract bij een grote firma klaar lag. In 1972 gestart in New York City met ruige onafgewerkte punk zoals het hoorde in die tijd, nu tot op de noot gespeelde rock ’n roll. Het viertal vliegt ertegen aan met hun opgespaarde energie. Natuurlijk krijg je een déja entendu gevoel, vernieuwend is het niet. En de invloed van Roger Daltrey van The Who (volgens Binky) is ook ver te zoeken, de Ramones komen dichter in de buurt. Het guitar driven ‘Drinking Gasoline’ doet je dorstig achteruit blikken in alle eenvoud. ‘Leave Me Hanging’ hangt op aan de bassnaren van Mike Greenberg en de bleusrock gitaar van Binky Philips. Ook in ‘Blink’ weten beide gitaristen uit te blinken in de krachtlijnen van een melodie. Het betere werk dat raakt aan boeiende progrock. Om nadien met een kort en krachtig ‘Sour Grapes’ hun punky garagerock hun roots niet te verloochenen en te besluiten met een krakende vinylgroef in de bluessong ‘Wear Out The Grooves’.
Wat eerst een anachronisme op plaat lijkt, blijkt dan toch nog boeiend en oorvullend geheel in de plaatselijke pub.

Line-up:
Binky Philips (Guitar)
Mike Greenberg (Bass)
Nolan Roberts (Vocals)
Bobby Siems (Drums)

Marino Serdons

Foto

After half a century a debut record?? How weird can it be? But Binky star and his planets are still able to move on the groove. Finally on record enjoyable pub and club music in the seventies. Leave Me Hanging on the bar!

Various Artists: When The Clock Chimes Twelve

24/10/2019

DETAIL ALBUM

Tracks:

Ruth & Al: Real Gone Party
Hot Lips Page: Last Call For Alcohol
Paul Rich: Rock-A-Hula Baby
Sonny Burgess: Ain’t Got A Thing
Sandy Nelson: La Bamba Bossa Nova
Arthur Alexander: Where Have You Been All My Life
Etta James: W-O-M-A-N
Big Jay Mcneely: Strip Tease Swing
Red Smiley & The Vel-Tone Featuring Clint West: Take A Ride
Gino With Johnny Greek: Hand Clappin’ Time
Ray Charles: Hit The Road Jack
The Rivingtons: Mama-Oom-Mow-Mow (The Bird)
Stan Kenton And His Orchestra: Tequila
Barry Martin: Minnie The Moocher
Glenn Bland And The Rhythm Kings: When My Baby Passes By
Maureen Evans: Fever
Little Willie John: I’m Shakin’
Sam Cooke: Having A Party
Link Wray & His Wraymen: Ain’t That Lovin’ You Baby
Dean Martin And Nat ‘King’ Cole: Open Up The Doghouse (Two Cats Are Comin’ In)
The Goofers: Scotch On The Rocks
Li’l Millet And His Creoles: Rich Woman
Bob And Lucille: Demon Lover
Carl Perkins: Honey ‘Cause I Love You
Big Mama Thornton: I Smell A Rat
Dale Hawkins: Baby, Baby
The Lively Ones: Misirlou
Ben E. King: Will You Still Love Me Tomorrow

Eindejaar is synoniem voor feestperiode. Kerstmis is nog maar net voorbij of er mag reeds afgeteld worden om het nieuwe jaar te verwelkomen. Hoe en waar dit aftellen gebeurt is voor iedereen anders, de soundtrack erbij kan wel voor iedereen hetzelfde zijn. Daarvoor is deze compilatie, met als subtitel ‘It’s A Real Gone Party’ de ideale tool. 28 klassieke tracks die spijkers met koppen slaan. Ruth & Al zetten meteen de toon met ‘Real Gone Party’, een rockende rhythm & blues. De glazen worden opnieuw gevuld, maar het is nog lang niet tijd voor het onstuimige ‘Last Call For Alcohol’ van Hot Lips Page, wel voor het dansbare ‘Ain’t Got A Thing’ van Sonny Burgess. En je hoeft de dansvloer nog geen vaarwel te zeggen, want daar komt Sandy Nelson’s instrumentale versie van ‘La Bamba Bossa Nova’ al aan, waar de sax duidelijk een meerwaarde biedt. Let ook op Nelson’s drumsolo. Tijd voor een adempauze? Daar zorgt Arthur Alexander met het soulvolle ‘Where Have You Been All My Life’ wel voor. Genoeg gerust, rocken is de boodschap tijdens ‘Take A Ride’ van Red Smiley & The Vel-Tone Featuring Clint West. Nog steeds passief aan het genieten? Wees er dan maar zeker van dat de floorfiller ‘Hand Clappin’ Time’ je zonder pardon in beweging krijgt, net zoals het onweerstaanbare ‘Mama-Oom-Mow-Mow (The Bird)’ van The Rivingtons. Tijd voor een ‘Tequila’, gevolgd door een sublieme, meer dansbare, met scheurende sax geüpdatete versie van Cab Calloway’s klassieker ‘Minnie The Moocher’ door Barry Martin. Zin iets ruigers? Dan kan de vette gitaar van Link Wray and his Wraymen je zeker bekoren in de ‘dirty’ versie van Jimmy Reed’s ‘Ain’t That Lovin’ You Baby’. Ongewoon, maar zeker niet minder leuk, is het van doedelzak voorziene ‘Scotch On The Rocks’ van The Goofers. Nog eventjes surfen op de golven van The Lively Ones’ ‘Misirlou’ en dan mag Ben E. King afsluiten met het onbeantwoorde ‘Will You Still Love Me Tomorrow’.
Heerlijke songs, net zoals al die andere nummers van klasbakken als o.a. Etta James, Big Jay McNeely, Ray Charles, Little Willie John, Sam Cooke, Carl Perkins, Big Mama Thornton en Dale Hawkins.
Feesten, dansen en uit de bol gaan, daar zet ‘When The Clock Chimes Twelve’ je zeker toe aan. Oudejaarsavond, leuk gezelschap, een drankje, een hapje en ‘When The CLock Chimes Twelve’ in het afpeelapparaat en……Start the party!!!

Lambert Smits

Foto

New Year's Eve, countdown to the New Year, nice company, some drinks, some food ....... and start the party. Oh, forget something ..... put ‘When The Clock Chimes Twelve’ on. An unforgettable party is guaranteed. Party recommended!

Bo Diddley: Say Man, Back Again

22/10/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Say Man, Back Again
She’s Alright
Road Runner
My Story
Walkin’ And Talkin’
Crawdad
Gun Slinger
Signifying Blues
Not Guilty
Aztec
Pills
Call Me
You Can’t Judge A Book By The Cover

Bonus Tracks From Bo Diddley Is A Gunslinger:

Ride On Josephine
Doing The Craw-Daddy
Cadillac
Somewhere
Cheyenne
Sixteen Tons
Whoa Mule (Shine)
No More Lovin’
Diddling

From Bo Diddley Is A Lover:

Bo’s Vacation
Congo
Bo Diddley Is A Lover
Bo Diddley Is Loose
Love Is A Secret

De op 2 juni 2008, op 79 jaar overleden Bo Diddley behoeft weinig introductie, Deze vaak kleurrijk uitgedoste, met zijn rode rechthoekige Gretsch gitaar poserende legende, heeft in de fifties ontegensprekelijk bijgedragen tot de ontwikkeling van de rhythm & blues, blues en rock-‘n-roll. Meer nog, Diddley ontwikkelde zijn eigen ritme, beter gekend als de ‘Bo Diddley Beat’ of ‘Jungle Beat’. Een hypnotiserend en monotoon klinkend ritme dat duidelijk verwantschap vertoont met Afrikaanse ritmes. De Diddley Beat inspireerde veel muzikanten en werd vaak gekopieerd, maar zelden bereikte het, het origineel. Op een aantal van de op deze verzamelaar gebundelde songs, hoor je hoe het origineel dient te klinken. Die beat mag dan Bo’s handelsmerk zijn geworden, maar hij had ook wat rhythm & blues en rock-‘n-roll pijlen op zijn boog, zoals blijkt op dit album. Je krijgt niet alleen alle A en B kantjes van de singles die hij op het Checker label uitbracht, maar alle songs van zijn vijfde, in 1968 op de markt gebrachte studio-elpee ‘Bo Diddley Is A Gunslinger’. De eerste track daarvan ‘Gun Slinger’ krijg je als Checker 965 single. Bovendien werden een aantal tracks geput uit zijn album ‘Bo Diddley Is A Lover’. Nummers die vaak in coverversies opnieuw onder de aandacht kwamen. Zo coverden The Animals, The Who, Aerosmith, The Zombies, The Kinks, The Searchers, John Hammond, Van Morrison en The Fabulous Thunderbirds al nummers van deze Amerikaanse pionier.
‘I Don’t Sound Like Nobody’ zo omschreef Bo zelf ooit zijn sound. En gelijk had hij, de originaliteit die hij aan de dag legde, hoor je maar uiterst zelden.

Lambert Smits

Foto

Bo Diddley is known for his 'Bo Diddley Beat', although he certainly also influenced the development of rhythm & blues and rock & roll in the fifties. This compilation, covering all the A and B sides, which he recorded from 1959 to 1962, supplemented with the full album 'Bo Diddley Is A Gunslinger' and a number of tracks from the LP 'Bo Diddley Is A Lover' unmistakably show Diddley's originality. ‘I don't sound like nobody’, Bo himself once said, a statement that we fully endorse

Various Artists: The Twelve Rockin’ Days Of Christmas

20/10/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Sabers: A Cool, Cool Christmas
The Jive-A-Tones: Wild Bird
The Moods: Rockin’ Santa Claus
Otis Williams And His Charms: Little Turtle Dove
The Marshalls: Mr. Santa’s Boogie
Donald Woods & The Vel-Aires: Let’s Party Awhile
The Sportsmen: Reindeer Rock
The Four Tunes: Three Little Chickens
Santo & Johnny: Twistin’ Bells
Bobby Day: The Bluebird, The Buzzard & The Oriole
Big Joe Turner: Christmas Date Boogie
Tiny Topsy: Ring Around My Finger
Chuck Blevins, Jack Gale Orchestra And Chorus: Sleighbell Rock
Steve Stannard: Rocking Goose
Kathy And Jimmy Zee: Santa Claus Rock And Roll
Ron Scuderi: Swanee River Shake
Cordell Jackson: Rock And Roll Christmas
Reece Shipley And The Rainbows Valley Boys: Milk Bucket Boogie
Hank Snow: Reindeer Boogie
Jack Hammer With Hugo Peretti And His Orch.: Girl, Girl, Girl
Bobby Helms: Here Comes Santa Claus
Johnny Otis And His Orchestra, Vocals Darby Hicks, Lem Tally: Court Room Blues
Bev Munro & The Rhythm Rascals: Santa Bring My Baby Back
Billy Sproud With The Rock ‘N’ Roll Six: Rock Mr. Piper
Hank Ballard & The Midnighters: Santa Claus Is Coming
Gene Watson And The Rockets: Drummer Boy Rock
Connie Francis: I’m Gonna Be Warm This Winter
Jackie Wilson: I’m Comin’ On Back To You
The Martells: Rockin’ Santa Claus
Billy Fury: My Christmas Prayer

Alhoewel wij Kerstmis op 25 december vieren, is dat niet overal zo. Het hangt er maar van af welke kalender er gehanteerd wordt. Of het nu, zoals bij ons, 25 december of zoals elders, 7 januari is, feit is dat het overal een feest van verbondenheid is. Het geven van geschenken hoort al jaren bij het kerstgevoel. Jammer is echter dat het commercieel aspect meer en meer de bovenhand krijgt en er alzo voorbij gegaan wordt aan de essentie van Kerstmis. Maar goed, dit even terzijde, belangrijker is dit album, dat 30 met Kerst gerelateerde songs bundelt. Samensteller Mark Armstrong heeft met dit album een bedoeling. Feesten, dansen en het ontvangen van cadeautjes is één zijde van Kerstmis, het deel uitmaken van een christelijke viering of het ontspannen al dan niet met een kerstfilm, is de andere zijde. Met dit voor ogen grasduinde Mark andermaal in de rijke collectie van muziek uit de hoogdagen van de rhythm & blues, blanke rock-‘n-roll, hillbilly en doo-wop. Aangezien het album ‘The Twelve Rockin’ Days Of Christmas’ heet, bevat het ook twaalf pure rockin’ tracks. Die 12 tracks symboliseren de periode die ligt tussen de verschillende momenten waarop het kerstfeest gevierd wordt, namelijk tussen 25 december en 7 januari. Die periode begint met het instrumentale, in 1958 uitgebrachte, van toffe twanggitaar voorziene ‘Wild Bird’ van The Jive-A-Tones, gevolgd door de jumpin’ doo-wop ‘Little Turtle Dove’ van Otis Williams and his Charms. In datzelfde kader past ook ‘Three Little Chickens’ van The Four Tunes. Rockend doo-woppend is de manier waarop Bobby Day feest, terwijl de rauwe stem van Tiny Topster met het in 1957 op de markt gebrachte ‘Ring Around My Finger’, een stevige portie rhythm & blues serveert. Nog een instrumentaaltje komt er met ‘Rocking Goose’ van Steve Stannard. Voor de pianorocker ‘Swanee River Shake’ ging Ron Scuderi duidelijk de mosterd halen bij die andere pianowizzard, namelijk Jerry Lee Lewis. Verder rocken ook Reece Shipley and the Rainbow Valley Boy’s hillbillyend tijdens ‘Milk Bucket Boogie. Jack Hammer staat dan weer paraat met ‘ Girls, Girls, Girls’. Een weetje is dat Jack destijds nog opnames maakte voor het Belgische Ronnex label. Klasbak Johnny Otis laat de blues horen met ‘Court Room Blues’, een dialoog tussen ‘judge and artist’. Het sprookje ‘De Rattenvanger Van Hamelen’ leverde dan weer inspiratie voor Billy Sproud’s ‘Rock Mr. Piper’, waarna Gene Watson and the Rockets met ‘Drummer Boy Rock’, inclusief een heerlijke drumsolo, de twaalf rockende tracks vervolledigen. Maar er valt nog meer te genieten op deze verzamelaar met werk van o.a. The Marshalls, Santo & Johnny, Big Joe Turner, Hank Snow, Hank Ballard & The Midnighters, Jackie Wilson, Connie Francis en Billy Fury.
‘The Twelve Rockin’ Days Of Christmas’ is de ideale soundtrack voor een zorgeloze kerst en……..dit blinkertje hoeft na de Kerst niet noodzakelijk voor een jaartje in de platenkast te belanden.

Lambert Smits

Foto

Twelve sublime rocking tracks symbolize 'The Twelve Rockin' Days Of Christmas. Supplemented with rhythm & blues, doo-wop and a bit of hillbilly, these 30 tracks are the ideal soundtrack for the Christmas period and ........... this album does not necessarily have to be in the recordcase until Christmas 2020!

Mike Jacoby: Long Beach Calling

26/9/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Long Beach Calling
Here And Now
Pine Box
Your Love Song
Just In Case
Know Right Away
Smile
Hangers (A Christmas Tale)
BBQ Pit
Play Like Richards
Long Live The King

Website Artiest:
Mike Jacoby

Mike Jacoby riep onmiddellijk herinneringen op aan de meezinger ‘rock, rock, rockin’ on high school’. Zijn derde album rock ’n rollt dan ook als geen ander met enkele onverwachte homages. Het vorige album ‘Northeastsouthwest’ focuste op akoestische gitaar, ‘Long Beach Callin’ eert de elektrische gitaarsound. En hoe! De Titeltrack (Long Beach is ook zijn thuisbasis) verwijst naar ‘London Calling’ van The Clash. Een Amerikaanse rock ’n roll versie met een humoristische knipoog naar de bekende Engelse klassieker. Countryrock zit in de genen van elke Amerikaan, in ‘Your Love Song’ hekelt hij een echtscheiding. Helemaal leuk wordt het met ‘Play Like Richards’, een rechttoe rechtaan (straigth-up dus) rocker waarin hij zijn bewondering voor Keith Richards niet onder het beachzand verstopt. En wanneer je denkt dat Mike Jacoby’s humor opgebruikt is raad ik jullie aan om eens naar ‘Long Live The King’ (met viool- en pianopartij) te luisteren en op het einde 14 seconden te wachten…een bonus track (Yes, but) klinkt door de boxen. Weer een verwijzing naar het album ‘Londen Calling’ en ‘Abbey Road’ van The Beatles.
Long Beach Calling laat je nog eens kennis maken met originele rock ’n roll songs met heel veel positiviteit, humor en verrassingen. Knap!!

Line-up:
Mike Jacoby (All instruments

Special Guests:
Ann DeJarnett (Violin)
Art Bailey Jr. (Piano)

Marino Serdons

Foto

Long Beach Calling will surprise you with good old school rock ’n roll, a lot of humor and a positive vibe. Very original songs!

Various Artists: Sputnik Dance

5/9/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

The Equadors: Sputnik Dance
Vernon Green: Rocket Ship
Willie C. Echols: Satellite Stroll
Johnny Acey: Into Orbit
Paul Perryman: Satellite Fever
Bo Diddley: Moon Baby
The Missiles: Space Ship
The Raven: Hole In The Middle Of The Moon
The Drivers: Mr. Astronaut
Marty: Marty On Planet Mars Pt. 1
Danny Overbea: Space Time
The Cues: Destination 2165
Jimmie Haskel: Weightless Blues
Buchanan And Goodman: The Flying Saucer Pt.1
Hank Ballard And The Midnighters: The Float
Jesse Belvin And His Space Riders: My Satellite
The Teen-Clefs: There Goes Sputnik
Bob Roubian: Rocket To The Moon
Little Ernest Tucker: Gonna Get Me A Satellite
Sheldon Allman: Radioactive Mama
Big John: Astronote Boues
Syd Lawrence: U.F.O. (Men From Mars)
Winnifred Atwell And Het Piano: Spaceship Boogie
Timmie Rogers: Take Me To Your Leader
Merv Griffin: The Screamin’ Meemies From Planet ‘X’
The Jive Five: People From Another World
Lil Randolph (Madame Queen): Satellite Love
Big Charles Green: Rocking On The Moon To-Night

In de jaren ’50 was de wereld in het algemeen, en Amerika in het bijzonder, gefascineerd door de verovering van de ruimte. De lancering door de Sovjet Unie van de Sputnik 1 zorgde voor een heuse mediabelangstelling. Naast het feit dat de lancering in Amerika een zekere angst creëerde, was dit ook de aanzet voor science fiction novellen, films en comics. Het onderwerp liet ook de muzikanten niet onberoerd, met een groot aantal songs met al dan niet ‘space’ of ‘satellite’ in de titel, als resultaat. Zowel minder gekende artiesten als grootheden vlogen mee met de ruimteschepen. Bo Diddley deed dat met ‘Moon Baby’ en Hank Ballard and the Midnighters gingen mee met ‘The Float’. Ook wat de muziekgenres betreft was er voldoende diversiteit. Rhythm & blues, blues, rock-‘n-roll en doo-wop vonden allen hun plaatsjes in de ‘spaceships’. Vaak werden de songs nog doordrongen met geluiden alsof ze rechtstreeks uit de ruimte waren geplukt. Daarnaast waren humor en hilariteit meer dan eens terug te vinden. Een super knap voorbeeld hiervan is ‘The Flyer Saucer Pt. 1’ van Buchanan And Goodman, waar fragmenten uit bekende songs, de ruimtevlucht illustreren. Hilariteit van de bovenste plank! Voor de instrumentals werden ook de nodige zitjes gereserveerd. Die werden ingevuld door Jimmie Haskel met ‘Weightless Boogie’ en Winnifred Atwell met ‘Spaceship Boogie’.
‘Sputnik Dance’ is zonder meer een geweldige themaplaat geworden. Bovendien draagt samensteller Little Victor Mac aka Dj ‘Mojo’ Man deze compilatie op aan de eerste Afrikaanse / Amerikaanse astronaut Robert Lawrence, die geselecteerd werd voor het Manned Orbiting Laboratory project van Nasa. Een missie zat er voor hem jammer genoeg niet in. Lawrence overleed op 32 jarige leeftijd in een F-104 Starfighter crash, waarna zijn naam niet meer werd vernoemd…..tot nu. Gerechtigheid is geschied!

Lambert Smits

Foto

The conquest of space in the fifties did not leave the musicians untouched. This album provides you with a wonderful collection of 'space songs' and…… if you turn the volume knob a little further, the space ships are guaranteed to fly into your living room.

Jersey Swamp Cats: Go Cat Go!

1/8/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Jump, Jive And Wail
Cupcake!
Blue Monday
I Don’t Mind
Too Tired
Dance All Night
Tootie Ma Is A Big Fine Thing
I Get Evil
Shiny Gray Corvette

Website Artiest
Jersey Swamp Cats

Dit kwartet uit Orange, New Jersey kan je moeilijk in één rootsvakje stoppen. Of het nu New Orleans R&B, rock-‘n-roll, rockabilly of jumpblues betreft, de Jersey Swamp Cats switchen talentvol van het één naar het andere genre. Dat doen ze met een aantal klassiekers van o.a. Louis Prima, Fats Domino, Albert Collins, Professor Longhair en Albert King, aangevuld met vier originele nummers. Op het eerste zicht ben je geneigd te denken……hmmm een doordeweekse partyband. Maar zoals vaak, wordt je door de setlist om de tuin geleid. Partytime is het wel, maar wel op een hoog niveau. De party wordt meteen met succes gelanceerd met Prima’s ‘Jump, Jive And Wail’, inclusief knap werk op de zwarte en witte toetsen. Opvolger is een eigen nummer en wat voor één. Pure Chicagoblues inclusief de obligate gitaarsolo is de grondtoon voor ‘Cupcake!’. Pure klasse! Nog zo een klasbak van eigen makelij is het New Orleans ademend ‘I Don’t Mind’, heerlijk gezoet door blazers en piano. Shufflegewijs zet Albert Collins’ ‘Too Tired’ nog maar eens het talent van gitarist Don Leich in de spots, terwijl de bayou outfit de traditional ‘Tootie Ma Is A Big Fine Thing’ allerminst misstaat. ‘I Get Evil’, beter gekend als ‘Don’t You Lie To Me’, toont dan weer de bluesstandaardzijde van de Cats. Afsluiten doen de heren subliem met alweer een eigen nummer, ‘Shiny Gray Corvette’ een vette rock-‘n-roller.
Ondanks het feit dat de Jersey Swamp Cats geen blazers in hun rangen hebben en hiervoor bij de opnames beroep deden op sessiemuzikanten, maken gitarist Leich en pianist Gerry Gladston heel wat goed. Op zoek naar smaakvolle jumpblues, rhythm & blues, New Orleans blues of rock-‘n-roll? Stop je zoektocht en steek ‘Go Cat Go!’ van de Jersey Swamp Cats in je speler. Tevredenheid gegarandeerd!

Lambert Smits (4 ½)

Give me one good reason why this band is not better known, because I can’t come up with one. With well-chosen covers and extremely good original songs, Jersey Swamp Cats are the next big thing in jumpblues, rhythm & blues, New Orleans blues and rock & roll. What a fantastic release!

Jake Calypso and His Red Hot: My Foreign Love

24/7/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Don’t Miss The Train Man
My Foreign Love
Addiction Baby
You’re My Wonderful Love
When I Was 15
Chessboard Of Love
I Gotta Know
Fairy Tale
Comeback To Me
Gimme Your Love
You Fulfilled Me
The Queen Of The Road

Website Artiest
Jake Calypso and His Red Hot

De Franse Jake Calypso is een muzikale duizendpoot. Samen met zijn Red Hot brengt hij inmiddels legendarisch geworden ‘wild rockabilly’ live performances, maar daarnaast heeft de sympathieke Jake nog heel wat pijlen op zijn boog. Zo maakt hij ook deel uit van The Nut Jumpers, de band waarmee hij met ‘Boogie In The Shack’ een album afleverde dat bol stond van onversneden, pure, tot de essentie herleidde rockabilly en rock-‘n-roll. Tijdens zijn trip naar de U.S.A., waar hij de aan Elvis gerelateerde plaatsen bezocht, nam hij ter plekke met draagbare apparatuur een aantal songs van de King op. Minder bekende nummers, vaak ballades, die een plaats kregen op het prachtige album ‘100 Miles’. Inmiddels werkt Jake ook aan een project waarin hij de foto’s, video’s en opnames die hij destijds tijdens zijn trip naar Amerika maakte, wil bundelen in een box met cd, dvd en bijhorend boek. Dit is voorlopig nog toekomstmuziek, maar nu is er eerst zijn nieuw album ‘My Foreign Love’, dat hij samen opnam met zijn Red Hot band. Dit album laat trouwens weer een andere zijde van Calypso horen. Zo zijn de invloeden van Buddy Holly duidelijk hoorbaar, zoals in ‘You’re My Wonderful Love’ of ‘I Gotta Know’, al wenst Jake Buddy niet te kopiëren. Maar ook een zuchtje ska dringt er, mede door inbreng van de blazers, door in ‘Addiction Baby’. Met ‘When I Was 15’ blikt Jake, rockabillygewijs nostalgisch terug op zijn tienerjaren. Een song, die omwille van het ‘sing along’ karakter, ongetwijfeld live potten zal breken. Voor een tearjerker van jewelste zorgt opvolger, het ietwat poppy aandoend ‘Chessboard Of Love’ dan weer. Exotisch zwoel kondigt ‘Comeback To Me’ zich aan, waarna Jake zich met ‘Gimme Your Love’ met klasse door een soulsong werkt. Afsluiten doet hij in de enige, echte, alom gekende Calypsostijl en dat betekent wilde rockabilly op zijn best, met ‘The Queen Of The Road’.
Leuk is dat in het bijgevoegde tekstboekje de lyrics van ‘Don’t Miss The Train Man’, ‘Addiction Baby’, ‘Fairy Tale’, ‘Comeback To Me’ en ‘The Queen Of The Road’ in stripverhaalvorm worden weergegeven. Met ‘My Foreign Love’ laat Jake niet alleen nogmaals zijn veelzijdigheid horen, maar levert hij door middel van 12 eigen nummers, andermaal een dijk van een schijf af.

Lambert Smits (4 ½)

The French Jake Calypso belongs to the top of today's rockabillyscene. He already proved his versatility in abundance and he still adds a little extra with 'My Foreign Love', with some influences of Buddy Holly. Great album!

Los Torontos: vinyl EP

17/7/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Side A

No Te Vayas
Bim Bam

Side B

I Hate Life (Take Me Now Satan)
Chicken Necks

Website Artiest
Los Torontos

Afgelopen zondag lieten ze op het Sjock festival een alles verpletterende indruk na. Dit Spaans/Canadees combo gevormd rond leden van The Velvet Candles, MFC Chicken, Big Jamboree, Legacaster en The Kabooms gaf er een zelden geziene show weg. Hun platendebuut maakte het vijftal afgelopen jaar met deze EP, waarop vier nummers die perfect aansluiten bij hun live performance. Rock-‘n-roll uit de late vijftiger en begin zestiger jaren, gekenmerkt door gitaar- en saxsolo’s. Maar ook vocaal zit het helemaal snor. Immers met ritmegitarist Augie Burr, leadgitarist El Lega en saxofonist Spencer Evoy heeft Los Torontos bovendien drie veelbelovende stemmen in huis.
De A kant starten de heren in het Spaans, gevolgd door het opwindende ‘Bim Bam’ dat, zoals we live meemaakten, nu reeds een publiekslieveling is. Op de B zijde krijgen we een swingend, rockend en rollend ‘I Hate Life (Take Me Now Satan)’ van de hand van Spencer Evoy. Afsluiter is het van Don and Juan gekende ‘Chicken Necks’, nu opgesmukt met Spencers scheurende saxsolo.
Los Torontos zijn de nieuwste sensatie in rock-‘n-roll, zowel op plaat als live. Deze vinyl EP is te verkrijgen via http://www.kathrinarecords.es.

Lambert Smits (5)

What a hell of a band is Los Torontos. Formed by members of The Velvet Candles, MFC Chicken, Big Jamboree, Legacaster and The Kabooms, they bring splendid guitar and sax driven rock & roll from the late fifties en early sixties. These guys are the newest sensation in rock & roll, don’t miss them!

E.L.S Band: Dark Blues Sky

24/5/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Empty Arms
Palace Of The King
Bad Boy
Old Love
Big Legged Woman
Superstition
I’d Rather Go Blind
Turn Back The Hands Of Time
Feels Like Rain
Further Information
Need Your Love So Bad
Crosstown Traffic
Take Mine

Website Artiest
E.L.S Band

E.L.S Band komt uit Karlskoga, Värmland in Zweden. Daar werd ook de band opgericht in 2015.
Het repertoire was en zijn tot nu toe, fijn uitgekiende covers die blues, soul en heel wat rock-‘n-roll overspannen. De band heeft in de loop der jaren gespeeld op een groot aantal festivals en clubs, én heeft zo een trouwe fanbase opgebouwd. Ze promoten nu hun eerste full lenghte album ‘Dark Blues Sky’, op het label Sound Station Records. Stig Pettersson (gitaar, vocals), bassist Lasse Lövgren, drummer Erik Lindstedt en Hammond orgelvirtuoos/producer Peter Dahl trokken naar de Meadow Creek Studio. Samen blikten ze dertien coverversies in. Verwacht je hier aan geen flauw afkooksel van de songlist. Neen, de band geeft gelukkig een eigen twist aan de nummers. West Coast tunes zijn hier de hoofdmaat. Net zoals zijn opwindende gitaarriffs, de strakke drums en de zeer opwindende Hammond orgelarrangementen, leent Stig’s ruig stemtimbre zich perfect voor hun beoogde sound. Het volgende doel is nu om een album uit te brengen met eigen materiaal. De basis is alvast gelegd. Wij zijn fan, nu u nog..!

Philip Verhaege (4)

The repertoire was and is, until now, well-chosen covers that span blues, soul and some rock and roll. Stig's rough voice timbre lends itself perfectly to their intended sound. Just like his exciting guitar riffs, the tight drums and the very exciting Hammond organ arrangements. The goal now is to release an album with their own material. The basis has already been laid.

Johnny Kidd & The Pirates: Quivers Down The Backbone

10/5/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Please Don’t Touch
Growl
Feelin’
If You Were The Only Girl In The World
Steady Date
You Got What It Takes
Longin’ Lips
Shakin’ All Over
Yes Sir, That’s My Baby
Restless
Magic Of Love
Big Blon’ Baby
Weep No More My Baby
More Of The Same
I Just Want To Make Love To You
Linda Lu
Let’s Talk About Us
Please Don’t Bring Me Down
So What
I Want That
Hurry On Back To Love
A Shot Of Rhythm And Blues
I Can’t Tell

Bonus Tracks:

Please Don’t Touch (Live)
Growl (Live)
Dream Lover (Live)
Shakin’ All Over (Live)
Restless (Live)
Magic Of Love (Live)
That’s All You Gotta Do (Live)
My Babe (Live)
A Shot Of Rhythm And Blues (Live)
Dr. Feelgood (Live)

‘Quivers Down The Backbone’ wat zoveel betekent als ‘rillingen over je rug’ is niet alleen de titel van deze compilatie, maar ook een zin uit Johnny Kidd’s signature song ‘Shakin’ All Over’. Maar wie was die Johnny Kidd eigenlijk? Wel je mag gerust stellen dat Kidd de meest mythische figuur is van de Engelse rock-‘n-roll. Zijn identiteit, Frederick Albert Heath of Frederick Alfred Heath, geboortedatum 23 november of 23 december 1935 of 1939, verschilt naargelang de bron die je raadpleegt, al lijkt 1935 het meest aannemelijk. De datum van zijn overlijden weten we wel, namelijk 7 oktober 1966, toen Johnny op het hoogtepunt van zijn roem was. Van de man bestaan geen interviews en tevens zijn er geen beeldregistraties van zijn optredens bekend. Midden jaren ’50 toen in Engeland skiffle hoogtij vierde, had hij een eigen skifflebandje dat onder diverse namen optrad. Gestart op banjo switchte hij al vlug naar de gitaar. De eerste opname die hij maakte was ‘Please Don’t Touch’ een cover van de obscure vocalgroup The Bachelors. Opvolgers kwamen er met ‘If You Were The Only Girl In The World’, ‘Feelin’’, ‘Steady Date’ en ‘Longin’ Lips’. Met zijn volgende opname ‘Shakin’ All Over’ had hij meteen een voltreffer te pakken. Al ontstond het nummer bij toeval. Toen de band in de studio was om ‘Yes Sir, That’s My Baby’ in te blikken, had Johnny geen nummer voor op de flipzijde. Dus besloten ze om nog vlug een nummer in mekaar te steken. Het zou Johnny’s enige grote hit blijven, want latere opnames leverden niet het verhoopte succes op. De band moest het vooral hebben van hun wilde live performances. Pirate Brian Gregg vertelde later in een interview dat dit de reden was waarom hun platen niet aansloegen. De livesfeer kon namelijk niet in de studio gereproduceerd worden. En daar zit wel wat in. De eerste 23 studio-opnames op dit album, alhoewel ze knappe rock-‘n-roll en ballades bevatten, staan in schril contrast met de 10 rauwe liveopnames die als bonus werden toegevoegd.
Deze compilatie is niet enkel een eerbetoon aan één van Engelands grootste rockers, maar tevens een heerlijk tijdsdocument voor hen die de ‘old school rock & roll’ omarmen. Een aanrader!

Lambert Smits (5)

Although Johnny Kidd & The Pirates are known through their mega hit 'Shakin' All Over ', the band recorded a lot more beautiful things. This album that contains 23 studio recordings and 10 live tracks is therefore a must for fans of 'good old rock & roll'. Recommended!

Richie & The Rockets: To Infinity & Beyond

17/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

I Know Why
Your Love (All That I’m Missing)
Ma Ma Marie
Sally
Crazy Crazy Party
C’mon & Dance
Tonight I Fell In Love
She’s The Most
Bye Bye Paris
My Foolish Heart
Zing Went The Strings Of My Heart
Mack The Knife

Website Artiest
Richie & The Rockets

Dit Engels zestal katapulteert ons met veel kennis van zaken terug naar de glorieuze jaren vijftig, toen swing, rock-‘n-roll, rockabilly en doo-wop hoogtij vierden. Richard Oades kruipt als zanger in de huid van Richie en zijn kompanen op staande bas, leadgitaar, sax, piano en drums vormen samen The Rockets. Graag vermelden wij hierbij dat een band met zowel een saxofonist als een pianist in zijn gelederen, toch een streepje voor heeft als we het over de muziek van de fifties hebben. Dat is dan ook duidelijk te horen op ‘To Infinity & Beyond’, een album waar de heren gedurende 12 covers laten horen wat ze in hun mars hebben. Dat ze vocaal enorm sterk zijn en een sublieme samenzang niet uit de weg gaan, wordt duidelijk in opener ‘I Know Why’ een klasbak van een doo-wopper. Onmiddellijk daarop volgt het low swingend ‘Your Love (All That I’m Missing)’ dat we ook kennen van JD McPherson, maar origineel van The Bellfuries is. Met het alom gekende ‘Ma Ma Marie’ van The Gaylords, gaan we terug naar 1958. Richie en zijn Rockets zijn niet alleen knappe instrumentalisten, die voor heerlijke vocale harmonieën zorgen. Bovendien zijn ze ook wat genres betreft enorm veelzijdig. Swing, doo-wop en zelfs rock-‘n-roll serveren zij met klasse. Van dit laatste krijgen we een mooi voorbeeld in ‘C’mon & Dance’, inclusief een leuke pianosolo. Voor recenter werk grijpt de band naar ‘Bye Bye Paris’ van de Duitse Ray Collins Hot Club, waar de toevoeging van de accordeon het Parijse sfeertje nog een boost geeft. Afsluiten doen Richie & The Rockets met het alom gekende ‘Zing Went The Strings Of My Heart’ en ‘Mack The Knife’.
Met ‘To Infinity & Beyond’ levert de band zeker een mooi visitekaartje af. Het is alleen enorm jammer dat het zestal beroep doet op nummers die bij de liefhebbers van deze genres niet alleen door en door gekend zijn, maar die tevens geen nieuwe versie behoeven. Ofwel kiezen Richie en zijn maten voor hun volgend album iets minder gekende nummers, of nog beter ze nemen zelf de pen in handen. Binnen de kortste tijd zullen ze dan tot de top van de hedendaagse swingende bands kunnen doordringen.

Lambert Smits (4)

By means of 12 mostly well-known songs, the English Richie & The Rockets show that they are not only skilled instrumentalists, but also highly adepted in harmonious singing. If they pick out less well-known songs for their next album, or even better compose themselves, they will soon be among the top bands in the swing genre.

Georgina Peach & The Savoys: I’m On My Way

8/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Palm Of Your Hand
Early Times
I’m On My Way
Perfidia
I’d Rather Go Blind
Walking The Dog
If You Don’t Think
I Can’t Help Myself
I Know (You Don’t Love Me No More)
Honey Hush
God Trying To Get Your Attention
Money (That’s What I Want)

Website Artiest
Georgina Peach & The Savoys

Een betere titel voor hun debuutalbum hadden Georgina Peach & The Savoys niet kunnen kiezen, want inderdaad Georgina ‘Cheri Addo’ Peach is samen met haar kompanen onderweg naar een prachtige carrière. Niet verwonderlijk als je ziet dat ze zich laat omringen door de ‘crème de la crème’ van de Nederlandse muzikantenscene. Dat zijn supergitarist Jerome van Gasteren, aka CC Jerome, Roy Raaijmaker op piano en orgel, Evert Hoedt en Mikkel van der Meulen op de tenor- en baritonsax, Martin Ubaghs op bas en Darryl Ciggaar op drums. Voor dit album werden The Savoys aangevuld met percussionisten Gijs de Jong en Roel Blommers en Mischa van Dalsen die op ‘I Can’t Help Myself’ van The Four Tops de mondharmonica aan de lippen mag zetten. De opgang van Georgina leest als een roman. Als dienster in een café serveert ze, zoals steeds, ook die avond weer de drankjes. Dat doet ze ook voor de band die er komt optreden en er ietwat mistroostig bij zit. Reden is dat hun zanger vertrokken is. Georginas baas kent echter de oplossing. Hij fluistert CC Jerome in het oor dat zijn dienster een niet onaardige stem heeft. De band waagt het erop met een knal van een optreden als resultaat. Vorig jaar zagen we Georgina, toen nog met The Originators aan het werk op het Sjock festival. Wat we hoorden was een talent dat nog volop aan het openbloeien was. Dat stadium heeft Georgina nu resoluut achter zich gelaten, zoals ze op ‘I’m On My Way’ laat horen. Met 12 bekende en minder bekende covers, die de band toch van een persoonlijke touch weet te voorzien, laat Miss Peach haar veelzijdigheid horen. Soulvolle swing en rhythm & blues vormen de rode draad door het album. Aftrapper, het van Dolly Lyon geleende ‘Palm Of Your Hand’, zet meteen de kracht van Georginas prachtige stem, nog geaccentueerd door de stevige saxen en subtiel maar mooi pianowerk, dik in de verf. Met ‘Early Times’ wordt het tempo wat opgedreven. Soulvol, rockend en swingend, inclusief sublieme saxen weet Georgina ‘when rhythm & blues turns to soulful rock & roll’ te doen herleven. Dé verrassing kondigt zich aan met de door een lazy orgeltje onderbouwde vocale versie van ‘Perfidia’ dat zowel ska- als reggaefans zal doen watertanden. Etta James’ ‘I’d Rather Go Blind’ is reeds in ontelbare versies verschenen, maar zelden zo imponerend als deze. Gewoonweg subliem! Met Rufus Thomas’ ‘Walking The Dog’, met de inspirerende pianoklanken van Roy Raaijmaker voelen we ons onmiddellijk in het New Orleans van Professor Longhair en Dr. John. Het opzwepende ‘If You Don’t Think’ is dan weer hét uitgelezen moment waarop Jerome voluit op de zes snaren kan gaan. Heerlijk rockend werkt Georgina zich even later door ‘Honey Hush’, waarna ze in Keb Mo’s ‘God Trying To Get Your Attention’ het gospelkraantje volledig open draait.
Vlug je ontslag geven als dienster en je volledig op de muziek concentreren Georgina. Want met zo een fantastische band die jou perfect aanvoelt, is een gouden muzikale toekomst verzekerd.

Lambert Smits (5)

A new fantastic Dutch band is born! Georgina's powerful soulful voice and her excellent band make this album a must have.

Noble ‘Thin Man’ Watts: Honkin’, Shakin’ & Slidin’ (A Singles Collection 1954-1962)

7/4/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Mashing Potatoes: Noble Watts Quintet
Pig Ears And Rice: Noble Watts Quintet
Bohemian Daddy: The Marquis
Hope He’s True: The Marquis
Give It Up: Paul ‘Hucklebuck’ Williams, Feat. Noble Watts
Pass The Buck: Paul ‘Hucklebuck’ Williams, Feat. Noble Watts
South Shore Drive: Noble ‘Thin Man’ Watts, Feat. Paul Williams
Big Two Four: Noble ‘Thin Man’ Watts With Paul ‘Hucklebuck’ Williams
Need Your Love: June Bateman
Yes I Will: June Bateman
Easy Going, Part 1: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Easy Going, Part 2: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Midnite Flight: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Hard Times (The Slop): Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
I’m Walkin’ The Floor Over You: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Blast Off: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Rickey Tick: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
The Slide: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Shakin’: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Great Times: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
The Creep: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Flap Jack: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Hot Tamales: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
(The Original) Boogie Woogie: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Mashed Potatoes: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
Believe Me Darling: June Bateman
Come On Little Boy: June Bateman
The Beaver: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
The Frog Hop: Noble ‘Thin Man’ Watts & His Rhythm Sparks
What Ya Gonna Do: Noble Watts & June Bateman
Jookin: Noble Watts

De volgende honker die door Jasmine in de spots wordt geplaatst is saxofonist Noble ‘Thin Man’ Watts. Watts werd geboren in 1926. Toen hij zijn muzikale carrière begon midden jaren ’50 was hij dan ook jonger dan zijn collega’s saxofonisten. Misschien daardoor dat Watts bestempeld wordt als het vurigst en het meest baanbrekend. Alvorens zich op de tenorsax te storten, bekwaamde hij zich op viool en trompet. Na zijn studies trad hij dadelijk toe tot de band van The Griffin Brothers. Met hen maakte Noble in 1951 zijn eerste opname. Even later maakte hij de overstap naar het orkest van Paul Williams, met wie hij in het tv programma Showtime At The Apollo, artiesten als Joe Turner en Ruth Brown begeleidde. In 1954 nam hij, als The Noble Watts Quintet een single op. Tot dat vijftal behoorde ook Jimmy Smith op orgel en naar alle waarschijnlijkheid was het de later enorme bekendheid krijgende toetsenist. Watts was ook een korte periode te vinden bij de band van Lionel Hampton. Zijn solocarrière startte hij in 1957 voor het Baton label, waar hij zijn grootste hits zou opnemen. Al vlug was hij ook inzetbaar tijdens tournees van de op dat moment furore makende rock-‘n-roll sterren. Zo stond hij achter Chuck Berry, Jerry Lee Lewis, Dinah Washington, The Everly Brothers en waarschijnlijk ook Buddy Holly. Zijn grootste hit scoorde Noble met ‘Hard Times (The Slop)’, dat zelfs gitarist Duane Eddy aanzette om er zijn versie van op te nemen. Begin jaren ’60 huwde Watts met de blueszangeres June Bateman en concentreerde hij zich op June’s singles. Nadat het genre wat aan bekendheid inboette, werd Watts in de jaren ’80 herontdekt. Het Ichiban label bracht in 1990 het album ‘Noble & Nat’ uit, waarop Watts gekoppeld werd aan zijn goede vriend Nat Addeerde. In 2004, kort nadat The African American Museum Of Arts, The Noble ‘Thin Man’ Watts Amphitheatre opende, overleed de Thin Man.
Dit album bevat enkele vocale bluesy songs van June Bateman en hoofdzakelijk instrumentale nummers van Noble in diverse formaties. Zijn aanstekelijke rhythm & blues met het Noble Watts Quintet, de doo-wop samen met The Marquis, de swingende en meeslepende blues met het orkest van Paul Williams, waarna hij met zijn Rhythm Sparks en met scheurende sax naadloos aansloot bij de opkomende rock-‘n-roll, geven een prachtig beeld van Watts’ immens talent en veelzijdigheid. Een aanrader!

Lambert Smits (5)

Saxophonist Noble 'Thin Man' Watts could easily adapt to rhythm & blues, blues, doo wop and rock & roll. On the recordings on this album, in different line-ups, he clearly demonstrates that. A must have for sax fans!

The Retrobaits: All Systems Go

19/3/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

All Systems Go
Hey Mr Bottle
Cryin’ At My Front Door
Heartache Coming Your Way
I Just Know
Mmm That’s Nice
Hey Hey Hayley
Lonely Man
She’s My Little Girl
Cherry Bomb
Restart My Heart
Sleepy Time Gal

Website Artiest
The Retrobaits

Dit Engelse vintage rock-‘n-roll trio bestaat uit gitarist en zanger David Yates, Stuart T. Bates op staande bas en backing vocal en drummer Darren Webb, eveneens actief als backing vocal. Meteen wordt duidelijk dat The Retrobaits niet zomaar het dertiende rockabillybandje in een dozijn zijn. Neen, ze onderscheiden zich duidelijk van de massa in dit genre opererende groepjes. Hiervoor zijn er twee redenen. Een eerste is te vinden in het feit dat de band geen covers speelt. Alle 12 nummers zijn van de hand van frontman David Yates. Een tweede reden waardoor The Retrobaits niet verdrinken in de massa, is te vinden in de diverse stijlen die de originele nummers bestrijken. Authentiek trappen ze af met de titeltrack, een klepper van een ‘rockabilly 50’s style’ nummer. Knap clean klinkend gitaartje, imponerende zang en een niet te ontsporen ritmesectie, dat gevolgd wordt door het pittige ‘Hey Mr Bottle’, waar de gitaar naar Burnette knipoogt. Zelf leggen The Retrobaits de lat hoog en diversiteit is de rode draad door het album. Met ‘I Just Know’ klinken ze zelfs als de ‘vocal groups’ uit de fifties, waar ze andermaal origineel uit de hoek komen door een parlando passage in te lassen. Verrassend is ook ‘Mmm That’s Nice’, waar Stuart en Darren in de huid van echte doo-woppers kruipen. Dat herhalen de heren nogmaals in ‘She’s My Little Girl’. Nog meer originaliteit klinkt door in het poppy ‘Lonely Man’ vanwege de smaakmakende tempowisselingen. Voor een romantisch moment kan je terecht bij de slow en tevens afsluiter ‘Sleepy Time Gal’, met een mooie inbreng van labelbaas Alan Wilson op Hammond.
The Retrobaits profileren zich op dit album als een hecht spelend trio met 12 ijzersterke originele en vooral melodieuze nummers die erg gevarieerd klinken. Uitermate geslaagd album!

Lambert Smits (5)

The English The Retrobaits deliver a splendid album with 'All Systems Go'. Diversity is an asset! Expect authentic rockabilly, rock 'n' roll and doo-wop of an extremely high level, all to be found in 12 super melodic original songs. A must have!

Various Artists: Do You Mean It (Earthquakes From The Gitbox)

13/3/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Memphis Slim: Let The Good Times Roll Creole
Al Vance: Every Woman I Know
Mickey And Sylvia: Shake It Up
Clearwater: Momie Momie
The Midnighters: Open Up The Back Door
Johnny Watson: Lookin Back
T-Bone Walker: The Reason
The Cals: Country Woman
Rev. Utah Smith: Two Wings
Sister Rosetta Tharpe: Strange Things Happening Everyday
Big Mac: Rough Dried Woman Pt.1
Edgard Blanchard: Mr. Bumps
Nathaniel Mayer: I Had A Dream
Ike Turner And His Kings Of Rhythm: Do You Mean It
Danny Cobb: My Isabella
Roy Montrell: Mudd
Little Milton: I Need Somebody
The Del-Rays: Dimples
Elmore James: Shake Your Moneymaker
Smokey Smothers: I Ain’t Gonna Be No Monkey Man No More
Jimmy Nolen: The Way You DO
Charlie Lucas Combo: Walkin’
Pearl Bailey: You Gotta Dance
Earl King: Come On Pt. 1
John Fred: Lenne
Guitar Shorty: Irma Lee
Howlin’ Wolf: Rockin’ Daddy
Robert Ward: Your Love Is Real

Na ‘Burning Frets’, ‘Work With It’ en ‘The Big Push’ is ‘Do You Mean It’ het vierde album in de rubriek ‘Guitar Killers’, die deel uitmaakt van de Koko-Mojo serie. Titeltrack die afkomstig is van de op dit album opgenomen song van Ike Turner And His Kings Of Rhythm. De opkomst van de elektrische gitaar zorgde er ontegensprekelijk voor dat het instrument een bijzondere plaats innam in de ontwikkeling van de blues, rhythm & blues en rock-‘n-roll. Het aantal kwalitatief hoogstaande songs in deze genres, uit het midden van de vorige eeuw is dan ook quasi onuitputtelijk. Samensteller Little Victor heeft ook nu weer uitermate zijn best gedaan om 28 fantastische nummers te bundelen. Nummers die de diverse stijlen illustreren. Memphis Slim vliegt er dadelijk in New Orleans stijl in met ‘Let The Good Times Roll Creole’, op de hielen gezeten door de rock-‘n-roll van Al Vance met ‘Every Woman I Know’. Ook nu weer presenteren zich een pak klinkende namen. Van Johnny Watson, die later ‘guitar’ als nickname toevoegde, krijgen we het opzwepende ‘Looking Back’, gevolgd door de sublieme, uit de duizenden herkenbare sound van grootmeester T-Bone Walker met ‘The Reason’. Voor een instrumentaal bluesje kan je dan weer terecht bij Edgard Blanchard’s ‘Mr. Bumps’, een mooi samengaan van gitaar en sax. In dezelfde categorie speelt ook Roy Montrell met ‘Mudd’.
Een minder gekend, maar daarom niet minder leuk nummer is de boogie ‘Lenne’, de flipside van het in 1964 uitgebrachte ‘You’re Mad At Me’ van John Fred. Later oogstte hij samen met zijn Playboys een dijk van een hit met ‘Judy In Disguise’. Verder herbergt dit album legendes als Sister Rosetta Tharpe, Little Milton, Elmore James, Smokey Smothers, Guitar Shorty, Howlin’ Wolf en Robert Ward. Prachtige verzameling!

Lambert Smits (5)

The rise of the electric guitar undeniably contributed to the development of the blues, rhythm & blues and rock & roll. Little Victor once again bundled 28 superior guitar songs from the last century. And as always ‘no fillers, only killers’. Great compilation!

The DeadShots: Wanted

25/2/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Wanted
Blood Sweat & Beer
Lovin’ Man
Can’t Dance
Everything’s Alright
Lovin’s Easy
Dream Baby
Boppin’ Gal
Cry Over You
Dance With The Devil
Mean Girl
Run On
Ain’t No Rest For The Wicked
Mean Girl (radio friendly version)

Website Artiest
The DeadShots

Het Engelse Western Star Records, voluit The Western Star Recording Company, is één van die labels, die bands die de muziek uit de fifties niet alleen in stand houden, maar ze tevens een hedendaagse twist geven, de kans geeft om hun songs te vereeuwigen. Eén van hen die zeker onze aandacht verdient zijn The DeadShots. Dit viertal wordt gevormd door Matt Waterhouse (lead voc., rhythm gtr), Billy Jenkinson (gtr), Kev Griffiths (bass) en Jack Smith (drums, back.voc.) ‘Wanted’ is het eerste album van deze Engelse ‘wild rockabilly band’ voor het Western Star label. Wild mag je hen zeker noemen. In ‘good old 50’s style’ vliegen ze er onmiddellijk stevig in met de titeltrack. Hier staat een vakkundige en vooral hechte band. Gitaren, bas en drums zitten prima in mekaar verstrengeld, zonder elkaar voor de voeten te lopen. Dat blijft trouwens zo gedurende het hele album. ‘Blood Sweat & Beer’ drijft op een heerlijke gitaarriff, die later overgaat in een opzwepende solo. Rustpauzes? Niet besteed aan dit viertal. Alle remmen los en in overdrive, is de boodschap. ‘Can’t Dance’ mag dan wel de titel zijn en misschien van toepassing op dit viertal, maar hoe je als luisteraar hierbij roerloos kan blijven, is mij een raadsel. Ook vocaal worden hier spijkers met koppen geslagen. Als Matt zijn stembanden de teugels geeft, wordt je zonder meer overdonderd. Luister maar eens naar het tevens van een onweerstaanbaar gitaartje doordrongen ‘Lovin’ Easy’, waaaaauuuuw! Met ‘Dream Baby’ wordt een heel klein beetje gas teruggenomen, maar met opvolger ‘Boppin’ Gal’ is het weer ‘pedal to the metal’ geblazen. ‘Run On’ luidt boogietime in en met enige cover, het bij Cage The Elephant geleende ‘Ain’t No Rest For The Wicked’, wordt het rijtje gesloten. Als bonus krijg je nog de radioversie van het tevens op het album staande ‘Mean Girl’.
Met ‘Wanted’ hebben The DeadShots zich zelfzeker bij de top van hedendaagse rockabillybands gepositioneerd, daar bestaat geen twijfel over.

Lambert Smits (5)

The DeadShots serve in an amazing way in the fifties rooted rockabilly and rock 'n' roll with a contemporary twist. This album makes you rock like you never did before. Congratulations DeadShots!

Ivory Joe Hunter: Since I Met You Baby And All The Hits 1945-1958

8/2/2019

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Ivory Joe Hunter with Johnny Moore’s 3 Blazers
Blues At Sunrise

Ivory Joe Hunter & His Band
Seventh Street Boogie
Ivory Joe’s Boogie
Pretty Mama Blues
She’s A Killer
San Francisco Blues
Don’t Fall In Love With Me
What Did You Do To Me
I Like It
Waiting In Vain
Blues At Midnight
Guess Who
Landlord Blues
Jealous Heart
All States Boogie
I Almost Lost My Mind
Quit My Pretty Mama
S.P. Blues
I Need You So
It’s A Sin

Ivory Joe Hunter and His Ivory Tones

It May Sound Silly
I Got To Learn To Do The Mambo
A Tear Fell
Since I Met You Baby

Ivory Joe Hunter with Ray Ellis Orchestra

Empty Arms
Love’ A Hurting Game
Yes, I Want You

Alhoewel pianist en zanger Ivory Joe Hunter tot de legendarische artiesten behoorde in de rhythm & blues van eind jaren ’40 begin jaren ’50, wordt er in de annalen van de Amerikaanse rootsmuziek weinig aandacht aan hem besteed. Zijn carrière ontwikkelde zich ook op het scharniermoment waarop rhythm & blues de voedingsbodem werd voor rock-‘n-roll. Later zou hij zelfs opnames maken die meer de poprichting insloegen. Als tiener leerde Joe zichzelf piano spelen, terwijl hij zijn zang bijschaafde, zoals zovelen, in het plaatselijk kerkkoor. Later werd hij vooral beïnvloed door de smooth pianosound van Charles Brown. Maar door deze gelijkenis kon hij moeilijk een platencontract versieren. Dus startte Joe in 1945 zijn platen zelf te persen op zijn eigen label, Ivory Records genaamd. Voor zijn debuut ‘Blues At Sunrise’ huurde hij The Blazers in. De plaat kende zo een succes, zodat Hunter het persen amper kon bijblijven. Hij trok met de opname naar het beter georganiseerde Exclusive label, waarna hij op de derde plaats van de rhythm & blues charts terecht kwam. Lang bleef hij echter niet bij Exclusive en stichtte hij andermaal een eigen label. Dat werd Pacific, maar het kende weinig succes. Dus trok Ivory Joe naar 4 Star, die hem met ‘Pretty Mama Blues’ tot op de eerste plaats van de charts bracht. Ivory Joe Hunter zou daarna nog bij King, MGM en Atlantic onderdak vinden. Zijn grootste hit scoorde hij met ‘Since I Met You Baby’, dat ondertussen meermaals gecoverd werd door artiesten als BB King, Sonny James, Jerry Lee Lewis, Dean Martin en zelfs Neil Young. Dichter bij huis, in Nederland namelijk, werd het nummer ook opgenomen door Oscar Harris.
Het Jasmine label, gekend om zijn sublieme compilaties, geeft op dit album een fraai overzicht van het oeuvre dat Ivory Joe Hunter opnam in de periode van 1945 tot 1958. Naast zijn eerste opname ‘Blues At Sunrise’ en de megahit ‘Since I Met You Baby’, krijg je opnames die hij maakte met zijn eigen band, alsook met het Ray Ellis Orchestra. Rhythm & blues, rock-‘n-roll en sentimentele ballades, inclusief zijn bekende smooth klinkende piano wisselen mekaar prachtig af.
In het verloop van het album hoor je de evolutie die Hunter doormaakte. ‘Since I Met You Baby And All The Hits 1945-1958’ mag dan ook terecht gezien worden als een eerherstel aan de in 1974 overleden Ivory Joe Hunter.

Lambert Smits (5)

The Jasmine label, known for its beautiful compilations, surprises once again with a well-composed collection of songs that the legendary rhythm & blues pianist Ivory Joe Hunter recorded in the period from 1945 to 1958

Big Jay McNeely: King Of The Honkers (Selected Singles 1948-1952)

16/12/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Wild Wig
Deacon’s Groove
The Deacon’s Hop
Artie’s Jump
Sunday Dinner
California Hop
Man Eater
Cherry Smash
Blow Big Jay
Willie The Cool Cat
Road House Boogie
Hoppin’ With Hunter
K & H Boogie
Jay’s Frantic
Deacon’s Blowout
Let’s Split
Real Crazy Cool
All That Wine Is Gone
Insect Ball
Let’s Do It (Deacon’s Hop)
Deacon Rides Again
Blow, Blow, Blow
Jay Walk
Night Ride
Jet Fury
Deacon’s Express
The Goof
Big Jay Shuffle
Just Crazy

‘King Of The Honkers (Selected Singles 1948-1952)’ is één van de vier nieuwe releases die het Jasmine label wijdt aan de frontmannen/saxofonisten van de in de jaren ’50 opererende bigbands. De overige drie saxofonisten die het rijtje vervolledigen zijn Willis ‘Gator Tail’ Jackson, Buddy Lucas en Sam ‘The Man’ Taylor.
Op 29 april 2017 vierde Cecil James McNeely, Big Jay’s echte naam, nog zijn 90ste verjaardag, maar jammer genoeg moest hij, als enig overgebleven honker uit de fifties, op 16 september 2018 zijn strijd tegen kanker opgeven. In Jay’s hoogdagen zag rock-‘n-roll het levenslicht, een genre dat Big Jay omarmde, waardoor hij geliefd was bij zowel de rhythm & bluesfan als de meer naar rock-‘n-roll overhellende muziekliefhebber. Beïnvloed door het werk van Illinois Jacquet en Lester Young, startte Jay op sax samen met zijn broer baritonsaxofonist Bob. Bob is trouwens vaak te horen op de op dit album verzamelde nummers. Ontdekt werd Big Jay door Johnny Otis, die hem tevens inhuurde voor zijn ‘Barrelhouse Stomp’. Met zijn tweede opname ‘The Deacon’s Hop’ had McNeely de hoofdvogel afgeschoten. Hij stootte door tot nummer 1 in de Bilboard R & B charts in februari 1949. Later nam hij nog op voor labels als Savoy, Exclusive, Aladdin, Imperial en Federal. Het flamboyante ‘honkers’ genre werd in gang gezet met de solo van Illinois Jacquet op The Lionel Hampton Orchestra’s hit in 1942, ‘Flying Home’. Honkers waren niet alleen sublieme muzikanten, live wisten ze het publiek als het ware te hypnotiseren met hun vaak op hun rug liggend gespeelde solo’s. Big Jay ging met zijn gekleurde pakken en zijn in het donker oplichtend instrument zelfs nog een stap verder. Midden jaren ’50 verdreven de vaker opduikende gitaarsolo’s deze van de sax wat naar de achtergrond, waardoor het instrument eerder in een begeleidersrol werd geduwd. Jay’s opnames voor Warner Brothers Records luidden min of meer het einde van zijn carrière in, waarna hij een job aannam bij de US Postal Service. Jay zou die blijven uitoefenen tot aan zijn pensioen. De muziekmicrobe woekerde echter gelukkig verder, wat resulteerde in opnames voor het in Engeland gevestigde Ace label.
Dat Jay een formidabele saxofonist was, die zijn publiek compleet uit de bol kon doen gaan, ervaar je op dit album. Zoveel decennia later, heeft zijn muziek nog geen greintje aan kracht ingeboet. Met ‘Big Jay McNeely: King Of The Honkers (Selected Singles 1948-1952)’ heeft Jasmine andermaal een fantastisch album in haar catalogus.

Lambert Smits (4 ½)

Fantastic collection of songs that Big Jay McNeely recorded for various labels in the period 1948-1952. The Jasmine label rightly defines him as 'King Of The Honkers'. He sure was!

Various Artists: Wild Life (And All About Love)

24/11/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Chuck Cole: My Bonny
Lil Preacher Boy: Won’tcha Be My Girl
Eddie Daniels: Playin’ Hide Go Seek
Cliff Chambers: Contract Of Love
Rudy Greene: Wild Life
Jesse Allen: Love My Baby
Jimmie Newsome: I’m Afraid I Love You
Paul Preston: Twisted
Redd Foxx: Real Pretty Mama
Donnie Boyd: Li’l Girl, Li’l Girl
Pete Willis: Baby Baby Baby
Lloyd Price: Right Kind Of Girl
Davey Jones: The Chase
Vernon Anders: All Messed Up
Ronnie Love: Chills & Fever
Harold Burrage: She Knocks Me Out
Screamin’ Jay Hawkins: My Kind Of Love
The Admiraltones: Hey Hey Pretty Baby
Andre Williams: Don’t Touch
Louis Armstrong: Talking About You Young
Tippie & The Clovermen: Gimme, Gimme, Gimme
Big Charles Green: You Excite Me Baby
Doc Starkes: Love Me Like Crazy
Ben Hughes: Crazy Man
Jimmy Tender Hart: I Dare You Baby
Willie Egans: Wow Wow
Johnny Knight: Little Ann
Billy Lamont: Hear Me Now

Het veertiende album in de Koko-Mojo reeks belicht met de titel ‘Wild Life (And All About Love)’ andermaal de liefde. Wanneer je de cover een beetje bekijkt, wordt al vlug duidelijk welk facet van de liefde op dit album aan bod komt. Ook nu weer doet Little Victor dit aan de hand van vaak obscure, maar steeds schitterende opnames. Het valt andermaal op hoeveel kwaliteit de opnames die labels als o.a. Big Star, Duplex, Dootone, Cobra en Future destijds maakten, bevatten. Ook nu weer gaan stomende rhythm & blues en ontluikende rock-‘n-roll hand in hand. In opener, een aanstekelijke rhythm & bluessong ‘My Bonny’, geeft Chuck Cole meteen aan wie zijn hart gestolen heeft. Rhythm & blues in alle toonaarden en vormen tref je hier aan. Een beetje New Orleans klinkt door in Pete Willis ‘Baby Baby Baby’, die duidelijk beseft dat hij een brug te ver is gegaan in de liefde. Liever iets meer rock-‘n-roll en sax, dan kom je bij Lloyd Price’s ‘Right Kind Of Girl’ zeker aan je trekken. Bovendien waren de artiesten uit de jaren vijftig keien in het gebruik van metaforen om het liefdespel weer te geven. Dat blijkt overduidelijk in het merendeel van de hier verzamelde nummers. De rock-‘n-roll was een vaste waarde geworden, waar ook Harold Burrage zich toe aangetrokken voelde. In het oog springende namen op dit album zijn zeker Screamin’ Jay Hawkins en Louis Armstrong. De eerste doet in zijn onvervalste rauwe stijl een doekje open over zijn voorkeur van liefde in ‘My Kind Of Love’, en dat belooft. Een nog jonge Louis Armstrong komt dan weer eerder verrassend en spectaculair uit de hoek in ‘Talking About You Young’.
Het hoeft verder geen betoog dat ‘Wild Life (And All About Love)’ een plaats verdient in de collectie van liefhebbers van authentieke rhythm & blues en rock-‘n-roll.

Lambert Smits (5)

Once again love, but in a separate way, is the subject of this beautiful compilation in the Koko-Mojo series. If you take a look at the cover, you will soon know which love will be discussed. Again you will hear authentic infectious rhythm & blues and rock & roll. Do not miss this album, because it's again a awesome release!

Various Artists: (Please Be My) Voo Doo Lou

23/11/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Rayvon Darnell: Chicken Little
Joe Gaines: Voo Doo Lou
Gene And Billy: It’s Hot
Carl Simpson: Baby Blues Rock
Artie Wilson: Tarzan
Rich McQueen: Who’s That Under My Bed
Little Johnny McCall: Half Ton Tillie
Johny Garewood: Love Birds
Chuck Higgins: Blacksmith Blues
Lonesome Sundown: Gonna Stick To You Baby
Roy Tann: Your Drivers License, Please
Willie Egans: Rock And Roll Fever
Dossie Terry: Skinny Ginny
The Emersons: Dr. Jekyll and Mr. Hyde
H Bomb Ferguson: No Sackie Sack
Bob Williams: My Goose Is Coocked
Jimmy Butler: Trim Your Tree
Johnson Boudreaux & The Jokers Orch.: Love Money
Big Bill Schaeffer: I Hate, But I Like Popcorn
Roosevelt Sykes: Sputnik Baby
Clarence W. Samuels: Slippity
Percy Welch & His House Rockers: Nursery Rhyme Rock
Leon Peels: Cottonhead Joe
Joe Benson: Rock ‘n’ Roll Jungle
Percy Welch & His House Rockers: Back Door Man
Big Moose: Puppy Howl Blues
Ben Hughes: Sack
Jimmy Shaw: Big Chief Hug-Um An’ Kiss Um

De achterliggende boodschap die zich achter deze titel verschuilt, kunnen we niet zo dadelijk ontdekken. Maar aan de cover te oordelen is het een ietwat exotisch uitziend manspersoon waar menig vrouw naar verlangt. Waar we wel zeker van zijn is dat Joe Gaines met ‘Voo Doo Lou’ een knallende rock-‘n-roll song wist vast te leggen, terwijl Carl Simpson er een humoristisch getint ‘Baby Blues Rock’ aan toevoegt. Nog meer humor zit er aan te komen in het op sax drijvende ‘Your Drivers License, Please’ van Roy Tann. Humor die trouwens nog vaak de komende nummers op smaak zal brengen.
Op dit album ligt de nadruk meer op de toen reeds goed ingeburgerde rock-‘n-roll. Verwacht dus door gitaren, rollende toetsen en saxen verwende vinnige nummers. Toch krijgt de blues en rhythm & blues nog de nodige aandacht met werk van o.a. Chuck Higgins, Lonesome Sundown, Roosevelt Sykes en H Bomb Ferguson.
Bekende en minder bekende labels, waaronder Tampa, Arcadia, Spark, Caveman, Excello, DeLuxe, Specialty, Imperial, DOT en Big Bang leverden andermaal de formidabele nummers voor deze dansbare schijf. Wat ook het vermelden waard is, is dat alle cd’s in deze reeks een prima geluidskwaliteit hebben en bovendien haal je met deze serie een groot aantal songs in huis, die de tand des tijds moeiteloos hebben doorstaan en meestal onvindbaar zijn.

Lambert Smits (5)

It is starting to become predictable, but we can not help it either. On this album the emphasis is more on rock & roll, so that we can again speak of an absolute must have.

Various Artists: Holy Smoke (Don’ Let Love Fool You!)

22/11/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Baby Clifford King: Want To Jump With You
Johnny Stewart: A Whole Lot Of Lovin’
Jimmy Shaw: Take A Chance On Me
Tony Allan: Holy Smoke Baby
Jay Nelson: Don’t You Want A Man Like Me
Jaguars: Ginny Ginny
Rufus Gordon: Long Tall Sally
Nat The Cool Cat: Come By Here
Juke Boy Barner: Rock With Me Baby
Prince Royals: Anna Mae
Elmar Parker: You Know I Love You
Eddie Alexander & The Greats: I’m In Love
Ernie Williams: My Pretty Baby
Freddie Williams & The Keynotes: Linda-Lu
Piney Brown: Sugar In My Tea
Jimmy McPhail: Ding Dong Babe
Billy Fair & Orch.: I’ll Be True To You
Little Johnny Cook: Try Our Love
Leo Price & Band: Hey Now Baby
Jimmy Trotter: Hungry And Thirsty
Sonny Boy Williams: Alice Mae Blues
Lenny Johnson: Walk Ginny Walk
Eddie Moore: Touch Of Your Love
Hayward Lee: My Love
Johnny Spain: I’m In Love
Joe Boots: Squeeze Me
Modest ‘Show Stopper’ Clifton: Pretty Little Baby
Frank Linkenberg: Ball Of Fire

‘Holy Smoke (Don’ Let Love Fool You!)’ is reeds het twaalfde album in de door Koko-Mojo Records uitgeven reeks met toppers uit de rhythm & blues en rock-‘n-roll uit de helft van vorige eeuw. Ook nu weer heeft samensteller Little Victor het onderste uit de kan gehaald om ook dit album weer te vullen met sublieme opnames uit de hoogdagen van hogergenoemde genres. Ieder album in deze reeks kadert in een bepaald thema. Het thema van deze release, die in de titel vervat zit, behoeft zeker geen verdere toelichting. Aan de hand van bekende en minder bekende, maar in elk geval knappe obscure opnames, geeft dit album een mooi beeld van de muziek waarop men zich destijds in de clubs amuseerde. Baby Clifford King mag de spits afbijten met de aanstekelijke rhythm & blues ‘Want To Jump With You’. En dan ben je vertrokken voor goed 66 minuten stomende muziek.
Rockend en rollend op Little Richard wijze voert Tony Allan je door de titeltrack. Wie nog bij Penniman te rade ging, zijn de Jaguars met ‘Ginny Ginny’, waarin een sublieme solo op de zwarte en witte toetsen. Het grootste deel van deze opnames zijn originele nummers, wat we alleen maar kunnen toejuichen. Gedurende meer dan een uur, val je dan ook van de ene verbazing in de andere. Swingende authentieke rhythm & blues, maar ook de rhythm & blues die de voorbode was voor de op stapel staande rock-‘n-roll maken dit album weer uiterst genietbaar.
‘Holy Smoke (Don’ Let Love Fool You!)’ adviseert om de liefde, wanneer ze zich aandient, met beide handen te grijpen, alvorens donkere wolken haar naar het verleden doen verdwijnen. Deze 28 overheerlijke nummers zijn hiervoor de ultieme soundtrack.

Lambert Smits (5)

We would like to repeat that this album in the serie released by Koko-Mojo is once again full of rousing, danceable rhythm & blues and rock & roll. Music that will certainly give a helping hand to love. But don’t forget .......... Don’t Let Love Fool You. Enjoy!

Shaun Young: Movin’

21/11/2018

Foto

DETAIL ALBUM

Tracks:

Movin’
Things Will Never Be The Same
I Plead The 5th
More Than Any Tongue Can Tell
Baby Stop Your Jivin’ Me
Drink Til I Can’t Feel The Pain
My Heartache’s Been Confirmed
Got It Made
Someday
Set Me Up
When You Do That
Knockout

Website Artiest
Shaun Young

Shaun Young is niet alleen lid van rockabillyband High Noon, maar heeft zijn talenten ook ten dienste gesteld als zanger, gitarist en sporadisch als bassist van o.a. The 3 Ringers en The Texas Blue Dots. Daarvan kunnen we trouwens op dit schijfje genieten, want beide bands verdelen hier de opnames onder mekaar. Young is tevens gekend als drummer, maar die job laat hij hier over aan Bobby Trimble bij The 3 Ringers en Alberto ‘Woody’ Telo bij The Texas Blue Dots. Naast frontman Young en eerder genoemde drummer maken Tjarko Jeen op leadgitaar en Todd Wuffmeyer op staande bas deel uit van The 3 Ringers. Voor The Texas Blue Dots, zijn dat naast Shaun en Alberto, pianist Massimo ‘Jerry’ Gerosa en upright bassist Paolo ‘Tropicana Joe’ Bortolomiol. Op acht nummers spelen The 3 Ringers, terwijl The Texas Blue Dots de resterende vier voor hun rekening nemen. In onvervalste fifties rockabillystijl wordt er afgetrapt met de titeltrack. Een helder clean gitaartje, een sobere maar soliede ritmesectie en Young’s heerlijk retro’s stemgeluid zetten de toon. Iets meer hillbilly komt aan de oppervlakte met ‘Things Will Never Be The Same’, terwijl ‘I Plead The 5th’ ook wat country in zich draagt. Shaun kent zijn voorbeelden, zoveel is duidelijk. Buddy Holly, inclusief gitaarpatroon, klinkt door in ‘More Than Any Tongue Can Tell’, waarna The Texas Blue Dots voor een eerste maal aan zet komen met het smooth jazzy hillbilly klinkend ‘Baby Stop Your Jivin’ Me’. Als The 3 Ringers kiezen Shaun en zijn kompanen even later resoluut voor rock-‘n-roll met ‘My Heartache’s Been Confirmed’. Ook The Texas Blue Dosts kiezen voor dit genre met ‘When You Do That’, waarna The 3 Ringers de eer krijgen om op dezelfde wijze af te sluiten met ‘Knockout’.
Op één nummer na, namelijk ‘Someday’, tekende Shaun voor alle nummers. Die kunnen perfect wedijveren met in de jaren vijftig opgenomen songs. Dit en een opnametechniek die de sound van de fifties doet herleven, maken van dit schijfje een hebbeding. Leuke cd!

Lambert Smits (4 ½)

If you like pure fifties sound and the accompanying rock 'n' roll, hillbilly and rhythm & blues, then this album that Shaun Young recorded with both The 3 Ringers and The Texas Blue Dots is a real must-have. Love It!