Charlie Musselwhite: Mississippi Son

DETAILS ALBUM

Tracks:

1. Blues Up The River
2. Hobo Blues
3. In Your Darkest Hour
4. Stingaree
5. When The Frisco Left The Shed
6. Remembering Big Joe
7. The Dark
8. Pea Vine Blues
9. Crawling King Snake
10. Blues Gave Me A Ride
11. My Road Lies In Darkness
12. Drifting From Town To Town
13. Rank Strangers
14. A Voice Foretold

 
Website Artiest
Charlie Musselwhite

Charlie Musselwhite werd op 31 januari 1944 geboren in Kosciusko, Mississippi. Hij had een blanke vader en een Indiaanse Choctaw moeder. De familie trok naar Memphis, waar hij werd bloot gesteld aan de klanken van de holler-blues, een sound die hij hoorde langs de Cypress Creek in de buurt. Een paar jaar later leidde dit naar de countryblues artiesten die Charlie op gitaar hoorde in het centrum van Memphis en op Beale Street. Hij voelde zich meteen aangetrokken tot deze bluesstijl. Toen hij dertien was, gaf zijn vader hem zijn oude Supertone-gitaar. Charlie was toen al aan het dollen met het spelen van blues op een mondharmonica, maar hij hield ook van het geluid van een akoestische bluesgitaar. In zijn tienerjaren begon Musselwhite rond te hangen in Beale Street, dé originele Beale Street, niet de toeristenval die Beale Street vandaag de dag is geworden. Hij heeft straatzangers zien en horen zingen die de echte blues vertolkten. Uiteindelijk leerde hij enkele van de oude bluesmannen kennen zoals Furry Lewis, Will Shade, Willie Borum en Earl Bell. Musselwhite heeft uiteraard heel wat geleerd door gewoon met ze te jammen. Will Shade was ooit nog lid van Ace Cannon’s Memphis Jug Band. Hij absorbeerde zoveel blues van deze muzikanten als hij ook maar kon. ‘s Nachts hield Charlie zich bezig met moonshining. Hij smokkelde illegaal gestookte Whisky (moonshine whiskey) in de koffer van zijn Lincolnwagen. In 1962 trok hij naar Chicago waar hij een kamer huurde in de kelders van Delmark Records. Zijn kamergenoot was toen Big Joe Williams, en die stelde Charlie voor aan blueslegenden als Muddy Waters, Howlin’ Wolf, John Lee Hooker en Big Walter Horton. Big Walter nam Charlie Musselwhite onder zijn hoede en troonde hem mee naar Vanguard Records. Daar maakte Charlie zijn eerste plaatopnamen die terecht kwamen op de beroemde serie verzamel lp’s ‘Chicago! The Blues Today!’. Na met ettelijke bands te hebben rondgetoerd vormde Charlie uiteindelijk zijn eigen band in 1966. Een jaar later verscheen een eerste lp onder eigen naam; ‘Stand Back! Here Comes Charlie Musselwhite’s Southside Band’. Na het succes van deze plaat belandde hij in San Francisco. De mengeling van Memphis- en Chicago blues sloeg ook daar danig aan. Charlie besloot om in San Francisco te blijven en zowel Harvey Mandel, Luther Tucker als Fenton Robinson speelden in zijn band. Charlie Musselwhite werd ook persoonlijk goed bevriend met John Lee Hooker, die zelfs als getuige was bij Charlie’s huwelijk met Henrietta. Charlie speelde overigens ook mee op Hookers succesvolle plaat ‘The Healer’. Charlie Musselwhite nam nog een hele reeks uitstekende platen op voor Arhoolie Records en Alligator Records. Voor dat laatste label nam hij in 1990 het befaamde ‘The Ace Of Harps’ op. Ook het album ‘Rough News’, dat in 1997 op Virgin Pointblank verscheen, en waarop hij begeleidt werd door kleppers als Junior Watson, Larry Taylor, Kid Ramos, Steven Hodges en Cesar Rosas werd op heel wat gejuich onthaald. In 2006 kwam zijn album ‘Delta Hardware’ op de markt en in ‘07 werkte hij samen met Vedder aan de soundtrack van Sean Penn’s biografisch  adventure drama film ‘Into The Wild’. Charlie Musselwhite richtte zijn eigen, naar zijn echtgenote genoemde platenlabel Henrietta Records op.  Hier verscheen in 2008 het uitstekende live album ‘Rough Dried, Live At The Triple Door’ op. Musselwhite trok in 2010 hierop terug naar Alligator Records voor ‘The Well’. In 2020 had hij samen met Elvin Bischop het Award bekroonde ‘100 Years of Blues’. Twee jaar later is Musselwhite terug met ‘Mississippi Son’, een terugkeer naar zijn geboortestek én Alligator Records. Charlie Musselwhite (gitaar, vocals en harmonica) vond zijn soulmates in drummer Ricky “Quicksand” Martin en Barry Bays op akoestisch standup bas. Het trio trok naar de Clarksdale SoundStage, Clarksdale, MS en blikte daar veertien originele Delta blues songs in. Op elk van de veertien nummers van ‘Mississippi Son’, waaronder acht originelen, vormen Musselwhite’s vocaliteit en diepblauw harmonicaspel de perfecte aanvulling op zijn eenvoudig en hypnotiserend gitaarwerk. Ze openen in stijl met ‘Blues Up The River’, een songs dat Charlie doet weg mijmeren hoe hij opgroeide aan de oevers van de Mississippi. ‘Hobo Blues’, heeft credits Yank Rachell. Musselwhite filosoferende vocalen, footstomping’  en harp leidt ons ook naar het sinistere acht maten blues ‘In Your Darkest Hour’. Van de emotionele track ‘Stingaree’ gaat het naar ‘When The Frisco Left The Shed’. In het nummer ‘Remembering Big Joe’ memoreert Musselwhite aan de periode dat hij bij Big Joe logeerde in Chicago en hij er gefascineerd werd door zijn verhalen. Charlie speelt hier zelfs op een van Joe’s oude gitaren. Het folk nummer ‘The Dark’ is een cover van Guy Clark & Robert Mondlock. Een track dat Musselwhite naar zijn Delta blues geïnspireerde hand zet. Het meeslepende ‘Pea Vine Blues’ is origineel van Charley Patton en handelt over de aanleg van de Pea Vine- spoorlijn. Na al dat harde labeur is het tijd voor een heerlijke ‘Crawling King Snake’. Van het spectaculaire ‘Blues Gave Me A Ride’ gaat het naar ‘My Road Lies In Darkness’, een track dat in een open stemming, zoals wel vaker, is gespeeld. Het liedje ‘Drifting From Town To Town’ is het logische gevolg dat Musselwhite het grote deel van zijn leven ‘on the route’ is geweest en van stad tot stad trok. Albert Brumleys ‘Rank Strangers’ is een interpretatie op de countryblues versie van The Stanley Brothers.  De song ‘A Voice Foretold’ heeft Musselwhite wel vaker vertolkt met The Blind Boys Of Alabama. Charlie gebruik ook hier dezelfde gitaarstijl als The Rank Strangers, die de melodielijn op de bassnaren samen met de akkoorden speelt. Charlie Musselwhite is niet alleen een blues harp virtuoos, maar tevens ook een countrybluesgitarist met veel diepgang, warmte en subtiliteit. Met ‘Mississippi Son’  is voor Musselwhite de cirkel rond. Hij keert terug naar zijn roots in de Mississippi én dit na tientallen jaren in Memphis, Chicago en San Francisco te hebben vertoeft. Knap!
 
Philip Verhaege 

​Charlie Musselwhite is no less than a legend. He is not only a blues harp virtuoso, but also a country blues guitarist with a lot of depth, warmth and subtlety. With 'Mississippi Son' the circle is complete for Musselwhite. He returns to his Mississippi roots after decades of living in Memphis, Chicago and San Francisco. On each of the fourteen tracks, including eight originals, Musselwhite's vocals and deep harmonica playing perfectly in his simple and hypnotic guitar work The release ‘Mississippi Son’ is great front porch country blues. Highly recommended release !