POPCORN
Op het einde van de jaren ’60 ontstond in ons Belgenlandje een muziekstijl, die bij de liefhebbers ervan nog steeds heel populair is. Ik heb het hier over popcorn. Het muziekgenre kreeg die term naar de eerste dancing waar die muziek gespeeld werd, en dat was in 1969 “The Popcorn” in Vrasene, nabij Sint-Niklaas. De benaming is echter ontleend aan een song van “The Godfather of Soul”, James Brown, nl. ‘Mother Popcorn’ uit datzelfde jaar. Eén van de toenmalige dj’s, Gerrit Francken, koos die benaming. Andere belangrijke, toenmalige dancings waren “De Viertap” in Rillaar, “The Golden Gate” in Retie, “The Groove” in Oostende, “The Versailles” in Oostende en “Champou” in Wichelen.
Nochtans was het genre geïntroduceerd door Freddy Coussaert in dancing The Groove in Oostende in 1967. Dj Gilbert Govaerts was eigenlijk de grondlegger ervan. Het genre bestond echter in de USA, de bakermat ervan, al tijdens de jaren ’50. Het gros van de popcorn oldies situeert zich tussen 1954 en 1967. Deze muziekstijl drijft op een mid-tempo ritme, en is een mengeling van doo wop, veel soul, rhythm & blues, cha cha, Latin enz. En hij is ontzettend dansbaar. Soms verlaagde de Dj het ritme van de plaat om die typische popcorn sound te bekomen. Bekende en onbekende artiesten hebben popcorn opgenomen. Bekende namen zijn Major Lance (over wie ik ooit een artikel schreef), The Marketts, Trini Lopez, Mary Wells, enz. Maar ook Latin artiesten zoals Perez Prado, Willie Bobo, enz. droegen hun steentje bij. Aangezien die vinylplaten dienden geïmporteerd te worden uit de USA, gingen heel wat Dj’s en liefhebbers er gretig naar op zoek, wat dan weer de prijs opdreef. Afgelopen zaterdagavond had in Salons Mantovani in Oudenaarde de grootste Belgische bijeenkomst van popcornliefhebbers plaats. De zaal zat bomvol en al gauw stond er heel wat volk op de dansvloer. Er waren oorspronkelijk 3 Dj’s geprogrammeerd, nl. Dj Jeff (Champou, Popcorn), Ron (Popcorn Antwerpen) en Dirk B. (O.C. Sint-Niklaas). Maar Dj Rita droeg ook haar steentje bij, en speelde tussendoor een halfuur. Zij vertelde me dat zij sedert haar vijftiende als Dj met popcorn bezig is. Later op de avond had ik achter de schermen een gesprek met de organisator van die avond, Christian. Hij vertelde me dat dit alweer de tiende editie was van de grootste popcornbijeenkomst in België. Inderdaad, hij was ermee begonnen in 2009 in een kleinere zaal hier in Salons Mantovani. Maar hoe was hij daartoe gekomen? Wel op zijn vijftiende had hij in dancing Champou de popcornmuziek ontdekt, en was er zelfs een vijftal jaar aan de slag geweest als parkingwachter. Christian was een verwoed verzamelaar van popcorn geworden en had zo de microbe te pakken om zelf die bijeenkomst in te richten. In het begin waren er slechts 170 man op af gekomen, maar dat was nu al uitgegroeid tot zo’n 600 mensen. Velen kwamen uit Wallonië en zelfs uit Frankrijk. Het merendeel, dat ooit cliënteel geweest was van de Champou en de Popcorn, hield immers de Facebookpagina in het oog. Ook had ik deze week een interview met Dj Jeff Callebaut. Jeff is een persoonlijke vriend. Hij vertelde me dat hij in 1974 in dancing The Kings in Aalst voor het eerst popcorn draaide. Het ging toen over singles zoals ‘Everybody Let’s Dance’ van Gene Chandler, ‘The Horse’ van Cliff Nobles en ‘Wade in the Water’ van Ramsey Lewis (waarover ik hier een artikel schreef). Jeff ging regelmatig naar platenzaken zoals USA Import in Antwerpen en naar Brussel, om nieuw materiaal. Het jaar daarop werd hij huis Dj in de bekende dancing Champou in Wichelen. In 1976 werd hij gecontacteerd door dancing Popcorn in Vrasene, die hem exclusief vastlegde voor de zondagnamiddag. Verder draaide Jeff ook in dancing Groufy in Wichelen. Het toenmalige popcorngenre bestond uit veel soul, maar later kwamen daar ook commerciëlere platen bij zoals Paul Anka en Neil Sedaka. Toch werd er na verloop van tijd teruggegrepen naar soul, maar ook jazzy en Latin instrumentals. En na een uitstapje naar een meer “mellow” sound, is men nu teruggekeerd naar de old school. In die hoogdagen reisde Jeff ook meermaals naar de USA, meer bepaald naar LA, Detroit en Memphis, om die obscure en zeldzame plaatjes op de kop te tikken. Tijdens de discoperiode ging hij ook naar Londen inkopen doen. De opkomst tijdens de eighties van megadancings zoals Krypton in Zottegem deed de Champou de das om. Bij de popcornliefhebbers ontstond er een felle discussie over het gebruik van vinyl versus cd’s. Door de intrede van Internet kon je later van een revival spreken, en via YouTube was er zelfs sprake va een wildgroei aan Dj’s. Jeff zelf pakte tijdens de nineties de draad weer op in dancing 27A in Schellebelle. Tevens draaide hij in Willy’s Moustache, in de Mantovani, maar deed ook eenmalige uitstapjes op party’s in Nice, Amsterdam, Manchester, Londen en Charleroi. Uiteindelijk verkocht hij zijn uitgebreide collectie van zo’n 5 à 6.000 singles en evenveel elpees. Zijn aantreden afgelopen zaterdag zal waarschijnlijk het laatste in de rij geweest zijn, want hij vertoeft nu definitief in zonniger oorden. Tot Jeff’s favoriete platen behoren:
Met dank aan Christian, Jeff Callebaut en David Merchiers voor de foto’s. |
Patrick Van De Wiele © 2019 Keys and Chords
|
|
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2025