ART. RADIO MI AMIGO

We zijn toe aan het sluitstuk van mijn drieluik over de zee zenders. Als afsluiter heb ik gekozen voor een song die mij nauw aan het hart ligt. Maar eerst even een stukje geschiedenis…

Het radioschip de MV Mi Amigo is in de loop der tijden de thuisbasis geweest van verschillende radiostations. Radio Caroline, Radio Nord (Scandinavië, 1958), Radio Atlanta (UK, 1964), Radio Seagull, Radio Atlantis, Radio Veronica (tijdens de stranding van de Norderney) en het natuurlijk succesvolle Belgisch Radio Mi Amigo hebben er allemaal op uitgezonden. Maar ik wil het hier specifiek hebben over Radio Mi Amigo dat vanaf 1974 uitzond vanaf de Spaanse badplaats Playa d’Aro. Spanje had immers de anti-piratenwet niet ondertekend. De directie en de Dj’s woonden op de berg ‘Mas Nou’, vlak achter dat dorp, en namen op in een studio in een villa op die berg, en in een andere studio beneden in een winkelstraat. Heel wat van die Dj’s zoals Johnny Walker, Robbie Dale, Emperor Rosko (van wie ik nog een elpee bezit) en Tony Blackburn begonnen ooit hun radiocarrière aan boord van dat schip.

Later besloot Kord Lemkau om de uitzendingen aan land verder te zetten. Daarvoor trok hij naar de Canarische eilanden en zette daar zijn eerste FM station op. Nog later verhuisde hij naar Alicante waar zijn programma’s aan de Costa Blanca te beluisteren waren. En nu nog bestaat Radio Mi Amigo International altijd.

Hoe dan ook, ik wil het hebben over 1974, toen Radio Mi amigo als enige, na de stemming van de anti-piratenwet van 31 augustus, besloot om toch door te gaan. Onze landgenoot Sylvain Tack, de man achter de Suzy wafels, en tevens uitgever van het jongerenblad ‘Joepie’, werd “partner in crime”.

Mijn vader zette de transistorradio, die bij ons in de keuken bovenop de frigo stond, ’s zaterdags op Radio Mi Amigo, en zo hoorde ik ’s morgens tussen 9 en 12 uur het programma ‘De Zaterdagse Showtrein’. Dat programma begon met een instrumentale track, die ons zeer aantrok, maar waarvan de titel ons ontsnapte. Later kwam ik te weten dat het om ‘We’re on the Right Track’ van de band Ultra High Frequency ging. Het nummer met de typische trein intro kreeg ik later te pakken op import single. Op de ene kant stond de vocale versie, en op de andere kant de instrumentale. De song werd in 1973 geschreven door Alan Felder en Norman Harris, en was een productie van Norman Harris en Stan Watson uit Philadelphia. Later werd die track geremixt door Tom Moulton, de levende mix legende. Covers kwamen er vanwege South Shore Commission (1975) en Blue Magic (1975). De track werd tevens gesampled door Loop Du Jour (2001), K-Hill (2005) en RobClemz (2013).

Eind jaren tachtig gebruikte ik die track als intro voor mijn soulprogramma ‘Satin Soul’ dat ik presenteerde op een lokale vrije radio. Bij mijn vertrek op die radio is die single echter voorgoed verloren gegaan, waarover ik nog steeds spijt heb.

Hoe dan ook, jaren later bezocht ik tijdens een dagtrip het plaatsje Playa d’Aro, maar van Radio Mi Amigo was toen geen spoor meer te bekennen.