|
‘Ontspannen en gemoedelijk, snedig en scherpzinnig, maar ook, bevlogen, bezield en hartstochtelijk’Voor haar ‘Dig In Deep Tour 2016’, kwam Bonnie Raitt (66) op bezoek in het Koninklijk Circus te Brussel. Met een fantastische band achter zich, zong ze de sterren van de hemel en schudde haar slidegitaar-licks moeiteloos, haast nonchalant uit haar pols. Ze is een krak in het interpreteren van andermans werk. Dat doet ze overtuigend en vooral heel graag, al is ze zelf ook een begenadigd songschrijfster. Dat bewees ze nog maar eens gisterenavond in het Koninklijk Circus. |
|
Gezeten aan een buffetpiano of staande met een akoestische gitaar en begeleid door orgelist Glenn Patscha speelde hij intieme en vooral soulvolle songs als ‘Perfect Love’, ‘Walk On Water’, een nummer over zijn vader en de passie voor zijn auto, ‘Silver Thunderbird’ en een eerbetoon voor drummer en vriend Levon Helm, ‘Listening To Levon’. Natuurlijk speelde hij ook zijn grootste en zeer herkenbare hit ‘Walking In Memphis’. Cohns setje duurde jammer genoeg maar 35 minuten.
Na een vrij korte pauze staat de roodharige diva uit Califonië op de planken en opent met een drassige versie van ‘Need You Tonight’ (INXS), waarbij ze gelijk de toon van de avond zet. Veel interpretaties, die zeker niet zomaar covers zijn en een paar prachtige juweeltjes van eigen hand. Ze heeft dan ook een repertoire van meer dan 45 jaar om uit te kiezen. Een schitterende band met onnoemelijk veel ervaring heeft ze bij. Drummer Ricky Fataar speelt al 33 jaar met haar en gitarist George Marinelli en bassist James Hutchinson zijn oude rotten in het vak. En zeker Hammond-wizzard Mike Finnigan is een vituoos. Bonnies leven verliep met een hoop ups-and-downs en, vertelde ze, zo stelt ze ook haar set samen. Up tempo, vrolijke songs wisselt ze af met melancholische of droevigere songs zoals in de schitterende ballad ‘Undone’. ‘Shakin’, Shakin’, Shakes’’ van Los Lobos knalt er dan weer in. George Marinelli geeft een heerlijk diepe gitaarsolo met veel bas erin, terwijl Bonnie haar slide laat gieren en janken. Dit is vuurwerk. Als ze de gospel ‘Hear Me Lord’ aankondigt zegt ze, “In Amerika loopt het zo fout tegenwoordig, we kunnen alle hulp gebruiken. Dus als jullie willen meezingen, ga je gang”. Ze maken er een soort van Afrobeat-gospel van. Na het prachtige ‘Something To Talk About’ kondigt ze de ferme rocker ‘The Coming Round Is Going Through’ aan, één van de weinige politieke Raitt songs, waarin ze de politieke leugens en het winstbejag aanklaagt, en haar huidige grootste probleem, Donald Trump ook gelijk vermeldt. Meteen wordt ze uitgescholden door een Amerikaan die roepend en tierend en met opgestoken middelvinger de zaal verlaat. Maar ze laat zich niet uit haar lood slaan, ze draait zich met haar rug naar hem toe en zet vervolgens een fenomenale versie van de song neer! SETLIST
|
Een song die raakt en diep gaat en waar Bonnie zoveel van houdt, is John Prines ‘Angel of Montgomery’. Marinelli op de mandoline en Bonnie speelt akoestische gitaar. Met een hemelse stem zingt ze deze ballad. De samenzang met George is een genot voor het oor en de emoties lopen op. Aan het eind van de song moet ze, ondanks al die jaren de ze de song brengt, bijkomen en ze zegt zacht “I really love this song”.
Mike Finnigan steelt daarna even de show met een BB King tribute, als hij de Hammond vurig betast en soulvol zingt in Kings ‘Don’t Answer The Door’. Bonnie sluit haar set af met haar eigen stuwende shuffle ‘What You’re Doing To Me’, een swingend aanstekelijk dansnummer en een goed gekozen afsluiter van de set. Maar het is nog niet helemaal afgelopen, want als eerste bisnummer koos Bonnie voor de gevoelige ballad ‘I Can’t Make You Love Me’. Hartstochtelijk is het woord dat in me opkomt! Wat al de hele avond het geval is valt nu nog meer op, het aaiende geluid, de perfecte balans, de ongelooflijk sterke muzikanten en dan die hemelse stem en het strelend slidewerk van Bonnie. Even ben je in een andere wereld, even ben je alle zorgen kwijt. Die diepgang, die emotie, Bonnie geeft je energie, dat is zeker! Een nummer waar ze erg van houdt en al geruime tijd in haar repertoire voorkomt, is Talking Heads’ ‘Burning Down The House’ waarvan ze een pompende en rockende versie speelt. Voor het allerlaatste nummer van de avond worden Marc Cohn en Glenn Pratscha op het podium geroepen en met zijn allen brengen ze een versie van Van Morrisons ‘Crazy Love’. Hopelijk komt ze snel weer naar Europa want zulke mooie concerten zie en hoor je niet vaak! Met dank aan Livenation |