Support: Jared Hart & Good Old War • 12 april 2016 • Zappa, Antwerpen
|
De frontman van het uiteen gevallen The Gaslight Anthem, Brian Fallon, is misschien voor velen niet meteen de grote illustere bekende maar op zijn recente langspeler ‘Painkillers’ maakt hij hier meteen komaf mee. Verwacht vanavond geen grote megarockshow, maar een meer gedegen, rustigere singer-songwriter avondje met band. |
Maar er waren eerst nog twee leuke supports. Enerzijds mocht Jared Hart de avond op gang trekken. Voor hem ook de eerste keer dat hij vanuit Groot-Brittannië via de kanaaltunnel naar het continent was gereisd. Toen hij aankwam was hij verwonderd dat de toerbus niet zélf door de tunnel had gereden maar dat de trip gebeurde van op een trein. ‘Forever Young’ was het nummer waar hij het meeste respect mee afdwong.
Anderzijds het duo Good Old War (Keith Goodwin en Dan Schwartz) en ik herkende hier typische trekjes in van het beroemde ex-duo Simon & Garfunkel. Een zanger en een akoestische gitarist, het klonk zeer indrukwekkend. Ook meteen weer een band die het muzikale aan het verbale wist te koppelen via de bindteksten. Uit hun langspeler ‘Only Way To Be Alone’ kregen we het mooie ‘Coney Island’ terwijl we ook nog vergast werden op ‘Small Word’ (uit ‘Broken Into Better Shape’) en speciaal voor de vrouwtjes klonk ‘Amazing Eyes’, afkomstig van hun langspeler ‘Come Back As Rain’, uit de luidsprekers. Tot zover dus de supports. Is het correct dat we Fallon als de ware erfgenaam van Springsteen mogen noemen? Daar heb ik gegrond mijn twijfels over. Ik zou dan meer in de richting van ene Southside Johnny (John Lyon) durven denken. Hoe dan ook, er is eigenlijk maar een Springsteen en die was vanavond niet aanwezig. Fallon staat bekend als een charismatisch frontman, die zijn mannetje staat op een podium met soms ietwat meeslepende songs. En vanavond in zaal Zappa was het niet anders. Tijdens de set van Fallon had Jared Hart zich bij de band gevoegd. Voor Fallon, die na het uiteenvallen van The Gaslight Anthem en een stukgelopen huwelijk, was het een zware opgave, en zeker wanneer je er een dagje ouder bij wordt. Dit waren zware dobbers die op zijn hoofd terechtkwamen. Gelukkig heeft deze muzikale kunstenaar dit weten op te vangen door onmiddellijk weer aan de slag te gaan met een nieuwe band. |
Vanavond was het voor mij een eerste kennismaking met Fallon en zijn nieuwe outfit. Wat meteen opviel was dat de nummers van Gaslight Anthem geen plaatsje meer op de setlist kregen. We kregen nu een meer melodieuze, rootsy Americana sound die kennelijk genoeg ook de fans van Anthem voor 100% wist te bekoren.
Fallon is een praatvaar en in zijn bindteksten heeft hij het over diverse uiteenlopende onderwerpen, zoals bv. het onderwerpje doofheid. Uit zijn Horrible Crowes-periode tapte de band gretig en we kregen toch mooie versies van o.m. ‘I Witnessed A Crime’, ‘Sugar’, ‘Ladykiller’ maar vooral het prachtige ‘Black Betty And The Moon’ zorgde voor een speciale moment. Nog meer prachtige liedjes die door de luidsprekers knalden, waren onder meer ‘Mojo Hand’, ‘Honey Magnolia’ en ‘Nobody Wins’ om er maar enkele te noemen. Fallen speelt geen encores, dat is zeker, dus ook niet vanavond maar naar het einde van de show toe werden we nog getrakteerd op ‘Teenage Dream’ van Kate Perry, ‘Crush’ en ‘Behold The Hurricane’, ook nog twee songs uit zijn The Horrible Crowes-periode, muziek die eigenlijk niet veel met Springsteen te maken had maar meer geïnspireerd werd door ene Tom Waits. Brian Fallon was zeker in zijn nopjes met de opkomst, en dat merkten we ook in zijn muziek. Het is niet meer de Fallon van net na die twee tegenslagen die hij recent moest verteren maar op het podium zagen we een herboren muzikant met enorm veel talent, eentje die er erg veel zin in had. Hopelijk mag dit project een iets langer leven beschoren zijn. Met dank aan Tijs Mondelaers - HeartBreakTunes |
setlist
|
A WOODLAND HILLCREST PROMOTION PRODUCTION I KEYS AND CHORDS 2001 - 2024