AC/DC: ROCK OR BUST

Moeten we nog uitleggen wie deze Australische rockformatie is? Neen, we dachten van niet gezien hun huidige status en dat ze nog steeds een van de grote grondleggers zijn van wat we nu eigenlijk een beetje verkeerd interpreteren als Metalgenre. AC/DC is géén metal maar wel een stevige hardrock band pur sang. Sinds de eeuwwisseling hebben ze weer enkele officiële studio langspelers de wereld ingestuurd: ‘Stiff Upper Lip’ (2000), het nog steeds overtuigende ‘Black Ice’ uit 2008 en dan krijgen we nu hun jongste worp ‘Rock or Bust’.
Toen hun vorige zanger Bon Scott in 1980, tengevolge van een acuut drinkprobleem, overleed en net op de moment dat ze supergroot werden schoven enkele zwarte wolken voor hun ogen. Het was net deze pijnlijke gebeurtenis die hen aanzette om een van de allergrootste rockalbums allertijden te kunnen realiseren. ‘Back in Black’, de titel laat hier geen vermoedens over bestaan, is inderdaad een serieuze ommekeer geweest in hun carriére die toen op een laag pitje brandde na het verlies van hun charismatische zanger. Ondertussen heeft Brian Johnson de micro van Bon Scott overgenomen en met zijn speciaal strottengeluid bewees hij de plaats van Scott in de band waardig te zijn.
Nog meer tegenslag is hen recent te beurt gevallen. Malcolm Young is er niet meer bij omwille van zijn slechte gezondheid (sommige bronnen verklaren dat hij in een psychische staat van dementie verkeert, andere houden er dan weer een geheel andere mening op na) en neefje Stevie Young heeft zijn plaats in de band opgenomen. Drummer Phil Rudd was laatst het onderwerp van wel vreemde beweren dat hij een hitman onder de arm zou genomen hebben om iemand om te leggen. Hoe dan ook werden deze beweringen deels vernietigd maar hij is nog steeds een vette kluif voor justitie. De uiterlijke présence van de band mag dan hier en daar licht gealtereerd zijn, we horen dit niet echt op deze nieuweling.
Met de ondertussen zalige AC/DC-riffs waarmee ‘Rock Or Bust’ begint krijgen we meteen een leuk gevoel. AC/DC is er weer en hoe?
Alle nummers hebben weer die typische, zeg maar gerust, commerciële sound die sinds hun prille begin met ‘High Voltage’ te kop opstak, en alleen een band als AC/DC die kan creëren. Zelfs hun eerste single ‘Play Ball’ is hier weer een schitterend statement van hoe je hardrock moet verkopen aan zeer uiteenlopende doelgroepen.
Hoogtepunten zijn er niet gezien de ganse schijf één groot hoogtepunt is. Alle songs voldoen weer aan de vraag van de miljoenen AC/DC fans ter wereld: geef ons een schijfje waarvan we het ene na het andere eargasme krijgen… en dit zonder de hulp van een Viagra pil. AC/DC is glansrijk in zijn opzet geslaagd en levert hiermee het zoveelste bewijs dat hun muziek nog het beste kan worden omschreven als ‘Rock for all Ages’. Een absolute aanrader… en niet alleen voor de fans.

Alfons Maes (5)

---

CBS  I  88875 034852  I  Sony Music  I  AC/DC