Alazka: Phoenix

DETAIL ALBUM

Track:

1. Echoes
2. Ghost
3. Empty Throne
4. The Witness
5. Everglow
6. Ash
7. Phoenix
8. Everything
9. Hearts Of Gold
10. Legacy
11. Blossom
12. Fading Flame

 
Platenlabel
Nuclear Blast
 
Distributie
Nuclear Blast
 
Labelnummer
Niet Gekend
 
Promo-Agent
Robin Baumann (Arising Empire)
 
Website Artiest
Alazka

Burning Down Alaska herrijst als een feniks uit z'n eigen assen als Alazka. Na wat line-up wissels en een kleine stijlsverandering besloot de band deze naamsverandering door te voeren en titelde hun nieuwe album passend, ‘Phoenix’. Wat meteen opvalt bij het beluisteren van dit album is, na de korte intro 'Echoes', de fantastische cleane stem van nieuwe aanwinst Kassim Auale. Hij laat onmiddellijk horen over welke kwaliteiten hij beschikt en dat hij het ontbrekende stukje uit de Alazka puzzel bleek te zijn. De combinatie met de screams van Tobias Rische tillen de band in zijn geheel enkele treden hoger op de metalcore ladder. 'Ghost' geeft een geweldige aanzet naar de rest van het album. Als een fiere feniks met zijn vleugels breed gespreid stijgt deze band boven zichzelf met het geweldige 'Empty Throne' en ik kan er niet aan doen maar met momenten doen de cleans van Kassim me denken aan Ed Sheeran met dat heldere en soms wat hese stemgeluid. Zelden heb ik een band gehoord in dit genre waar ik de cleans liever hoorde dan de screams ook al zijn deze screams ook geweldig. Ik ben dan ook uiterst tevreden dat op dit album de band veel aandacht schenkt aan de cleans zonder aan hardheid in te boeten, luister maar naar 'The Witness'. Door de aandacht voor de cleans trekt de band zichzelf een beetje uit het standaard beeld dat velen hebben van metalcore. Het ontbreken van de laag gestemde gitaren en kenmerkende breakdowns uit het genre worden door de band vervangen door ambient geluiden, samples en bijwijlen knappe gitaarsolo's. Zoals we kunnen horen op 'Everglow', ook al is het een korte solo hij mag er best wezen. 'Ash' is de korte intro naar titeltrack 'Phoenix', zoals de assen bij de feniks horen. Deze track moet geweldig klinken live, en hiertoe krijgen we reeds de kans op 3 december want dan speelt de band in Muziekodroom te Hasselt. Het volgende pareltje op dit album is de semi-ballad 'Everything', ook hier kunnen we genieten van een geweldige gitaarsolo. Op 'Hearts Of Gold' mag het terug wat harder, hier nemen nu de screams het voortouw. Meer gesproken dan gezongen screams, zoals we wel vaker horen binnen het genre maar daar is zeker niks mis mee, integendeel. Knap hoe ze de stemmen combineren op 'Legacy', waar de cleans eerst op de achtergrond te horen zijn en geleidelijk aan boven de screams uitkomen en andersom. De screams doen me vaak denken aan de band Being As An Ocean die ook gebruik maken van de meer gesproken dan gezongen harde vocals. De track eindigt met een verrassende gospel/boysband sfeer door de meerstemmigheid. 'Blossom' is voor mij alvast de knapste track op dit album. Knap hoe beide zangers hun eigen beeld creëren van om te gaan met verlies. Deze track snijdt door merg en been, mede doordat ik mijn portie van verlies al heb te verwerken gekregen. Afsluiten doet het album met 'Fading Flame' maar ik ben er rotsvast van overtuigd dat het vuur van deze band nog lang niet zal uitdoven want het brand feller dan tevoren.
 
Peter Smet (4 ½)

Truly risen like a phoenix out off the ashes with this phenomenal album.