Atkins May Project: Anthology

Al Atkins & Paul May  kennen elkaar reeds 28 jaar na een ontmoeting bij een optreden van een lokale band. In die tijd riep Atkins de hulp van Paul in om de gitaarpartijen te verzorgen voor de demo die Al toen aan het opnemen was. In 1969 werd Al Atkins de eerste en originele zanger  in Judas Priest  waarmee hij de nummers ‘Victim of Changes’ &  ‘Never Satisfied’ schreef die tot op de dag van vandaag nog live vertolkt worden door Judas Priest. Al Atkins verliet Priest in 1973 en werd vervangen door Rob Halford. Na rond te zwerven in verschillende bands kwam hij Paul May weerom tegen dewelke Al uitnodigde om enkele songs in te zingen voor een toekomstig album en zo kende het Atkins May Project zijn start. Dit resulteerde in het debuut album ‘Serpents Kiss’ in 2008. De twee heren houden er een vast schema op na waar Al verantwoordelijk is voor het vocale gedeelte en Paul zorgt voor het muzikale gedeelte. Dat geheel blikken ze dan in, in de Rock Solid Studio’s in West midlands – UK – wat hun thuisbasis is. Voor het cover artwork wordt steeds gekozen voor Rodney Matthews die ook artwork deed voor o.a. Thin Lizzy, Scorpions, Nazareth, Magnum…

Daar waar de eerste 2 albums (‘Serpents Kiss’ – Valley Of Shadows’) meer Classic Rock albums waren werd het derde album ‘Empire Of Destruction’ een meer gevarieerd album waar ook prog-rock invloeden te horen waren en dan vooral in de langere tracks die het album kende.
‘Anthology’ is in feite een verzamelaar getrokken uit vorige 3 CD’s aangevuld met een DVD met videoclips en interviews. De CD vormt een mooi beeld van de songs die May & Atkins bij elkaar schreven de afgelopen tijd en variëren van classic rock tot typisch British metal afgewisseld met progressieve invloeden. Als aanvuller op dit album is ook nog een cover te horen van ‘In The Air Tonight’ van Phil Collins. A.M.P. is niet meteen een band die iets origineels doet, maar deze compilatie bewijst dat hun inspanningen gebaseerd zijn op eerlijkheid en oprechtheid, iets wat dezer dagen zeldzaam is! Al Atkins schreeuwt het beste uit zichzelf, maar zijn tegengewicht, gitarist Paul May steelt de show. Paul wordt gerespecteerd voor zijn gepassioneerd gitaarwerk en explosieve, opwindende solo’s en speelde reeds op vele opnamesessies over gans de wereld,  meer dan 50 albums tot op heden. De dag van vandaag, zijn gitaargoden van een dertien-in-een-dozijn orde, maar wanneer ze de impact van hun gevoel in de muziek toevoegen , en niet alleen rekenen op het tonen van hun technische bekwaamheid brengt hen dat naar een geheel ander niveau. Dat is nu net wat Paul May doet en wat ik wel in de man kan waarderen. Of het nu gaat om de melodische partijen die het tekstueel zwakke ‘Here comes The Rain’ ondersteunen of het stevigere werk in ‘Bitter Waters’ - ‘World Of War’ & Harder They Fall’; het dromerige gitaarspel in ‘Whisper To The Wind’ en ‘Valley Of Gold’ of het vingervlugge in ‘The Shallowing’… Het gitaarspel van May blijft boeien. Ook Al Atkins’ prestaties in ‘Whisper To The Wind’ en ‘Valley Of Gold’ zijn best noemenswaardig, temeer omdat hij hier echt het verschil maakt tegenover de andere nummers. Nochtans zijn de uithalen in ‘World At War’ ook niet van de slechtste prestaties maar een wereldzanger zal Atkins nooit worden.
De bonus track "In the Air Tonight" van Phil Collins kent een twist  in een etherische metal jasje. Atkins kan Collins vocaal zeker niet overtreffen maar May daarentegen weet toch weer wat sterks aan de originele melodieën toe te voegen. Hoewel de song in deze versie niet eens heavy en in the face is klinkt hij toch donker en onheilspellend.
Op de DVD zijn een verzameling videoclips te zien die de heren door de jaren bij elkaar sprokkelde. Als director voor de enkele van deze video’s deden ze beroep op de toen nog onbekende Tim Williams. Verder werd voor de clips ook gebruik gemaakt van public domain shoots en eigen video footage. Echte hoogstandjes zou ik het niet noemen maar ze ondersteunen misschien wel wat met de songs bedoeld wordt.
Verder zijn er nog twee interviews te vinden; één met Al en Paul ten tijde van hun derde album en een interview met Rodney Matthews die verantwoordelijk is voor het artwork van de albums en een woordje uitleg geeft bij deze ontwerpen.
Mijn score gaat vooral uit naar de muzikale prestaties van Paul May want er zitten echt wel pareltjes tussen en hoewel Atkins het uiterste van zichzelf geeft, echt bekoren kan hij me niet.
Rest me nog enkel te melden dat op het exemplaar dat ik ontving de tracklist op de CD booklet niet klopte met de volgorde van de songs op de CD. Bij deze geef ik dan ook de volgorde door zoals ik ze op de CD aantrof. Misschien ook iets om aandacht op te vestigen bij het beluisteren van deze CD na eventuele aanschaf.

Line up:

• Al Atkins (Vocals)
• Paul May (Gitaren, Arrangements)

Johan Kaethoven (3½)

---

Gonzo Multimedia  I  HST295CD  I  Glass Onyon  I  Atkins May Project