Black Crown Initiate: Selves We Cannot Forgive

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. For Red Cloud
2. Sorrowpsalm
3. Again
4. Belie The Machine
5. Selves We Cannot Forgive
6. Matriarch
7. Transmit To Disconnect
8. Vicious Lives

Platenlabel
Steamhammer
Long Banche Records

Labelnummer
Promo-cd

Distributie
SPV

Promo-agent
Steamhammer

Website Artiest
Black Crown Initiate

Black Crown Initiate is een agressieve progressieve death-metal band, een hele mond vol, uit het Amerikaanse Reading. Ze zijn ontstaan in 2012 en brachten onder eigen beheer een EP uit die heel positief werd onthaald, ‘Song Of The Crippled Bull’. Ze verdienden hun platencontract bij eOne music in 2014 en na hun eerste full album ‘The Wreckage of Stars’ is hier hun tweede langspeler ‘Selves We Cannot Forgive’.
‘For Red Cloud’ is de opener van deze nieuwe plaat en hoewel ik geen grote fan ben van het genre hebben ze me toch direct mee. Ze ingewikkelde muzieklijnen, de intrigerende stem en de krachtige drums brengen me direct bij de enige band die ik voordien apprecieerde uit het genre, nl. Opeth. Als dit het geluid is van het merendeel uit het genre zal ik toch wat meer gaan verkennen want ik hou wel van aparte, ingewikkelde muziek. De cleane zangstukken afgewisseld met de diepe grunts laten z’n sporen na in m’n gehoorgang en I like it. Bijna zeven minuten lang en geen seconde stelt het eerste nummer teleur, dat beloofd. Een rustige, indringende, intrigerende intro is de aanzet van ‘Sorrowpsalm’. Ik kan niet meer zeggen dan dat dit weer een meesterwerkje is zeker als na een kleine twee minuten het nummer pas echt begint. Niet echt nummers om bij te headbangen maar eerder om, hoe raar het misschien mag klinken, bij weg te dromen. ‘Again’ is weer een toonbeeld van waar deze band voor staat, geweldig samenspel van de instrumenten en de geweldige cleane stem, onder druk gezet door de monterlijke grunts en screams. Flarden Opeth, Gojira passeren de revue en meer en meer ben ik diep onder de indruk. ‘Belie The Machine’ opent met een geweldig samenspel van gitaar en bas, met drums die ondersteuning bieden om dan de aanzet te geven tot het exploderen van de track. Een explosie die negen minuten nazinderd en als een aardbeving voor naschokken blijft zorgen. Ze hebben er een fan bij want ook op titeltrack ‘Selves We Cannot Forgive’ stellen ze me niet teleur. De fantastische piano-intro bezorgde me kippenvel en ik sprong een meter op in mijne stoel toen de zanglijn werd ingezet. Een relatief rustig nummer maar zo af en toe barst het nummer los in zijn hevigheid en als dan die volumeknop net te hard naar rechts is gedraaid, ja de gevolgen doen zich al raden zeker ? Ook ‘Matriarch’ is zo’n nummer dat heel zacht begint en je klaarzit om niet te verschieten omdat je aanvoelt dat er iets staat te gebeuren. En ja hoor, hoe geweldig is dit toch. Misschien voor sommigen voorspelbaar maar telkens zo verrassend op welke manier ze weer ingrijpen. ‘Transmit To Disconnect’ en ‘Vicious Lives’ zijn de laatste nummers van het album. Terwijl ‘Transmit To Disconnect’ in de lijn van het hele album ligt is laatsgenoemde iets totaal anders en dat laat ik volledig aan jullie over om te ontdekken.

Peter Smet (4½)

A dark journey over an ocean with clean vocals, jazzy guitars, melodic drums but enough heaviness to sink a few ships.