Black Fate: Deliverance of soul (re-issue)

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Children Of Aniramas
2. Dying Freedom
3. Blood Red Sky
4. Angry Silent Scream
5. The Conscience Of The Brave
6. Rain Of Paradise
7. If The Silence Was Gray
8. Wicked
9. Thorn In My Hand
10. Inner Warning Of My Soul

Fallen

Platenlabel
Ulterium Records

Labelnummer
Promo-cd

Distributie
Sonic Rendezvous

Promo-agent
Ulterium Records

Website artiest
Black Fate

​Op 29 april brachten de Grieken van Black Fate het album ‘Deliverance Of Soul’ opnieuw uit. Oorspronkelijk werd het album al uitgebracht in 2009. Waarom een album uit 2009 opnieuw uitbrengen in plaats van nieuw materiaal? Geen idee. Misschien zaten ze op droog zaad, of is het een zoethoudertje voordat ze met nieuw materiaal komen. Wie zal het zeggen? Wel is de band tussendoor van platenfirma veranderd, dus misschien heeft het er iets mee te maken dat deze firma meer slagkracht heeft dan de vorige. 
En dan nu het album: ik had hiervoor nog nooit van Black Fate gehoord, dus het origineel van ‘Deliverance Of Soul’ ken ik ook niet. Ik zal het album reviewen zoals een nieuw album. In de omschrijving staat dat de band ‘progressive power metal’ speelt. Een naamplaatje waar ik me grotendeels in kan vinden. Vergelijkingen met vooral Dream Theater zijn namelijk nooit ver weg. Ik zou met momenten zelfs durven geloven dat het effectief Dream Theater is (zeker in het nummer ‘Rain Of Paradise’), zonder het muzikale machtsvertoon dan. En het feit dat de stem van Vasilis Georgiou heel anders klinkt dan die van James Labrie. Verder hoor ik er ook sporen van Symphony X in terug zij het in mindere maten. 
Het album opent met het spacy intro ‘Children Of Aniramas’, welke naadloos over gaat in ‘Dying Freedom’. Hiermee is de toon voor het hele album meteen gezet. De nummers liggen stuk voor stuk goed in het gehoor en weten, ondanks het feit dat ze weinig origineel zijn, wel te overtuigen. 
Gitaristen Giannis Theologi en Elias Tsintzilonis gooien er af en toe een mooie solo tussen en brengen het geheel naar het hoger niveau. Halverwege het nummer ‘Inner Warning Of My Soul’ doet zanger Georgiou een poging om te rappen, en vreemd genoeg past het nog wel bij het nummer ook. Verder is de muziek grotendeels vrij van muzikaal experiment en speelt de band redelijk op safe, waarmee ze meer power dan prog zijn. Desondanks ligt het allemaal wel goed in het gehoor en zal het album waarschijnlijk wel in de smaak vallen bij de meeste power metal fans. Nu maar hopen dat hun nieuwe platenfirma meer slagkracht heeft dan hun vorige, en ze dus een grotere massa kunnen aanspreken. De tijd zal het uitwijzen. 

Hans Goossenaerts (3½)

If you like power metal, go check this album out.