Chrome Molly: Hoodoo Voodoo

DETAIL ALBUM
 
Tracks:
 

1. In the Beginning
2. Can't Be Afraid of the Dark
3. Some Kind of Voodoo
4. Pillars of Creation (Albion)
5. Now That Those Days Have Gone
6. Indestructible
7. Save Me
8. Rock for You
9. Feeling Pressurised
10. Dial "F" for Freakshow 

Platenlabel
Ear Music
 
Labelnummer
V2 Records Benelux
 
Distributie
V2 Records Benelux
Promo-agent
 
Website Artiest
Chrome Molly

Chrome Molly, een kwartet afkomstig uit Leicester (UK) mogen zonder schaamte de keurstempel ‘Oude Rotten in het Vak’ met zich meedragen. Deze band zag namenlijkl het levenslicht in 1981, bracht tussen 1984 en 1990 vier langspelers en enkele EP’s uit. In 1991 gooiden de heren de handdoek echter in de ring om deze er rond 2010 weer uit te vissen, er eens aan te snuffelen en te besluiten dat de zweetgeur nog bijlange na niet penetrant genoeg was. Hun eerste ‘nieuwe’ wapenfeit werd ‘Gunpowder Diplomacy’ uit 2013 en nu is er dan diens opvolger ‘Hoodoo Voodoo’.  Chrome Molly brengt melodisch sterke songs die zowat de schemerzone tussen AOR en NWOBHM opvullen en dat is op deze plaat niet anders. Na de kort intro (‘In The Beginning’) trapt men af met ‘Can’t Be Afraid Of The Dark’ een melodisch, uptempo nummer met een geweldige drive dankzij de stevige bas en drums en een heerlijk orgelsausje. ‘Hoodoo Voodoo’ is een sterk op een Scorpions-riff gebaseerde song met een enorm catchy refrein.  Op ‘Pillars of Creation (Albion)’ brengt Chrome Molly een eerbetoon aan hun muzikale helden, Judas Priest, Iron Maiden, Metallica om er maar enkele te noemen en doen dit mits zeer doordachte lyrics en een zware riff. ‘Now That Those Days Have Gone’ is een poging tot een ballad maar, vergeef me deze uitdrukking, is zo tenenkrullend slecht, vreselijk gewoon. Doet wat denken aan slechte Scabs. Dat was niet direct de beste move hé gasten. Met ‘Indestructible’ treedt er al wat verbetering op. Het tempo gaat weer de hoogte in en het nummer is gebaseerd op een eenvoudige maar stevige riff en kent zowat de mooiste zanglijn van het album en bevat ook een paar zeer mooie gitaarsolo’s. ‘Save Me’ is meer van dattum, gewoon knal boem een stevige melodische roadsong. De riff en sound van ‘Rock For You’ is wel heel erg creatief geleend bij Heart’s ‘Barracuda’ maar daarmee is ook de beste kwaliteit van het nummer vermeld want het zakt al snel weg in een saaie melodie en duurt vier en een halve minuut van de vijf te lang. ‘Feeling Pressurised’ toont dan weer hoe het wèl moet. Krachtige riff, sterke melodie en met drie minuten de perfecte lengte. En dat geldt ook voor afsluiter ‘Dial “F” for Freakshow’. Al bij al is dit zeker geen slecht album maar het kent een paar zwakke momenten te veel. Geslaagd, maar toch maar net met de hakken over de sloot hoor jongens.
 
Nick Wastell  Bas 
Greg Ellis  Drums 
John Antcliffe  Gitaar 
Steve Hawkins  Zang
 
Jan Guisset (3)

​Melodic, back-to-the-roots, AOR hard rock