Circle Unbroken: Vincere

DETAIL ALBUM

Tracks:

1. Portrait
2. Black Fire
3. Odyssey
4. The Call
5. There’s More
6. Warrior’s Wife Lament
7. Painless Disease
8. Insomnia
9. Vampire
10. City Lost

Platenlabel
Painted Bass Records

Labelnummer
PBR 16-004

Distributie
Niet Gekend

Promo-agent
JBM events

Website Artiest
Circle Unbroken

Het verhaal van Circle Unbroken start als in 2014 toetsenist Franky De Mangelaere en drummer Martial Bonnetain besluiten om een nieuwe band op te richten. Ze vonden al snel vocale ondersteuning bij Marieke Bresseleers die net haar zang studies had afgerond in Fontys Hogeschool te Tilburg (NL). Wat later vinden ook gitarist Gert De Groot en bassist Vincent De Laat de weg naar de band. Onder de noemer ''progressive metal with a gothic twist'' wordt er druk gemusiceerd. Doorheen de tijd onderging Circle Unbroken enkele bezettingswijzigingen en de stabiele line-up ziet er nu als volgt uit: Marieke Bresseleers (zang) - Franky De Mangelaere (keyboard) - Kevin De Brauwer (gitaar en backing) - Matthias “Matths” Jacobs (gitaar en backing) - Rutger Meert (bass) - Martial Bonnetain (drum). De tijd was dan ook meer dan rijp voor een debuut album dat uitkomt bij het Nederlandse Painted Bass Records en door Daan Janzing geproduceerd werd. Met ‘Vincere’ wordt je getrakteerd op een smeltkroes van progressieve metal en female gothic. Dit is een schijfje dat menig progressieve liefhebber in vervoering zal brengen en een sterk debuut van Belgische bodem. Daar waar vele bands in het genre zweren bij een sferische instrumentale intro valt Circle Unbroken meteen met de deur in huis met een volwaardige track. ‘Portrait’ die eerder al als single gelanceerd werd toont meteen wat de groep in huis heeft. 
Een pakkende uptempo song met een mix van elementen die het een licht progressief karakter geeft. Strakke riffs met bombastische stukken en een krachtige maar heldere zang van Marieke en een rustigere bridge. Ook ‘Black Fire’ opent snel en krachtig, maar wordt vrij snel afgewisseld met gevoelige, breekbare passages die een zwoele indruk geven. Door naar het einde toe kracht bij te zetten komt het tot een climax. Ook hier weer de nodige tempowisselingen die je opnieuw terugvind bij ‘The Odessey’ waarin twee tempo’s opvallen en op het einde afsluit met een keyboardsolo. Toetsenwerk vormt trouwens samen met de stem ook de basis voor de intro van ‘The Call’ dat verder opbouwt naar een knaller van een refrein. De gitaarsolo brengt het nummer naar een hoogtepunt om dan gas terug te nemen en te eindigen op toetsen. ‘There’s More’ is terug uptempo voorzien van een pakkend refrein en zorgt voor een positieve vibe. De stevige drumintro van ‘Warrior’s Wife Lament’ met dubbel basdrum werk geeft de song meteen de punch die het vraagt. Dit wordt nog extra aangesterkt door de vette gitaar riffs die voor het harmonisch geheel zorgen. Het toont de kracht van een goede melodie die noot voor noot perfect wordt neergezet. De rustige intermezzo staat ook in mooi contrast met de kracht van het nummer. ‘Painless Disease’ is nog zo’n pareltje dat zichzelf ontpopt van vrij rustig tot power song. Marieke’s krachtige stem klinkt doorheen de CD goed in de mix en mocht al meerdere malen verbazen maar vooral in ‘Insomnia’ komt deze mooi naar voor, net als bij de hoge noten op het einde van ‘Warrior’s Wife Lament’ trouwens. Dramatiek vind je terug bij ‘Vampire’ dat door dit donkere randje nog het meest bij de gothic aanleunt. Net zoals de band bij aanvang de traditie van sferische intro’s breekt breekt ze ook met de traditie om met een knaller te eindigen. Met ‘City Lost’ kist Circle Unbroken regelrecht voor een piano ballad waarmee ze in stijl eindigen en je de rust gunnen op het einde van de plaat. Circle Unbroken is een band waarmee zeker rekening gehouden zal moeten worden binnen de Belgische metal scene. Ze leveren een kwalitatief debuut waarin melodie, kracht en gevoel centraal staan. De subtiele variaties, tempowisselingen en technisch vernuft nemen je mee op een verrassende reis en toont aan dat Circle Unbroken zeker nog meer in hun mars heeft.

Johan Kaethoven (3½)

A surprising and powerful album oozing with power and melody and where subtle variations and technical skills are the key to their strong debut.