Exxiles: Oblivion

Exxiles is een symfonische progressieve metal band en werd opgericht door de Mexicaanse drummer Mauricio Bustamante die sommigen onder jullie misschien wel kennen van zijn vorige band Reign Of The Architect. Voor dit eerste album van Exxiles dat 'Oblivion' als titel meekreeg zorgde hij wel voor een indrukwekkende line-up, want naast Mauricio zelf hoor je hier Simon Rojas, Noel Martínez, Mike Lepond (Symphony X), Chris Caffery (Trans Siberian Orchestra), Zak Stevens (Circle II Circle), Marcela Bovio (Stream of Passion), Oddleif Stensland (Communic), Wilmer Waarbroek (Ayreon), Gus Monsanto ( Ex-Adagio), Øyvind Hægeland (Spiral Architect), Mats Haugen (Circus Maximus), David Grey ( Lost in Thought), Sergio Agilar (Agora) en Antonio Rivera (Solitude). Dus in hoeverre je hier van een vaste band kan gaan spreken weet ik echt niet. Misschien moet je deze band (of project) eerder gaan beschouwen als een soort van Tobias Sammet's Avanatasia maar dan wel in de progressieve symfonische metal hoek? In ieder geval krijg je hier elf indrukwekkende nummers voorgeschoteld die zowel op muzikaal als op vocaal vlak heel inventief, groots en bombastisch overkomen. Ik kan je enkel nog vertellen dat je de wisselingen in tempo, ritme en sfeer niet op de vingers van je beide handen kan gaan tellen (en dat in vrijwel elke song), dat verschillende stemmen zowel samen als door elkaar heen worden gebruikt zonder dat die in een kakofonie veranderen, en dat vrijwel elke track krachtig en uptempo klinkt. De grote uitzondering hierop is het door Marcela Bovio in het Mexicaanse Spaans gezongen weemoedige 'Llorona', dat ook op gebied van muziek danig afwijkt van wat we anders op dit album horen. Weg zijn de instrumenten die we associëren met metal (elektrische gitaren, drums, bass) want die worden hier vervangen door een instrumentarium dat we eerder bij Spaanse en/of Mexicaanse folkmuziek verwachten. En zo krijg je toch een van de vele onverwachte wendingen mee op deze 'Oblivion'. Is je interesse genoeg opgewekt geworden? Durf je jezelf als grote liefhebber van progressieve metal beschouwen? Of ben je eerder een immense fan van symfonische metal? Ben je fan van een van de medewerkende artiesten? Of ben je gewoonweg geïnteresseerd inmetal muziek in het algemeen? Als je op minimum een van die vragen positief antwoord, dan raad ik je ten stelligste aan om deze 'Oblivion' van Exxiles aan een luisterbeurt te onderwerpen. Heel waarschijnlijk raak je dan even verknocht aan dit meesterwerkje als ikzelf.

Luc Ghyselen (4½)

---

Nightmare Records I NMR 582 I Exxiles