cd reviews
Heart Of A Coward is een Britse metalband afkomstig uit het Engelse Milton Keynes. Ze brengen ons hun derde Studio album na 'Hope And Hindrance' en 'Severance', met als titel Deliverance. Leden zijn Jamie Graham als zanger, Carl Ayers en Steve Haycock op de gitaren, Vishal "V" Khetia als bassist en Christopher "Noddy" Mansbridge achter het drumstel. 'Deliverance' is een prachtig album op alle vlakken (technisch, melodisch, noem maar op…). Alle nummers zijn zeer goed opgebouwd en je krijgt nooit het gevoel dat er iets ontbreekt in een nummer, ze voldoen aan alle verwachtingen die je als metalliefhebber maar wenst. Bijvoorbeeld het eerste nummer, genaamd 'Hollow', begint met een korte intro. De intro zelf geeft al duidelijk aan dat het hier niet om een traag nummer gaat en dat de band je zal overspoelen met een energieke track. Na de korte intro barst het nummer los. Alle instrumenten beginnen op hetzelfde moment een zeer stevig stuk te spelen, dat in combinatie met een scream van frontman Jamie. Dit is enkel het begin van het nummer/album en klinkt zeer belovend. Wanneer we iets verder het nummer induiken komen we een paar zeer interessante stukken tegen. De vocals zijn één van die interessante zaken. Er wordt geen cleane zangstijl gehanteerd, maar wel verschillende uncleane technieken. In het refrein wordt een minder zware uncleane stem gebruikt in vergelijking met de strofes. Dit is een kleine variatie, maar meer heeft de band niet nodig om een zeer sterk nummer te maken. Ook het technische aandeel springt bij dit nummer zeer sterk in het oog. Het tempo wordt namelijk doorheen het ganse nummer zeer hoog gehouden. Hierdoor voelt het aan alsof je tien energiedrankjes na elkaar opgedronken hebt in de voorbije minuut. De drums vallen zeer sterk op, want je hoort de baspedalen zeer goed. Ook de gitaren zijn zeer prominent aanwezig. Ze spelen korte riffs zeer snel na elkaar en zijn zeer goed op elkaar afgestemd. Dit album bevat ook twee nummers die bij elkaar horen: 'Turmoil I – Wolves' en 'Turmoil II - The Weak Inherit The Earth'. 'Turmoil I – Wolves' is the eerste luik en meteen ook het hardste nummer van de twee. Het begint met een zeer hoog tempo, dat doorheen het nummer aangehouden wordt. Ook in de breakdowns wordt, in tegenstelling tot heel wat andere breakdowns, een hoog tempo gebruikt. Ook het zingen is in dit nummer weer van de bovenste plank. De uncleane vocals zorgen voor dat extra aandeel in energie en adrenaline terwijl je luistert. 'Turmoil II – The Weak Inherit The Earth' is een volledig ander verhaal. Het vloeit verder uit 'Turmoil I – Wolves', maar begint zeer traag met prachtig klinkende gitaren die je trommelvliezen strelen. Het nummer bouwt langzaam op, de drums voegen zich erbij en later voegt Jamie zich erbij. Het eerste deel van het nummer klinkt als een anthem, je hoort aan de manier waarop er gezongen wordt dat je dit samen met een mensenmassa moet meeschreeuwen. Na dit deel van het nummer wordt het nummer ook weer loeihard, het tempo krijgt weer een boost en stilzitten is niet langer een optie. Even kort samenvatten. Dit album bevat 10 nummers die stuk voor stuk energiebommen zijn op hun eigen manier. Deze band weet waarop ze moeten letten tijdens het maken van een track, dit bewijzen ze tien keer op 'Deliverance'. Het technische aspect is dik in orde, met stevige drumpatronen, prachtige gitaartunes en niet te vergeten het verbazingwekkende stemgebruik van Jamie. Zoals ik eerder zei: De nummers klinken perfect, er ontbreekt geen enkel deel. Je voelt als het ware even voldaan na het beluisteren van dit album als na het eten van een tiengangenmenu. Robin Vandenbulcke (4½)
0 Opmerkingen
Je opmerking wordt geplaatst nadat deze is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
|