Heaven Shall Burn: Wanderer

DETAIL ALBUM
 
Tracks:

1. The Loss Of Fury
2. Bring The War Home
3. Passage Of The Crane
4. They Shall Not Pass
5. Downshifter
6. Prey To God
7. My Heart Is My Compass
8. Save Me
9. Corium
10. Extermination Order
11. A River Of Crimson
12. The Cry Of Mankind

Platenlabel
Century Media Records
 
Labelnummer
Niet Gekend
 
Distributie
Niet Gekend
 
Promo-agent
Wilko Reynders (Century Media Records)
 
Website Artiest
Heaven Shall Burn

Heaven Shall Burn is een melodieuze death metal/metalcore band uit Duitsland die gevormd is in 1996 en brachten reeds negen albums uit waaronder een re-release en nog verscheidene live-albums en splits. Ze combineren hun muziek met onder meer anti-racistische teksten en teksten tegen sociale ongelijkheid. Hun nieuwste meesterwerk, en dat mag gerust gezegd worden, want dit album is een echt beest werd op de wereld losgelaten onder de naam ‘Wanderer’. Dit album gaat verder waar ‘Veto’ stopte, verder op het pad van de melodieuze death metal en iets meer afstand van de metalcore die nog vaker te horen was op ‘Iconoclast’. Dat deze melodieuze death metal op het lijf van deze band is geschreven bewijzen ze vanaf de eerste noot doorheen het hele album tot de laatste. Het gaspedaal gaat onmiddellijk volledig naar omlaag en eist dat het volume de lucht ingaat. Geen instrumentale intro deze keer maar een kort nummer als inleiding op wat komen gaat. ‘The Loss Of Fury’ is de perfecte aanzet voor het geweldig dreunende en intensieve ‘Bring The War Home’. Geweldige teksten die wederom bewijzen dat deze band niet zomaar wat bijeen schreeuwt. Ik ben toch al een poos fan van de geweldig krachtige stem van Marcus en zijn monsterlijk geschreeuw. Natuurlijk ben je als zanger niks met je geschreeuw als je niet wordt bijgestaan door geweldige muzikanten die telkens de limieten van hun instrumenten blijven opzoeken. Even dacht ik dat er een andere band in de cd-speler was gekropen want de intro van ‘Passage Of The Crane’ deed me enorm veel denken aan één van de grootste melodieuze death metalbands, In Flames. Geweldig gitaarwerk van Maik en Alexander. Blijven gaan, alles geven en het niveau op de top aanhouden doet de band ook op ‘They Shall Not Pass’. Zonder compromissen doorgaan net zoals de fans in de massale circle pits die ongetwijfeld zullen gevormd worden als de band weer op de podia verschijnt. ‘Downshifter’ was de eerste track die op de wereld werd losgelaten voorafgaand op dit album en was direct een schot in de roos, geweldige track. Snoeihard en zo hard dreunend dat m’n speakers hier door de living hobbelen, dit is ‘Prey To God’. De machtige schreeuw die ik zo gewend ben van Marcus krijgt nu het gezelschap van een beestige diepe death metal grunt, ik krijg en bijna schrik van. Wie anders dan George Fisher van Cannibal Corpse krijgt zulke grunts voor elkaar. Al dit extreme geweld wordt abrupt maar magistraal afgebroken door ‘My Heart Is My Compas’, een instrumentaal genot om naar te luisteren dat de aanzet vormt tot het fenomenale ‘Save Me’. De manier waarop Marcus de woorden ‘save me’ zingt doet me keer op keer kippenvel krijgen tot in mijne kleine teen. Een nummer waar de In Flames fans al een paar jaar om schreeuwen heeft Heaven Shall Burn hier op hun album gedropt. Nooit verwacht dat de nieuwe HSB zoveel raakpunten heeft met het oudere In Flames werk, zelf op sommige momenten lijken ook de vocals sterk op elkaar van Marcus en Anders. Zou er ooit een samenwerking tussen beide komen ? ‘Corum’ is het bewijs dat dit perfect moet mogelijk zijn. Intense drums van Matthias openen ‘Extermination Order’, een extreme nekbrekende track. We kunnen enkel hopen dat de hospitals in de buurt waar HSB speelt over genoeg nekkragen beschikt om al deze whiplashes te verzorgen. De geweldige nummers blijven elkaar opvolgen, ‘A River Of Crimson’ zit ook in dit rijtje. Ik kan eigenlijk weinig tot niks negatiefs schrijven over dit album. Ook al ben ik een grote fan, ik probeer hier zo objectief mogelijk te blijven . Misschien toch één negatieve noot in deze review. ‘The Cry Of Mankind’ is reeds het laatste nummers, ook al staan er dertien tracks op dit album als het zo’n geweldige tracks zijn is elk album te kort. Positief is dan weer dat deze afsluiter een beest is van ruim zeven minuten, geniet van al wat de band in deze afsluiter heeft gegoten.
 
Peter Smet (5)

I wonder if they will be able to top this ‘Wanderer’